R. D. Magistri Petri Lombardi Novariensis Episcopi Parisiensis. Sententiarvm Libri IV. quibus vniuersæ Theologiæ summa continetur / Ab Antonio Monchiaceno Demochare Rossonæo, Doctore Sorbonico recogniti. Mogvntiæ : Mylius Birckmann ; Mogvntiæ : Meresivs, 1632
Content
- PDF Front cover
- PDF Endsheet
- PDF Title page
- PDF Sanctissimo Domino Nostro Gregorio Hvivs Nominis Decimo Tertio Pontifici Maximo, Christique vicario Antonius Monchiacenus Demochares perpetuam fœlicitatem summopere exoptat.
- PDF Patres, Qvorvm Decretis, Canonibus ac sententijs inhoc opere vsus est Petrus Lombardus.
- PDF Liber I.
- PDF Index. Incipivnt Rvbricæ Libri Primi.
- PDF 1 Petri Lombardi, Episcopi Parisiensis, In Libros Sententiarvm. Prologvs.
- PDF 3 Distinct. I.
- PDF 3 Omnis doctrina est de rebus vel de signis. A
- PDF 4 De rebus quibus fruendum est vel vtendum, & de his quæ fruuntur & vtuntur. B
- PDF 5 Quid sit frui vel vti. B. C. D. E. F. G. H. I.
- PDF 10 Distinct. II.
- PDF 10 De Trinitate & vnitate. A
- PDF 10 Quæ fuerit intentio scribentium de Trinitate B
- PDF 11 Quis ordo sit seruandus cum de Trinitate agitur. C
- PDF 11 De Testimoniis veteris testamenti, quibus Trinitatis mysterium declaratur. D. E. F. G
- PDF 16 De testimoniis veteris testamenti ad idem pertinentibus. H
- PDF 17 Distinct. III.
- PDF 17 De cognitione creatoris per creaturas in quibus Trin. vestigium apparet. A. B. C. D. E. F
- PDF 20 De imagine & similitudine Trinitatis in anima humana, G. H. I. K. L. M. N. O
- PDF 24 De similitudine creantis & creatæ Trinit. P. Q. R. S. T. V. X. Y
- PDF 26 De Trinitatis vnitate. Z
- PDF 27 Distinct. IV.
- PDF 27 Vtrum Deus se Deum genuerit. A. B. C. D
- PDF 30 Vtrum Trinitas de vno Deo prædicetur sicut vnus Deus de tribus personis.
- PDF 30 Distinct. V.
- PDF 30 Vtrum diuina essentia genuerit filium, velgenita sit à patre, vel de ipsa natus sit filius vel Spiritus Sanctus processerit. A. B. C. D. E. F. G. H. I. K.
- PDF 38 Quod filius non est de nihilo sed de aliquo, non tamen de materia: sic & Spiritus Sanctus. L
- PDF 40 Quare verbum Patris dicatur filius naturæ. M
- PDF 40 Distinct. VI.
- PDF 40 Vtrum Pater voluntate genuerit filium, an necessitate: & an volens vel nolens sit Deus, A. B. C
- PDF 43 Distinct. VII.
- PDF 43 Vtrum pater potuerit vel voluerit gignere filiu[m]. A. B. C. D. E
- PDF 45 An posse gignere filium sit aliqua potentia in patre quæ non sit filio. F. G
- PDF 46 Distinct. VIII.
- PDF 46 De veritate ac proprietate diuinæ essentiæ. A. B
- PDF 48 De inco[m]mutabilitate eiusde[m]. C
- PDF 50 De simplicitate eiusdem.
- PDF 50 De corporali & spirituali creatura quomodo sit multiplex, & non simplex. E
- PDF 51 Quod Deus cum sit simplex tamen multiplex dicitur. F
- PDF 52 Quod Dei simplicitas nulli prædicamentorum subijcitur. G
- PDF 52 Quod Deus abusiuè dicitur substantia. H
- PDF 53 Quod non est aliquid in Deo quod non sit Deus. I
- PDF 54 Distinct. IX.
- PDF 54 De distinctione trium personarum. A
- PDF 54 De coæternitate patris & filij. B. C. D. E. F. G
- PDF 56 De ineffabili & intelligibili generationis modo. H. I
- PDF 57 Vtrum debeat dici, semper gignitur filius vel semper gignitus est. K. L. M. N. O
- PDF 61 De obiectionibus hæreticorum nitentium probare filium non esse coæternum patri. P
- PDF 61 Distinct. X.
- PDF 61 De Spiritu sancto quod amor patris & filij propriè dicitur, cum sit in Trinitate amor qui est Trinitas, sicut verbum propriè dicitur sapientia, & tamen tota Trinitas dicitur sapientia A. B. C
- PDF 63 Quod eadem nomina propriè & vniuersaliter accipiuntur. D. E. F. G
- PDF 65 Quod Spiritus S. sicut patri & filio est communis, ita commune nomen habet proprium. H
- PDF 66 Distinct. XI.
- PDF 66 Quod Spir. S. procedit à patre & filio, quem tamen Græci à filio procedere diffitentur. A. B. C
- PDF 68 De conuenientia Latinorum & Græcorum in sensu & differentia in verbis. D. E
- PDF 69 Distinct. XII.
- PDF 69 Vtrum Spiritus S. prius vel plenus procedat à patre quam à filio. A. B
- PDF 70 Quod Spiritus sanctus principaliter & propriè dicitur procedere à patre. C. D. E
- PDF 72 Distinct. XIII.
- PDF 72 Quare Spiritus S. cum sit de substantia patris, non dicatur genitus, sed tantum procedens. A
- PDF 73 Cur filius dicatur procedere cum Spiritus sanctus non dicatur gigni. B
- PDF 73 Quod non potest mortalis distinguere inter generationem filij & processionem Spiritus sancti. C. D
- PDF 75 Vtrum Spiritus sanctus debeat dici ingenitus, cum non sit genitus. E. F. G. H
- PDF 77 Distinct. XIV.
- PDF 77 De gemina processione Spiritus sancti temporali & æterna. A. B. C.
- PDF 78 Quod non solum dona Spiritus sancti, sed etiam spiritus Deus datur hominibus & mittitur. C
- PDF 80 An viri sancti possint dare Spiritum sanctum. D. E. F
- PDF 81 Distinct. XV.
- PDF 81 Quod Spiritus sanctus à seipso datur & filius quod à seipso mittitur. A. B.
- PDF 83 Quomodo intelligenda sit missio vtriusque, C
- PDF 83 Quod à spiritu sancto etiam sit filius missus. D
- PDF 84 Quod filius etiam sit datus à seipso, E. F. G
- PDF 85 Quomodo intelligendum sit illud, A meipso non veni. H
- PDF 85 Vtrum semeltantum sit filius missus, an sæpè, I
- PDF 85 De duobus modis mißionis filij, K
- PDF 86 Quod secundum alterum modum semel sit missus, secundum alterum sæpè: & secundum alterum modum dicitur missus in mundum, secundum alterum non, L. M
- PDF 87 Quare pater non dicitur missus. N
- PDF 88 Quod filius & spiritus sanctus non sunt quasi minores patre quia misit, O
- PDF 88 Distinct. XVI.
- PDF 88 De missione spiritus sancti, quæ fit duobus modis, visibiliter & inuisibiliter. A. B. C
- PDF 91 Quod filius secundum quod homo non modo patre, sed spiritu sancto etiam minor est. D. E
- PDF 92 Distinct. XVII.
- PDF 92 Quod spiritus sanctus est charitas, qua diligimus Deum & proximum. A. B. C
- PDF 94 Quod fraterna dilectio est Deus, nec pater vel filius, sed tantum spiritus sanctus. D
- PDF 95 Quod non est dictum illud per causam Deus charitas est: sicut illud, Tu es patientia mea, & spes mea. E
- PDF 96 Quomodo spiritus sanctus mitatur vel detur nobis. F
- PDF 97 Vtrum spiritus sanctus augeatur in homine, vel minus vel magis habeatur vel detur: & an detur habenti vel non habenti. G. H. I. K
- PDF 99 Quod aliqui dicunt charitatem Dei & proximi non esse spiritum S. L. M. N. O. P. Q. R. S
- PDF 103 Vtrum concedendum sit per donum dari dona. T
- PDF 104 Distinct. XVIII.
- PDF 104 Vtrum spiritus sanctus eadem ratione dicatur donum qua datum siue donatum. A. B. C. D. E
- PDF 106 Quod sicut filius nascendo accepit non tantum, vt esset filius, sed etiam essentia: ita spiritus S. procedendo accipit non tantum, vt esset donum, sed etiam, vt esset essentia. F. G. H
- PDF 108 Quod spiritus sanctus dicitur donum & donatum secundum duos modos prædictos processionis, qui secundum quod donum est, refertur ad patrem & filium: secundum quod datum, ad eum qui dedit, & ad eos quibus datur. I. K
- PDF 109 An filius cum sit nobis datus poßit dici noster, vt spiritus sanctus. L
- PDF 110 Vtrum spiritus sanctus ad seipsum referatur. M
- PDF 110 Distinct. XIX.
