Inhalt

•  
  PDF  Vorderdeckel
•  
  PDF  Kupfertitel
•  
  PDF R.P. Leonardi Lessii E Societate Iesv Theologi In I. II. D. Thomæ De Beatitvdine Et Actibvs Hymanis Prælectiones Theologicæ Posthvmæ.
•  
  PDF  Titelblatt
•  
  PDF  Per Illvstri Ac Reverendissimo Domino D. Gaspari Nemio Sacræ Theologiæ Doctori Antverpiensivm Episcopo.
•  
  PDF  Præfatio Ad Lectorem.
•  
  PDF  In R.P. Leonardi Lessii Societatis Iesv Theologi Commentarios Theologicos.
•  
  PDF  Acroama Ad R.P. Leonardvm Lessivm Post Dvos Et Viginti Annos in Posthvma Theologia Redivivvm Et Scholis Restitvtvm.
•  
  PDF  In Opera Theologica Posthvma R.P. Leonardi Lessii.
•  
  PDF  Approbatio Svperiorvm ...
•  
  PDF 1 Qvae[s]tio Prima. De Vltimo fine hominis. In Octo Articulos diuisa.
•  
  PDF 1 Art. 1. Vtrùm homini conueniat agere propter finem.
•  
  PDF 1 Dvb. 1. Vtrùm verum sit quod ait D. Th. in corp. obiectum voluntatis esse finem.
•  
  PDF 2 Dvb. 2. Vtrùm finis sit caussa vt est in intentione, (vt insinuat D. Thom. in resp. ad 1.) an vt est in verum natura.
•  
  PDF 3 Dvb. 3. Vtrùm verum sit quod dicitur in resp. ad 2. Impossibile esse vt actus à voluntate elicitus sit vltimus finis.
•  
  PDF 3 Art. 2. Vtrùm agere propter finem sit proprium rationalis naturæ.
•  
  PDF 4 Art. 3. Vtrum actus humani accipiant speciem à fine.
•  
  PDF 4 Art. 4. Vtrum sit aliquis finis vltimus humanæ vitæ.
•  
  PDF 4 Art. 5. Vtrum Vnius hominis poßint esse plures vltimi fines.
•  
  PDF 5 Art. 6. Vtrum homo, omnia quæ vult, velit propter finem vltimum.
•  
  PDF 5 Dvb. 1. Quonam modo ex his tribus appetantur omnia propter finem vltimum in genere.
•  
  PDF 6 Dvb. 2. Vtrum omnia quæ homo appetit, appetat ob vltimum finem in particulari consideratum, qui est Deus.
•  
  PDF 6 Art. 7. & 8. Vtrum omnes Creaturæ habeant eundem vltimum finem.
•  
  PDF 7 Qvaestio II. In quibus consistat beatitudo.
•  
  PDF 7 Qvaestio III. Quid sit Beatitudo. In Octo Articulos diuisa.
•  
  PDF 7 Art. 1. Vtrum beatitudo sit aliquid creatum.
•  
  PDF 8 Art. 2. Vtrum Beatitudo sit operatio.
•  
  PDF 9 Dvb. 1. Vtrum operatio illa, in quâ consistit nostra beatitudo debeat effectiuè ab anima procedere, an sufficiat eam extrinsecus immitti.
•  
  PDF 9 Dvb. 2. Vtrum per potentiam Dei absoluta[m] isti actus visio, amor, & alij similes possint produci absque concursu effectiuo Potentiarum.
•  
  PDF 10 Art. 3. An Beatitudo sit operatio partis sensitiuæ, an intellectuæ tantum.
•  
  PDF 10 Art. 4. An beatitudo sit operatio Intellectus, an Voluntatis.
•  
  PDF 15 Art. 5. Vtrum Beatitudo sit opereatio intellectus speculatiui, an practici.
•  
  PDF 15 Dvb. 1. Vtrum Visio Dei tantùm sit speculatiua, an etiam practica.
•  
  PDF 16 Dvb. 2. Vtrum verum sit quod ait D. Thom. in Corp. Beatitudinem huius vitæ potißimùm consistere in contemplatione, secundariò in operatione practici intellectus dirigentis actiones, & paßiones.
•  
  PDF 16 Qvaestio IV. De his quæ ad beatitudinem exiguntur. In Octo Articulos diuisa.
•  
  PDF 16 Art. 1. Vtrum delectatio requiratur ad beatitudinem.
•  
  PDF 16 Dvb. Vtrum Beati delectenter immediatè de ipso Deo, an solùm de ipsa visione.
•  
  PDF 17 Art. 2. Vtrum in beatitudine principalior sit visio, an delectatio.
•  
  PDF 18 Dvb. Quomodo appetitus animalium non sit peruersus eppetendo operationem propter delctationem, cùm Deus consituerit delectationem propter operationem.
•  
  PDF 18 Art. 3. Vtrum ad beatitudinem requiratur comprehensio.
•  
  PDF 18 Dvb. 1. Quis actus significetur hîc nomine comprehensionis.
•  
  PDF 18 Dvb. 2. Vtrum Visio, comprehensio,, delectatio rectè dicantur dotes animæ.
•  
  PDF 19 Art. 4. Vtrum ad beatitudinem requiratur rectitudo voluntatis.
•  
  PDF 19 Dvb. Quæ sit causa, cur illi, qui sunt beati, pecare non poßint.
•  
  PDF 21 Art. 5. Vtrum ad beatitudinem hominis requiratur corpus.
•  
  PDF 21 Dvb. 1. Vtrum ante resurrectionem corporum animæ sancta sint reipsa beatæ.
•  
  PDF 23 Dvb. 2. Vtrum Animæ Sanctorum post resurrectionem corporum non sint visuræ clariùs Deum, quàm ante.
•  
  PDF 24 Art. 6. Vtrum ad beatitudinem requiratur aliqua corporis perfectio.
•  
  PDF 24 Dvb. 1. Quæ & quot sint illæ corporis perfectiones futuræ in statu beatitudinis.
•  
  PDF 25 Dvb. 2. Per quid corpora Beatorum futura sint impaßibilia.
•  
  PDF 26 Dvb. 3. Quidnam sit illa claritas corporum beatorum.
•  
  PDF 27 Dvb. 4. Quæ & qualis futura sit agilitas corporis gloriosi.
•  
  PDF 28 Dvb. 5. In quo consistat subtilitas corporum beatorum.
•  
  PDF 29 Dvb. 6. Vtrum sensus sint habituri suas functiones in beatis, & quas.
•  
  PDF 31 Qvaestio V. De consecutione Beatitudinis. In Octo Articulos diuisa.
•  
  PDF 31 Art. 1. Vtrum Homo poßit consequi beatitudinem.
•  
  PDF 31 Dvb. Vtrum ratione naturali certò cognosci poßit hominem posse perfectè beati.
•  
  PDF 32 Art. 2. An alius alio poßit esse beatior.
•  
  PDF 32 Art. 3. Vtrum aliquis in hâc vitâ poßit esse beatus.
•  
  PDF 32 Art. 4. Vtrum beatitudo poßit amitti.
•  
  PDF 32 Dvb. 1. Vtrum beatitudo suâpte naturâ sit incorruptibilis, an solùm supernaturali Dei conseruatione.
•  
  PDF 32 Dvb. 2. Quomodo verum sit quod ait D. Thomas in Corp. De ratione beatitudinis esse vt omne desiderium Hominis impleat.
•  
  PDF 32 Dvb. 3. Vtrum ad beatitudinem requiratur securitas.
•  
  PDF 33 Art. 5. Vtrum homo per sua naturalia poßit acquirere beatitudinem.
•  
  PDF 34 Qvaestio VI. De voluntario & inuoluntario. In Octo Articulos diuisa.
•  
  PDF 34 Art. 1. Vtrum in humanis actibus inueniatur voluntarium.
•  
  PDF 34 Dvb. 1. Quid sit voluntarium.
•  
  PDF 35 Dvb. 2. Vtrum voluntarium dicatur ex eo tantùm quòd procedat à voluntate, vel appetitu vitali? an ex eo quòd sit volitum per modum obiecti.
•  
  PDF 35 Art. 2. Vtrum voluntarium reperiatur in brutis? id est, Vtrum motus, & operationes brutorum sint voluntariæ, seu spontaneæ.
•  
  PDF 36 Dvb. 1. Quis actus propriè dicatur liber.
•  
  PDF 39 Dvb. 2. Vtrum intellectus conueniat formaliter esse liberum.
•  
  PDF 40 Dvb. 3. Quid sit libertas tum in ipsâ potentiâ, tum in ipsis actibus liberis.
•  
  PDF 41 Art. 3. Vtrum voluntarium poßit esse absque omni actu.
•  
  PDF 41 Dvb. 1. Quando omißio sit voluntaria.
•  
  PDF 42 Dvb. 2. Quando euentus qui ex omißione sequitur, censeatur voluntarius.
•  
  PDF 42 Art. 4. Vtrum voluntati poßit inferri violentia.
•  
  PDF 43 Dvb. 1. Vtrum voluntati aliquo modo poßit vis inferri circa actus internos ipsi inexistentes, vel circa eiusmodi actuum carentiam.
•  
  PDF 44 Dvb. 2. Vtrum voluntas poßit vom pati in actibus imperatis, & eorum cessatione.
•  
  PDF 45 Art. 5. Vtrum violentia causet inuoluntarium.
•  
  PDF 45 Art. 6. Vtrum metus causet inuoluntarium simpliciter.
•  
  PDF 46 Art. 7. Vtrum concupiscentia causet inuoluntarium.
•  
  PDF 46 Dvb. 1. Vtrum id quod ex concupiscentia facimus, sit censendum inuoluntarium; sicut id quod ex metu facimus.
•  
  PDF 47 Dvb. 2. Vtrum concupiscentia augeat voluntarium.
•  
  PDF 48 Dvb. 3. Vtrum habitus siue bonus, siue malus & auxilium præueniens augeat voluntarium.
•  
  PDF 48 Art. 8. Vtrum ignorantia causet inuoluntarium.
•  
  PDF 49 Dvb. 1. Vtrum ignoratia antecedens, quando est causa operis, faciat opus inuoluntarium.
•  
  PDF 49 Dvb. 2. Vtrum ignorantia consequens non affectata quando est causa operis, faciat inuoluntarium.
•  
  PDF 50 Dvb. 3. Vtrum ignorantia consequens affectata minuat voluntarium, aut faciat ex paarte inuoluntarium.
•  
  PDF 50 Dvb. 4. Vtrum ignorantia, quæ non est causa actus, sed dumtaxat comitatur actum, faciat actu[m] inuoluntarium.
•  
  PDF 52 Qvaestio VII. De circumstantijs actuum humanorum. In quatuor Articulos diuisa.
•  
  PDF 52 Art. 1. Vtrum circumstantia sit accidens humanorum actuum.
•  
  PDF 52 Art. 2. Vtrum circumstantia humanorum actuum sint considerandæ Theologo.
•  
  PDF 52 Art. 3. Vtrum conuenienter enumerentur circumstantiæ 3. Ethic. cap. 1.
•  
  PDF 52 Dvb. 1. Vtrum non sint plures circumstantiæ, quàm istæ octo.
•  
  PDF 53 Dvb. 2.Vtru[m] istæ circu[m]stantiæ afficiant omnes actus humanos, etiam internos.
•  
  PDF 53 Art. 4. Vtrum principales circumstantiæ sint quid, & propter quid.
•  
  PDF 54 Qvaestio VIII. De obiecto voluntatis. In Tres Articulos diuisa.
•  
  PDF 54 Art. 1. Vtrum voluntas sit tantùm boni.
•  
  PDF 54 Dvb. 1. Vtrum voluntas nihil poßit velle, seu appetere prosequendo nisi sub ratione boni.
•  
  PDF 55 Dvb. 2. Vtrum voluntas semper absolutè feratur in bonum, & quidem in tale quod etiam absolutè sit bonum: an aliquando sub conditione, & in bonum sub conditione.
•  
  PDF 56 Art. 2. Vtrum voluntas sit tantùm finis, an etiam mediorum.
•  
  PDF 56 Dvb. Vtrum omnis actus voluntatis versetur circa finem, vel circa medium.
•  
  PDF 57 Art. 3. Vtrum voluntas eodem actu moueatur in finè, & in id quod est ad finem.
•  
  PDF 57 Dvb. 1. Quomodo voluntas eode[m] actu feratur in fine[m] & in media, directè, an indirectè.
•  
  PDF 58 Dvb. 2. Vtrum voluntas feratur etiam eodem actu in obiectum quod appetitur, & personam seu rem cui appetitur.
•  
  PDF 59 Qvaestio IX. De motiuo voluntatis. In Sex Articulos diuisa.
•  
  PDF 59 Art. 1. Vtrum voluntas moneatur ab intellectu.
•  
  PDF 59 Dvb. 1. Quid sit mouere ad exercitium actus, vel ad specificationem.
•  
  PDF 60 Dvb. 2. Vtrum voluntas moueat alias animæ potentias ad exercitium actus, & quo modo.
•  
  PDF 61 Dvb. 3. Quomodo voluntas moueatur ab intellectu, & ab obiecto.
•  
  PDF 63 Dvb. 4. Vtrum ad motum voluntatis necessariò requiratur cognitio intellectûs: an verò aliquando voluntas poßit sine intellectu moueri.
•  
  PDF 64 Dvb. 5. Vtrum ad mouendum voluntatem necessaria sit cognitio iudicatiua intellectûs; an verò sufficiat apprehendiua.
•  
  PDF 65 [Dvb. 6.] Vtrum ad mouendam voluntatem necessarius sit aliquis actus intellectus, quo voluntas omnino determinetur. Et si non, Vtrum necessarium sit practicum iudicium.
•  
  PDF 67 Art. 2. Vtru[m] volu[n]tas moueatur ab appetitu sensitiuo.
•  
  PDF 67 Dvb. Vtrum appetitus inferior seu paßio moueat aliquando voluntatem per se immediatè absque interuentu rationis.
•  
  PDF 68 Art. 3. Vtrum voluntas moueat seipsam.
•  
  PDF 68 Art. 4. Vtrum voluntas moueatur ab aliquo exteriori principio.
•  
  PDF 68 Dvb. Vtrum voluntas in primis actibus seipsam moueat ad exercitium: an verò tantùm moueatur ab exteriori principio.
•  
  PDF 69 Art. 5. Vtrum voluntas moueatur à corporibus cœlestibus.
•  
  PDF 69 Art. 6. Vtrum voluntas moueatur à Deo sicut ab exteriori principio.
•  
  PDF 69 Dvb. 1. Quot, & quibus modis voluntas moueatur à Deo.
•  
  PDF 70 Dvb. 2. De quo ex his modis loquatur D. Thom. hoc Articulo.
•  
  PDF 70 Dvb. 3. Vtrum aliqua causa creata, vt Angelus, vel dæmon poßit voluntatem directè mouere ad exercitium actus.
•  
  PDF 71 Qvaestio X. De modo quo voluntas mouetur. In Quatuor Articulos diuisa.
•  
  PDF 71 Art. 1. Vtrum voluntas ad aliquid naturaliter moueatur.
•  
  PDF 72 Art. 2. Vtrum voluntas moueatur necessaioò à suo obiecto.
•  
  PDF 72 Art. 3. Vtrum voluntas necessariò moueatur ab appetitu inferiore, seu à paßionibus.
•  
  PDF 73 Art. 4. Vtrum voluntas necessariò moueatur à Deo.
•  
  PDF 74 Qvaestio XI. De Fruitione. In Quatuor Articulos diuisa.
•  
  PDF 74 Art. 1. Vtrum frui sit potentiæ appetitiuæ.
•  
  PDF 74 Dvb. 1. Quid propriè sit fruitio.
•  
  PDF 74 Dvb. 2. Vtrum fruitio sit actus elicitus à voluntate: an solùm paßio impressa voluntati ab obiecto, ipsâ non concurrente.
•  
  PDF 75 Art. 2. Vtrum frui tantùm conueniat naturæ rationali, an etiam brutis.
•  
  PDF 75 Art. 3. Vtrum fruitio sit tantùm vltimi finis.
•  
  PDF 75 Dvb. Vtrum etiam medijs fruamur quatenus media sunt.
•  
  PDF 76 Art. 4. Vtrum fruitio sit solùm finis habiti.
•  
  PDF 76 Qvaestio XII. De Intentione. In Quinque Articulos diuisa.
•  
  PDF 76 Art. 1. Vtrum Intentio sit actus voluntatis.
•  
  PDF 76 Art. 2. Vtrum intentio tantùm sit vltimi finis.
•  
  PDF 76 Dvb. Vtrum media quatenus habent rationem boni vtilis, poßint intendi.
•  
  PDF 77 Art. 3. Vtrum aliquis poßit simul duo intendere.
•  
  PDF 77 Dvb. 1. Vtrum nullo modo poßint plura simul intendi tanquam integri fines.
•  
  PDF 77 Dvb. 2. Vtrum ex duabus intentionibus duorum finium integrorum, poßit sequi vnum numero opus.
•  
  PDF 78 Art. 4. Vtrum voluntas finis sit idem actus cum voluntate eius quod est ad finem.
•  
  PDF 78 Art. 5. Vtrum intentio conueniat brutis.
•  
  PDF 78 Qvaestio XIII. De Electione. In Sex Articulos diuisa.
•  
  PDF 79 Art. 1. Vtrum electio sit actus voluntatis.
•  
  PDF 79 Art. 2. Vtrum electio conueniat pueris ante vsum rationis, & amentibus.
•  
  PDF 79 Dvb. Vtrum electio conueniat pueris ante vsum rationis, & amentibus.
•  
  PDF 79 Art. 3. Vtrum media eligantur, an etiam finis.
•  
  PDF 80 Art. 4. Vtrum electio sit tantùm eorum quæ per nos aguntur.
•  
  PDF 80 Art. 5. Vtrum electio sit tantùm poßibilium.
•  
  PDF 80 Dvb. Circa resp. ad 1. Vtrum quis poßit si non eligere, saltem appetere, id quod nouit esse impoßibile.
•  
  PDF 81 Art. 6. Vtrum homo eligat ex neceßitate, an liberè.
•  
  PDF 82 Dvb. 1. Vtrum quando est vnicum solùm medium ad finem idoneum, electio sit libera necessaria.
•  
  PDF 82 Dvb. 2. Vtrum, si plura sint media ad finem idonea, necessarium sit posita efficaci intentione finis, eligere id, quod est ad finem vtilius.
•  
  PDF 83 Qvaestio XIV. De Consilio. In Sex Articulos diuisa.
•  
  PDF 83 Art. 1. Vtrum Consilium sit inquisitio.
•  
  PDF 84 Art. 2. Vtrum consilium sit de his quæ sunt ad finem.
•  
  PDF 84 Art. 3. Vtrum consilium sit solùm de ijs quæ à nobis aguntur.
•  
  PDF 84 Art. 4. Vtrum consilium sit de omnibus quæ à nobis aguntur.
•  
  PDF 84 Art. 5. Vtrum consilium procedat ordine resolutorio.
•  
  PDF 85 Art. 6. Vtrum consilium procedat in infinitum.
•  
  PDF 85 Qvaestio XV. De Consensu. In Quatuor Articulos diuisa.
•  
  PDF 85 Art. 1. Vtrum Consensus sit apprehensiuæ virtutis, an appetituæ.
•  
  PDF 85 Art. 2. Vtrum consensus conueniat brutis.
•  
  PDF 85 Art. 3. Vtrum consensus sit de fine, an de ijs quæ ad finem.
•  
  PDF 86 Art. 4. Vtrum consensus in actum pertineat ad partem animæ superiorem.