- PDF 110 De æqualitate trium personarum. A
- PDF 111 Quod æternitas & magnitudo & potentia in Deo vnum sunt, etsi videantur diuersa. B
- PDF 112 Quod aliqua personarum aliam non excedit, magnitudine: quia non; est maior vna persona alia nec non maius aliquid duæ quam vna, nec tres quam duæ vel vna. C. D
- PDF 112 Quomodo dicitur pater esse in filio, & filius in patre, & spiritus sanctus in vtroq[ue] E. F
- PDF 115 Quod nulla personarum pars est in Trinitate. G
- PDF 116 Quare tres personæ dicantur summæ vnum. G
- PDF 116 Cum dicimus tres personas esse vnam substantiam vel essentiam, nec vt genus de speciebus, nec vt speciem de indiuiduis prædicamus: quia non est essentia genus & persona species, vel essentia species & persona indiuidua. H. I. K
- PDF 118 Quod nec secundum materialem causam dicuntur tres personæ vna essentia. L
- PDF 118 Nec ita dicuntur tres personæ vna essentia, vt tres homines vna natura vel vnius naturæ. M. N. O. P
- PDF 121 Vtrum tres personæ differant in numero, quæ in proprietatibil distinctæ sunt. Q
- PDF 121 Quare tres personæ simul non sint maius aliquid quam vna. R. S
- PDF 122 Quod Deus non est dicendus triplex sed vnus. T. V
- PDF 123 Distinct. XX.
- PDF 123 Quod aliqua personarum non excellit aliam potentia. A
- PDF 124 Quod non minus potest filius, quam pater. B
- PDF 124 De obiectionibus hæreticis contra hoc, & responsionibus catholicis. C. D. E. F
- PDF 126 Distinct. XXI.
- PDF 126 Quomodo possit dici solus pater, vel solus filius, vel solus spiritus sanctus, cum sint inseparabiles. A
- PDF 127 Vtrum debeat dici solus pater est Deus, vel solus filius est Deus, vel solus spiritus sanctus est Deus: an pater est solus Deus, filius est solus Deus spiritus sanctus est solus Deus. B
- PDF 128 Quomodo Trinitas dicatur solus Deus, cum ipsa sit cum spiritibus & animabus sanctis. C. D
- PDF 129 Distinct. XXII.
- PDF 129 De nominum differentia quibus vtimur loquentes de Deo. A
- PDF 130 De hoc nomine quod est Trinitas. B
- PDF 130 De his quæ temporaliter Deo conueniunt, & relatiuè dicuntur. C
- PDF 130 De his quæ temporaliter Deo conueniunt, & non relatiuè dicuntur. D
- PDF 131 De his, quæ propriè ad singulas personas pertinent, & de his quæ vnitatem essentiæ significant. E. F
- PDF 133 Distinct. XXIII.
- PDF 133 De hoc nomine quod est persona, quod cum secundum substantiam dicatur, tamen non singulariter sed pluraliter accipitur in summa. A. B. C
- PDF 134 Qua necessitate dictum sit tres personæ à Latinis, à Græcis tres hypostases vel substantiæ. D. E
- PDF 136 Quare non dicimus patrem & filium, & spiritum sanctum esse tres Deos, vt tres personas F
- PDF 137 Cur non dicimus tres essentias, vt tres personas. G. H
- PDF 138 Quod in Trinitate non est diuersitas vel singularitas vel solitudo sed vnitas & trinitas & distinctio & identitas. I
- PDF 139 Quod non debet dici Deus multiplex. K
- PDF 139 Distinct. XXIV.
- PDF 139 Quid significetur his nominibus Vnus vel vna, Duo vel duæ, Tres, vel tria, Trinus vel trinitas, Plures vel pluritas, Distinctio vel distinctæ, cum his vtimur loquentes de Deo. A. B. C. D. E. F. G. H. I. K.
- PDF 143 Distinct. XXV.
- PDF 143 Quid significetur hoc nomine ersona in plurali numero, scil. cum dicitur personæ. A. B. C. D
- PDF 146 De triplici acceptione huius nominis persona in trinitate. E. F. G. H
- PDF 148 Ex quo sensu dicatur. Alia persona patris, alia filij alia spiritus S. siue alius in persona pater alius in persona filius, alius in persona spiritus sanctus. I. K. L. M.
- PDF 150 Distinct. XXVI.
- PDF 150 De hoc nomine hypostasis. A
- PDF 151 De proprietatibus personarum, & de nominibus earum relatiuis. B
- PDF 152 Quod non omnia dicuntur de Deo secundum substantia[m]: quædam enim secundum relationem, non tamen secundum accidens. C
- PDF 153 Quare dicatur proprium esse vnigeniti filium Dei esse cum etiam homines sint filij Dei. D
- PDF 154 Quod homo dicitur filius trinitas & trinitas pater hominum. E
- PDF 155 Quod spiritus sanctus eadem proprietate donum dicitur, qua spiritus sanctus, & vtroq[ue] modo relatiuè ad patrem & filium. F
- PDF 156 Vtrum pater vel filius vel trinitas ipsa possit dici spiritus sanctus. G
- PDF 157 Quod non omnia quæ relatiuè dicuntur, suis ad se vicißim respondent vocabulis. [H]
- PDF 158 Distinct. XXVII.
- PDF 158 Quæ sint illæ proprietates quibus distinguuntur personæ. A. B
- PDF 159 Quod non est omninò idem dicere esse patrem & genuisse vel habere filium. C
- PDF 160 Quod proprietates determinant hypostases non substantiam id est naturam. D. E. F
- PDF 162 De generali regula eorum quæ ad se & eorum quæ relatiuè dicuntur. G
- PDF 162 An secundum substantiam ditatur Deus de Deo & huiusmodi. H. I
- PDF 164 Distinct. XXVIII.
- PDF 164 Quod non tantum tres sint proprietates personarum. A
- PDF 165 An solus pater debeat dici non genitus vel non filius, sicut dicitur ingenitus. B
- PDF 166 De proprietate quam notat ingenitus. C
- PDF 166 Responsio Ambr. contra Arianos de ingenito. D
- PDF 167 An diuersum sit esse patrem & filium esse E
- PDF 168 Si sapientia genita dicitur secundum relationem vel secundum substantiam. F
- PDF 169 De imagine. G
- PDF 170 Distinct. XXIX.
- PDF 170 De principio. A
- PDF 171 Quod ab æterno pater est principium & filius, sed non spiritus sanctus. B
- PDF 172 Quomodo pater sit principium filij & ipse cum filio spiritus S. C
- PDF 173 An eadem notione pater & filius sit principium spiritus sancti. D
- PDF 174 Distinct. XXX.
- PDF 174 De his quæ temporaliter de Deo dicuntur & relatiuè secundum accidens, quod non Deo sed creaturis accidit. A. B
- PDF 177 An spiritus sanctus dicatur datum vel donatum relatiuè ad se, cum à se detur. C
- PDF 177 Distinct. XXXI.
- PDF 177 An filius dicatur æqualis vel similis patri secundum substantiam. A. B
- PDF 179 De sententia sancti Hilarij, quæ trinitatem personarum propriam ostendit. C. D. E. F. G.
- PDF 182 Quæ patri attribuitur vnitas. H
- PDF 182 Quare pater & filius dicantur esse vnum vel vnus Deus, sed non vnus. I
- PDF 184 Quare dicitur æqualitas esse in filio. K
- PDF 184 Quare in spiritu sancto dicitur esse vtriusque concordia vel connexio. L
- PDF 185 Distinct. XXXII.
- PDF 185 Vtrum pater vel filius eadem dilectione se diligant, quæ procedit ab vtroque, id est, spiritu sancto. A. B
- PDF 186 Vtrum pater sit sapiens sapientia quam genuit. C. D
- PDF 188 An filius sit sapiens seipso vel per ipsum. E
- PDF 189 An vna sit tantum sapientia patris. F
- PDF 190 Sicut in Trinitate est dilectio quæ est Trinitas, & tamen spiritus S. est dilectio quæ non est Trinitas, nec ideo sunt duæ dilectiones, ita & de sapientia. G
- PDF 190 Quare pater non dicitur sapiens sapientia genita sicut dicitur diligens dilectione quæ ab ipso procedit. H
- PDF 192 Distinct. XXXIII.
- PDF 192 Vtrum proprietatis personarum sint ipsæ personæ vel diuina vsia. A. B. C. D. E. F. G
- PDF 196 Quomodo proprietates possunt esse in natura Dei, nec eam de terminent. H. I. K
- PDF 198 Distinct. XXXIV.
- PDF 198 De verbis Hilarij, quibus secundum paruorum intelligentiam, videtur ducere non idem esse diuinam naturam & rem naturæ, & non idem esse Deum & quod Dei est. A. B. C. D
- PDF 203 Vtrum it a possit dici vnus Deus trium personarum, vt dicitur vna essentia trium personarum: & tres personæ vnius diei, vt tres personæ vnius essentiæ. E
- PDF 204 Quod potentia sapientia bonitas scriptura interdum ad peronas distinctè referuntur. E. F
- PDF 204 Quare patri potentia filio sapientia, spiritui sancto bonitas tribuatur cum sit vna sapientia, potentia, bonitas trium. G. H
- PDF 205 De hoc nomine homousion vbi in auctoritatem receptum sit, & quid significet. I. K. L
- PDF 206 Distinct. XXXV.
- PDF 206 De scientia, præscientia, prouidentia, dispositione, & prædestinatione Dei. A
- PDF 206 De quibus sit præscientia vel prouidentia. A
- PDF 206 De quibus dispositio. A
- PDF 206 De quibus prædestinatio. A
- PDF 206 De quibus prouidentia. A
- PDF 206 De quibus sapientia vel scientia. A
- PDF 207 Vtrum præscientia vel dispositio, vel prædestinatio Dei esse potuerit, si nulla essent futura. B. C
- PDF 209 Quod scientia Dei de temporalibus est & æternis. D
- PDF 210 Quomodo omnia dicuntur esse in Deo & vita in eo. E. F
- PDF 211 Distinct. XXXVI.