•  
  PDF 86 Qvaestio XVI. De Vsu. In Quatuor Articulos diuisa.
•  
  PDF 86 Art. 1. Vtrum vti sit actus voluntatis.
•  
  PDF 86 Art. 2. Vtrum vti conueniat brutis.
•  
  PDF 87 Art. 3. Vtrum vsus poßit esse vltimi finis.
•  
  PDF 87 Dvb. Quo modo intelligendum sit illud D. Augustini lib. 10. de Trinit. cap. 10. Nulla vita hominum est vitiosa, nisi malè vtens, & malè fruens.
•  
  PDF 88 Art. 4. Vtrum vsus præcedat electionem.
•  
  PDF 88 Dvb. Quando electio sit actus distinctus ab vsu actiuo, & quando non.
•  
  PDF 88 Qvaestio XVII. De Imperio. In Nouem Articulos diuisa.
•  
  PDF 88 Art. 1. Vtrum Imperare sit actus rationis.
•  
  PDF 88 Dvb. 1. Cuius potentiæ actus sit Imperium.
•  
  PDF 89 Dvb. 2. Vtrum illud imperium rationis propriè dictum distinctum à iudicio, sit necessarium ad actus elicitos, vel imperatos voluntatis.
•  
  PDF 91 Art. 2. Vtrum imperare sit brutorum.
•  
  PDF 91 Art. 3. Vtrum vsus præcedat imperium.
•  
  PDF 92 Art. 4. Vtrum imperium & actus imperatus sint vnus actus.
•  
  PDF 92 Art. 5. Vtrum actus voluntatis imperetur.
•  
  PDF 92 Dvb. Quinam actus voluntatis dicantur imperati.
•  
  PDF 93 Art. 6. Vtrum actus rationis imperetur.
•  
  PDF 93 Dvb. Vtrum si vtrimque sint rationes omnino pares, & tibi etiam pares videantur, poßis alteri parti præ altera assentiri solùm quia sic placet.
•  
  PDF 94 Art. 7. Vtrum appetitus sensitiui actus imperentur.
•  
  PDF 94 Art. 8. Vtrum actus animæ vegetantis imperentur.
•  
  PDF 94 Art. 9. Vtrum actus membrorum exteriorum imperentur.
•  
  PDF 95 Dvb. Quot genera actuum voluntatiorum concurrant in quouis negotio: & quo ordine.
•  
  PDF 95 Qvaestio XVIII. De bonitate, & malitia actuum humanorum. In Vndecim Articulos diuisa.
•  
  PDF 96 Art. 1. Vtrum omnis actio humana sit bona.
•  
  PDF 96 Dvb. Quid sit esse naturale & esse mortale actuum humanorum; & quomodo differant.
•  
  PDF 97 Art. 2. Vtrum actio hominis habeat bonitatem vel malitiam ab obiecto.
•  
  PDF 97 Dvb. 1. Vtrum etiam actus exteriores habeant bonitatem vel malitiam ex obiecto.
•  
  PDF 98 Dvb. 2. Vtrum bonitas quæ sumitur ex obiecto, sit prima bonitas moralis in actu.
•  
  PDF 98 Dvb. 3. Vtrum bonitas quæ sumitur ex obiecto, sit specifica, an generica, in actibus humanis.
•  
  PDF 99 Dvb. 4. Quomodo obiectum debeat esse volitum, vt actus habeat bonitatem, vel malitiam ex obiecto.
•  
  PDF 100 Art. 3. Vtrum actio hominis sit bona vel mala ex circumstantijs.
•  
  PDF 100 Dvb. Quomodo bonitas ex circumstantijs iungatur bonitati quæ est ex obiecto in actu interno, & externo.
•  
  PDF 100 Art. 4. Vtrum actio hominis sit bona, vel mala ex fine.
•  
  PDF 101 Art. 5. Vtrum aliqua actio hominis sit bona, vel mala in sua specie.
•  
  PDF 101 Dvb. Vtrum bonum & malum sint etiam differentiæ essentiales actuum secundùm esse naturale consideratorum.
•  
  PDF 103 Art. 6. Vtrum actus habeat speciem boni vel mali ex fine.
•  
  PDF 103 Dvb. 1. Vtrum quando aliquod opus externum per se bonum eligitur ob alium findem, electio illa habeat primariam speciem boni ex intrinseca bonitate medij, accidentariam autem ex fine: similiter quando medium est per se malum, & refertur ad aliud malum tanquam ad finem.
•  
  PDF 105 Dvb. 2. Vtrum quando assumitur aliquis actus interior voluntàris ad aliquem alium finem, accipiat aliquam bonitatem vel malitia[m] ex fine.
•  
  PDF 106 Art. 7. Vtrum species quæ est ex fine, contineatur sub specie, quæ est ex obiecto, sicut sub genere, vel contrà.
•  
  PDF 107 Art. 8. Vtrum actus aliquis secundùm speciem suam sit indifferens.
•  
  PDF 107 Dvb. Vtrum præter has tres species sit quarta, nempe Actuum malè sonantium.
•  
  PDF 107 Art. 9. Vtrum sit aliquis actus indifferens secundùm indiuiduum.
•  
  PDF 107 Dvb. 1. Vtrum omnis actus deliberatus vt sit in indiuiduo, sit verè, & propriè bonus, aut malus moraliter, ita vt laude vel vituperio sit dignus.
•  
  PDF 110 Dvb. 2. Quomodo verum sit, quod ait D. Thom. in resp.. ad 3. Omnis finis à ratione deliberata intentus pertinet ad bonum alicuius virtutis, vel ad malitiam alicuius vitij.
•  
  PDF 111 Art. 10. Vtrum aliqua circumstantia constituat actum in specie boni, vel mali.
•  
  PDF 111 Art. 11. Vtrum omnis circumstantia augens bonitatem, vel malitiam, constituat actum in specie boni, vel mali.
•  
  PDF 112 Qvaestio XIX. De bonitate, & malitia actus interioris voluntatis. In Decem Articulos diuisa.
•  
  PDF 112 Art. 1. Vtrum bonitas voluntatis pendeat ex obiecto.
•  
  PDF 112 Art. 2. Vtrum bonitas voluntatis pendeat ex solo obiecto.
•  
  PDF 113 Art. 3. Vtrum bonitas voluntatis pendeat ex ratione.
•  
  PDF 113 Dvb. 1. Quid sit ratio recta, cui voluntas vt bona sit, debet conformari.
•  
  PDF 114 Dvb. 2. Vtrum vt voluntas sit bona, requiratur vt obiectum sit volitum, quia conforme rectæ rationi.
•  
  PDF 115 Art. 4. Vtrum bonitas voluntatis pendeat ex lege æterna.
•  
  PDF 115 Dvb. Quomodo bona voluntas pendeat à lege æterna, & in quo genere causæ.
•  
  PDF 116 Art. 5. Vtrum voluntas discordans à ratione errante sit mala.
•  
  PDF 116 Art. 6. Vtrum voluntas concordans rationi erranti sit bona.
•  
  PDF 116 Dvb. 1. Quid sit conscientia.
•  
  PDF 117 Dvb. 2. Vtrum vt quis agat contra conscientiam, debeat agere contra iudiciu[m] actuale præsens.
•  
  PDF 117 Dvb. 3. Quale peccatum sit agere contra conscientiam.
•  
  PDF 118 Dvb. 4. Quotuplex sit conscientia.
•  
  PDF 118 Dvb. 5. Vtrum voluntas, quæ consentit conscientiæ erranti, aliquando sit bona.
•  
  PDF 119 Dvb. 6. Vtrum conscientia errans obliget.
•  
  PDF 120 Dvb. 7. Vtrum in operando poßimus sequi opinionem pribabilem, omißa eâ, quam iudicamus probabiliorem.
•  
  PDF 122 Dvb. 8. Vtrum voluntas, conscientiâ dubiâ aliquid faciens, sit mala.
•  
  PDF 123 Dvb. 9. Quid faciendum quando vtrimque est dubium: scilicet, Vtrum liceat facere, & an tenear omittere.
•  
  PDF 124 Dvb. 10. Vtrum semper in dubijs tutior pars sit eligenda.
•  
  PDF 126 Dvb. 11. Vtrum licitum sit agere contra scrupulu[m], & quâ ratione scrupuli vincendi.
•  
  PDF 127 Dvb. 12. Quomodo conscientia erronea seu dubia sit deponenda.
•  
  PDF 128 Art. 7. Vtrum bonitas voluntatis in his, qu sunt ad finem, pendeat ex intentione finis.
•  
  PDF 128 Dvb. 1. Vtrum intentio boni finis fiat mala ex electione mali medij.
•  
  PDF 129 Dvb. 2. Vtrum malitia electionis & operis minuatur per bonam intentionem.
•  
  PDF 130 Art. 8. Vtrum quantitas bonitatis vel malitiæ in voluntate sequatur quantitatem boni, vel mali in intentione.
•  
  PDF 131 Art. 9. Vtrum bonitas voluntatis dependeat ex conformitate ad voluntatem diuinam.
•  
  PDF 131 Art. 10. Vtrum voluntas nostra debeat conformari diuinæ voluntati in volito.
•  
  PDF 132 Dvb. 1. Quibus modis teneamur voluntatem nostram diuinæ conformare.
•  
  PDF 133 Dvb. 2. Vtrum sit laudabile in omnibus idem velle quod vult Deus.
•  
  PDF 134 Qvaestio XX. De bonitate, & malitiâ actuum externorum. In Sex Articulos diuisa.
•  
  PDF 134 Art. 1. Vtrum bonum, & malum prius inueniantur in actu exteriori, quam in interiori.
•  
  PDF 135 Dvb. 1. Vtro modo deriuetur bonitas & malitia ab actu externo ad internum, vel contrà.
•  
  PDF 136 Dvb. 2. Vtrum actus exteriores secundùm se, & immediatè sint boni, vel mali moraliter.
•  
  PDF 137 Art. 2. Vtrum tota bonitas & malitia actus exterioris pendeat ex voluntate.
•  
  PDF 137 Art. 3. Vtrum bonitas & malitia sit eadem actus exterioris, & interioris.
•  
  PDF 138 Dvb. Vtrum actus interior & exterior sint vnum numero peccatum.
•  
  PDF 138 Art. 4. Vtrum actus exterior aliquid bonitatis vel malitiæ addat actui interno.
•  
  PDF 139 Dvb. Vtrum actus exterior aliquid bonitatis vel malitiæ addat supra internum, ita vt vterque simul sit magis laudabilis, vel vituperabilis, meritorius, vel demeritorius quàm internus solus.
•  
  PDF 140 Art. 5. Vtrum idem actus exterior poßit esse simul bonus, & malus.
•  
  PDF 140 Dvb. 1. Vtrum nullo modo fieri poßit vt idem actus exterior eodem temporis momento sit bonus, & malus.
•  
  PDF 141 Dvb. 2. Vtrum idem actus internus poßit esse simul bonzs, & malus.
•  
  PDF 142 Dvb. 3. Vttrum idem actus interior voluntatis possit succeßiuè esse bonus, & malus.
•  
  PDF 144 Qvaestio XXI. De his quæ consequuntur actus humanos quatenus boni sunt, vel mali.
•  
  PDF 145 R.P. Leonardi Lessii Avtarivm ad 1.2. Complectens Variorm Casvvm Conscientiæ Resolvtiones.
•  
  PDF 145 Prolocvtio Ad Lectorem.
•  
  PDF 145 Absolvtio.
•  
  PDF 151 Baptismvs.
•  
  PDF 149 Bellvm.
•  
  PDF 151 Beneficivm.
•  
  PDF 162 Bona Ecclesiæ.
•  
  PDF 170 Bvlla Pontificia.
•  
  PDF 171 Cambivm.
•  
  PDF 172 Censvs.
•  
  PDF 174 Confessarivs.
•  
  PDF 176 Confessio.
•  
  PDF 179 Consecratio.
•  
  PDF 180 Contractvs.
•  
  PDF 182 Depositvm.
•  
  PDF 183 Hæreticorvm cvm Catholicis Conversatio.
•  
  PDF 189 Horæ Canonicæ.
•  
  PDF 197 Illegitimvs.
•  
  PDF 199 Indvlgentia Et Ivbilævm.
•  
  PDF 201 Ivdex.
•  
  PDF 201 De Ivramento.
•  
  PDF 203 Lvxvria.
•  
  PDF 205 Magia.
•  
  PDF 207 Matrinomivm.
•  
  PDF 217 Missa.
•  
  PDF 220 Moneta.
•  
  PDF 221 Monialis.
•  
  PDF 223 Mvtvvm.
•  
  PDF 225 Ordines Sacri.
•  
  PDF 229 Pavpertas Religiosa.
•  
  PDF 232 Prælatvs.
•  
  PDF 235 Præscriptio.
•  
  PDF 240 Privilegivm.
•  
  PDF 240 Professio Religiosa Invalida.
•  
  PDF 253 Rebellio.
•  
  PDF 255 Religiosvs.
•  
  PDF 260 Restitvtio.
•  
  PDF 265 Simonia.
•  
  PDF 269 Societas Iesv.
•  
  PDF 275 Societas Officiorvm Romæ.
•  
  PDF 277 Sponsalia.
•  
  PDF 281 Testamentvm.
•  
  PDF 289 Vectigal.
•  
  PDF 290 Votvm.
•  
  PDF 293 Vsvra.
•  
  PDF 300 Index Qvæstionvm Articvlorvm Et Dvbiorvm.
•  
  PDF 304 Index Rervm Præcipvarvm
•  
  PDF 330 Errata Typographica notabiliora sic corrige.
•  
  PDF R.P. Leonardi Lessii E Societate Iesv Theologi In III. Partem D. Thomæ De Incarnatione Verbi Pælectiones Theologicæ Posthvmæ.
•  
  PDF  Titelblatt
•  
  PDF 1 Inductio de obiecto huius Tertiæ Partis.
•  
  PDF 1 Dvb. 1. Quod sit obiectum seu materia huius Tertiæ Partis.
•  
  PDF 1 Dvb. 2. Quomodo diuidatur hic primus tractatus qui est de Christo.
•  
  PDF 1 Dvb. 3. Vtrùm hoc myteriu[m] co[n]uenienter dicatur Incarnatio.
•  
  PDF 2 Dvb. 4. Vtrùm hæc tractatio præstantior sit ceteris Theologiæ partibus.
•  
  PDF 2 Qvæstio Prima. De Conuenientia Incarnationis. In sex Articulos diuisa.
•  
  PDF 2 Art. 1. Vtrùm conueniens fuerit Deum incarnari.
•  
  PDF 2 Dvb. 1. Vtrùm seposita redemptione generis humani, sit per se conueniens Deum incarnari. Id est, Vtrùm præter Redemptionem generis humani, sint aliquæ rationes, ob quas potuerit hoc esse conueniens.
•  
  PDF 4 Dvb. 2. Vtrùm Deum incarnari fuerit conueniens ad reparatione[m] generis humani.
•  
  PDF 5 Dvb. 3. Vtrùm ratione naturali probari possit mysterium Incarnationis esse poßibile.
•  
  PDF 6 Dvb. 4. Vtrùm Incarnatio reipsa sit facta, & quomodo id probari queat.
•  
  PDF 8 Art. 2. Vtrùm necessarium fuerit ad reparationem generis humani Verbum incarnari.
•  
  PDF 11 Art. 3. Vtrùm si homo non peccasset, Deus Incarnatus fuisset.
•  
  PDF 18 Art. 4. Vtrùm principaliùs Christus incarnatus fuerit propter peccatum originale, an actuale.
•  
  PDF 19 Art. 5. Vtrùm conueniens fuerit Christum incarnari ab initio mundi.
•  
  PDF 20 Art. 6. Vtrùm Incarnatio debuerit differri vsque ad finem mundi.
•  
  PDF 20 Qvæstio II. De modo Vnionis Verbi Incarnati. In duodecim Articulos diuisa.
•  
  PDF 20 Art. 1. Vtrùm vnio Verbi Incarnati fuerit facta in natura, id est, Vtrùm ex vnione Verbi, & humanæ naturæ resultauerit aut constituta fuerit vna natura.
•  
  PDF 21 Dvb. 1. Vtrùm vnio Incarnationis facta fuerit per aliquam conzersonem alterius naturæ in alteram.
•  
  PDF 22 Dvb. 2. Vtrùm ex carne humanâ, & naturâ diuinâ potuerit fieri vna natura integra per compositionem.
•  
  PDF 22 Art. 2. Vtrùm vnio Verbi Incarnati facta sit in persona.
•  
  PDF 23 Dvb. Vtrùm in Christo sit tantùm vna persona, & qualis? quæ est secunda controuersia in hac materia.
•  
  PDF 25 Art. 3. Vtrùm vnio Verbi facta sit in hypostasi.
•  
  PDF 25 Dvb. 1. Quidnam hypostasis, seu persona superaddat naturæ.
•  
  PDF 27 Dvb. 2. Vtrùm vnio Incarnationis facta fuerit per modum vnionis naturæ cum ratione hypostaticâ, seu subsistentiâ.
•  
  PDF 29 Art. 4. Vtrùm persona, vel hypostasis Christi post incarnationem sit composita.
•  
  PDF 29 Dvb. An hæc vnio fuerit vera compositio: & idcircò terminus resultans per hanc vnionem, sit persona composita.
•  
  PDF 31 Art. 5. Vtrùm in Christo facta fuerit aliqua vnio animæ, & corporis.
•  
  PDF 31 Art. 6. Vtrùm humana natura fuerit vnita Verbo accidentaliter.
•  
  PDF 32 Art. 7. Vtrùm vnio diuinæ, & humanæ naturæ sit aliquid creatum.
•  
  PDF 32 Dvb. 1. Vtrùm præterquam quod per hanc actionem vnitiuam tribuatur humanæ naturæ subsistentia Verbi, & præter relationem resultante[m] inter illa, producatur etiam aliquid creatum in humanitate, quo ipsa formaliter sit vnita Verbo.
•  
  PDF 34 Dvb. 2. An id quod constat hâc vnione sit creatum quid, an increatum.
•  
  PDF 34 Art. 8. Vtrùm vnio Verbi incarnati idem sit, quod assumptio.
•  
  PDF 34 Art. 9. Vtrùm vnio duarum naturarum in Christo sit maxima vnionum.
•  
  PDF 34 Dvb. 1. Vtrùm hæc vnio sit maxima vinculo, siue in ratione vinculi.
•  
  PDF 35 Dvb. 2. Vtrùm hæc vnio etiam sit maxima dignitate.
•  
  PDF 35 Art. 10. Vtrùm vnio Incarnationis sit facta per gratiam.
•  
  PDF 36 Art. 11. Vtrùm vnionem Verbi incarnati aliqua merita præcesserint.
•  
  PDF 36 Art. 12. Vtrùm gratia vnionis fuerit Christo homini naturalis.
•  
  PDF 36 Qvæstio III. De Modo Vnionis ex parte assumentis. In octo Articulos diuisa.
•  
  PDF 36 Art. 1. Vtrùm personæ diuinæ conueniat assumere naturam humanam.
•  
  PDF 37 Dvb. 1. Vtrum persona creata poßit assumere immediatè aliam naturam creata[m].
•  
  PDF 37 Dvb. 2. Vtrum suppositum creatum poßit alienam naturam creatam diuinâ virtute salte[m] meditè assumere, sustentando & terminando illam mediantè suâ naturâ.
•  
  PDF 38 Art. 2. Vtrùm naturæ diuinæ conueniat assumere naturam creatam.