- PDF 211 Vtrum omnia debeant dici esse in Dei essentia vt in Dei cognitione, vel præscientia esse dicuntur. A. B
- PDF 213 Qua ratione bona dicuntur esse in Deo & non mala. C
- PDF 213 Vtrum idem sit omnia esse ex Deo, & per ipsum, & in ipso. D
- PDF 214 Quod omnia sunt in quolibet trium & per ipsum & in ipso. E
- PDF 215 Quod non omnia quæ ex Deo sunt, etiam de ipso sunt. F. G
- PDF 215 Distinct. XXXVII.
- PDF 215 Quibus modis dicitur esse Deus in rebus. A
- PDF 217 Quod Deus non vbicunq[ue] est habitat, sed è conuerso. B
- PDF 218 Vbi erat Deus antequam esset creatura. C. D. E. F. G
- PDF 221 Quod Deus cum sit in omnibus rebus essentialiter, non tamen coinquinatur sordibus rerum. H
- PDF 222 Cum Deus sit vbiq[ue] & semper, non tamen localis, nec loco, nec tempore mouetur. I
- PDF 222 Quibus modis aliquid dicatur locale vel circumscriptibile. I
- PDF 223 Quid sit mutari secundum tempus. K
- PDF 223 Vtrum spiritus creati sint locales & circumscriptibiles. L. M. N
- PDF 225 Quod Deus est vbiq[ue] sine locali modo. O. P. Q
- PDF 227 Distinct. XXXVIII.
- PDF 227 An scientia vel præscientia Dei sit causa rerum, vel è conuerso. A. B. C. D
- PDF 230 Vtrum præscientia Dei poßit falli. E
- PDF 232 Distinct. XXXIX.
- PDF 232 Vtrum scientia Dei poßit augeri vel minui vel aliquo modo mutari. A
- PDF 233 An Deus possit nouiter vel ex te[m]pore scire vel præscire aliquid. B
- PDF 234 Vtrum Deus poßit scire plura quam scit. C
- PDF 234 Quod Deus & semper & simul scit omnia. D. E
- PDF 236 Distinct. XL.
- PDF 236 An aliquis prædestinatus possit damnari, vel reprobus saluari. A.B.C
- PDF 238 Quid sit reprobatio Dei, & in quibus consideretur: & quis sit prædestinationis effectus. D
- PDF 240 Distinct. XLI.
- PDF 240 Vtrum aliquod sit meritum obdurationis vel misericordiæ. A. B. C
- PDF 243 [Opinio quorundam falsa de occultis Dei differentium carnaliter. D. E]
- PDF 244 De varijs super hoc carnalium opinionibus, An ea quæ scit semel Deus vel præscit, semper sciat vel præsciat, & semper scierit & præscierit. F.G
- PDF 246 Distinct. XLII.
- PDF 246 De omnipotentia Dei, quare dicatur omnipotens, cum nos multa possumus, quæ ipse non potest. A
- PDF 246 Quomodo dicatur Deus omnia posse. B. C. D
- PDF 247 De omnipotentia Dei secundum duo considera[n]tur. E. F. G. H
- PDF 250 Distinct. XLIII.
- PDF 255 Distinct. XLIV.
- PDF 255 An Deus poßit facere aliquid melius quam facit: vel alio vel meliori modo. A. B. C
- PDF 257 Vtrum poßit Deus semper omne quod potuit. D
- PDF 258 Distinct. XLV.
- PDF 258 De voluntate Dei quæ essentia Dei est, & de signis eius. A
- PDF 259 Quod licet idem sit Deo velle quod esse, non tamen potest dici omnia esse quæ vult. B
- PDF 259 De intelligentia harum locutionum, Deus scit, vel Deus vult, Deus scit omnia, vel vult aliquid. C
- PDF 260 Quod Dei voluntas summe bona causa est omnium, quæ naturaliter sunt: cuius causa non est quarenda, quia prima & summa causa est omnium. D. E
- PDF 261 Quibus modis accipitur Dei voluntas. F
- PDF 262 Quod præceptio prohibitio permißio consilium operatio nomine voluntatis interdum intelliguntur vel accipiuntur. G. H. I
- PDF 263 Vtrum Deus velit ab omnibus fieri ea, quæ præcipit, vel non fieri ea, quæ prohibet. K. L. M
- PDF 265 Distinct. XLVI.
- PDF 265 Quod voluntas Dei quæ ipse est, in nullo cessari potest. A
- PDF 265 Quomodo intelligendum sit illud. Volui congregare filios tuos, & noluisti, & illud. Qui vult omnes homines saluos fieri. B. C
- PDF 267 Vtrum mala Deo nolente vel volente fiant. D
- PDF 267 [Quare dicunt quidam Deum velle mala esse vel fieri. E]
- PDF 268 [Hic ponit rationes illorum, qui dicunt, Dei voluntate non fieri mala vel non esse. F]
- PDF 269 Quomodo intelligendum sit illud Aug. Mala fieri bonu[m] est. E. F. [i.e. G]
- PDF 270 De multiplici acceptione boni. H
- PDF 270 Quod mala vniuersitati valent. I. K
- PDF 272 Quod in Deo est causa, vt sit deterior homo. L. M. N. O. P
- PDF 274 Distinct. XLVII.
- PDF 274 Quomodo voluntas Dei de homine impletur quocunque se vertat. A
- PDF 275 Ex quo sensu quædam dicuntur fieri contra Dei voluntate[m]. B
- PDF 277 Quare præcepit Deus omnibus bona facere & mala vitare, etsi non id ab omnibus vult impleri. C
- PDF 277 Distinct. XLVIII.
- PDF 282 Liber II.
- PDF 282 Rvbricæ Secvndi Libri Sententiarvm
- PDF 291 Distinct. I.
- PDF 291 Quod vnum est principium rerum & non plura. A
- PDF 292 Quid sit creare, quid facere. B
- PDF 292 Secundum quam rationem dicuntur de Deo huiusmodi verba, agere, facere. B. C. D
- PDF 294 Quare rationalis creatura facta sit, id est, homo, vel angelus. [E.] F. G. H
- PDF 295 Quomodo dicitur homo factus propter reparationem angelici casus. I
- PDF 295 Quare ita homo sit institutus, vt vnita sit anima corpori. K. L
- PDF 297 Distinct. II.
- PDF 297 De angelis, quando facti sunt. A. B
- PDF 298 Quod nihil factum est ante cœlum & terram. C
- PDF 298 Quod simul cum tempore & cum mundo cœperit spiritualis creatura & corporalis. D. E
- PDF 299 Vbi angeli mox creati fuerint. F
- PDF 300 Quod simul creata est visibilium mæteria, & inuisibilium natura, & vtraq[ue] informis. G
- PDF 301 Quomodo dixit lucifer, ascendam in cœlum. H
- PDF 301 Distinct. III.
- PDF 301 Quales facti fuerint angeli. A
- PDF 302 An omnes angeli fuerint æquales in essentia, sapientia, & libertate arbitrii. B
- PDF 303 Quæ communia & æqualia habuerunt angeli. C
- PDF 303 An boni vel mali creati sint, & an aliqua mora fuerit inter creationem & lapsum. D. E. F. G. H
- PDF 307 De triplici sapientia angelorum ante casum vel confirmationem. I
- PDF 307 An aliquam habuerunt Dei dilectionem vel sui ante casum. K
- PDF 308 Distinct. IIII.
- PDF 308 An perfecti & beati creati sint, an miseri & imperfecti. A. B. C. D
- PDF 310 Quod tribus modis dicitur perfectum. E. F
- PDF 311 Distinct. V.
- PDF 311 De confirmatione & conuersione stantium, & auersione & lapsu cadentium. A
- PDF 311 De libero arbitrio breuiter tangitur. B
- PDF 311 An aliquid datum fuerit stantibus, quo conuerterentur. B. C
- PDF 312 Qua gratia indigebant angeli, & qua non. D
- PDF 312 An lapsis sit imputanda auersio. E. F
- PDF 313 Vtrum beatitudinem, quam acceperunt in confirmatione stantes, meruerunt per aliquam tunc appositam gratiam. G
- PDF 314 Distinct. VI.
- PDF 314 Quod de maioribus & minoribus quidam ceciderunt, inter quos vnus fuit celfior, scilicet lucifer. A
- PDF 314 Vnde & quomodo deiecti sunt. B
- PDF 315 Quare non est eis concessum habitare in cœlo vel in terra. C
- PDF 315 Deprælationibus dæmonum. D
- PDF 316 An omnes dœmones sint in hoc aere caliginoso, vel aliqui in inferno. E. F
- PDF 317 De potestate Luciferi. G
- PDF 317 An dœmones semel victi à sanctis vltra accedant ad ipsos, vel ad alios. H
- PDF 317 Distinct. VII.
- PDF 317 Vtrum boni angeli peccare, vel mali rectè viuere possint. A
- PDF 318 Quod cum vtriq[ue] habeant liberum arbitrium: non tamen ad vtrunq[ue] flecti possunt. B
- PDF 318 Quod boni post confirmationem liberius habent liberum arbitrium quam ante. C
- PDF 319 An possint ex natura peccare sicut ante. D
- PDF 320 Quibus modis angeli mali noscant veritatem temporalium rerum. E
- PDF 320 Quod magicæ artes virtute & scientia diaboli valent, quæ est eis à Deo. F
- PDF 321 Quod malis angelis non seruit ad meritum materia visibilium rerum. G
- PDF 321 Quod non sunt creatores, licet per eos magi ranas & alia fecerunt, sicut nec boni: etsi per eorum mysterium fiunt creaturæ. H. I
- PDF 322 Quod solus Deus sic operatur creationem rerum sicut iustificationem mentis. K
- PDF 323 Quod angeli mali multa possunt per naturæ vigorem, quæ non possunt propter Dei prohibitionem. L
- PDF 324 Distinct. VIII.
- PDF 324 Vtrum omnes angeli corporei sint. A
- PDF 325 De formis, in quibus apparuit De[us], & de aliis in quibus angeli apparent. B
- PDF 326 Quod Deus in specie, qua Deus est, nunquam apparuit mortalibus. C. D
- PDF 327 Quomodo dicuntur dæmones intrare homines. F [i.e. E]
- PDF 329 Distinct. IX.
- PDF 329 De ordinum distinctione. A
- PDF 329 Quid appelletur ordo, & quæ sit ratio cuiuscunque nominis. B
- PDF 330 Quod nomina illa sumpta sunt à donis gratiæ no[n] propter se, sed propter nos eis data. C. D
- PDF 331 Vtrum hi ordines ab initio creationis distincti fuerint. E
- PDF 332 Vtrum omnes angeli eiusdem ordinis sint æquales. F
- PDF 333 Quomodo dicat scriptura, decimum ordinem compleri debere de hominibus. G
- PDF 333 Vtrum homines assumantur iuxta numerum stantium vel lapsorum. H. I
- PDF 334 Distinct. X.
- PDF 334 An omnes cælestes spiritus mittantur. A. B. C
- PDF 335 An Michael, Gabriel, & Raphael, sint nomina ordinum vel spirituum. D. E. F
- PDF 331 Distinct. XI.
- PDF 331 Quod animæ singulæ habent angelum bonum ad custodiam, malum vero ad exitium. A. B. C
- PDF 333 Vtrum angeli proficiant in merito, & præmio vsque ad iudicium. D. E. F. G. H
- PDF 335 Distinct. XII.
- PDF 335 De distinctione operum sex dierum. A
- PDF 336 Quod alii senserunt omnia simul facta in materia & forma: aiii per interualla temporum. B
- PDF 336 Quomodo per interualla temporum res corporales conditæ sint. C
- PDF 337 Quo sensu tenebræ dicantur esse aliquid, & quo dicantur non esse aliquid. D
- PDF 338 Quare illa materia confusa sit dicta informis, & vbi ad esse prodiit, & quantum in altum ascenderit. E. F. G
- PDF 339 De quatuor modis diuinæ operationis. H
- PDF 340 Distinct. XIII.
- PDF 340 De primo distinctionis opere. A
- PDF 340 De luce facta primo die, si spiritualis an corporalis fuerit. B. C
- PDF 341 Quibus modis accipitur dies. D
- PDF 342 De naturali ordine comparationis dierum, & de illo, qui pro mysterio introductus est. E. F
- PDF 343 [Quomodo accipiendum sit illud, Dixit Deus, an sono vocis id Deus dixerit, an aliter. G]
- PDF 343 De intelligentia horum verborum, Dixit Deus. H
- PDF 344 [Contra hanc expositionem surgit hæreticus. I]
- PDF 344 [Alia prædictorum expositio. K]
- PDF 345 Distinct. XIIII.
- PDF 345 De opere secundæ diei, qua factum est firmamentum. A. B
- PDF 346 Quod cælum tunc factum debet intelligi. De qua materia factum sit.Quomodo aquæ possunt esse super cælum, & quales sint. De figura firmamenti. C
- PDF 346 Quare tacuit scriptura de benedictione operis huius diei. D
- PDF 347 De opere tertiæ diei, quando aquæ congregatæ sunt in vnum locum, cum multa sint maria & flumina. E
- PDF 347 De opere quartæ diei, qua facta sunt luminaria. E [i.e. F]
- PDF 348 Quomodo accipie[n]dum sit illud, sint in signa & tempora. G
- PDF 349 Distinct. XV.
- PDF 349 De opere quintae diei, qua factæ sunt natatilia & volatilia. A
- PDF 349 De opere sextæ diei, qua creata sunt animalia & reptilia terræ. B
- PDF 349 De venenosis & noxiis animalibus. C
- PDF 349 Vtrum minima animalia tunc creata fuerunt. D
- PDF 350 Quare post omnia factus est homo. E
- PDF 351 De sententia illorum, qui simul omnia facta esse contendunt. Quomodo intelligenda sit requies Dei. F
- PDF 352 Quomodo accipiendum sit, quod dicitur: Deus complesse opus suum septima die, cum tunc quieuerit. G
- PDF 352 Quomodo omnia factia à Deo dicantur valde bona. H
- PDF 353 De sanctificatione septimæ diei. I
- PDF 353 Distinct. XVI.
- PDF 353 De hominis creatione. A
- PDF 354 Qualis factus sit homo. B
- PDF 354 De imagine & similitudine, ad quam factus est homo. C. D
- PDF 355 Quare homo dicitur imago, & ad imaginem: filius vero non ad imaginem. E
- PDF 356 Distinct. XVII.
- PDF 356 De creatione animæ: an de aliquo facta sit. A
- PDF 357 De inspiratione & insufflatione Dei quando facta fuerit animæ, an incorpore vel extra. B. C
- PDF 358 In qua ætate factus est homo. D
- PDF 359 Quare homo extra paradysum creatus, in paradysum sit positus. E
- PDF 359 Quibus modis paradysus accipiatur. De ligno vitæ. De ligno scientiæ boni & mali. F
- PDF 361 Distinct. XVIII.
- PDF 361 De formatione mulieris. A. B
- PDF 361 Quare de latere viri, & non de alia parte coporis formata sit. C
- PDF 362 Quare dormienti viro, & non vigilanti subtracta sit costa. D
- PDF 362 Quod de costa multiplicata in se sine additame[n]to extrinseco facta fuerit. De causis superioribus & inferioribus. E
- PDF 363 De causis, quæ in Deo sunt simul & in creaturis, & de his quæ in Deo tantum sunt. F. G
- PDF 365 De anima mulieris, quæ non est ex anima viri quia animæ non sunt ex traduce. H
- PDF 366 Distinct. XIX.
- PDF 366 De statu hominis ante peccatu[m], qualis fuit secundum corpus & qualis post peccatum. A
- PDF 367 Quomodo dicitur homo factus in animam viuentem. A
- PDF 367 Corpus hominis ante peccatum mortale & immortale erat: post peccatum, mortuum. A
- PDF 367 Vtrum immortalitas, quam tunc habuit, fuerit, de conditione naturæ, anex gratiæ beneficio. B
- PDF 368 Si posset homo viuere semper vtens aliis lignis, & non de ligno vitæ Deo non mandante, vt de illo ederet. B. C
- PDF 369 De immortalitate corporis. D. E. F
- PDF 370 Distinct. XX.
- PDF 370 De modo procreationis filiorum si non peccassent primi homines. A
- PDF 371 Quare in paradyso non conierunt. B
- PDF 372 De modo translationis in melius si non peccassent. C
- PDF 372 Vtrum in perfectione staturæ & vsu membrorum procrearentur filii. D
- PDF 373 Vtrum etiam in sensu paruuli nascerentur. E. F. G. H. I
- PDF 375 De duobus bonis, altero hic dato, altero promisso. K
- PDF 376 Distinct. XXI.
- PDF 376 De inuidia diaboli, qua ad tentandum accessit. A
- PDF 376 De forma in qua venit. De calliditate serpentis. Vtrum elegerit serpentem, vt per eum tentaret diabolus. B
- PDF 378 De modo tentationis. C. D
- PDF 379 De duplici specie tentationis. E
- PDF 380 Quare peccatum hominis, & no[n] angeli remediabile sit. F
- PDF 380 Quod non soli viro præceptum fuit datum. G
- PDF 381 Distinct. XXII.
- PDF 381 De origine illius peccati. A. B
- PDF 382 De mulieris elatione. C
- PDF 383 De viri elatione. D
- PDF 383 Quis magis deliquerit, vir aut mulier. E. F. G. H
- PDF 386 De ignorantia excusabili vel inexcusabili: I. K. L
- PDF 387 An voluntas præcesserit illud peccatum. M
- PDF 388 Distinct. XXIII.
- PDF 388 Quare Deus permisit hominem tentari, quem sciebat casurum. A
- PDF 389 Qualis fuerit secundum anima[m] homo ante peccatum. B
- PDF 389 De tripliciscientia hominis ante lapsum. C. D. E
- PDF 390 Vtrum homo præscius fuerit eorum, quæ sibi futura erant. F
- PDF 390 Distinct. XXIV.
- PDF 390 De gratia hominis & potentia ante casum. A. B. C
- PDF 392 De adiutorio homini in creatione dato quo stare poterat. D
- PDF 392 De libero arbitrio. E
- PDF 393 De sensualitate. F
- PDF 393 De ratione & partibus eius. F
- PDF 394 De simili ordine peccandi in nobis, & in primis parentibus. G
- PDF 394 Quod in nobis est vir, & mulier, & serpens. G
- PDF 394 De spirituali coniugio viri, & mulieris in nobis. G
- PDF 395 Qualiter per ista tria in nobis co[n]summetur tentatio. H
- PDF 396 Quando mulier manducat sola cibum vetitum. H
- PDF 396 Quando etiam vir manducat. Quando sit veniale vel mortale peccatum. I
- PDF 399 [Quare hæc de animæ partibus dixit. K]
- PDF 399 Quibus modis accipitur, sensualitas in scriptura. L
- PDF 400 Distinct. XXV.