•  
  PDF 38 Dvb. An Filius Dei terminet & sustentet immediatè naturam humanam per aliquid absolutum & essentiale. An per suam rationem relatiuam & personalem? Quod alij DD. sic proponunt: Quæ sit ratio formalis terminandi humanam naturam.
•  
  PDF 40 Art. 3. Vtrùm abstractâ per intellectum personalitate, natura diuina possit assumere.
•  
  PDF 40 Dvb. 1. Vtrùm sit in Deo vna subsistentia absoluta.
•  
  PDF 41 Dvb. 2. Vtrùm per hanc subsistentiam possit natura humana immediatè assumi, & terminari, ita vt nulli persona immediatè vniatur.
•  
  PDF 42 Art. 4. Vtrùm vna persona possit sine aliâ naturam humanam assumere.
•  
  PDF 42 Art. 5. Vtrùm quælibet persona diuina potuerit naturam humamam assumere.
•  
  PDF 42 Art. 6. Vtrùm plures personæ diuinæ possint assumere eandem numero humanam natura[m].
•  
  PDF 43 Dvb. Vtrùm si tres personæ assumerent eandem numero naturam, esset vnus homo, an plures.
•  
  PDF 43 Art. 7. Vtrùm vna persona diuina possit assumere duas naturas humanas.
•  
  PDF 44 Dvb. Vtrùm si vna persona assumeret duas humanitates, esset vnus homo, an duo.
•  
  PDF 44 Art. 8. Vtrùm fuerit magis conueniens vt persona Filij assumeret naturam humanam, quam Pater, vel Spiritus sanctus.
•  
  PDF 45 Qvæstio IV. De modo Vnionis ex parte naturæ assumptæ. In sex Articulos diuisa.
•  
  PDF 45 Art. 1. Vtrùm natura humana fuerit magis assumptibilis à Filio Dei, qua[m] quælibet alia.
•  
  PDF 45 Dvb. 1. Vtrùm quæuis natura possit diuina virtute hypostaticè assumi in persona diuina.
•  
  PDF 46 Dvb. 2. Vtrùm partes naturæ, scilicet materia, & forma possint assumi.
•  
  PDF 47 Dvb. 3. Vtrùm qualitates accidentariæ possint hypostaticè assumi.
•  
  PDF 47 Art. 2. Vtrùm Filius Dei assumpserit persona[m].
•  
  PDF 47 Dvb. 1. Vtrùm per potentiam Dei absolutam, persona, vel saltem natura personata possit assumi.
•  
  PDF 48 Dvb. 2. Veru[m] si vna humanitas esset in duobus locis (sicut modo est humanitas Christi) possit in vno loco habere propriam personalitatem, & in alio esse in personâ Verbi.
•  
  PDF 48 Art. 3. Vtrùm persona diuina assumpserit hominem.
•  
  PDF 48 Art. 4. Vtrùm Filius Dei debuerit assumere naturam humanam abstractam ab omnibus indiuiduis.
•  
  PDF 48 Art. 5. Vtrùm Filius Dei debuerit assumere naturam humana[m] in omnibus indivuiduis.
•  
  PDF 49 Art. 6. An conuentens fuerit, vt Filius Dei assumeret naturam humanam ex stirpe Adam.
•  
  PDF 49 Qvæstio V. De modo Vnionis, quod partes humanæ naturæ. In quatuor Articulos diuisa.
•  
  PDF 49 Art. 1. Vtrùm Filius Dei debuerit assumere verum corpus.
•  
  PDF 49 Art. 2. Vtrùm Filius Dei debuerit assumere corpus terrenum, scilicet carnem, & sanguinem.
•  
  PDF 49 Dvb. 1. Vtrùm sanguis fuerit hypostaticè assumptus.
•  
  PDF 51 Dvb. 2. Vtrùm reliqui humores, scilicet ftaua bilis, atra bilis, & phlegma sint assumpti hypostaticè.
•  
  PDF 52 Dvb. 3. Vtrùm dentes, vngues, capilli, & barba fuerint hypostaticè vnita Verbo.
•  
  PDF 52 Art. 3. Vtrùm Filius Dei assumpserit animam.
•  
  PDF 53 Art. 4. Vtrù[m] Filius Dei assumpserit intellectum.
•  
  PDF 53 Qvæstio VI. De Ordine Assumptionis. In sex Articulos diuisa.
•  
  PDF 53 Art. 1. Vtrùm Filius Dei carnem assumpserit mediante animâ.
•  
  PDF 54 Art. 2. Vtrùm Filius Dei assumpserit animan mediante spiritus seu mente.
•  
  PDF 54 Art. 3. Vtrùm Anima priùs assumpta fuerit à Verbo, quàm caro.
•  
  PDF 54 Dvb. Vtrum Anima saltem priùs naturà non fuerit assumpta à Verbo, quàm caro.
•  
  PDF 55 Art. 4. Vtrum caro Christi fuerit priùs assumpta, quàm animata.
•  
  PDF 55 Art. 5. Vtrum tota humana natura sit assumpta mediantibus partibus.
•  
  PDF 55 Dvb. 1. Vtrum priùs naturâ assumpta sit anima, & cprpus, quam ipsa humanitas.
•  
  PDF 55 Dvb. 2. Vtrum anima, & corpus priùs sint assumpta à Verbo, quàm vnita inter se.
•  
  PDF 56 Dvb. 3. Vtrum spiritus priùs naturâ vniatur Verbo, quàm anima.
•  
  PDF 56 Dvb. 4. Vtrum præter vnionem, qua partes sunt coniunctæ Verbo, sit aliqua vnio per quam immediatè ipsa natura humana Verbo copuletur.
•  
  PDF 56 Dvb. 5. Vtrùm priùs naturâ assumpta sit substantia animæ, & corporis à Verbo, quam intelligatur informari suis accidentibus.
•  
  PDF 56 Art. 6. Vtrum humana natura fuerit assumpta mediante gratia.
•  
  PDF 57 Qvæstio VII. De Gratiâ Christi, prout est singularis homo. In tredecim Articulos diuisa.
•  
  PDF 57 Art. 1. Vtrum in Anima Christi fuerit oratio habitualis.
•  
  PDF 58 Dvb. 1. Vtrum sine ista gratia potuerit Anima Christi esse sancta, Deo grata, & mereri.
•  
  PDF 58 Dvb. 2. Vtrum gratia habitualis Christi fuerit eiusdem speciei, atque nostra.
•  
  PDF 58 Art. 2. Vtrum in Christo fuerint virtutes.
•  
  PDF 58 Dvb. 1. Vtrum in Christo fuerit virtus Pœnitentiæ.
•  
  PDF 59 Dvb. 2. Vtrum hi habitus supernaturales fuerint Christo necessarij ad elicie[n]dos actus supernaturales.
•  
  PDF 59 Dvb. 3. Vtrum in Christo fuerint omnes virtutes naturales, id est, quæ natura viribus comparari possunt.
•  
  PDF 59 Dvb. 4. Vtrùm à principio conceptionis habuerit hasce virtutes naturales.
•  
  PDF 60 Art. 3. Vtrùm in Christo fuerit Fides.
•  
  PDF 60 Art. 4. Vtrùm in Christo fuerit Spes.
•  
  PDF 60 Art. 5. & 6. Vtrùm in Christo fuerint dona Spiritus sancti, præsertim Timoris.
•  
  PDF 61 Art. 7. & 8. Vtrùm in Christo fuerint omnes gratia gratis datæ, etiam prophetia.
•  
  PDF 62 Art. 9. Vtrùm in Christo fuerit gratiæ plenitudo.
•  
  PDF 63 Art. 10. Vtru[m] gratiæ plenitudo sit Christo propria.
•  
  PDF 63 Art. 11. Vtrùm Christi gratia sit infinita.
•  
  PDF 63 Dvb. Vtrum Christi gratia non sit absolutè infinita.
•  
  PDF 64 Art. 12. Vtrùm gratia Christi potuerit augeri.
•  
  PDF 64 Dvb. 1. Vtrùm per potentiam Dei absolutam dona habitualia Christi potuerint augeri.
•  
  PDF 65 Dvb. 2. Quanta sit gratia Animæ Christi perfectione intensiua.
•  
  PDF 65 Dvb. 2. Ex quo tempore Christus omne[m] hanc gratiæ perfectionem habuerit.
•  
  PDF 66 Art. 13. Quomodo gratia Christi habitualis se habeat ad vnionem.
•  
  PDF 66 Qvæstio VIII. De Gratiâ Christi, vt est Caput Ecclesiæ. In octo Articulos diuisa.
•  
  PDF 66 Art. 1. Vtrùm Christus sit Caput Ecclesiæ.
•  
  PDF 67 Art. 2. Vtrùm Christus sit Caput hominum tantummodo quod animas, an etiam secundùm corpora.
•  
  PDF 67 Art. 3. Vtrùm Christus sit Caput omnium hominum.
•  
  PDF 67 Dvb. Quomodo Christus vt Caput vitam spiritalem in sua membra diffundat.
•  
  PDF 67 Art. 4. Vtrùm Christus sit Caput Angelorum.
•  
  PDF 68 Dvb. Ctrùm Christus sit Caput vniuersi.
•  
  PDF 68 Art. 5. Vtrùm gratia Christi, quà est Caput Ecclesiæ, sit eadem cum habituali.
•  
  PDF 69 Art. 6. Vtrùm esse Caput Ecclesiæ sit Christo proprium.
•  
  PDF 69 Art. 7. Vtrùm diabolus sit Caput omnium malorum.
•  
  PDF 69 Art. 8. Vtrùm AntiChristus sit Caput omnium malorum.
•  
  PDF 70 Qvæstio IX. De Scientiâ Christi in communi. In quatuor Articulos diuisa.
•  
  PDF 70 Art. 1. Vtrùm Christus habuerit aliquam Scientiam creatam.
•  
  PDF 70 Art. 2. Vtrùm Christus habuerit Scientiam beatificam.
•  
  PDF 71 Art. 3. Vtrùm Christus habuerit Scientiam infusam.
•  
  PDF 72 Art. 4. Vtrùm in Christo fuerit Scientia acquisita.
•  
  PDF 72 Dvb. Vtrùm Christus hanc scientiam suâ industriâ acquisiuerit? An verò à Deo acceperit ab initio conceptionis infusam.
•  
  PDF 73 Qvæstio X. De Scientiâ Beatâ Animæ Christi. In quatuor Articulos diuisa.
•  
  PDF 73 Art. 1. An Anima Christi comprehenderit Verbu[m].
•  
  PDF 74 Art. 2. Vtrùm Anima Christi in Verbo cognouerit omnia.
•  
  PDF 75 Art. 3. Vtrùm Aniima Christi in Verbo cognoscat infinita.
•  
  PDF 76 Art. 4. Vtrùm Anima Christi clariùs videat diuinam essentiam, quàm alia quæuis creatura.
•  
  PDF 76 Qvæstio XI. De Scientiâ per se infusâ Animæ Christi. In sex Articulos diuisa.
•  
  PDF 76 Art. 1. Vtrùm per scientiam infusam Christus omnia nouerit.
•  
  PDF 76 Dvb. 1. Vtru[m] Anima Christi per hanc scientiam infusam cognouerit res omnes naturales, corporales scilicet, & spirituales, quas Angeli per suam scientiam naturalem cognoscunt.
•  
  PDF 77 Dvb. 2. Vtru[m] Christi Anima per hanc scientiam cognoscat res supernaturales.
•  
  PDF 77 Dvb. 3. Vtrùm Anima Christi per scientiam infusam cognouerit cordium cogitationes.
•  
  PDF 78 Dvb. 4. Vtrùm per hanc scientiam cognouerit mysteria diuinitatis.
•  
  PDF 78 Dvb. 5. Vtrùm per hanc scientiam cognoscat etiam futura contingentia.
•  
  PDF 79 Art. 2. Vtrùm Christus hc scientiâ vti potuerit, non conuertendo se ad phantasmata.
•  
  PDF 79 Art. 3. Vtrùm hac scientia fuerit collatiua.
•  
  PDF 80 Art. 4. Vtrùm hæc scientia in Christo fuerit maior, quàm sit scientia Angelorum.
•  
  PDF 80 Art. 5. Vtrùm hæc scientia fuerit habitualis.
•  
  PDF 80 Art. 6. Vtrùm scientia hæc fuerit distincta per diuersos habitus.
•  
  PDF 81 Dvb. 1. Vtrùm lumen huius scientiæ sit etia[m] multiplex instar specierum.
•  
  PDF 81 Dvb. 2. Vtrùm hæc scientia infusa habeat vnum actum sibi adæquatum.
•  
  PDF 81 Dvb. 3. Quale sit hoc lumen scientiæ infusæ.
•  
  PDF 82 Qvæstio XII. De Scientiâ Acquisitâ Animæ Christi. In quatuor Articulos diuisa.
•  
  PDF 82 Art. 1. Vtrùm per hanc scientiam Christus cognouerit omnia.
•  
  PDF 82 Art. 2. Vtrùm Christus in hâc scientiâ profecerit.
•  
  PDF 82 Art. 3. Vtrùm Christus aliquid ab homine didicerit.
•  
  PDF 82 Art. 4. Vtrùm Christus aliquid acceperit ab Angelis.
•  
  PDF 83 Qvæstio XIII. De Potentiâ Animæ Christi. In quatuor Articulos diuisa.
•  
  PDF 83 Art. 1. Vtrùm Anima Christi habuerit omnipotentia[m] simpliciter.
•  
  PDF 83 Art. 2. Vtrùm Anima Christi habuerit omnipotentia[m] respectu mutationis creaturarum.
•  
  PDF 83 Dvb. 1. Quidnam sit vis illa, quâ Christus operatus est miracula.
•  
  PDF 84 Dvb. 2. Quomodo natura humana ad miracula sit cooperata.
•  
  PDF 85 Dvb. 3. Vtrùm humanitas Christi præter hos modos operandi, habuerit aliquem immediatum influxu[m] supernaturalem in opus miraculosum.
•  
  PDF 87 Art. 3. Vtrùm Anima Christi habuerit omnipotentia[m] respectu proprij corporis.
•  
  PDF 87 Art. 4. Vtrùm Anima Christi habuerit omnipotenita[m] respectu executionis suæ voluntatis.
•  
  PDF 88 Dvb. An voluntate absoluta Anima Christi aliquid voluerit vt implendum per alios, quod tamen non sit executioni mandatum.
•  
  PDF 88 Qvæstio XIV. De defectibus Corporis à Christo assumptis. In quatuor Articulos diuisa.
•  
  PDF 88 Art. 1. Vtrùm Filius Dei in naturâ humanâ assumpserit defectus corporis.
•  
  PDF 88 Art. 2. Vtrùm Christus assumpserit neceßitatem subiacendi his defectibus.
•  
  PDF 88 Art. 3. Vtrùm Christus contraxerit defectus.
•  
  PDF 89 Art. 4. Vtrùm Christus omnes defectus corporales hominum assumere debuerit.
•  
  PDF 89 Qvæstio XV. De Defectibus Animæ à Christo assumptis. In decem Articulos diuisa.
•  
  PDF 89 Art. 1. Vtrum in Christo fuerit peccatum.
•  
  PDF 89 Dvb. An nullo modo fieri potuerit vt Christus in natura assumpta peccaret.
•  
  PDF 92 Art. 2. Vtrùm in Christo fuerit fomes peccati.
•  
  PDF 92 Dvb. 1. Per quid sublata est inordinata inclinatio virium, & omnis inordinatus motus in Christo, cùm hæc in nudâ naturâ absque peccato futura sint.
•  
  PDF 92 Dvb. 2. An penitus fuerit impossibile, vt Verbum assumeret naturam cum fomite peccati.
•  
  PDF 93 Art. 3. Vtrùm in Christo fuerit ignorantia.
•  
  PDF 93 Art. 4. Vtru[m] Anima Christi fuerit passibilis.
•  
  PDF 93 Art. 5. Vtrùm in Christo fuerit dolor sensibilis.
•  
  PDF 93 Art. 6. Vtrùm in Christo fuerit Tristitia.
•  
  PDF 93 Dvb. Vtrùm in eius voluntate fuerit Tristitia.
•  
  PDF 94 Art. 7. Vtrùm in Christo fuerit Timor.
•  
  PDF 95 Art. 8. Vtrum in Christo fuerit Admiratio.
•  
  PDF 95 Art. 9. Vtrùm in Christo fuerit Ira.
•  
  PDF 95 Art. 10. Vtru[m] Christus simul fuerit Viator, & Comprehensor.
•  
  PDF 95 Qvæstio XVI. De Consequentibus vnionem, quantum ad ea, quæ conueniunt Christo secundùm esse, & fieri. In duodecim Articulos diuisa.
•  
  PDF 95 Art. 1 & 2. Vtrùm hæc sit vera, Deus est homo? & Homo est Deus.
•  
  PDF 96 Dvb. 1. Vtrùm Deus in hâc propositione Deus est homo, sumatur definitè pro personâ Verbi, an indeterminatè pro quâuis personâ diuinâ.
•  
  PDF 96 Dvb. 2. Vtrum Homo dicatur vniouocè de Deo, & de Paulo.
•  
  PDF 96 Dvb. 3. Vtru[m] hæc locutio sit propria, Deus est homo.
•  
  PDF 96 Dvb. 4. Vtrùm hæc propositio (Deus est homo) sit in materiâ contingenti, an necessariâ.
•  
  PDF 97 Art. 3. Vtrùm Christus possit dici homo dominicus.
•  
  PDF 97 Art. 4. Vtrùm ea, quæ conueniunt Filio hominis, possint prædicari de Filio Dei, & contra.
•  
  PDF 97 Art. 5. Vtrùm ea, quæ conueniunt Filio Hominis, possint prædicari de naturâ diuinâ: & quæ conueniunt Filio Dei, de naturâ humanâ.
•  
  PDF 99 Art. 6. Vtrùm hæc sit vera, Deus factus est homo.
•  
  PDF 99 Art. 7. Vtrùm hæc sit vera, Homo factus est Deus.
•  
  PDF 100 Art. 8. Vtrùm hæc sit vera, Christus est creatura.
•  
  PDF 100 Art. 9. Vtrùm hæc sit vera, Iste homo incepit esse.
•  
  PDF 100 Art. 10. Vtrùm hæc sit vera, Christus, vt homo, est creatura.
•  
  PDF 100 Art. 11. Vtrùm hæc sit vera, Christus, vt homo, est Deus.
•  
  PDF 101 Art. 12. Vtrùm hæc sit vera, Christus secundùm quod homo, est hypostasis.
•  
  PDF 101 Qvæstio XVII. De Pertinentibus ad vnitatem Christi quantum ad esse. In duos Articulos diuisa.
•  
  PDF 101 Art. 1. Vtrùm in Christus sit vnum an duo.
•  
  PDF 101 Art. 2. Vtrùm in Christo sit tantùm vnum esse.
•  
  PDF 102 Dvb. Vtrùm in Christo sit tantum vna existentia? siue, Vtrùm in Christo natura humana habeat suam existentiam creatam: An vero existat formaliter in rerum natura per existentiam increata[m] Verbi.
•  
  PDF 103 Qvæstio XVIII. De Voluntate Christi . In sex Articulos diuisa.
•  
  PDF 103 Art. 1. Vtrùm in Christo sint duæ voluntates.
•  
  PDF 104 Art. 2. Vtrùm in Christo fuerit Voluntas sensualitatis, id est, appetitus sensitiuus.
•  
  PDF 104 Art. 3. Vtrùm in Christo fuerint duæ voluntates rationales.
•  
  PDF 104 Art. 4. Vtrùm in Christo fuerit liberaum arbitrium.