- PDF 400 Definitio liberi arbitrii secundum Philosophos. A. B. C
- PDF 401 Qualiter in Deo accipitur liberum arbitrium. D
- PDF 401 Quod angeli & sancti liberum habent arbitrium. Quod liberius erit liberum arbitrium, quando peccare non poterunt. E
- PDF 402 De differentia libertatis liberi arbitrii secundum diuersa tempora. F
- PDF 402 De quatuor statibus liberi arbitrii. G
- PDF 403 De corruptione liberi arbitrii p. peccatum. H
- PDF 404 De tribus modis libertatis liberi arbitrii, à necessitate, à peccato, à miseria. I. K. L. M
- PDF 406 De libertate, quæ est ex gratia & quæ ex natura. N. O
- PDF 408 Distinct. XXVI.
- PDF 408 De gratia operante, & coopera[n]te. A
- PDF 409 Quid sit voluntas. C. B
- PDF 410 Quæ sit gratia voluntatem bonam præueniens. D
- PDF 411 Quod bona voluntas quæ præuenitur gratia, quædam Dei bona præuenit. E. F. G
- PDF 413 Quod cogitatio boni præcedit fidem. Quod intellectus & cogitationem boni, & dilectionem præuenit. An per liberum arbitrium bonu[m] operatur homo sine gratia. H
- PDF 415 Vtrum vna & eadem gratia sit, quæ dicitur operans & cooperans. I
- PDF 415 Quomodo gratia meretur augeri. De tribus generibus bonorum. K
- PDF 416 In quibus bonis sit liberum arbitrium. L
- PDF 416 Distinct. XXVII.
- PDF 416 De virtute, quid sit, & quid actus eius. A
- PDF 417 De gratia, quæ liberat voluntatem sie virtus est vel non. C
- PDF 418 Quomodo ex gratia incipiunt bona merita: & de qua gratia hoc intelligatur. D
- PDF 419 Quod bona voluntas gratiæ principaliter est. E
- PDF 419 Qua ratione dicitur fides mereri iustificationem. F
- PDF 420 De muneribus virtutum, & de gratia quæ non est, sed facit meritum. G. H
- PDF 421 Quotidie est vsus virtutis & liberi arbitrii: sed virtutis principaliter. I
- PDF 421 Quidam putant virtutes bonos vsus esse liberi arbitrii, id est, actus mentis. K. L
- PDF 423 Distinct. XXVIII.
- PDF 423 De hæresi Pelagiana. A
- PDF 424 Quomodo Pelagiani dictis Augustini vtuntur in testimonium sui erroris. B. C
- PDF 425 Quomodo Augustinus verba illa: determinet in retractationibus. [D. E. F. G]
- PDF 426 De hæresi Iouiniani & Manichæi, quas collidit Hieronymus. H
- PDF 427 Distinct. XXIX.
- PDF 427 Vtrum homo ante peccatum eguerit gratia operante, & cooperante. A
- PDF 428 Si homo ante lapsum virtutes habuerit. B
- PDF 428 De eiectione hominis de paradyso. C
- PDF 429 Quomodo intelligendum sit illud, ne sumat de ligno vitæ, & viuat in æternum. D
- PDF 429 De flammeo gladio ante paradisum posito. E
- PDF 430 An ante peccatum homo come derit de ligno vitæ. F. G
- PDF 430 Distinct. XXX.
- PDF 430 Quod per Adam peccatum, & pœna transit in posteros. A
- PDF 430 Vtrum illud peccatum, quod tra[n]siit fuerit originale vel actuale. Quidam put ant fuisse actuale. B
- PDF 431 Quomodo assignant illud intrasse in mundum. C
- PDF 432 Quod originale peccatum vere fuit, quod transit in posteros. D
- PDF 432 Quid sit originale peccatum. E
- PDF 432 Quod originale peccatum est culpa. F
- PDF 433 Quod originale peccatum dicitur fomes peccati, id est, concupisce[n]tia. G
- PDF 434 Quid nomine concupiscentiæ intelligitur, quæ fomes est peccati. H
- PDF 434 Quod per Adam originale peccatum intrauit in omnes, id est, concupiscentia. H
- PDF 435 An sit originale peccatum, in quo omnes peccauerunt. I
- PDF 435 Ex quo sensu dicitum est per inobedientiam vnius multi sunt constituti peccatores. K
- PDF 436 Quod originale peccatum in Adam fuit, & in nobis est. L
- PDF 436 Quomodo omnes dicuntur in Adam fuisse, quando peccauit, & exeo descendisse. M. N
- PDF 437 Quod nihil extrinsecum conuertatur in humanam substantiam, quæ est ex Adam. O
- PDF 438 Distinct. XXXI.
- PDF 438 Quomodo originale peccatum à patribus transeat in filios: an secundum animam: an secundum carnem. A
- PDF 438 Quod per carnem introducitur peccatum: & quomodo, ostendit. B
- PDF 439 Carnis corruptionis causam ostendit, ex qua peccatum sit in anima. C
- PDF 439 Quare dicitur peccatum esse in carne. D
- PDF 440 Vtrum causa originalis peccati, quæ est in carne sit culpa vel pœna. E. F. G
- PDF 441 Quare dicitur originale peccatum. H. I
- PDF 443 Distinct. XXXII.
- PDF 443 Quomodo originale peccatum dimittitur in baptismo. A. B
- PDF 445 Vtrum fœditas , quam ex libidine trahit in baptismo diluatur. C
- PDF 446 Vtrum illius concupisce[n]tiæ Deus sit author. D
- PDF 446 Quare illud peccatum imputetur animæ. E
- PDF 447 Vtrum illud peccatum sit necessarium vel voluntarium. F
- PDF 447 Quare Deus iungit animam corpori sciens eam demaculari. G
- PDF 447 An anima sit talis qualis à Deo creatur. H
- PDF 448 An animæ ex creatione sint in donis naturalibus æquales. I
- PDF 448 Distinct. XXXIII.
- PDF 448 An peccata omnium præcedentium Patrum paruuli originaliter trahant, vt peccatum Adæ. A. B. C
- PDF 449 Quomodo in illo primo vno peccato plura reperiuntur D. E
- PDF 452 An peccatum Adæ sit grauius cæteris. F. G
- PDF 453 An illud peccatum sit primis parentibus dimissum. H
- PDF 453 Quomodo peccata parentum visitentur in filios, & non visitentur. I. K. L. M .N
- PDF 456 Distinct. XXXIIII.
- PDF 456 De peccato actuali. A
- PDF 456 Quæ fuerit causa secundaria primi peccati. B
- PDF 457 Quæ fuerit secundaria causa malorum. C
- PDF 457 Quod nisi in bona re sit malum. D. E
- PDF 459 Quod in his fallit dialecticorum regula de contrariis. F. G. H
- PDF 460 Distinct. XXXV.
- PDF 460 Quid sit peccatum. A. B. C
- PDF 461 Vtrum malus actus in quantu[m] peccatum est, sit corruptio vel priuatio boni. D. E. F. G. H. I. K
- PDF 465 Quomodo peccatum possit corumpere bonum, cum nihil sit. L. M
- PDF 466 Qualiter se homo elongat à Deo. N
- PDF 467 An pœna sit priuatio boni. O
- PDF 467 Distinct. XXXVI.
- PDF 467 Quod quædam simul sunt peccata & pœna peccati: quæda[m] peccata & causa peccati. Alia vero peccata & causa & pœna peccati. A
- PDF 468 An peccatum sit causa peccati in quantum peccatum est. B
- PDF 470 Quod non omne peccatum est pœna peccati. C
- PDF 470 Vtrum peccata aliqua essentialiter sint sine peccato. D. E
- PDF 471 Quod cum peccatum sit pœna peccati, peccatum est ab homine: pœna à Deo. F
- PDF 471 De quibusdam, quæ indubitanter sunt peccata & pœna, & inqua[n]tum eas patimur peccata non sunt. G. H. I
- PDF 473 Distinct. XXXVII.
- PDF 473 Quod aliqui putant malos actus nullo modo esse à Deo. A. B. C
- PDF 475 Ex quo sensu dictum sit, Deus non est mali author. D. E
- PDF 478 Distinct. XXXVIII.
- PDF 478 De voluntate & eius fine. A
- PDF 478 Quid sit bonus finis, scilicet chaitas. B
- PDF 479 Quod omnes bonæ voluntates vnum finem habent, & tamen quædam diuersos fines sortiuntur. C
- PDF 480 [Hic ostenditur quomodo licet videantur, non repugnent prædicta. E]
- PDF 481 De differentia voluntatis, & intentionis, & finis. F. G
- PDF 483 Distinct. XXXIX.
- PDF 483 Quare voluntas dicitur peccatu[m], cum sit de naturalibus, quorum nullum aliud peccatum est. A
- PDF 484 Quare actus voluntatis sit peccatum, si aliarum potentiarum no[n] sunt peccata. B
- PDF 485 Ex quo sensu dicitur naturaliter omnis homo velle bonum. C
- PDF 486 Distinct. XL.
- PDF 486 An ex fine omnes actus pensari debeant, A
- PDF 487 Ex quo affectu vel fine omnes sint boni vel mali. B. C. D
- PDF 491 Distinct. XLI.
- PDF 491 An omnis intentio, & actio infidelium sit mala. A. B
- PDF 493 Quibus modis dicatur bonum. C
- PDF 493 Quomodo intelligitur illud: peccatum adeo est voluntarium, vt nullo modo sit peccatum, si non sit voluntarium. D
- PDF 494 Et illud, nusquam nisi in voluntate peccatum est. E
- PDF 495 Et item, non nisi in voluntate peccatur. F
- PDF 495 Quod mala voluntas est voluntarium peccatum. G [F]
- PDF 496 Distinct. XLII.
- PDF 496 An voluntas & actio mala in eodem, & circa idem sint vnum peccatum vel plura. A. B. C
- PDF 497 Si peccatum ab aliquo commissum in eo sit, vsquequo pæniteat. D
- PDF 498 Quibus modis accipiatur reatus. E
- PDF 498 De modis peccatorum. F
- PDF 499 Quomodo differant delictum & peccatum. G
- PDF 499 De septem principalibus vitiis. H
- PDF 499 De superbia. I
- PDF 500 Quomodo superbia dicatur radix omnium malorum, & cupiditas: cum superbia non sit cupiditas. K
- PDF 500 Distinct. XLIII.
- PDF 500 De peccato in Spiritum S. A.
- PDF 501 Vtrum omnis obstinatio sit peccatum in Spiritum S. B
- PDF 502 Qualiter accipiatur peccatum in Spiritum sanctum. C. D
- PDF 505 Distinct. XLIIII.
- PDF 508 Liber III.
- PDF 508 Incipivnt Rvbricæ Tertii Libri.
- PDF 514 Distinct. I.
- PDF 514 De incarnatione verbi. A
- PDF 514 Quare filius carnem assumsit non pater vel spiritus sanctus, char. B
- PDF 516 Vtrum pater vel spiritus sanctus potuerit incarnari. C
- PDF 516 An filius qui tantum carnem accepit, aliquid fecerit quod non pater vel spiritus sanctus. D
- PDF 517 Distinct. II.
- PDF 517 Quare totam humanam naturam accepit, & quid nomine naturæ intelligitur. A
- PDF 518 De vnione verbi, & carnis mediante anima. B
- PDF 519 Quod simul assumpsit animam & carnem verbum, nec caroprius est concepta quam assumpta. C
- PDF 520 Distinct. III.
- PDF 520 De carne æssumpta qualis ante fuerit. A
- PDF 521 Quod nullus est sine peccato hic, excepta virgine. B
- PDF 522 Quare Christus non fuit decimatus in Abraham sicut Leuitic. C
- PDF 523 Quare caro Christi non dicta est peccatrix, sed similis. D
- PDF 524 Carnem Christi non prius conceptam quam assumptam. E
- PDF 525 Distinct. IV.
- PDF 525 Quare spiritui sancto tribuatur incarnatio, cum sit opus trinitatis. A
- PDF 526 Quare dicatur Christus onceptus, & natus de spiritu sancto. B
- PDF 527 [Alia ratio, qua dicatur natus de Spiritu sancto. C]
- PDF 528 Quare Apostolus dicit Christum factum, quem nos fatemur natum. D
- PDF 528 Distinct. V.
- PDF 528 Si persona vel natura personam vel naturam assumpsit, & si natura Dei sit incarnata. A. B
- PDF 532 An diuina natura debeat dici caro facta. C
- PDF 533 Quare non accepit personam hominis cum assumpserit homine[m]: quod quidam probare nituntur. D. E
- PDF 535 Distinct. VI.
- PDF 535 De intelligentia harum locutionum. Deus est homo, Deus factus est homo, &c. tres sententias ponit. A
- PDF 535 Prima est eorum qui dicunt in incarnatione hominem quendam ex anima & carne constitutum, & illum hominem esse factum Deum, & Deum illum hominem, & auctoritates, quibus ita esse asserunt, ponit. B. C
- PDF 538 Secunda est eorum, qui dicunt hominem illum ex tribus substantiis vel duabus naturis constare, & hunc fatentur vnam esse personam ante incarnationem simplicem tantum, sed in incarnatione compositam: & auctoritates quibus se muniunt proponit. D. E
- PDF 540 Tertia est eorum, qui non solumm personam exnaturis compositam negant, sed etiam ali quem hominem, vel aliquam subtantiam ibi ex anima & carne compositam diffitentur, & sic duo illa scilicet carnem & animam verbo vnita dicunt, vt non ex illis aliqua substantia vel persone componeretur sed illis duobus velut indumento Deus vestiretur, vt mortalisbus oculis apparet: quirationem incarnationis secundum habitum accipiunt. F
- PDF 541 Deinde authoritates inducit, quibus hæc sententia roboratur. G
- PDF Quatuor species humanitus distinguuntur. H
- PDF 543 Distinct. VII.
- PDF 543 Deinde quæ singulis sententiis aduersari videntur ponit. A. B
- PDF 545 Ex quo sensu dicitur Christus prædestinatus. C. D. E. F. G. H. I. K. L
- PDF 549 Quod non debet dici homo dominicus. M. N
- PDF 550 Distinct. VIII.
- PDF 550 An diuina natura dici debeat de virgine. A
- PDF 551 De gemina natiuitate Christi quibus natus est. B
- PDF 552 Distinct. IX.
- PDF 554 Distinct. X.
- PDF 554 An Christus secundum quod homo sit adoptiuus filius. A. B. C. D. E
- PDF 557 An persona vel natura prædest. F
- PDF 558 Distinct. XI.
- PDF 560 Distinct. XII.
- PDF 560 An homo ille semper fuerit. A
- PDF 561 An Deus alium sumere potuerit vel aliunde quam de genere Adæ. B
- PDF 562 Si homo ille potuerit peccare: vel non esse Deus, C. D
- PDF 562 Si Deus potuerit assumere hominem in sexu muliebri. E
- PDF 563 Distinct. XIII.
- PDF 567 Distinct. XIV.
- PDF 567 Si anima Christi habuit sapientiam parem cum Deo, & si omnia scit quæ Deus. A. B
- PDF 569 Quare Deus non dedit illi animæ potentia[m] omniu[m] vt scientia[m]. C. D
- PDF 570 Distinct. XV.
- PDF 570 De hominis defectibus quos assumpsit Christus. A. B. C.
- PDF 573 De propaßone timoris vel tristitiæ. D. E. F.
- PDF 577 De quibusdam capitulis Hilarii obscuris, quibus carne Christi dolores passionis submoueri videntur. G
- PDF De tristitia Christi, & eius causa secundum eundem. H
- PDF 580 Distinct. XVI.
- PDF 580 An in Christo fuerit neceßitas patiendi & moriendi, quæ est defectus generalis. A
- PDF 581 De statibus hominis, & quid Christus de singulis acceperit. B
- PDF 582 Distinct. XVII.
- PDF 582 Si omnis Christi oratio vel voluntas impleta sit. A
- PDF 582 De voluntatibus Christi secundum duas naturas. B
- PDF 583 De capitulis quibusdam Ambrosii & Hilarii, vbi de dubitatione & timore Christi agitur. C. D. E
- PDF 587 Distinct. XVIII.
- PDF 587 Si Christus meruit sibi & nobis, & quid sibi & quid nobis. A
- PDF 588 Quod à conceptu meruit sibi idem quod per passionem. B
- PDF 589 De eo quod scriptum est, Donauit illi nomen quod est super omne nomen. C
- PDF 590 Si Christus sine omni merito habere valuit, quod merito obtinuit. D
- PDF 591 De causa passionis & mortis Christi. E
- PDF 592 Distinct. XIX.
- PDF 592 Qualiter à diabolo & a peccato redemit nos Christus per mortem. A
- PDF 594 Cur Deus homo & mortuus. B
- PDF 595 Quomodo à pœna nos redemit Christus. C
- PDF 595 Quomodo pœnam nostram portauit. D
- PDF 595 Si solus Christus redemptor, & mediator debet dici. E
- PDF 596 De mediatore. F
- PDF 597 Secundum quam naturam sit mediator. G
- PDF 598 Distinct. XX.
- PDF 598 Quod alio modo potuit liberare, & quare isto modo potius. Qua iustitia sit victus diabolus. A
- PDF 600 De causa inter Deum, & hominem & diabolum. B
- PDF 600 De traditione Christi facta à Iuda, à Deo, & à Iudæis. C
- PDF 601 Vtrum Christi passio sit opus Dei vel Iudæorum. D
- PDF 602 Distinct. XXI.
- PDF 602 Si in Christi morte separata fuit anima vel caro à verbo. A. B. C
- PDF 605 Qua ratione dicitur Christus mortuus vel passus. D
- PDF 607 Distinct. XXII.
- PDF 607 Si Christus in morte fuit homo. A
- PDF 608 Si Christus vbicunque est, homo sit. B
- PDF 610 Quod Christus vbique totus est, sed non totum, vt totus est homo vel Deus, sed non totum. C
- PDF 611 Si ea quæ dicuntur de Deo vel filio Dei poßint dici de homine illo, vel de filio hominis. D
- PDF 611 Distinct. XXIII.
- PDF 611 Si Christus habuerit fidem, spem, charitatem. A
- PDF 612 Quid sit fides. B
- PDF 612 Quot modis dicitur fides. C
- PDF 613 Quid sit credere Deum, vel Deo vel in Deum. D
- PDF 613 De informi qualitate mentis quæ in malo Christiano est. E
- PDF 613 Quomodo dicatur vna fides. F
- PDF 614 Quod fides est de his quæ non videntur proprie: ipsa tamen videtur ab eo in quo est. G
- PDF 615 Descriptio fidei. H
- PDF 615 Quare sola fides dicitur fundamentum. I
- PDF 617 Distinct. XXIV.