•  
  PDF 107 Art. 5. Vtrùm voluntas humana Christi fuerit omnino conformis voluntati diuinæ.
•  
  PDF 108 Art. 6. Vtrùm in Christo fuerit contrarietas voluntatum.
•  
  PDF 108 Qvæstio XIX. De Operatione Christi & merito. In quatuor Articulos diuisa.
•  
  PDF 108 Art. 1. Vtrùm in Christo sit tantùm vna operatio.
•  
  PDF 109 Art. 2. Vtrùm in Christo sint plures operationes humanæ.
•  
  PDF 109 Art. 3. & 4. Vtrùm actio humana Christi potuerit sibi, & alijs esse meritoria.
•  
  PDF 109 Dvb. 1. Vtrùm in Christo fuerint omnes conditiones necessariæ ad meritum.
•  
  PDF 110 Dvb. 2. Vtrùm necessarium sit ad meritum vt Christi humanitas fuerit ornata gratiâ habtuali.
•  
  PDF 111 Dvb. 3. Quibus operibus Christus meruerit.
•  
  PDF 111 Dvb. 4. Quanto tempore Christus meruerit.
•  
  PDF 113 Dvb. 5. Vtrùm meritum, & satisfactio Christi fuerint infiniti valoris.
•  
  PDF 115 Dvb. 6. Vtrùm in Christi meritis, & satisfactione fuerit perfecta iustitia.
•  
  PDF 119 Dvb. 7. Vtrùm Christus potuerit sibi mereri ipsam incarnationem, seu vnionem hypostaticam,, eiusque prædestinationem.
•  
  PDF 121 Dvb. 8. Vtrum Christus sibi meruerit dona gratiæ habitualia, & gloriam animæ.
•  
  PDF 123 Dvb. 9. Vtrum Christus sibi meruerit corporis gloriam, & nominis exaltationem.
•  
  PDF 124 Dvb. 10. Vtrùm Christus meruerit Angelis gratiam, & gloriam.
•  
  PDF 125 Dvb. 11. Vtrum Christus nobis meruerit Fidem, & reliquas dispositiones ad gratiam.
•  
  PDF 126 Dvb. 12. Vtrum Christus nobis meruerit remissionem culpæ, & pœnæ æternæ, & oratiam iustificationis.
•  
  PDF 127 Dvb. 13. Vtrum Christus meruerit nobis suorum meritorum applicationem.
•  
  PDF 128 Dvb. 14. Quænam dona gratiæ post iustificationem dentur ex Christi meritis.
•  
  PDF 128 Dvb. 15. Vtrùm Christus meruerit nobis prædestinationem.
•  
  PDF 130 Qvæstio XX. De subiectione Christi ad Patrem. In duos Articulos diuisa.
•  
  PDF 130 Art. 1. Vtrùm Christus sit subiectus Patri.
•  
  PDF 131 Dvb. Vtrùm Christus ita Patri fuerit subiectus, vt etiam præcepto, & legibus illius obligatus fuerit.
•  
  PDF 133 Art. 2. Vtrùm Christus sibi ipsi subiectus sit.
•  
  PDF 133 Qvæstio XXI. De Oratione Christi. In quatuor Articulos diuisa.
•  
  PDF 133 Art. 1. 2. 3. 4.
•  
  PDF 133 Dvb. Vtrùm Christus etiam nunc in cœlo propriè pro nobis oret.
•  
  PDF 135 Qvæstio XXII. De Sacerdotio Christi. In sex Articulos diuisa.
•  
  PDF 135 Art. 1. Vtrùm Christus sit Sacerdos.
•  
  PDF 136 Dvb. 1. Vtrùm Christus vt homo, an vt Deus sit Sacerdos.
•  
  PDF 136 Dvb. 2. Quando Christus acceperit Sacerdotij dignitatem.
•  
  PDF 136 Art. 2. Vtrum Christus simul fuerit Sacerdos & Hostia.
•  
  PDF 136 Art. 3. Vtrum effectus Sacerdotij Christi sit expiatio peccatorum.
•  
  PDF 136 Art. 4. Vtrum effectus Sacerdotij Christi etiam ad Christum pertinuerit.
•  
  PDF 136 Art. 5. Vtrum Sacerdotiu[m] Christi permaneat in æternum.
•  
  PDF 136 Art. 6. Vtrum Sacerdotium Christi fuerit secundùm ordinem Melchisedech.
•  
  PDF 138 Dvb. 1. Quam potestatem habuerit Dominus ratione huius supremi Sacerdotij.
•  
  PDF 138 Dvb. 2. Vtrum Christus, vt homo solùm habuerit hanc indirectam protestate[m] in regna, & res temporales mundi. An etiam directa tamquam verus Rex, & Dominus.
•  
  PDF 140 Qvæstio XXIII. De Adoptione Christi. In quatuor Articulos diuisa.
•  
  PDF 140 Art. 1. 2. & 3. Vtrum Trinitati conueniat adoptare rationalem creaturam.
•  
  PDF 140 Art. 4. Vtrum Christus vt homo, sit Filius Dei adoptiuus.
•  
  PDF 142 Qvæstio XXIV. De Prædestinatione Christi. In quatuor Articulos diuisa.
•  
  PDF 142 Art. 1. Vtrum Christo conueniat esse prædestinatum.
•  
  PDF 143 Art. 2. Vtrum Christus vt homo, sit prædestinatus vt sit Filius Dei.
•  
  PDF 144 Art. 3. Vtrum prædestinatio Christi sit nostræ prædestinationis exemplar.
•  
  PDF 145 Art. 4. Vtrum prædestinatio Christi sit causa nostræ prædestinationis.
•  
  PDF 146 Qvæstio XXV. De Adoratione Christi. In sex Articulos diuisa.
•  
  PDF 146 Art. 1. Vtrum vnâ, eádemque adoratione adoranda sit humanitas, & diuinitas Christi.
•  
  PDF 147 Art. 2. Vtrum humanitas Christi adoranda sit adoratione Latriæ.
•  
  PDF 148 Dvb. 1. Quomodo ipsa natura humana Christi per se spectata, vt terminus integræ adorationis sit adoranda propter dignitatem personæ cui coniuncta est, ita vt persona sit pura ratio adorandi, non id quod adoratur.
•  
  PDF 149 Dvb. 2. Vtru[m] humanitas Christi ratione donorum supernaturalium gratiæ, & gloriæ poßit adorari.
•  
  PDF 149 Dvb. 3. Vtrum Sancti sint adorandi, & quomodo.
•  
  PDF 151 Art. 3. Vtrum imago Christi sit adoranda adoratione Latriæ.
•  
  PDF 152 Dvb. 1. Vtrum licitus sit vsus imaginum Christi, & Sanctorum, & ipsius Dei, præsertim in templis.
•  
  PDF 155 Dvb. 2. Vtrum imagines Christi, Sanctorum, & Dei aliquo cultu & adoratione sint venerandæ.
•  
  PDF 157 Dvb. 3. Vtrùm Imaginibus secundùm se co[n]sideratis debeatur aliqua adoratio, & quomodo sint adorandæ.
•  
  PDF 160 Art. 4. Vtrùm Crux Christi sit adoranda.
•  
  PDF 160 Art. 6. Vtrum Reliquiæ sint adorandæ.
•  
  PDF 162 Art. 5. Vtrum Mater Christi sit adoranda adoratione latriæ.
•  
  PDF 163 Qvæstio XXVI. De Officio Mediatoris. In duos Articulos diuisa.
•  
  PDF 163 Art. 1. & . Vtrum Christo proprium sit esse Mediatorem Dei & hominum? & secundum vtram naturam.
•  
  PDF 165 Index Qvæstionvm Articvlorvm Et Dvbiorum.
•  
  PDF 169 Index Rervm Præcipvarvm qua in hac materia de Incarnatione tractantur.
•  
  PDF 179 Errata Typograpfica notabiliora sic corrige.
•  
  PDF R.P. Leonardi Lessii E Societate Iesv Theologi In III Partem D. Thomæ De Sacramentis Et Censvris Prælectiones Theologicæ Posthvmæ.
•  
  PDF  Titelblatt
•  
  PDF 1 Qvaestio LX. De Essentia Sacramenti. In octo Articulos diuisa.
•  
  PDF 2 Art. 1. Vtrùm Sacramentum sit in genere signi.
•  
  PDF 2 Art. 2. Vtrum omne signum rei sacræ sit Sacramentum.
•  
  PDF 2 Art. 3. Vtrùm Sacramentum sit signum vnius rei tantùm.
•  
  PDF 2 Art. 4. Vtrum omne Sacramentum sit res sensibilis.
•  
  PDF 2 Dvb. Quæ sit integra Sacramenti ratio & definitio.
•  
  PDF 6 Art. 5. Vtrùm requirantur determinata res ad Sacramenta.
•  
  PDF 6 Art. 6. Vtrum in significatione Sacramentorum requirantur verba.
•  
  PDF 6 Dvb. Vtrùm omnia Sacramenta conficiantur rebus & verbis.
•  
  PDF 7 Art. 7. Vtrùm requirantur determinata verba.
•  
  PDF 7 Dvb. 1. Qualia verba in Sacramentis requirantur.
•  
  PDF 8 Dvb. 2. Vtrùm res, & verba in Sacramentis se habeant instar materia & forma.
•  
  PDF 9 Art. 8. Vtrùm liceat aliquid addere verbis sacramentalibus.
•  
  PDF 9 Dvb. 1. Quot modis fiat mutatio in forma.
•  
  PDF 10 Dvb. 2. Quando intentio Ministri vitiet Sacramentum.
•  
  PDF 11 Qvaestio LXI. De necessitate Sacramentorum. In quatuor Articulos diuisa.
•  
  PDF 11 Art. 1. Vtrùm Sacramenta sint necessaria ad humanam salutem.
•  
  PDF 11 Art. 2. Vtrùm ante peccatum fuerint homini Sacramenta necessaria.
•  
  PDF 12 Art. 3. Vtrùm post peccatum ante Christu[m] debuerint esse Sacramenta.
•  
  PDF 12 Art. 4. Vtrùm post Christum debuerint esse aliqua Sacramenta.
•  
  PDF 12 Qvaestio LXII. De principali effectu Sacramentorum, qui est gratia. In sex Articulos diuisa.
•  
  PDF 12 Art. 1. Vtrùm Sacramenta sint cuasa gratiæ.
•  
  PDF 13 Dvb. 1. Vtrùm Sacramenta aliquando conferant primam gratiam iustificationis.
•  
  PDF 14 Dvb. 2. Quando Sacramenta co[n]ferant gratiam.
•  
  PDF 14 Art. 2. Vtrum gratia Sacramentalis aliquid addat super gratiam virtutum & donorum.
•  
  PDF 16 Art. 3. Vtrum Sacramenta noua legis contineant gratiam.
•  
  PDF 16 Art. 4. Vtrum in Sacramentis sit aliqua virtui gratiæ causatiua.
•  
  PDF 18 Art. 5. Vtrum Sacramenta noua legis habeant virtutem ex Christi passione.
•  
  PDF 18 Art. 6. Vtrum Sacramenta veteris legis gratiam causarint.
•  
  PDF 18 Qvaestio LXIII. De effectu Sacramentorum qui est Character. In sex Articulos diuisa.
•  
  PDF 18 Art. 1. & 6. Vtrum Sacramenta imprimant Chracterem, & quænam ex illis.
•  
  PDF 19 Art. 2. Vtrum Character sit spiritualis potestas.
•  
  PDF 19 Art. 3. Vtrum Character sacramentalis sit Character Christi.
•  
  PDF 20 Art. 4. Vtrum Character sit in potentijs animæ sicut in subiecto.
•  
  PDF 20 Art. 5. Vtrum Character insit animæ indelebiliter.
•  
  PDF 21 Qvaestio LXIV. De Ministro Sacramenti. In dexem Articulos diuisa.
•  
  PDF 21 Art. 1. Vtrum solus Deus operetur interius ad effectum Sacramenti.
•  
  PDF 21 Art. 2. Vtrum Sacramenta solùm sint ex institutione diuinà.
•  
  PDF 22 Art. 3. Vtrum Christus, vt homo, habuerit potestatem operandi interiorem effectum Sacramentorum.
•  
  PDF 22 Art. 4. Vtrum potuerit Christus suam potestate[m] ministris communicare.
•  
  PDF 22 Art. 5. Vtrum per malos ministros possint Sacrame[n]ta conferri.
•  
  PDF 23 Art. 6. Vtrum mali administrantes Sacramenta peccent.
•  
  PDF 24 Dvb. 1. Vtrum peccator administrans Sacramentum in extremâ necessitate peccet mortaliter.
•  
  PDF 24 Dvb. 2. An licerat interdum à ministris peccatoribus Sacramentum suscipere, si noueris statum illorum.
•  
  PDF 25 Dvb. 3. An liceat aliquando accipere Sacramenta à ministro præciso ab Ecclesia per excommunicationem, aut suspensionem.
•  
  PDF 26 Art. 7. Vtrum Angeli possint Sacramenta ministrare.
•  
  PDF 26 Art. 8. Vtrum intentio ministri sit necessaria ad perfectionem Sacramenti.
•  
  PDF 27 Dvb. 1. Vtrum efficiatur Sacramentum, si in ministro sint intentiones aliquo modo contraria.
•  
  PDF 27 Dvb. 2. Qualis intentio requiratur.
•  
  PDF 29 Art. 9. Vtrum fides ministri sit de necessitate Sacramenti.
•  
  PDF 29 Qvaestio LXV. De numero Sacramentorum. In quatuor Articulos diuisa.
•  
  PDF 29 Art. 1. Vtrum debeant esse septem Sacramenta Ecclesia.
•  
  PDF 31 Art. 2. Vtrum Sacramenta conuenienter ordinentur secundùm modum prædictum.
•  
  PDF 31 Art. 3. Vtrum Sacramentum Eucharistia sit potissimum.
•  
  PDF 31 Art. 4. Vtrum omnia Sacramenta sint ad salutem necessaria.
•  
  PDF 32 De Sacramentis in specie.
•  
  PDF 32 Qvaestio LXVI. De Baptismo. Quantum ad ea quæ ad ipsum Baptisma pertinent. In duodecim Articulos diuisa.
•  
  PDF 32 Art. 1. Vtrùm Baptismus sit ablutio.
•  
  PDF 32 Dvb. 1. Quid sit Baptismus.
•  
  PDF 32 Dvb. 2. Vtru[m] ista ablutio consistat in actione, an in passione.
•  
  PDF 33 Art. 2. Vtrùm Baptismus sit institutus post Christi Passionem.
•  
  PDF 33 Dvb. 1. Quando Baptismus sit institutus.
•  
  PDF 34 Dvb. 2. Quando lex Baptismis cœperit obligare.
•  
  PDF 35 Art. 3. Vtrùm aqua sit propria materia Baptismi.
•  
  PDF 36 Art. 4. An debeat esse aqua simplex.
•  
  PDF 36 Art. 5. Vtrùm hæc sit forma, Ego te baptizo in nomine Patris, & Filij, & Spiritus sancti.
•  
  PDF 36 Dvb. 1. Vtrum actio baptizandi sit necessario exprimenda.
•  
  PDF 37 Dvb. 2. Vtrùm necesse sit exprimere personam quæ baptizatur.
•  
  PDF 37 Dvb. 3. Si quis sit diceret, Ego te Paulum baptizo &c. & hic non esset Paulus, sed Petrus, vtrùm esset validus Baptismus.
•  
  PDF 37 Dvb. 4. Vtrùm necesse sit dicere, in nomine, non in nominibus.
•  
  PDF 38 Dvb. 5 Vtrùm præpositio in & coniunctio & sint de essentia formæ.
•  
  PDF 38 Dvb. 6. Vtrùm valeat Baptismus in nomine Genitoris, Geniti, & procedentis ab veroque.
•  
  PDF 38 Art. 6. Vtrùm in nomine Christi possit dari Baptismus.
•  
  PDF 39 Art. 7. Vtrùm immersio in aqua sit de necessitate Baptismi.
•  
  PDF 39 Dvb. 1. Vtrùm necessarium sit, vt aqua immediatè tangat corpus.
•  
  PDF 40 Dvb. 2. Quanta corporis pars abluenda est.
•  
  PDF 40 Art. 8. Vtrùm trina immersio sit necessaria ad substantiam Baptismi.
•  
  PDF 40 Dvb. 1. Si infans morceretur ante tertiam mersionem, vtrum censeretur baptizatus.
•  
  PDF 40 Dvb. 2. Vtrùm tota ablutio, seu immersio, præsertim quando sit per motum localem aquæ per corpus, vel corporis per aquam, sit de substantia Sacramenti.
•  
  PDF 41 Dvb. 3. Vtrùm ad rationem Baptismi, qua[n]do sit per immersionem necessaria sit succedens emersio.
•  
  PDF 41 Art. 9. Vtrùm Baptismus possit iterari.
•  
  PDF 41 Dvb. 1. Quas pœnas incurrant, qui rebaptizant, vel rebaptizantur.
•  
  PDF 42 Dvb. 2. Vtrùm hæc pœna incurratur quando intercedit ignorantia.
•  
  PDF 42 Dvb. 3. Vtrùm qui coactè rebaptizat, vel rebaptizatur sit irregularis.
•  
  PDF 43 Dvb. 4. Quando licitum sit baptizare sub conditione.
•  
  PDF 43 Art. 10. Vtrùm ritus quo Ecclesia in baptizando vtitur, sit conueniens.
•  
  PDF 43 Art. 11. Vtrùm conuenienter describantur tria baptismata.
•  
  PDF 43 Dvb. 1. Vtrùm infantes baptismo sanguinis, seu martyrio sanctificentur.
•  
  PDF 44 Dvb. 2. Vtrùm baptismus sanguinis iustificet adultos, & quomodo.
•  
  PDF 46 Dvb. 3. Quomodo martyrium confert gratiam.
•  
  PDF 46 Art. 12. Vtrùm Baptismus sanguinis sit potissimus inter alia baptismata.
•  
  PDF 46 Qvaestio LXVII. De Ministro Baptismi. In octo Articulos diuisa.
•  
  PDF 46 Art. 1. Vtrùm ad officium Diaconi pertineat baptizare.
•  
  PDF 47 Art. 2. Vtrùm ad officium Sacerdotis pertineat baptizare.
•  
  PDF 47 Art. 3. Vtrùm Laicus possit baptizare.
•  
  PDF 47 Art. 4. Vtrùm mulier possit baptizare.
•  
  PDF 48 Art. 5. Vtrùm non baptizatus possit bapptizare.
•  
  PDF 48 Art. 6. Vtrùm plures possunt simul vnum baptizare.
•  
  PDF 48 Dvb. 1. Vtrùm sit verus baptismus si duo sic simul baptizent: ego te baptizo si alius te non baptizat.
•  
  PDF 49 Dvb. 2. An sit legitimus baptismus si vterque vtatur hâc formâ, nos te baptizamus.
•  
  PDF 49 Art. 7. & 8. Vtrùm requiratur aliquis qui à fonte leuet, qui teneatur ad eius instructionem.
•  
  PDF 50 Qvaestio LXVIII. De suscipientibus Baptismum. In duodexim Articulos diuisa.
•  
  PDF 50 Art. 1. Vtrùm omnes teneantur ad susceptionem Baptismi.
•  
  PDF 50 Art. 2. Vtrùm sine Baptismo possit aliquis salutari.
•  
  PDF 51 Art. 3. Vtrùm Baptismus sit differendus.
•  
  PDF 51 Dvb. Vtrùm Ecclesia possit constituere tempus vltra quod Baptismus non possit differri, sicut potest determinare tempus Co[m]munioni.
•  
  PDF 51 Art. 4. Vtrùm peccatores sint baptizandi.
•  
  PDF 52 Art. 5. Vtrùm peccatoribus baptizatis sint imponenda opera satisfactoria.
•  
  PDF 52 Art. 6. Vtrùm peccatores ad Baptismum accedentes teneantur peccata sua confiteri.
•  
  PDF 52 Art. 7. Vtrùm ex parte baptizati requiratur intentio suspcipiendi Baptismi.
•  
  PDF 53 Art. 8. Vtrù[m] requiratur fides ex parte baptizati.
•  
  PDF 53 Art. 9. Vtrùm infantes sint baptizandi.
•  
  PDF 54 Dvb. 1. Vtrùm Baptismus reipsâ susceptus sit infantibus omnino necessarius ad salutem.
•  
  PDF 56 Dvb. 2. Quando teneantur parentes suos liberos baptizare.
•  
  PDF 56 Art. 10. Vtrùm infantes Iudæorum vel aliorum Infidelium inuitis parentibus sint baptizandi.
•  
  PDF 58 Dvb. Vtrùm censendus sit verus Baptismus qui infantibus Infidelium confertur inuitis eorum parentibus.
•  
  PDF 58 Art. 11. Vtrùm in maternis vteris possint baptizari.
•  
  PDF 58 Art. 12. Vtrum furiosi, & amentes debeant baptizari.
•  
  PDF 59 Qvaestio LXIX. De effectibus Baptismi. In Decem Articulos diuisa.
•  
  PDF 59 Art. 1. 2. 3. Vtrùm per baptismum tollatur omnis culpa & pœna.
•  
  PDF 60 Art. 4. 6. Vtrùm per baptismu[m] co[n]ferantur tam adultis, quam infantibus gratia & virtutes.
•  
  PDF 61 Art. 8. Vtrùm baptismus in omnibus æqualem effectu[m] habeat.
•  
  PDF 62 Art. 9. Vtrùm fictio animi baptismi effectum impediat.
•  
  PDF 62 Dvb. 1. Vtrùm affectus peccati impediat gratiam baptismi.
•  
  PDF 62 Dvb. 2. Quæ dispositio requiratur ad effectu[m] baptismi.
•  
  PDF 64 Art. 10. Vtrùm fictione recedente baptismus consequatur suum effectum.
•  
  PDF 64 Dvb. 1. Vtrum recedente fictione baptismus totum effectum conferat, que[m] contulisset si fictio non interceßisset.
•  
  PDF 65 Dvb. 2. Quis actus necessarius est ad tollendam fictionem (id est, indispositionem negatiuam, vet contrariam) vt baptismus effectum suum habeat.
•  
  PDF 66 Dvb. 3. Vtrum solius baptismi sit proprium vt eius effectus redeat.
•  
  PDF 67 Qvaestio LXX. De Circumcisione.
•  
  PDF 67 Art. 4. Vtrùm Circumcisio gratiam iustificantem contulerit.
•  
  PDF 70 Qvaestio LXXI. De Cæremonijs Baptismi. Vtrùm Cæremoniæ Baptismi sint recipiendæ, & quam vim habeant.
•  
  PDF 72 Qvaestio LXXII. De Confirmatione. In duodecim Articulos diuisa.
•  
  PDF 72 Art. 1. Vtrùm Confirmatio sit sacramentum.
•  
  PDF 73 Dvb. Quando hoc sacramentum sit institutum.
•  
  PDF 73 Art. 2. Vtrùm Chrisma sit conueniens materia huius sacramenti.
•  
  PDF 75 Art. 3. Vtrùm sit de neceßitate huius sacramenti, vt chrisma fuerit ab Episcopo consecratu[m].
•  
  PDF 75 Dvb. 1. Vtrùm hæc benedictio, seu consecratio Chrismatis sit de neceßitate sacramenti.
•  
  PDF 76 Dvb. 2. An hæc benedictio necessariò fieri debeat ab Episcopo.
•  
  PDF 76 Art. 4. Vtrùm hæc sit conueniens forma confirmationis: Consigno te signo Crucis &c.
•  
  PDF 76 Art. 5. Vtrùm sacramentum confirmationis imprimat characterem.
•  
  PDF 77 Art. 6. Vtrùm character confirmationis præsupponat characterem baptismi.
•  
  PDF 77 Art. 7. Vtrum per sacramentum Confirmationis conferatur gratia gratum faciens.
•  
  PDF 77 Dvb. 1. Vtrum Confirmatio det maiorem gratiam, quàm baptismus.
•  
  PDF 77 Dvb. 2. Quæ dispositio requiratur ad gratiam huius sacramenti.
•  
  PDF 78 Art. 8. Vtrum hoc sacramentum sit omnibus exhibendum.
•  
  PDF 78 Dvb. 1. Vtrum hoc sacramentum sit conferendu[m] Infantibus ante vsu[m] rationis.
•  
  PDF 78 Dvb. 2. Vtrum confirmatio sit præcepti, an consilij tantùm.
•  
  PDF 79 Art. 9. Vtrum hoc Sacramentum sit conferendum in fronte.
•  
  PDF 79 Art. 10. Vtrum is qui confirmatur debeat teneri ab aliquo.
•  
  PDF 80 Art. 11. Vtrum solus Episcopus hoc sacramentum conferre poßit.
•  
  PDF 80 Dvb. Vtrum Summus Pontifex collationem Confirmationis poßit Presbyteris delegare.
•  
  PDF 81 Art. 12. Vtrum ritus cuius sacramenti sit conueniens.
•  
  PDF 81 Qvaestio LXXIII. De SS. Sacramento Eucharistiæ. In Sex Articulos diuisa.
•  
  PDF 81 Art. 1. Vtrum Eucharistia sit Sacramentum.
•  
  PDF 82 Dvb. Cum quatuor concurrant ad Eucharistiam, scilicet, Verba consecrationis, Species panis & vini, Corpus Christi, & eius Su[m]ptio: quidnam ex his propriè sit Sacrame[n]tum Eucharisitiæ.
•  
  PDF 84 Art. 2. An hoc sacramentum sit vnum Sacramentum, an plura.
•  
  PDF 84 Art. 3. Vtrum Eucharistia sit de neceßitate salutis.
•  
  PDF 84 Dvb. Vtrum verè Eucharistia sit medium ad salutem necessarium in re, vel in voto, sicut baptismus omnibus est necessarius, & pœnitentia relapsis.
•  
  PDF 85 Art. 4. Vtrum conuenienter pluribus nominibus hoc sacramentum nominetur.
•  
  PDF 85 Art. 5. Vtrum institutio huius Sacramenti fuerit conueniens.
•  
  PDF 86 Art. 6. Vtrum Agnus paschalis fuerit præcipua figura huius sacramenti.
•  
  PDF 87 Qvaestio LXXIV. De materia Eucharistiæ quantum ad speciem. In Octo Articulos diuisa.
•  
  PDF 87 Art. 1. Vtrum materia huius sacramenti sit panis, & vini.
•  
  PDF 87 Art. 2. Vtrum requiratur determinat a quantitas panis, & vini.
•  
  PDF 87 Dvb. 1. Vtrum quantumuis parua quantitas poßit consecrari.
•  
  PDF 88 Dvb. 2. Quæ præsentia materiæ requiratur, vt poßit consecrari.
•  
  PDF 88 Dvb. 3. Vtrum minister mente debeat determinare id, quod consecrandum est.
•  
  PDF 88 Art. 3. Vtrum requiratur vt sit panis triticeus.
•  
  PDF 88 Dvb. 1. Vtrum panis ex secali, spelta, amylo, sit consecrabilis.
•  
  PDF 89 Art. 4. Vtrum debeat esse panis azymus.
•  
  PDF 91 Art. 5. Vtrum Vinum vitis sit propria materia huius sacramenti.
•  
  PDF 92 Art. 6. An aqua sit vino miscenda.
•  
  PDF 92 Art. 7. Vtrum permixtio aquæ sit de neceßitate huius sacramenti.
•  
  PDF 92 Art. 8. Vtrum aqua debeat in magna quantitate apponi.
•  
  PDF 92 Dvb. Vtrum si ante consecrationem aqua no[n]dum sit mutata in vinum, conuertatur in sanguinem, sicut vinum.
•  
  PDF 93 Qvaestio LXXV. De Conuersione panis & vini, in Corpus & Sanguinem Christi. In Octo Articulos diuisa.
•  
  PDF 93 Art. 1. Vtrum in Eucharistia sit verè corpus Christi, an solùm sicut in signo.
•  
  PDF 103 Art. 2. Vtrum post consecrationem remaneat substantia panis, & vini in sacramento.
•  
  PDF 106 Dvb. 1. Vtrum maneat existentia panis, vel etiam gradus aliquis substantialis.
•  
  PDF 107 Dvb. 2. Vtrum si substantia panis non co[n]uerteretur in corpus Christi, sed maneret, possit ibidem poni corpus Christi per diuinam potentiam.
•  
  PDF 107 Art. 3. Vtrum substantiæ panis & vini per co[n]secrationem annihiletur.
•  
  PDF 108 Art. 4. Vtrum panis poßit conuerti in corpus Christi.
•  
  PDF 108 Dvb. 1. Qua actione fiat hæc co[n]uersio, & quis sit formatis terminus huius actionis.
•  
  PDF 110 Dvb. 2. Quomodo differat hæc actio à creatione, seu actione creatiua.
•  
  PDF 111 Dvb. 3. Vtrum Deus rem quamuis poßit co[n]uertere in aliud.
•  
  PDF 112 Art. 5. Vtrum remaneant accidentia panis, & vini post conuersionem.
•  
  PDF 112 Art. 6. Vtrum factâ consecratione remaneat in hoc sacramento forma substa[n]tialis panis.
•  
  PDF 112 Art. 7. Vtrum illa conuersio fiat in instanti.
•  
  PDF 112 Art. 8. Vtrum hæc sit falsa, Ex pane sit corpus Christi.
•  
  PDF 113 Qvaestio LXXVI. De modo quo Christus est in hoc Sacramento. In Octo Articulos diuisa.
•  
  PDF 113 Art. 1. & 2. Vtrum totus Christus ssit in hoc sacreamento sub vtrauis specie.
•  
  PDF 113 Dvb. 1. Quid præcisè includit corpus quatenus est hîc ex vi verborum.
•  
  PDF 114 Dvb. 2. Vtru[m] Verbu[m] diuinu[m] sit in Eucharistiâ per concomitantiam, an ex vi verboru[m].
•  
  PDF 115 Art. 3. Vtrum totus Christus sit sub quâlibet parte specierum panis, & vini.
•  
  PDF 116 Art. 4. Vtrum quantitas dimensiua corporis Christi sit in hoc sacramento.
•  
  PDF 117 Dvb. 1. Vtrum quantitas, & cetera accidentia sint in Eucharistia concomitanter.
•  
  PDF 118 Dvb. 2. Quomodo intelligendum sit, quod ait D. Thomas quantitatem corporis Christi existere sub singulis partibus hostiæ, eò quòd sit ibi concomitanter.
•  
  PDF 118 Art. 5. Vtrum corpus Christi sit in hoc sacramento, sicut in loco.
•  
  PDF 118 Dvb. 1. Vtrum salte[m] respectu spatij sit velut in loco? spatium enim manet immobile du[m] transfertur corpus Christi, sicut locus manet immobilis du[m] transfertur locatu[m].
•  
  PDF 118 Dvb. 2. Vtrum sit hîc circumstriptiuè, an definitiuè.
•  
  PDF 118 Art. 6. Vtrum Christi corpus sit mobiliter in hoc sacramento.
•  
  PDF 119 Dvb. 1. A quo moueatur corpus Christi, dum mouentur species.
•  
  PDF 119 Dvb. 2. Vtru[m] mutatio facta in corpore Christi, quatenus est in Eucharistia, etiam fiat in illo, vt est in cœlo, vel contrà? Idem quæri potest de omni corpore existente in duobus locis.
•  
  PDF 120 Dvb. 3. Vtrum corpus Christi vt est in Eucharistia poßit à causis naturalibus immutari alia mutatione, quam motu locali.
•  
  PDF 120 Dvb. 4. Quomodo corpus Christi desinat esse in Eucharistia.
•  
  PDF 121 Art. 7. Vtrum corpus Christi prout est in hoc sacramento, poßit videri ab aliquo oculo saltem glorificato.
•  
  PDF 122 Dvb. 1. An saltem intellectu poßit conspici hoc corpus, & quomodo.
•  
  PDF 122 Dvb. 2. Vtrum Christus poßit, videre in sacramento oculo corporali ea quæ circu[m]stant hostiam; vel alias operationes sensuum, aut intellectus habere.
•  
  PDF 122 Art. 8. Vtrum quando in hoc sacramento miraculosè apparet caro, vel puer, sit ibi corpus Christi.
•  
  PDF 123 Qvaestio LXXVII. De remanentibus accidentibus in Sacramento. In Octo Articulos diuisa.
•  
  PDF 123 Art. 1. Vtrum accidentia remaneant sine subiecto in hoc Sacramento.
•  
  PDF 123 Dvb. 1. Quomodo poßit fireri, vt accidens sit sine subiecto, cum accidentis esse sit inesse, & accidens omne debeat indiuiduari à subiecto.
•  
  PDF 123 Dvb. 2. Vtrum vt accidens per se existat, debeat illi addi aliquis modus positiuus, qui sit veluti subsistentia per se.
•  
  PDF 124 Art. 2. Vtrum quantitas panis, & vini sit aliorum accidentium subiectum.
•  
  PDF 125 Art. 3. Vtrum speicies poßint aliquid extrinsecum immutare.
•  
  PDF 125 Art. 4. Vtrum species poßint corrumpi.
•  
  PDF 125 Art. 5. & 6. Vtrum ex speciebus sacramentalibus poßit aliquid generari, vel nutriri.
•  
  PDF 126 Art. 7. Vtrum species sacramentales franga[n]tur.
•  
  PDF 126 Art. 8. Vtrum aliquis liquor vino consecrato poßit admisceri.
•  
  PDF 127 Qvaestio LXXVIII. De forma Sacramenti Eucharistiæ. In Sex Articulos diuisa.
•  
  PDF 127 Art. 1. Vtrum hæc sit forma huius sacramenti, Hoc est corpus meum. Hic est calix sanguinis mei.
•  
  PDF 127 Dvb. 1. Vtrum his verbis fiat consecratio ab Ecclesia.
•  
  PDF 128 Dvb. 2. Vtrum Dominus eisdem verbis consecrauerit, quibus nos.
•  
  PDF 129 Art. 2. Vtrum hæc sit conueniens forma consecrationis panis, Hoc est corpus meum.
•  
  PDF 130 Art. 3. Vtrum hæc sit conueniens forma calicis, Hic est calix sanguinis mei &c.
•  
  PDF 131 Art. 4. Vtrum prædictis verbis insit aliqua vis creata effectiua consecrationis.
•  
  PDF 131 Art. 5. Vtrum prædictæ locutiones sunt veræ.
•  
  PDF 131 Dvb. 1. Vtrum hæc verba, Hoc est corpus meum, dicantur à Sacerdote tantummodò historicè, seu narrando: an etiam affirmando.
•  
  PDF 131 Dvb. 2. Vtrùm hæc oratio, Hoc est corpus meum, operetur quatenus est vera? an alio modo, scilicet quatenus est neutra, id est, neque vera, neque falsa.
•  
  PDF 132 Qvaestio LXXIX. De Effectibus Sacramenti Eucharistiæ.
•  
  PDF 132 Dvb. 1. An hoc sacramentum aliquando co[n]ferat primam gratiam? & consequenter an aliquando deleat culpam peccati mortalis.
•  
  PDF 132 Dvb. 2. Vtru[m] eo mone[n]to, quo confertur gratia habitualis in Eucharistia, necesse sit habere actualem deuotionem, & non peccare venialiter.
•  
  PDF 133 Dvb. 3. Quando hoc sacramentum conferat hanc gratiam.
•  
  PDF 133 Dvb. 4. Vtrum Eucharistia post manducationem nihil amplius conferat gratiæ habitualis.
•  
  PDF 134 Dvb. 5. De alijs effectibus Eucharastiæ.
•  
  PDF 135 Qvaestio LXXX. De sumptione huius Sacramenti. In Duodecim Articulos diuisa.
•  
  PDF 135 Art. 4. Vtrum peccator sumens corpus Christi sacramentaliter, peccet.
•  
  PDF 136 Dvb. 1. Vtrum peccator, qui sibi conscius mortalis peccati, debeat illud confiteri ante communionem, præsertim si omnino existimet se contritum.
•  
  PDF 136 Dvb. 2. quando liceat communicare, vel celebrare absq[ue] præuia confeßione ei, qui sibi conscius est peccati mortiferi.
•  
  PDF 138 Art. 5. Vtrum accedere ad hoc sacramentum cum conscientia peccati mortalis sit grauißimu[m] omnium peccatorum.
•  
  PDF 138 Art. 6. Vtrum Sacerdos debeat denegare Eucharistia[m] peccatori petenti.
•  
  PDF 139 Art. 7. Vtrum nocturna pollutio impediat à communione.
•  
  PDF 139 Art. 8. Vtrum cibus, vel potus præsumptus impediat communionem.
•  
  PDF 140 Dvb. Quænam sumpta aduersus malignam auram: quæ oris ablutio: Quæ ciborum prægustatio impediant Sacræ Eucharistiæ sumptionem.
•  
  PDF 141 Art. 9. Vtrum non habentibus vsum rationis sit dandum hoc sacramentum.
•  
  PDF 141 Art. 10. Vtrum liceat quotidie hoc Sacramentum suscipere.
•  
  PDF 141 Art. 11. Vtrum omnino liceat à communione abstinere.
•  
  PDF 142 Dvb. 1. Quinam obligentur hoc præcepto communionis.
•  
  PDF 142 Dvb. 2. Quando obliget hoc præceptum communionis.
•  
  PDF 143 Art. 12. Vtrum liceat corpus Christi sumere sine sanguine.
•  
  PDF 144 Dvb. 1. Vtrum Communio sub vtrâque specie iure diuino sit Laicis præcepta.
•  
  PDF 146 Dvb. 2. Vtrum saltem Sacerdotes teneantur iure diuino sub vtraque specie hoc Sacramentum consecrare & sumere.
•  
  PDF 147 Qvaestio LXXXI. De modo quo Christus vsus est hoc Sacramento. In Quatuor Articulos diuisa.
•  
  PDF 147 Art. 1. Vtrum Christus sumpserit corpus suum, & sanguinem.
•  
  PDF 147 Art. 2. Vtrum Christus dederit iudæ corpus suu[m].
•  
  PDF 148 Art. 3. Vtrum Christus sumpserit & dederit Discipulis suis corpus impaßibile.
•  
  PDF 148 Art. 4. Vtrum si hoc Sacramentum fuisset seruatum, vel consecratum in triduo mortis, Christus ibi fuisset mortuus.
•  
  PDF 148 Qvaestio LXXXII. De ritu huius Sacramenti. In Sex Articulos diuisa.
•  
  PDF 148 Art. 1. Vtrum consecrare hoc Sacramentum sit proprium Sacerdotis.
•  
  PDF 149 Art. 2. Vtrum plures Sacerdotes poßint eandem hostiam consecrare.
•  
  PDF 149 Art. 3. Vtrum dispensatio huius Sacramenti pertineat ad solum Sacerdotem.
•  
  PDF 150 Dvb. Vtrùm requiratur iurisdictio ad Eucharistiæ dispensationem.