- PDF 617 Quomodo intelligatur, quod scriptum est cum factum fuerit credatis. A
- PDF 618 Si Petrus habuit fidem paßionis quando vidit illum hominem pati. B
- PDF 618 Si aliqua feruntur quam creduntur. C
- PDF 620 Distinct. XXV.
- PDF 620 De fide antiquorum. A
- PDF 621 De fide simplicium. B
- PDF 622 Quæ ante aduentum credere sufficiebant. C
- PDF 622 De fide Cornelii. D
- PDF 623 De æqualitate fidei, spei & chatatis & operis. E
- PDF 624 Distinct. XXVI.
- PDF 624 De spe quid sit. A
- PDF 625 De quibus sit spes, & quomodo differant fides & spes. B
- PDF 625 Si in Christo fuerit fides vel spes. C
- PDF 626 Si iusti in inferno fidem & spe[m] habuerunt.
- PDF 626 Distinct. XXVII.
- PDF 626 De charitate Dei & proximi quæ in Christo & in nobis est. A
- PDF 627 Quid sit charitas. B
- PDF 627 Si eadem charitate diligitur Deus & proximus, & quare dicuntur duo mandata charitatis. C
- PDF 628 De modo diligendi. D. E
- PDF 629 De impletione illius mandati, Diliges Deum ex toto corde. F. G
- PDF 630 Quod alterum mand. in altero est. H
- PDF 630 Qua charitate sint. I
- PDF 631 Distinct. XXVIII.
- PDF 631 Si iubemur totum proximum diligere, & nos totos. A
- PDF 633 Quod in dilectione proximi includitur dilectio angelorum, & quis sit proximus. B
- PDF 634 Quibus modis dicitur proximus. C
- PDF 634 Distinct. XXIX.
- PDF 634 De ordiue dirigendi, quid prius quid posterius. A
- PDF 635 An omnes homines pariter diligendi sint. B. C. D. E. F. G
- PDF 639 De gradibus charitatis. H
- PDF 639 Distinct. XXX.
- PDF 642 Distinct. XXXI.
- PDF 642 Si charitas semel habita amittatur. A. B
- PDF 645 Quare fides, spes, & scientia dicuntur euacuari & non charitas, cum & ipsa sit ex parte. C
- PDF 645 Si Christus ordinem diligendi seruauit quem nos. D
- PDF 646 Distinct. XXXII.
- PDF 646 De charitate Dei. A
- PDF 646 Quomodo dicitur Deus magis diligere vel minus hunc vel illum. B
- PDF 647 Quod dupliciter inspicienda est dilectio Dei. C
- PDF 648 Si quis magis vel minus diligitur à Deo vno tempore quam alio. D
- PDF 648 Si Deus ab æterno dilexit reprobos. E
- PDF 648 Distinct. XXXIII.
- PDF 648 De quatuor virtutibus principalibus & vtrum hæ virtutes in Christo fuerint & in angelis sint, & de vsibus earum. A
- PDF 650 Distinct. XXXIV.
- PDF 650 De septem donis spiritus sancti, & vtrum sint virtutes, & sint in angelis. A
- PDF 651 Vtrum in Christo fuerint. B. C
- PDF 652 De timoru[m] Distinctione. D. E
- PDF 653 De timore casto, & seruili, & initiali. F. G
- PDF 655 Quomodo differant castus, & seruilis vel initialis. H
- PDF 656 Quod timor seruilis, & initialis dicuntur initium sapientiæ, sed differenter. I
- PDF 657 Quomodo castus timor permanet in æternum. K
- PDF 657 Si timor pœnæ qui fuit in Christo seruilis vel initialis fuerit. L
- PDF 658 Distinct. XXXV.
- PDF 658 De sapientia & scientia quo differant. A
- PDF 659 In quo differat sapientia ab intellectu. B
- PDF 660 Vtrum intellectus & scientia, quæ inter dona numerantur, sint illa quæ naturaliter habet homo. C. D
- PDF 661 Distinct. XXXVI.
- PDF 661 De connexione virtutum quæ non separantur: & an cunctæ virtutes pares sint in quocunque sunt. A. B
- PDF 664 Quomodo in charitate tota lex pendet. [C]
- PDF 665 Distinct. XXXVII.
- PDF 665 De decem mandatis quomodo contineantur in duobus. A
- PDF 665 Quare idolum nihil esse in mu[n]do dicitur. Quare in spiritu sancto propriè dicitur fieri remißio peccatorum. B
- PDF 667 De sensu spirituali & carnali legis. De furto. De mendacio. C
- PDF 669 Distinct. XXXVIII.
- PDF 669 De triplici genere mendacii, & de octo speciebus mendacii. A
- PDF 671 Quid sit mendacium. B
- PDF 671 Quid mentiri. Quod omne mendacium peccatum sit siue prosit, siue non, & quare. C
- PDF 672 In quibus rebus cum periculo erratur, vel non. D
- PDF 673 Distinct. XXXIX.
- PDF 673 De periurio, & an sit periurium quod non est mendacium. A
- PDF 674 De triplici modo periurii. B
- PDF 675 An iuratio sit malum. C
- PDF 676 De iurame[n]to, quod sit per creaturas. D
- PDF 677 Quæ iuratio sit grauior, an quæ sit per Deum, an quæ sit per creaturas, vel per Euangelium. E
- PDF 677 Quid sit dicere per Deum. F
- PDF 678 De illis qui iurant per falsos Deos. G
- PDF 678 Quod iuramentum vel promissio contra Deum facta non est tenenda. H
- PDF 679 Si est periurus, qui non facit quod incauto iurat. I
- PDF 680 De illis qui verborum calliditate iurant. K
- PDF 680 De illo qui cogit aliquem iurare. L. M
- PDF 680 Distinct. XL.
- PDF 682 Liber IV.
- PDF 682 Titvli In Lib. IV.
- PDF 690 Distinct. I
- PDF 690 De Sacramentis. A
- PDF 690 Quid sit Sacramentum. Quid sit signum. Quo differant signum & Sacramentum. B
- PDF 691 Quare instituta sunt sacramenta. C. D
- PDF 692 De differentia sacramentorum veterum & nouorum. E
- PDF 692 De circuncisione. F
- PDF 693 Quod remedium illi habuerunt qui fuerunt ante circuncisionem. G
- PDF 693 De institutione circuncisionis & de causa. H. I. K
- PDF 695 De paruulis defunctis ante diem octauum, quo fiebat circuncisio. L
- PDF 695 Distinct. II.
- PDF 695 De Sacramentis nonæ legis. A. B. C
- PDF 696 De Baptismo. De differentia baptismi Ioannis & Christi. D
- PDF 696 Quid vtilitatis baptismus Ioannis habuit. Si fuit Sacramentum baptismus ille. E
- PDF 697 De forma baptismi Ioannis. F
- PDF 698 Distinct. III.
- PDF 698 Quid sit baptismus. A
- PDF 698 De forma baptismi. Quod Apostoli in nomine Christi baptizauerunt. B
- PDF 699 Si in nomine patris tantum vel spiritus sancti possit tradi baptismus. C. D. E
- PDF 701 De institutione baptismi. F. G
- PDF 702 Quare in aqua tantum fiat. H
- PDF 702 De immersione quotiens fieri debeat. I
- PDF 703 Quando circuncisio amisit vim suam. K
- PDF 703 De causa institutionis baptismi. L
- PDF 704 Distinct. IV.
- PDF 704 De illis qui suscipiunt sacramentum & rem: & rem non sacramentum: & sacramentum & non rem. A
- PDF 704 De sicte accedentibus. B
- PDF 706 Quomodo intelligatur illud, quotquot in Christo baptizatiestis, Christum induistis. C
- PDF 707 Quod passio supplet vicem baptismi, & fides & contritio. D. E
- PDF 710 Quid prosit baptismus cum fide accedentibus. Quid dimittitur in baptismo iustis. F
- PDF 711 Cuius rei sit Sacramentum baptismus quem recipit iustus. G. H
- PDF 713 Distinct. V.
- PDF 713 Quod baptismus æque bonus est à bono vel à malo: datus bono vel malo. A
- PDF 714 De potestate baptismi & ministerio. B
- PDF 715 Quæ fuit potestas baptismi quam Christus potuit dare seruis, & non dedit. C
- PDF 716 Distinct. VI.
- PDF 716 Quibus liceat baptizari. Si baptizandi sunt ab hæreticis baptizati. A
- PDF 718 Quod nullus in materno vtero baptizatur. B
- PDF 719 Vtrum baptismus sit cum verba corrupte proferuntur. C. D
- PDF 720 De illo qui pro ludo immergitur. E. F
- PDF 720 De responsione patrinorum. G
- PDF 722 De catechismo & exorcismo. H
- PDF 723 Distinct. VII.
- PDF 723 De sacramento confirmationis, quod non nisi à summis Sacerdotibus tradi potest. Quæ sit virtus huius Sacramenti. A
- PDF 723 Vtrum hoc sacramentum dignius sit baptismo. Vtrum possit iterari. B
- PDF 724 Distinct. VIII.
- PDF 724 De sacramento altaris. Quod huius sacramenti in veteri testamento figura præceßit & baptismi. A
- PDF 725 De institutione huius sacramenti. B
- PDF 725 De forma. Quare Christus post alium cibum dedit hoc sacramentum discipulis. C
- PDF 727 De sacramento & re. Quod res sacramenti duplex est. D
- PDF 728 Distinct. IX.