•  
  PDF 151 Qvaestio LXXXIII. De ritu huius Sacramenti. In Sex Articulos diuisa.
•  
  PDF 151 Art. 1. Vtrùm Christus in hoc Sacramento immoletur.
•  
  PDF 151 Dvb. 1. Vtrum omne opus bonum quo Deum honoramus, sit propriè dictum sacrificiu[m].
•  
  PDF 152 Dvb. 2. Quid sit sacrificium propriè dictum.
•  
  PDF 153 Dvb. 3. Quotuplex sit sacrificium.
•  
  PDF 154 Dvb. 4. Vtrum liceat hoc tempore offerre agnum, vel quid simile in sacrificium.
•  
  PDF 154 Dvb. 5. Vtrum Eucharistia in Ecclesia vere, & propriè offeratur in sacrificium.
•  
  PDF 158 Dvb. 6. In quibus actionibus consistat hoc sacrificium.
•  
  PDF 159 Qua ratione consecratio ad essentiam huius sacrificij pertineat.
•  
  PDF 161 Quæritur, quid sentiendum de quatuor subiectis propositionibus.
•  
  PDF 162 Dvb. 7. Quibus modis hoc sacrificium suum fructum conferat.
•  
  PDF 163 Dvb. 8. Quem fructum conferat.
•  
  PDF 165 Dvb. 9. Quibus conferat sacrificium suos fructus.
•  
  PDF 166 De ijs pro quibus hoc sacrificium offertur.
•  
  PDF 168 Dvb. 10. Vtrum hoc sacrificium habeat effectum aliquo modo infinitum.
•  
  PDF 170 Art. 2. &c. De requisitis ad sacrificium Missæ.
•  
  PDF 170 De Sacerdote.
•  
  PDF 170 De Ministrante.
•  
  PDF 171 De Materia.
•  
  PDF 171 De Tempore.
•  
  PDF 172 De Loco.
•  
  PDF 173 De Vestibus, & Vasis sacris.
•  
  PDF 173 De Precibus, & Cæremonijs.
•  
  PDF 174 Qvaestio LXXXIV. De Pœnitentia vt est Sacramentum. In decem Articulos diuisa.
•  
  PDF 174 Art. 1. Vtrum Pœnitentia sit Sacramentum.
•  
  PDF 176 Dvb. 1. Vtrùm in hoc Sacrame[n]to sint distinguenda illa tria, quæ in alijs plerisque reperiuntur, scilicet Sacramentum tantu[m], res tantum; & res & Sacramentum simul.
•  
  PDF 176 Dvb. 2. Vtrùm veru[m] sit quod habet D. Thomas, Primum esse causam secundi, & secundum tertij.
•  
  PDF 177 Art. 2. Vtrùm peccata sint propria materia huius Sacramenti.
•  
  PDF 177 Dvb. Cur in hoc Sacramento non sit aliqua materia externa corporalis; vt aqua, oleu[m], panis, sicut in alijs Sacramentis.
•  
  PDF 177 Art. 3. Vtrùm hæc sit forma huius Sacramenti, Ego te obsoluo.
•  
  PDF 178 Dvb. 1. Que[m] sensum habeat hæc forma.
•  
  PDF 179 Dvb. 2. Vtrum verbis absolutionis poßit addi aliqua conditio.
•  
  PDF 179 Art. 4. Vtrum impositio manuum Sacerdotis sit necessaria.
•  
  PDF 179 Art. 5. Vtrum hoc Sacramentum sit necessarium ad salutem.
•  
  PDF 180 Art. 6. & 7. Vtrum pœnitentia sit secunda tabula post naufragium? & vtrum hoc Sacramentum fuerit conuenienter in lege noua institutum.
•  
  PDF 180 Dvb. 1. Vbi & quando hoc Sacramentum sit institutum.
•  
  PDF 180 Dvb. 2. Vtrùm ratio naturalis diclet sine vlla reuelatione, dolorem peccati esse necessarium, & huius doloris esse aliqua edenda signa.
•  
  PDF 181 Art. 8. & 9. Vtrùm homo debeat vsque ad fine[m] vitæ pœnitere, adque continuò.
•  
  PDF 181 Art. 10. Vtrùm Sacramentum Pœnitentiæ debeat iterari.
•  
  PDF 181 Qvæstio LXXXV. De Pœnitentia, vt est virtus. In Sex Articulos diuisa.
•  
  PDF 181 Art. 1. Vtrùm Pœnitentia sit virtus.
•  
  PDF 183 Art. 2. Vtrum Pœnitentia sit virtus specialis.
•  
  PDF 184 Art. 3. Vtrùm virtus pœnite[n]tiæ sit species iustitiæ.
•  
  PDF 185 Art. 4. Vtrùm Pœnitentia sit in voluntate, an in appetitu sensitiuo.
•  
  PDF 186 Dvb. 1. Vtrùm in parte sensitiua non sit etia[m] aliquis habitus pœnitentiæ.
•  
  PDF 186 Dvb. 2. An pœnitentia sit solùm in peccatoribus.
•  
  PDF 186 Art. 5. Vtrùm principium pœnitentiæ sit ex timore.
•  
  PDF 187 Art. 6. Vtrùm pœnitentia sit prima virtutum.
•  
  PDF 188 Qvæstio LXXXVI. De effectu Pœnitentiæ quoad peccatorum mortalium remissionem. In Sex Articulos diuisa.
•  
  PDF 188 Art. 1. Vtrùm omnia peccata mortifera per pœnitentiam remoueri possint.
•  
  PDF 189 Dvb. Vtrùm omnes homines possint agere pœnitentiam de suis peccatis.
•  
  PDF 189 Art. 2. Vtrùm sine Pœnitentia peccatum mortiferum possit remiti.
•  
  PDF 190 Dvb. 1. An saltem per potentiam Dei absolutam, qua præter legem ordinatam potest operari, possit peccatum mortiferum sine pœnitentia remitti.
•  
  PDF 190 Dvb. 2. Vtrùm illa pœnitentia, quæ est necessaria ad remissionem peccati mortiferi, requirat expressam & formale[m] detestationem peccati; ita vt sine hac peccatum non condonetur.
•  
  PDF 191 Art. 3. Vtrùm per pœnitentiam possit vnum peccatu[m] sine altero remitis.
•  
  PDF 191 Dvb. Vtrùm homo possit pœniteat de alijs à se commissis.
•  
  PDF 192 Art. 4. Vtrum remissa culpa per pœnitentiam, maneat reatus pœnæ.
•  
  PDF 193 Art. 5. Vtrùm remissa culpa mortali, tollantur omnes reliquiæ peccati.
•  
  PDF 193 Art. 6. Vtrùm remissio culpæ sit effectus pœnitentiæ.
•  
  PDF 194 Qvaestio LXXXVII. De remissione venialium peccatorum. In quatuor Articulos diuisa.
•  
  PDF 194 Art. 1. Vtrùm peccatum veniale sine pœnitentia remitti possit.
•  
  PDF 195 Dvb. Quomodo remittatur culpa venialis, in quâ quis ex hac vita discedit.
•  
  PDF 196 Art. 2. Vtrùm ad remissionem peccati venialis requiratur gratiæ infusio.
•  
  PDF 196 Dvb. Vtrùm quoties gratia homini infunditur, toties eteam peccata venialia remittantur.
•  
  PDF 197 Art. 3. Vtrùm peccata venialia remittantur per aspersionem aquæ benedictæ, & similia.
•  
  PDF 197 Dvb. Qua vi hac deleant culpas veniales.
•  
  PDF 198 Art. 4. Vtrùm peccatum, veniale possit remitti sine mortali.
•  
  PDF 199 Qvæstio LXXXVIII. De reditu peccatorum per pœnitentiam dimissorum. In quatuor Articulos diuisa.
•  
  PDF 199 Art. 1. Vtrùm peccata remissa redeant per sequens peccatum.
•  
  PDF 201 Dvb. An saltem per potentiam absoluta[m] Dei, fieri possit, vt peccata remissa integrè redeant.
•  
  PDF 201 Art. 2. Vtrùm peccata dimissa redeant per ingratitudinem, quæ peculiari modo est in quatuor generibus peccatorum.
•  
  PDF 201 Dvb. Vtrùm malus peccatum sit quod committitur contra innocentiam, an quod contra beneficium remissionis peccatoru[m].
•  
  PDF 202 Qvæstio LXXXIX. De recuperatione virtutum per pœnitentiam.
•  
  PDF 202 Dvb. circa quinque primos articulos. Vtrum per pœnitentiam restituatur homini tota gratia pristina, & omnia merita quæ habuit priùs.
•  
  PDF 204 Art. 6. Vtrùm opera mortua per pœnitentiam vinificentur.
•  
  PDF 205 Qvaestio XC. De partibus pœnitentiæ in generali.
•  
  PDF 205 Dvb. circa tres primos articulos. Quot, & quæ sint partes pœnitentiæ.
•  
  PDF 206 Art. 4. Vtrùm pœnitentia conuenienter diuidatur in pœnitentiam ante baptismum, & in pœnitentiam post baptismum.
•  
  PDF 207 In Additiones D. Thomæ.
•  
  PDF 207 Qvæstio I. De Contritione, Quæ est prima pars Sacramentis Pœnitentiæ. Quid sit contritio.
•  
  PDF 207 Dvb. 1. Vtrùm contritio essentialiter sit detestatio, an dolor.
•  
  PDF 208 Dvb. 2. Vtrùm ad contritionem requiratur propositum non peccandi imposterum, & quale.
•  
  PDF 208 Dvb. 3. Vtrùm contritio includat etia[m] propositum confitendi, & satisfactionem ex arbitrio Sacerdotis.
•  
  PDF 209 Dvb. 4. Quomodo differat contritio propriè dicta ab attritione.
•  
  PDF 209 Dvb. 5. Vtrùm omnes hæ attritiones sufficiant, saltem cum Sacramento, ad iustificationem.
•  
  PDF 210 Dvb. 6. Vtrùm attritio in Sacramento pœnitentiæ debeat esse existimata contritio à pœnitente.
•  
  PDF 211 Qvæstio II. De obiecto Contritionis.
•  
  PDF 211 Dvb. 1. Vtrùm ante institutum Sacramentum Pœnitentiæ fuerit necessaria distincta contritio peccatorum mortiferorum.
•  
  PDF 211 Dvb. 2. Vtrùm post institutum Sacramentu[m] pœnitentiæ sit necessaria particularis co[n]tritio.
•  
  PDF 212 Dvb. 3. Vtrùm de peccatis oblitis sit necessaria aliqua contritio.
•  
  PDF 212 Qvaestio III. De Quantitate Contritionis.
•  
  PDF 212 Dvb. 1. Vtrùm contritio debeat eße summus dolor appretiatiuè.
•  
  PDF 213 Dvb. 2. Vtrum de maiori peccato sit magis dolendum appretiattiuè.
•  
  PDF 213 Dvb. 3. Vtrùm etiam debeat esse dolor summus intensiuè in contritione.
•  
  PDF 214 Dvb. 4. Vtrum contritio saltem requirat aliquam certam perfectionem intensiuam, vel continuatione[m] vt sit vera contritio.
•  
  PDF 215 Qvaestio IV. De Tempore Contritionis.
•  
  PDF 215 Dvb. 1. Vtrum sit aliquod præceptum diuinum obligans ad contritionem.
•  
  PDF 216 Dvb. 2. Quando hoc præceptum obliget.
•  
  PDF 217 Dvb. 3. Vtrum peccator teneatur in Paschate conteri, sicut tenetur confiteri.
•  
  PDF 218 Qvaestio V. De effectu Contritionis.
•  
  PDF 218 Dvb. Vtrum contritio poßit delere peccata & iustificare hominem sine reali perceptione Sacramenti.
•  
  PDF 220 Qvaestio VI. De Confessione & eius necessitate: Quæ est secunda pars Sacramenti Pœnitentiæ.
•  
  PDF 220 Dvb. 1. circà Art. 1. & 2. Vtrum confeßio omnium peccatorum mortiferorum, sit iure diuino necessaria ad salutem.
•  
  PDF 225 Dvb. 2. Vtrum peccata venialia sint necessariò confitenda.
•  
  PDF 225 Dvb. 3. Quo loco confeßio sit præcepta in S. Scriptura.
•  
  PDF 226 Art. 3. Vtrum omnes ad confeßione[m] teneantur.
•  
  PDF 226 Art. 4. Vtrum quis teneatur confiteri peccatum quod non habet.
•  
  PDF 226 Art. 5. Vtrum peccator teneatur statim co[n]fiteri.
•  
  PDF 226 Dvb. 1. Quando præceptum confeßionis obliget iure diuino.
•  
  PDF 227 Dvb. 2. Vtrum Ecclesia potuerit tempus co[n]feßionis determinare? & quo iure.
•  
  PDF 227 Dvb. 3. Quodnam sit illud tempus,, quo iure Ecclesiastico tenemur confiteri.
•  
  PDF 227 Dvb. 4. An is qui neque anteà toto anno, neque in quadragesima est confessus, teneatur post tempus Paschale statim confiteri: an verò poßit expectare alteram quadragesimam.
•  
  PDF 228 Dvb. 5. Vtrum qui probaliter putat se te[m]pore debito non habiturum confessorem, teneatur tempus præuenire.
•  
  PDF 228 Dvb. 6. Vtrum pueri obligentur hoc præcepto annuæ confeßionis.
•  
  PDF 228 Dvb. 7. Vtrum is, qui solùm habet venialia, teneatur singulis annis confiteri.
•  
  PDF 229 Dvb. 8. Vtrùm Eccleisa poßit præcipere venialium confeßionem.
•  
  PDF 229 Art. 6. Vtrum poßit cum aliquo dispensari ne confiteatur.
•  
  PDF 230 Qvaestio VII [i.e. VIII]. De Ministro Confessionis.
•  
  PDF 230 Circa Articulum 1. & 2.
•  
  PDF 230 Dvb. 1. Vtrum Minister confeßionis sit solus sacerdos.
•  
  PDF 231 Dvb. 2. Vtrum in Saceredote cui sit confeßio, sit necessaria iurisdictio.
•  
  PDF 231 Dvb. 3. Vtrum Sacerdos hanc iurisdictionem habeat ex sua ordinatione, an ab Ecclesia.
•  
  PDF 232 Dvb. 4. Vtrum fideles priuati, sua auctoritate poßint se subijcere cuius sacerdoti, vt ab eo absoluantur.
•  
  PDF 232 Dvb. 5. Vtrum, vt quis poßit habere plenam iurisdictionem ad absoluendum à peccatis, requiratur approbatio Ordinarij.
•  
  PDF 233 Dvb. 6. Vtrum quiuis Sacerdos habeat plenam potestatem in venialia & vnde.
•  
  PDF 234 Dvb. 7. Vtrum omnes Sacerdotes habeant plenam potestate[m] in peccata mortifera, alias ritè confessa.
•  
  PDF 234 Dvb. 8. Vtrum quius Sacerdos poßit absoluere quemuis fidelem in articulo mortis.
•  
  PDF 234 Dvb. 9. An eandem potestatem habeant omnes Sacerdotes in periculo mortis: vt dum prælium, periculosa tempestas, paartus periculosus.
•  
  PDF 234 Art. 4. Vtrum necesse sit confiteri proprio Sacerdoti.
•  
  PDF 234 Art. 5. Vtrum quis ex priuilegio superioris poßit alteri confiteri.
•  
  PDF 235 Dvb. 1. Vtrum ratihabitio proprij Sacerdotis sufficiat vt subditus poßit alteri confiteri.
•  
  PDF 235 Dvb. 2. An Parochus seu proprius Sacerdos teneatur semper audire suum subditum, quando ille vult confiteri.
•  
  PDF 235 Dvb. 3. Vtrum ob ignorantiam, malitiam, reuelationem confeßionis proprij Sacerdotis, liceat subditis confiteri alteri sine eius facultate.
•  
  PDF 236 Dvb. 4. Quinam poßint dare potestatem alteri confitendi.
•  
  PDF 236 Dvb. 5. Vtrum summus Pontifex poßit Religiosis dare potestatem & iurisdictione[m] audiendi confeßiones quorumuis seculariu[m], sine licentia Ordinariorum vel Parochoru[m], sic vt pœnitentes non teneantur eadem paccata Parocho confiteri.
•  
  PDF 237 Dvb. 6. Vtrum expediat Ecclesiæ & saluti animarum, vt Pontifex concedat Religiosis hanc potestatem & iurisdictionem audiendi confeßiones quorumuis secularium, sine licentia Ordinarioru[m] vel Parochorum.
•  
  PDF 240 Dvb. 7. An is qui habet potestatem eligendi confessorem, poßit eligere quemuis.
•  
  PDF 240 Dvb. 8. Quanta requiratur scientia in Confessario.
•  
  PDF 240 Dvb. 9. Vtrum Confessarius teneatur monere pœnitentem, quando videt illum versari in ignorantia iuris vel facti? v.g. si aduertat & sciat illum contraxisse matrimoniu[m] in gradu prohibitio, sed bona fide. Ite[m], retinere bona fide alienum.
•  
  PDF 241 Dvb. 10. Ad quid tenetur Sacerdos, quando ex ignorantia vel negligentia commisit aliquem errorem in audienda confeßione.
•  
  PDF 241 Dvb. 11. Quid faciet confessor, quando pœnitens est contrariæ opinionis. v.g. Pœnitens putat contractum aliquem esse licitu, Confessarius verò illicitum.
•  
  PDF 241 Qvæstio IX. De Qualitate Confessioni.
•  
  PDF 241 Art. 1. Vtrum confessio possit esse informis.
•  
  PDF 242 Dvb. 1. Quibus casibus sit confessio informis.
•  
  PDF 243 Dvb. 2. Quibus casibus confessio est inualida ira vt sit reprenda.
•  
  PDF 244 Art. 2. Vtrùm Confessio debeat esse integra.
•  
  PDF 244 Dvb. 1. Vtrum aliquando fieri possit confessio non integra, & quibus casibus.
•  
  PDF 245 Dvb. 2. Vtrum possit absolui æger, qui Confessarium vocauit, & ante eius aduentum vox ei intercipitur? Item: An is, qui non valens confiteri in genere vel specie, solùm dedit in extremis signa contritionis tundendo pectus, eleuando oculos in cælum, &c.
•  
  PDF 246 Dvb. 3. Vtrum teneamur confiteri peccata in præcedenti confessione, per obliuionem, vel ignorantiam inculpatam omissa.
•  
  PDF 248 Dvb. 4. Vtrum liceat aliquando confiteri no[n] integrè ratione casus reseruati.
•  
  PDF 249 Dvb. 5. Vtrum, si quis confessus ei, qui habet potestatem absoluendi à reseruatis, fuerit oblitus confiteri reseruata, maneat reseruatio.
•  
  PDF 250 Dvb. 6. Vtrùm solæ circumstantiæ mutantes speciem sint confitendæ: an etia[m] aggrauantes.
•  
  PDF 251 Dvb. 7. Quænam circumstantiæ dicantur mutare speciem.
•  
  PDF 251 Art. 3. Vtrum quis per alium vel per scriptum possit confiteri.
•  
  PDF 251 Dvb. 1. Vtrùm Confessio facta Sacerdoti præsenti per scripturam vel interpretem, sit Sacramentalis, ita vt accedente absolutione Sacerdoti, sit verum Sacramentum.
•  
  PDF 252 Dvb. 2. Vtrùm obligentur confiteri per scripturam interpretem, aut nutus quando aliter non possumus.
•  
  PDF 252 Art. 4. De Conditionibus Confessionis.
•  
  PDF 252 Dvb. Vtrùm omne mendacium in confessione sit peccatum mortiferum.
•  
  PDF 253 Qvæstio XI. De Sigillo Confessionis.
•  
  PDF 253 Art. 1. Vtrùm in quolibet casu Sacerdos teneatur celare, quæ sub sigillo confessionis accepit.
•  
  PDF 253 Dvb. 1. Quo iure teneamur in omni casu hoc secretum seruare.
•  
  PDF 254 Dvb. 2. Vtrum Sacerdos extra confessione[m] possit interdum vti scientia ex confessione parta, saltem ad gubernationem.
•  
  PDF 254 Art. 2. Quænam cadant sub sigillum confessionis.
•  
  PDF 255 Dvb. An ea peccata quæ quis confitetur sine proposito emendationis, cadant sub siliium confessionis.
•  
  PDF 255 Art. 3. Vtrùm solus Sacerdos obligetur sigillo Confessionis.
•  
  PDF 255 Art. 4. Vtrùm ex consensu pœnitentis possit Sacerdos aperire quæ andiuit in confessione.
•  
  PDF 256 Art. 5. Vtrùm, quando Confessarius alia via nouit peccatum, siue ante siue post confeßionem, poßit illud reuelare.
•  
  PDF 256 Qvæstio XII. De Satisfactione, Quæ est tertia pars Sacramenti œnitentia. & primò, de eius essentia.
•  
  PDF 257 Qvaestio XIII. De Satisfactionis Possibilitate.
•  
  PDF 257 Art. 1. Vtrùm poßit homo Deo satisfacere.
•  
  PDF 257 Dvb. 1. Vtrùm homo poßit conginè satisfacere pro culpa mortifera, & pœna æterna.
•  
  PDF 258 Dvb. 2. Vtrùm saltem ex congruo, poßimus satisfacere pro culpa letali.
•  
  PDF 258 Dvb. 3. Vtrum pro culpa vniali poßimus condignè satisfacere.
•  
  PDF 259 Dvb. 4. Vtrum poßimus condignè satisfacere pro reatu pœna temporalis ex peccato remanente.
•  
  PDF 261 Art. 2. Vtrum alius pro alio poßit satisfacere.
•  
  PDF 261 Dvb. 1. Vtrum satisfactio vnius valeat alteri ex condigno.
•  
  PDF 262 Dvb. 2. Vtrùm satisvactio, quam alius pro alio suscipit, sit Sacramentalis.
•  
  PDF 262 Qvaestio XIV. De Qualitate satisfactionis.
•  
  PDF 262 Art. 1. Vtrum homo poßit de vno peccato satisfacere sine alio.
•  
  PDF 263 Dvb. Vtrum expleta satisfactio Sacramentalis in statu mortifero valeat: & si non valeat, vtrum saltem reuiuiscat per pœnitentiam, & charitatem superuenientem.
•  
  PDF 263 Qvæstio XV. De his per quæ sit satisfactio.
•  
  PDF 263 Art. 1. Vtrum satisfactio debeat fieri per opera pœnalia.
•  
  PDF 264 Dvb. 1. Vtrum satisfactio debeat fieri per opus aliàs in debitum.
•  
  PDF 264 Dvb. 2. Vtrum pœnitentiæ sint arbitrariæ.
•  
  PDF 265 Dvb. 3. An alius Sacerdos possit mutare pœnitentiam ab alio iniunctam.
•  
  PDF 265 Art. 2. Vtrùm flagella præsentis vitæ sint satisfactoria.
•  
  PDF 265 Dvb. An solúm ratione actuûs interioris patientiæ sint ista flagella satisfactoria, an per scripta.
•  
  PDF 266 Art. 3. An conuenienter enumerentur opera satisfactoria.
•  
  PDF 266 Qvæstio XVI. 17. 18. 19.20. De Potestate Clauium.
•  
  PDF 267 De Excommunicatione. Circa Quæstionem 21. 22. 23. & 24.
•  
  PDF 267 Cap. 1. Quid sit excommunicatio, quotuplex & quomodo differat ab alijs pœnis Ecclesiasticis.
•  
  PDF 267 Dvb. 1. Quid sit excommunicatio.
•  
  PDF 267 Dvb. 2. Quotuplex est excommunicatio.
•  
  PDF 268 Cap. 2. De effectibus excommunicationis.
•  
  PDF 268 Dvb. 1. Qui sint effectus excommunicationis Maioris, id est, sententiæ excommunicationis, siue actiuè siue paßiuè consideretur: siue quatenus fertur, vel quatenus alique[m] contingit.
•  
  PDF 269 Dvb. 2. Qui sint effectus excommunicationis Minoris.
•  
  PDF 269 Cap. 3. De potestate excommunicandi.
•  
  PDF 269 Dvb. 1. Vtrum in Ecclesia sit potestas excommunicandi.
•  
  PDF 270 Dvb. 2. In quibus sit hæc potestas.
•  
  PDF 270 Dvb. 3. Vtrum aliquis serpsum poßit excommunicare.
•  
  PDF 270 Dvb. 4. Vtrum excommunicatus poßit excommunicare.
•  
  PDF 271 Dvb. 5. Vtrum consuetudo poßit excom[m]unicare.
•  
  PDF 271 Dvb. 6. Quinam non poßint excommunicare.
•  
  PDF 271 Dvb. 7. Vtrum quis poßit alterum excommunicare extra locum suæ iurisdictionis.
•  
  PDF 271 Cap. 4. De causa excommunicationis.
•  
  PDF 272 Dvb. 1. Quale peccatum debet esse ob quod poßit quispiam excommunicari.
•  
  PDF 272 Dvb. 2. An excommunicatio lata contra innocentem secundùm allegata & probata, sit valida.
•  
  PDF 272 Cap. 5. Quænam requirantur vt excommunicatio sit valida, & vt incurratur.
•  
  PDF 272 Dvb. 1. Vtrum etiam requiratur aliqua monitio præcedens, &c.
•  
  PDF 273 Dvb. 2. Vtrum, vt quis incurrat excommunicationem, requiratur etiam cognitio excommunicationis.
•  
  PDF 274 Dvb. 3. Vtrum incurratur excommunicatio si alter appellet.
•  
  PDF 274 Cap. 6. De vitandis excommunicatis.
•  
  PDF 274 Dvb. 1. Quo Iure sint vitandi.
•  
  PDF 274 Dvb. 2. Quina[m] de excommunicatis sint vitandi.
•  
  PDF 274 Dvb. 3. In quibus hi excommunicati, scilicet excommunicati denuntiati, & notorij percussores Clericorum, sint vitandi.
•  
  PDF 275 Dvb. 4. Quibus casibus prædicti excommunicati non sint vitandi.
•  
  PDF 275 Dvb. 5. Vtrum ipsi excommunicati semper teneantur vitare alios.
•  
  PDF 275 Dvb. 6. Quale peccatum sit versari cum excommunicatio; vel excommunicatum versari cum alijs.
•  
  PDF 276 Dvb. 7. Qualem excommunicationem incurrit participans.
•  
  PDF 276 Cap. 7. De absolutione ab excommunicatione.
•  
  PDF 276 Dvb. 1. Quis poßit absoluere ab excommunicatione minore.
•  
  PDF 276 Dvb. 2. Quis poßit à maiore absoluere.
•  
  PDF 277 Dvb. 3. Quando Superior poßit absoluere ab excommunicatione reseruata Superiori.
•  
  PDF 277 Dvb. 4. Quænam est forma absoluendi ab excommunicatione.
•  
  PDF 278 Dvb. 5. Vtrum absolutio non satisfacta parte sit irrita? v.g. Si sis excommunicatus ob furtum, vel ob non solutas decimas, an absolutio data ante restitutionem, vel solutionem, sit valida.
•  
  PDF 278 De Suspensione.
•  
  PDF 278 Cap. 1. De natura Suspensionis.
•  
  PDF 278 Dvb. 1. Quid sit Suspensio, & quotuplex.
•  
  PDF 278 Dvb. 2. Quinam poßint suspendere.
•  
  PDF 278 Dvb. 3. Quæ culpa requiratur ad suspensione[m].
•  
  PDF 279 Cap. 2. De varijs modis suspensionis.
•  
  PDF 280 Cap. 3. Quibus modis suspensio ipsa suspendatur, seu impediatur, ita vt effectum non habeat.
•  
  PDF 280 Cap. 4. De absolutione à suspensione.
•  
  PDF 280 Dvb. 1. Quomodo tollatur suspensio.
•  
  PDF 280 Dvb. 2. Quis poßit absoluere à suspensione.
•  
  PDF 281 De Interdicto.
•  
  PDF 281 Cap. 1. Quid sit Interdictum, & quotuplex.
•  
  PDF 281 Dvb. 1. Quid sit interdictum, & quomodo diuidatur.
•  
  PDF 282 Dvb. 2. Quale peccatum requiratur vt poßit fieri interdictum.
•  
  PDF 282 Cap. 2. De effectibus interdicti, qui, & quot sint.
•  
  PDF 283 Cap. 3. De potestate interdicti, eiusque obligatione.
•  
  PDF 283 Dvb. 1. Qui poßint interdicere, & qui interdici.
•  
  PDF 283 Dvb. 2. Vtrum is, qui sententiam interdictis protulit, teneatur illud seruare.
•  
  PDF 283 Dvb. 3. Vtrum omne interdictum sit seruandum.
•  
  PDF 283 Dvb. 4. Quale peccatum sit violare interdictum.
•  
  PDF 284 Cap. 4. De pœnis violantium interdictum.
•  
  PDF 284 Dvb. 1. Quas pœnas incurrant Clerici violantes interdictum.
•  
  PDF 284 Dvb. 2. Vtrum Clericus non seruans in interdicto moderationem Capituli Alma, incurrat irregularitatem.
•  
  PDF 284 Cap. 5. De absolutione & suspensione interdicti.
•  
  PDF 284 Dvb. 1. A quo tollatur interdictum absolutè laatum, & quomodo.
•  
  PDF 284 Dvb. 2. Quomodo suspendatur interdictum.
•  
  PDF 285 De Irregularitate.
•  
  PDF 285 Cap. 1. De Irregularitate in genere.
•  
  PDF 285 Dvb. 1. Quid sit irregularitas.
•  
  PDF 285 Dvb. 2. Vtrum contrabatur irregularitas si crimen vel causa, vnde oritur, sit occulta, vel paucis cognita.
•  
  PDF 286 Dvb. 3. Vtrum ad irregularitatem, quæ in pœnam delicti est constituta, sufficiat culpa venialis.
•  
  PDF 286 Dvb. 4. Qui sint effectus sententiæ irregularitatis, lata à Iure vel ab homine.
•  
  PDF 287 Cap. 2. De irregularitate proueniente ex defectu lenitatis, seu ex hominis occisione vel murtilatione iusta &c.
•  
  PDF 287 Dvb. 1. Vtrum occidens inuasorem, si poterat fuga euadere, fiat irregularis.
•  
  PDF 287 Dvb. 2. Vtrum is qui in aliquo casu tenetur defendere proximum aut rempub. incurrat irregularitatem si occiderit.
•  
  PDF 287 Dvb. 3. Vtrum fiat iregularis, qui pro necessaria bonorum defensione alterum occidit.
•  
  PDF 288 Dvb. 4. Vtrum sit irregularis, qui parantem infidias occidit, præueniendo inuasionem.
•  
  PDF 288 Dvb. 5. Quinam efficiantur irregulares ex occisione iudicaria.
•  
  PDF 289 Dvb. 6. Quis poßit dispensare in hac irregularitate.
•  
  PDF 289 Cap. 3. De irregularitate ex homicidio voluntario propriè dicto.
•  
  PDF 289 Dvb. 1. Quando multi concurrunt ad vnius occisionem, quinam efficiantur irregulares.
•  
  PDF 290 Dvb. 2. Vtrum mandans homicidium semper fiat irregularis.
•  
  PDF 290 Dvb. 3. Vtrum consentiens sit irregularis.
•  
  PDF 291 Dvb. 4. Vtrum non impediens homicidium sit irregularis.
•  
  PDF 291 Cap. 4. De irregularitate quæ prouenit ex homicidio vel mutilatione casuali.
•  
  PDF 291 Dvb. 1. Quinam contrahant irregularitatem, ex homicidio vel mutilatione, quam casu inferunt.
•  
  PDF 291 Dvb. 2. Qui poßit dispensare in homicidio voluntario, vel casualis.
•  
  PDF 292 Cap. 5. De irregularitate ex delicto notorio & infamia.
•  
  PDF 292 Dvb. 1. Quina[m] ratione delicti sint irregulares.
•  
  PDF 292 Dvb. 2. Qui poßit in hac irregularitate dispensare.
•  
  PDF 293 Cap. 6. De irregularitate ex delicto circa Sacramenta.
•  
  PDF 293 Dvb. 1. Vtrum repetens Sacramentum quod imprimit characterem, sit irregularis.
•  
  PDF 293 Dvb. 2. Quinam ex indebita receptione, vel vsu ordinum fiant irregulares.
•  
  PDF 293 Dvb. 3. Vtrum ex indebita ordinatione fiat quis irregularis.
•  
  PDF 294 Dvb. 4. Vtrum, quando quis suscipiendo Ordinem presbyteratus, ante legitimam ætatem, vel extra statuta tempora, incurrit suspensionem, fiat irregularis, si celebret cum Episcopo.
•  
  PDF 294 Cap. 7. De irregularitate ex defectu corporis.
•  
  PDF 294 Dvb. 1. Quis defectus corporis faciat irregulare[m].
•  
  PDF 294 Dvb. 2. Quis dispenset in hac irregularitate.
•  
  PDF 295 Cap. 8. De irregularitate ex bigamia.
•  
  PDF 295 Dvb. 1. Quis dicatur Bigamus, seu Digamus.
•  
  PDF 295 Dvb. 2. Quotuplex sit Bigamia.
•  
  PDF 295 Dvb. 3. Quomodo auferatur hæc irregularitas.
•  
  PDF 296 Cap. 9. De irregularitate illegitimorum.
•  
  PDF 296 Dvb. 1. Quis dicatur illegitimus.
•  
  PDF 296 Dvb. 2. Vtrum censeatur illegitimus, cuius patentes ante conceptionem castitatem vouerant.
•  
  PDF 296 Dvb. 3. Vtru[m] illegitimus teneatur credere matri asserenti ipsum esse illegitimum.
•  
  PDF 296 Dvb. 4. Quomodo tollatur hoc impedimentu[m].
•  
  PDF 297 De Indulgentijs. Circa quæstiones 25. 26. & 27.
•  
  PDF 297 Cap. 1. De potestate conferendi Indultgentias.
•  
  PDF 297 Dvb. 1. Vtrum in Ecclesia sit potestas conferendi Indulgentias.
•  
  PDF 299 Dvb. 2. Vtrum in Ecclesia sit aliquis thesaurus satisfationum, ex meritis & satisfactionibus Christi & Sanctorum, cuius dispensatio in concedendis indulgentijs interueniat.
•  
  PDF 300 Dvb. 3. Quinam in Ecclesia habeant potestatem conferendi Indulgentias.
•  
  PDF 301 Dvb. 4. Vtrum is qui iure potestatem non habet Indulgentias conferendi, poßit hanc consuetudine obtinere.
•  
  PDF 301 Cap. 2. Quid sint Indulgentiæ.
•  
  PDF 301 Dvb. 1. Vtrum conceßio Indulgentiarum formaliter sit absolutio à pœnis debitus; an solutio pro ijsdem ex thesauro Ecclesiæ.
•  
  PDF 302 Dvb. 2. Vtru[m] Pontifex poßit vinis dare Indulgentias per solam solutionem ex thesauro Ecclesiæ sine iuridica absolutione.
•  
  PDF 302 Cap. 3. De effectu Indulgentiarum.
•  
  PDF 302 Dvb. 1. Vtrum Indulgentia solum valeant, ad remißionem pœnitentia iniuncta, an etiam ad remißione[m] eius quæ erat iniungenda: & consequenter, an valeant ad remißionem pœnæ purgatorij, quæ pœnæ iniungendæ respondet.
•  
  PDF 303 Dvb. 2. Vtrum pœnitens per Indulgentias liberetur ab implenda pœnitentia, quam confessarius imposuit.
•  
  PDF 304 Dvb. 3. Vtrum Indulgentia tantum valeant, quantum sonant.
•  
  PDF 304 Dvb. 4. Quomodo intellige[n]dæ sint illæ Indulgentiarum formæ, quibus conceduntur centum aut mille anni, aut decem millum annoru[m] Indulgentia.
•  
  PDF 304 Dvb. 5. Vtru[m] sit aliquod discrimen intr Indulgentiam plenam pleniorem, plenißimam.
•  
  PDF 304 Dvb. 6. Vtrum sit discrimen inter Indulgentiam plenariam & Iubilaum.
•  
  PDF 304 Cap. 4. De causa Indulgentiarum.
•  
  PDF 304 Dvb. 1. Vtrum requiratur iusta causa, vt Indulgentia constet.
•  
  PDF 304 Dvb. 2. Vtrum quæuis causa pia censeatur iusta ad quantumuis magnam Indulgentiam.
•  
  PDF 305 Dvb. 3. Vnde spectanda sit magnitudo causæ, ob quam dantur Indulgentia.
•  
  PDF 306 Cap. 5. De Indulgentijs defunctorum.
•  
  PDF 306 Dvb. 1. Vtrum Indulgentiæ prosint defunctis.
•  
  PDF 306 Dvb. 2. Quomodo Indulgentiæ defunctis concedantur.
•  
  PDF 306 Dvb. 3. Vtrum Indulgentiæ defunctis per modum suffragij concessæ, valeant illis ex condigno, certaque lege; an tantùm ex congruo, nempe si Deus acceptauerit.
•  
  PDF 307 Cap. 6. De Indulgentijs viuorum.
•  
  PDF 307 Dvb. 1. Vtrum hoc opus debeat fieri in statu gratiæ.
•  
  PDF 307 Dvb. 2. Vtrum Indulgentiæ reuiuiscant, id est, vtru[m] is, qui eas percepit in statu peccati mortiferi, fructum consequatur, quando resurgit.
•  
  PDF 308 Dvb. 3. Vtrum culpa venialis impediat fructum Indulgentiarum.
•  
  PDF 308 Dvb. 4. Vtru[m] præter statu[m] gratiæ in suscipiente, requiratur prætereà sollicitudo & diligentia satisfaciendi pro peccatis per condignam pœnitentia[m], petendo ea[m] iniungi à Confessario, vel sponte assumendo.
•  
  PDF 308 Dvb. 5. Vtrum requiratur confeßio se ipsa, an in voto tantùm.
•  
  PDF 309 Dvb. 6. Vtru[m] necesse sit totum opus præscriptu[m] explere: an saltem, qui partem operis explet, non etiam partem indulgentiæ consequatur.
•  
  PDF 309 Dvb. 7. Vtrum alius pro alio poßit facere opus Indulgentiæ consequendæ præscriptum.
•  
  PDF 309 Dvb. 8. Vtrum necesse sit eum in statu gratiæ esse, qui pro alio Indulgentiam quærit seu obtinet co[n]cedente id formula.
•  
  PDF 309 Dvb. 9. Vtrum eadem Indulgentia poßit sapiùs obtineri.
•  
  PDF 309 Dvb. 10. Quomodo intelligenda sint quæda[m] priuilegia, quæ in Iubilæis conceduntur de facultate eligendi Confessore[m], qui poßit absoluere à reseruatis & censuris, dispensare in votis. &c.
•  
  PDF 310 De Purgatorio.
•  
  PDF 310 Cap. 1. De loco Purgatorij.
•  
  PDF 310 Dvb. 1. An post hanc vitam sit aliquis purgatorius animarum locus.
•  
  PDF 311 Dvb. 2. Vbi sit purgatorium.
•  
  PDF 312 Cap. 2. De pœna purgatorij.
•  
  PDF 312 Dvb. 1. Quas pœnas patiantur animæ in purgatorio.
•  
  PDF 313 Dvb. 2. Vtru[m] pœna purgatorij sit grauißima.
•  
  PDF 314 Dvb. 3. Vtrum animæ in purgatorio à dæmonibus torqueantur.
•  
  PDF 314 Dvb. 4. Quamdiu durent pœnæ purgatorij.
•  
  PDF 314 Cap. 3. De conditione animaru[m] purgandarum.
•  
  PDF 314 Dvb. 1. Vtrum poßint ibi mereri vel demereri.
•  
  PDF 315 Dvb. 2. Vtru[m] animæ sint certæ de sua salute.
•  
  PDF 315 Dvb. 3. Quando & quomodo animæ iudice[n]tur.
•  
  PDF 316 Dvb. 4. Vtrum animæ poßint egredi è suis receptaculis.
•  
  PDF 317 Cap. 4. De Suffragijs pro defunctis.
•  
  PDF 317 Dvb. 1. Vtru[m] Ecclesiæ suffragia prosint defunctis.
•  
  PDF 317 Dvb. 2. Vtru[m] omnibus defu[n]ctis suffragia prosint.
•  
  PDF 318 Dvb. 3. Vtru[m] Sancti in cœlis ore[n]t pro defunctis.
•  
  PDF 318 De Sacramento extrem[æ] vnctionis.
•  
  PDF 318 Cap. 1. De essentialibus eius Sacramenti.
•  
  PDF 318 Dvb. 1. Vtrum extrema vnctio sit verum nouæ legis Sacramentum.
•  
  PDF 320 Dvb. 2. Vtrum extrema vnctio sit vnum Sacramentum.
•  
  PDF 320 Dvb. 3. Vtrum hoc Sacramentum fuerit à Christo institutum.
•  
  PDF 320 Dvb. 4. Vtrum materia huius Sacramenti sit oleu[m] ab Episcopo consecratum.
•  
  PDF 321 Dvb. 5. Vtrum hæc benedictio sit neceßaria ad essentiam huius Sacramenti.
•  
  PDF 321 Dvb. 6. Vtrum hæc forma sit conuenie[n]s: Per istam sanctam vnctionem, & suam pijßimam misericordiam indulgeat tibi Dominus, quid deliquisti per visum, &c.
•  
  PDF 321 Dvb. 7. Vtrum sit necessarium vt hæc forma sit deprecatoria, præseertim cùm nulla aliorum Sacramentorum talis sit.
•  
  PDF 322 Cap. 2. De effectu huius Sacramenti.
•  
  PDF 322 Dvb. 1. An hoc Sacramentu[m] semper conferat sanitate[m] corporis, quando id expedit saluti animæ.
•  
  PDF 322 Dvb. 2. Quæ sint illæ reliquiæ peccatorum quas hoc Sacramentum dicitur abstergere.
•  
  PDF 323 Cap. 3. De Ministro huius Sacramenti.
•  
  PDF 323 Dvb. 1. Quis sit Minister huius Sacramenti.
•  
  PDF 323 Dvb. 2. An liceat cuius Sacerdoti hoc Sacramentum administrare.
•  
  PDF 323 Cap. 4. De suscipientibus hoc Sacramentum
•  
  PDF 323 Dvb. 1. Quibus hoc Sacramentu[m] conferri debeat.
•  
  PDF 324 Dvb. 2. Quæ partes corporis sint vngendæ in hoc Sacramento.
•  
  PDF 325 Dvb. 3. Cùm adhibentur septem vnctiones, in qua tandem detur gratia.
•  
  PDF 325 Dvb. 4. Vtrum extrema vnctio poßit iterari.
•  
  PDF 326 De Sacramento Ordinis. A quæst. 34. vsque ad quæst. 40. inclusiuè.
•  
  PDF 326 Cap. 1. De essentialibus huius Sacramenti.
•  
  PDF 326 Dvb. 1. Vtrum in Ecclesia debeat esse Ordo.
•  
  PDF 326 Dvb. 2. Vtru[m] conuenienter Ordo definiatur à Magistro in 4. Sententiarum.
•  
  PDF 326 Dvb. 3. Vtrum Ordo seu potiùs ordinatio, sit Sacramentum.
•  
  PDF 327 Dvb. 4. Vtrum forma huius Sacramenti conuenienter exprimatur.
•  
  PDF 327 Dvb. 5. Vtru[m] hoc Sacramentu[m] habeat materia[m].
•  
  PDF 327 Dvb. 6. Vtrum impositio manuum Episcopi sit necessaria ad essentiam Ordinis Sacerdotalis.
•  
  PDF 329 Dvb. 7. Vtrum contactus materiæ sit necessarius ad essentiam huius Sacramenti.
•  
  PDF 329 Cap. 2. De effectu huius Sacramenti.
•  
  PDF 329 Dvb. 1. Vtrum in Sacramento Ordinis conferatur gratia & character: & an character Ordinis supponat characterem baptismi.
•  
  PDF 330 Dvb. 2. Vtrum character Ordinis supponat characterem Confirmationis.
•  
  PDF 330 Dvb. 3. Vtrum character vnius ordinis supponat characterem alterius.
•  
  PDF 330 Cap. 3. De distinctione Ordinum.
•  
  PDF 333 Cap. 4. An singuli ordines sint Sacramenta gratiam conferentia.
•  
  PDF 333 Dvb. 1. Vtrum ordinatio Episcopi sit Sacramentum conferens gratiam.
•  
  PDF 333 Dvb. 2. Vtrum Episcopus Iure diuino sit maior, seu superior Presbytero.
•  
  PDF 334 Dvb. 3. Vtrum Diaconatus & Subdiaconatus sint Sacramentum.
•  
  PDF 335 Dvb. 4. Vtrum Minores ordines sint Sacramenta.
•  
  PDF 336 Cap. 5. De suscipientibus & conferentibus hoc Sacramentum.
•  
  PDF 336 Dvb. 1. Quales debea[n]t esse qui hoc Sacramentum suscipiunt.
•  
  PDF 336 Dvb. 2. Vtrum solus Episcopus Sacramentum ordinis conferat.
•  
  PDF 337 Cap. 6. De impedimentis ordinum.
•  
  PDF 337 Dvb. 1. Vtrum sexus feminens ordinis susceptione[m] impediat.
•  
  PDF 337 Dvb. 2. Vtrum pueri, & carentes vsu rationis, sint ordinum capaces.
•  
  PDF 338 De Sacramento Matrimonij.
•  
  PDF 338 Cap. 1. De matrimonio secundùm se considerato, quatenus est officium naturæ.
•  
  PDF 338 Dvb. 1. Quid sit matrimonium.
•  
  PDF 338 Dvb. 2. An matrimoniam sit Iuris natruæ: eiusque vsus sit licitus.
•  
  PDF 339 Dvb. 3. Vtrum matrimonium sit præceptum.
•  
  PDF 340 Dvb. 4. Vtrum Polygamia qua plures vxores succeßiuè habentur, sit permissa.
•  
  PDF 340 Dvb. 5. Vtrum Polygamia plurium virorum sit permissa.
•  
  PDF 341 Dvb. 6. Vtrum Polygamia plurimum vxorum sit permissa.
•  
  PDF 342 Dvb. 7. Vtrum ante Christum concessa fuerit plurium vxorum Polygamia.
•  
  PDF 343 Cap. 2. De matrimonio generatim consideratio, vt est Sacramentum.
•  
  PDF 343 Dvb. 1. Vtrum matrimonium inter fideles tempore legis Euangelicæ sit Sacramentum gratiam conferens.
•  
  PDF 346 Dvb. 2. Vtrum matrimonium ante Christi aduentum, vel etiam modò, inter infideles contractum sit sacramentum.
•  
  PDF 346 Dvb. 3. Vtrum matrimonia infidelium fiant Sacramenta quando baptizantur.
•  
  PDF 347 Dvb. 4. Vtrum matrimonium fidelis cum infideli cessante lege Ecclesiastica qua irritatur, sit Sacramentum.
•  
  PDF 347 Dvb. 5. Vtrum matrimonium, quod non est complexu coniugali consummatum, sit Sacramentum.
•  
  PDF 348 Dvb. 6. Vtrum matrimonium sine benedictione sacerdotali contractum, sit Sacramentum.
•  
  PDF 350 Dvb. 7. Vtrum matrimonium contractu[m] per Procuratores, sit Sacramentum.
•  
  PDF 350 Dvb. 8. Qualis est ista gratia quæ per Sacramentu[m] matrimonij confertur.
•  
  PDF 350 Cap. 3. De Sponsalibus.
•  
  PDF 350 Dvb. 1. Quid sint sponsalia.
•  
  PDF 350 Dvb. 2. Quænam requirantur ad sponsalia.
•  
  PDF 351 Dvb. 3. Vtru[m] sponsalia contracta per Procuratores sint valida? item, an clandestina sponsalia, quæ nullo teste fiunt, sint valida.
•  
  PDF 352 Dvb. 4. Quomodo contractus sponsalium obliget?
•  
  PDF 352 Dvb. 5. Quibus modis sonsalia dissoluantur.
•  
  PDF 353 Dvb. 6. Vtrum sponsalia sine Iudicis auctoritate poßint dissolui.
•  
  PDF 354 Dvb. 7. Quomodo sponsalia transeant in matrimonium.
•  
  PDF 354 Cap. 4. De consensu necessario ad matrimoniu[m].
•  
  PDF 354 Dvb. 1. Qualis consensus sit necessarius ad matrimonium.
•  
  PDF 355 Dvb. 2. Vtrum nullo modo sine consensu poßit fieri matrimonium.
•  
  PDF 355 Dvb. 3. Vtrum in matrimonio duo illi consensus debeant simul concurrere.
•  
  PDF 355 Dvb. 4. Quod sit obiectum consensus necessarij ad co[n]tractum matrimonij, in quod oporteat consentire.
•  
  PDF 356 Dvb. 5. Vtrum conditio posita in contractu vitiet consensum.
•  
  PDF 357 Dvb. 6. Vtru[m] consensus per verba de præsenti, cum conditione de futuro faciat matrimonium simul ac ponitur conditio: an verò requiratur novus consensus expressus de præsenti.
•  
  PDF 358 Dvb. 7. Vtrum consensus metu extorius sufficiat ad matrimonium.
•  
  PDF 358 Dvb. 8. Vtrum matrimoniu[m] graui metu contractu[m], sit irritum Iure diuino natruali, an solùm Ecclesiastico.
•  
  PDF 359 Dvb. 9. Vtrum matrimonium, quod diximus esse irritu[m], eò quòd sit metu graui contractum, accedente copula cum affectu maritali, confirmetur.
•  
  PDF 360 Dvb. 10. Vtrum requiratur consensus parentum vt matrimonium validè contrahatur.
•  
  PDF 360 Cap. 5. De bonis matrimonij & speciatim de insolubilitate ratione Sacramenti.
•  
  PDF 360 Dvb. 1. Vtrum matrimonium consummatum in veteri lege fuerit solubile per libellu[m] repudij.
•  
  PDF 361 Dvb. 2. Vtrum Gentibus fuerit tunc temporis permissum repudium.
•  
  PDF 361 Dvb. 3. Vtrum adhuc apud Iudæos & gentiles repudium sit permissum.
•  
  PDF 362 Dvb. 4. Vtrum in noua lege matrimonium infidelium poßit dissolui, si alter conuertatur ad fidem, altero nolentè conuerti.
•  
  PDF 362 Dvb. 5. Quando hoc matrimonium soluatur.
•  
  PDF 363 Dvb. 6. Vtrum matrimonium fidelium nondum consummatum, aliquando solui poßit.
•  
  PDF 363 Dvb. 7. Quo iure matrimonium ratium soluatur per profeßionem.
•  
  PDF 363 Dvb. 8. Vtrum matrimoniu[m] ratum poßit in aliquo alio casu solui per Ecclesiæ dispensationem.
•  
  PDF 364 Dvb. 9. Quantu[m] temporis concessum est coniugibus post contractu[m] vt poßint ingredi religione[m].
•  
  PDF 364 Dvb. 10. Vtrum matrimonium fidelium consummatum poßit aliquo modo solui quoad vinculum sic, vt vtrique liceat aliud inire.
•  
  PDF 365 Dvb. 11. Vtrum poßit aliquando fieri diuortium quoad toru[m] & cohabitatione[m], inter co[n]iuges.
•  
  PDF 366 Dvb. 12. Vtrum coniux innocens teneatur dimittere coniugem fornicantem.
•  
  PDF 366 Dvb. 13. Vtrum facto diuortio, poßit innocens sibi reconciliare dimmissum.
•  
  PDF 366 Dvb. 14. Vtrum facto diuortio si innocens fornicetur, teneatur coniugem dimissum sibi reconciliare.
•  
  PDF 366 Dvb. 15. Quibus casibus fiat illicitum diuortium in causa fornicationis.
•  
  PDF 366 Dvb. 16. Quando studio maioris perfectionis sit diuortium, quidnam secundùm Iura obseruari debeat.
•  
  PDF 367 Cap. 6. De fide & prole.
•  
  PDF 367 Dvb. 1. Vtrum coniuges teneantur sibi mutuò debitum reddere.
•  
  PDF 367 Dvb. 2. Quænam sint causæ iustæ negandi debitum.
•  
  PDF 368 Dvb. 3. Vtrum coniux occultè fornicatus poßit petere debitum coniugale.
•  
  PDF 368 Dvb. 4. Vtrum maritus poßit petere & reddere, dum dubitat de matrimonij veritate.
•  
  PDF 369 Dvb. 5. An coniux, qui continentiam vouit, poßit petere & reddere.
•  
  PDF 370 Dvb. 6. Vtru[m] coniuges teneantur simul cohabitare, & se mutuò ædiuuare in familia administranda.
•  
  PDF 370 Dvb. 7. Vtrum vxor teneatur sequi virum.
•  
  PDF 370 Dvb. 8. Vtrum ea quæ vxor incratur, sint in potestate viri, an vxoris.
•  
  PDF 370 Dvb. 9. Vtrum maritus poßit vxore[m] verberarè.
•  
  PDF 370 Dvb. 10. De prole.
•  
  PDF 370 Cap. 7. De impedimentis matrimonij.
•  
  PDF 370 Dvb. 1. Quotuplicia sint matrimonij impedimenta.
•  
  PDF 371 Dvb. 2. Quomodo Ecclesia potuerit impedimenta matrimonij statuere, cum sit Sacramentu[m], in quo nihil ipsa mutare potest.
•  
  PDF 371 Dvb. 3. Vtrum potestas ciuilis poßit matrimonio impedimentum dirimens constituere.
•  
  PDF 371 Dvb. 4. Quis poßit in matrimonij impedime[n]tis dispensare.
•  
  PDF 371 Dvb. 5. Quid faciendum est, si matrimonium cum impedimento contractum est.
•  
  PDF 372 Cap. 8. De errore personæ, & conditionis seruilis.
•  
  PDF 372 Dvb. 1. Vtrum error personæ matrimonium dirimat.
•  
  PDF 372 Dvb. 2. Vtrum error conditionis seruilis dirimat coniugium.
•  
  PDF 373 Dvb. 3. Vtrum serui poßint contrahere inuitis dominis.
•  
  PDF 373 Cap. 9. De impedimento voti & ordinis sacri.
•  
  PDF 373 Dvb. 1. An votum dirimat matrimonium.
•  
  PDF 374 Dvb. 2. Vtru[m] votu[m] solemne castitatis hanc vim dirimendi matrimonij habeat Iure diuino, an dumtaxat Ecclesiastico.
•  
  PDF 374 Dvb. 3. Vtrum ordo sacer sit impedimentum dirimens.
•  
  PDF 375 Dvb. 4. Vtrum ordo sacer dirimat matrimonium ratione sui, an solùm ratione voti solemnis adiuncti.
•  
  PDF 375 Dvb. 5. Vtrum hoc impedimentum sit Iuris diuini, an Ecclesiastici.
•  
  PDF 375 Cap. 10. De impedimento cognationis, affinitatis, & iustitiæ publicæ honestatis.
•  
  PDF 375 Dvb. 1. Quid sit consanguinitas, & quomodo suis gradibus distinguatur.
•  
  PDF 376 Dvb. 2. Quinam gradus iure naturæ dirimant matrimonium.
•  
  PDF 377 Dvb. 3. Quinam gradus consanguinitatis absolutè dirimant matrimonium, siue Iure naturæ, siue Ecclesiastico.
•  
  PDF 378 Dvb. 4. Quid sit affinitas.
•  
  PDF 378 Dvb. 5. Quoto gradu dirimat affinitas matrimonium.
•  
  PDF 378 Dvb. 6. Quinam gradus affinitatis Iure naturæ efficiant matrimonium irritum.
•  
  PDF 379 Dvb. 7. Vtrum cognatio spiritalis quæ nascitur ex Baptismo vel confirmatione, sit impedimentum dirimens, & inter quos.
•  
  PDF 379 Dvb. 8. Quandonam à Patrinis contrahatur hæc affinitas.
•  
  PDF 380 Dvb. 9. Vtrum cognatio legalis sit impedimentum dirimens, & quousque.
•  
  PDF 380 Dvb. 10. Vtrum impedimentum iustitia publica honestatis matrimoniu[m] dirimat.
•  
  PDF 381 Cap. 11. De impedimento criminis, disparitatis cultus; violentiæ & ligaminis.
•  
  PDF 381 Dvb. 1. Vtrum sit aliquod crimen quod irritet matrimonium.
•  
  PDF 381 Dvb. 2. Vtrum disparitas cultus sit impedimentum dirimens.
•  
  PDF 382 Dvb. 3. Vtru[m] metus ei incussus & raptus sint impedimentum dirimens.
•  
  PDF 382 Dvb. 4. Vtrum ligamen seu vinculum alterius matrimonij dirimat matrimoniu[m] subsequens.
•  
  PDF 382 Cap. 12. De impedimento impotentiæ.
•  
  PDF 383 Dvb. 1. Vtrum impotentia ad actum coniugalem sit impedimentum dirimens.
•  
  PDF 383 Dvb. 2. Vtrum liceat tollere ligaturas, nodos, volumina capilloru[m] & alia signa malefica posita à maleficis eo fine vt diabolus definat nocere?
•  
  PDF 386 Cap. 13. De impedimento ex defectu Parochi & testium.
•  
  PDF 386 Dvb. 1. Vtrum defectus parochi vel testiu[m] sit impedimentum dirimens.
•  
  PDF 387 Dvb. 2. Quidnam requiratur, vt prædictum decretum Condilij vim habeat.
•  
  PDF 387 Cap. 14. De impedimentis impedientibus non dirimentibus.
•  
  PDF 387 Dvb. 1. Quænam impedimenta, reddant matrimonium illicitum, sic tamen vt non dirimant.
•  
  PDF 388 Dvb. 2. Vtrum cum votis supradictis contrahere sit peccatum mortale.
•  
  PDF 388 Dvb. 3. Quis poßit in his impedimentis dispensare, vt licitè poßit contrahi matrimonium.
•  
  PDF 389 Index Qvæstionvm Articvlorvm Et Dvbiorvm.
•  
  PDF 401 Index Rervm Præcipvarvm De Sacramentis & Censuris.
•  
  PDF  Vorsatz
•  
  PDF  Rückdeckel
•  
  PDF  Rücken