- PDF 728 De duobus manducandi modis. A
- PDF 729 De errore illorum, qui dicu[n]t Cristum tantum à bonis sumi. B
- PDF 730 De intelligentia quorundam verborum ambiguorum. C
- PDF 731 Distinct. X
- PDF 731 De hæresi illorum, qui dicunt corpus Christi non esse in altari nisi in figura vel in signo. A. B. C
- PDF 734 De sanctorum testimoniis quibus probatur verum corpus Christi in altari. D
- PDF 736 Distinct. XI.
- PDF 736 De modo conuersionis. A
- PDF 736 Quomodo dicitur corpus Christi confici, de substantia panis. B. C. D
- PDF 739 Quare sub alia specie sumatur. E
- PDF 739 Quare sub duplici specie. F
- PDF 740 Quare aqua misceatur vino. G
- PDF 740 Quale corpus dedit Christus discipulis in cœna. H
- PDF 742 Distinct. XII.
- PDF 742 Vbi illa accidentia fundentur. A
- PDF 742 De fractione & partibus. B. C
- PDF 743 De confessione Berengarij. D. E
- PDF 744 Quid illæ partes significent. F
- PDF 745 Si Christus immolatur in altari quotidie, & an sit sacrificium, quod à Sacerdote geritur. G
- PDF 746 De causa institutionis. H
- PDF 747 Distinct. XIII.
- PDF 747 Si hoc sacramentum conficiatur ab hæreticis vel excommunicatis. A
- PDF 750 Quid facit hæreticum, quid sit hæreticus. B
- PDF 750 Distinct. XIV.
- PDF 750 De pœnitentia. Vnde dicitur pœnitentia. Quid sit pœnitentia. Quid sit pœnitere A. B
- PDF 755 De solenni & vnica pœnitentia C.
- PDF 756 Quod peccata sæpe dimittuntur per pœnitentiam. D
- PDF 758 Distinct. XV.
- PDF 758 Quod plurib. irretitus peccatis non potest vere de vno pœnitere, nisi de omnibus pœniteat. Quibus de causis cotingunt flagella. A
- PDF 758 De Ægyptiis & Sodomitis qui dicuntur temporaliter puniti ne in ӕternum perierent. A. B
- PDF 761 De generibus eleemosynӕ. Quid sit eleemosynӕ. C
- PDF 767 Vtrum bona quӕ siunt ab aliquibus malis valeant ad meritum vitӕ cum fuerint conuersi ad bonum. D. E. F. G
- PDF 772 Distinct. XVI.
- PDF 772 De tribus in pœnitentia considerandis, scilicet, compunctione, confeßione, & satisfactione. Quӕ sit vera satisfactio. A
- PDF 775 Quӕ sit satisfactio falsa. B
- PDF 775 De tribus actionibus pœnitentiӕ. De multitudine venialium, quӕ grauant vt vnum grande peccatum. C
- PDF 776 De satisfactione venialium. D
- PDF 777 Distinct. XVII.
- PDF 777 Vtrum sine confessione dimittantur peccata. A. B
- PDF 780 Si sufficit soli Deo confiteri. C
- PDF 782 Quod non sufficit soli Deo confiteri, si possit Sacerdoti confiteri. D
- PDF 784 An sufficiat confiteri laico. B [i.e. E]
- PDF 786 Ad quid valeat confessio. F
- PDF 788 Distinct. XVIII.
- PDF 788 De remissione quam prӕstat sacerdos. A
- PDF 789 De clauibus. B
- PDF 789 De vsu clauium. C
- PDF 789 Si Sacerdos potest dimittere peccata vel retinere. D
- PDF 791 Quomodo Sacerdotes dimittunt peccata vel retinent. E
- PDF 793 Quomodo Sacerdotes ligant vel soluunt à peccatis. F
- PDF 794 Quomodo intelligendum sit illud: quodcunque solueris super terram, &c. G. H
- PDF 795 Quӕ sunt interiores tenebrӕ, & interior macula. I
- PDF 797 Distinct. XIX.
- PDF 797 Quando hӕ claues dantur & quibus. A
- PDF 797 Vtrum per indignos transfundatur gratia dignis. B. C
- PDF 800 Quomodo intelligendum sit maleduam benedictionibus vestris D.
- PDF 800 Quales esse debeat index ecclesiӕ. E
- PDF 802 Distinct. XX.
- PDF 802 De his qui in fine pœnitent. A
- PDF 804 De his qui pœnitentiam non complent. B
- PDF 805 De illo cui Sacerdos indiscretus imungit pœnitentiam paruam. C
- PDF 807 Quod morientibus non est imponenda satisfactio sed innotescenda. D
- PDF 807 Quod non est pœnitentia neganda vel reconciliatio in necessitate. E
- PDF 808 Quod presbyter non reconciliet aliquem in consilio Episcopo nisi in necessitate. F
- PDF 808 An oblatio eius sit recipienda qui currens ad pœnitentiam prӕuenitur morte. G
- PDF 809 Distinct. XXI.
- PDF 809 De peccatis quӕ post hanc vitam dimittuntur. De his qui ӕdificant aurum, argentum, lapidem, lignum, fœnum, stipulam. A
- PDF 809 De igne purgatorio quo alij citius, alij tardius purgantur. B
- PDF 809 Quid sit ӕdificare lignum fœnum aut stipulam. Quid sit ӕdificare aurum, argentum, lapidem pretiosum. B. C
- PDF 811 Quod aliquis vere pnitet et si non de omni veniali. D
- PDF 812 Quid prosit generalis confessio. E
- PDF 813 Quod nemo debet confiteri peccata, quӕ non fecit. F
- PDF 813 De pœna Sacerdotis, qui peccata confitentis publicat. G
- PDF 814 Distinct. XXII.
- PDF 817 Distinct. XXIII.
- PDF 817 De Sacramento vnctionis extremӕ. De tribus generibus vnctionis. A
- PDF 817 A quibus fuerit hoc Sacramentum institutum. B
- PDF 818 De iteratione huius Sacramenti. C
- PDF 820 Distinct. XXIV.
- PDF 820 De ordin. Eccles. & quot sint. Quare sunt septem. A
- PDF 820 Quales assumendi sunt ad clerum. De corona & tonsura. B
- PDF 821 De ostiariis. C
- PDF 822 De lectoribus. D
- PDF 823 De exorcistis. E
- PDF 824 De acolytis. F
- PDF 824 De subdiaconis, diaconis. G. H
- PDF 826 De presbyteris. Qui dicuntur ordines sacri. I
- PDF 828 Quid appelletur ordo. De nominibus dignitatis & officij. K
- PDF 828 De Episcopo. De Pontifice. L
- PDF 829 De quadripartito Episcoporum ordine. De vate. De cantore. M
- PDF 830 Distinct. XXV.
- PDF 830 De ordinatis ab hӕretic. A. B. C
- PDF 835 De symonia vnde dicitur, & quid sit. D
- PDF 835 De his qui à symoniacis ordinantur scienter vel non. E
- PDF 835 De his qui dicunt se emere corporalia & non spiritualia. F
- PDF 835 De distinctione symoniacorum, G
- PDF 836 De his qui violenter ab hӕreticis vel aliis symoniacis ordinantur. H. I
- PDF 836 Distinct. XXVI.
- PDF 836 De sacramento coniugij. A
- PDF 837 De institutione & eius causa. B
- PDF 837 Quando secundum prӕceptum & secundum indulgentiam contractum sit coniugium. C
- PDF 838 Quibus modis accipitur indulgentia. D
- PDF 838 Quod nuptiӕ bonӕ sint. E
- PDF 839 Cuius rei sacramentum sit coniugium. F. G
- PDF 840 Distinct. XXVII.
- PDF 840 Quӕ sunt consideranda coniugio. A
- PDF 840 Quid sit coniugium. B
- PDF 841 De consensu qui efficit coniugium. C. D
- PDF 842 Quando incipit esse coniugium. E
- PDF 842 De opinione quorundam, qui dicunt coniugium non esse ante caralem copulam. F. G
- PDF 842 Quod sponsa potest eligere monasterium sine consensu sponsi. G
- PDF 843 Quod coniugatus sine coniugis co[n]sensu nequit profiteri continentiam. H
- PDF 845 De adulterinis coniugijs. I
- PDF 845 Quod multipliciter sponsus & sponsa accipitur. K. L. M
- PDF 847 Quӕ sponsa sit vidua mortuo sponso, & quӕ non. N. O
- PDF 848 Distinct. XXVIII.
- PDF 848 Si consensus de futuro etiam iuramento firmatus faciat coniugium. A
- PDF 849 De his quӕ pertinent ad substantiam & ad decorem sacramenti. B
- PDF 850 Vtrum consensus ille, qui facit matrimonium sit de carnali copula: an de cohabitatione, an de alio. C
- PDF 850 Quare de latere viri formata est mulier. C
- PDF 852 Distinct. XXIX.
- PDF 853 Distinct. XXX.
- PDF 853 De errore, qui euacuat consensum. A
- PDF 854 De coniugio Mariӕ & Ioseph. B. C
- PDF 856 De finali causa coniugij. D
- PDF 857 Quod malus finis non contaminat sacramentum. E
- PDF 857 Distinct. XXXI.
- PDF 857 De tribus bonis coniugij. A
- PDF 857 De duplici seperatione. B. C
- PDF 860 De his qui procurant venena sterilitatis. D
- PDF 860 Quando sint homicidӕ, qui procurant abortum. E
- PDF 861 De excusatione coitus: qui sit per bona coniugij. F
- PDF 861 De indulgentia quam fecit Apostolus. De malo incontinentiӕ. G
- PDF 863 De carnis delectatione, quӕ peccatum sit vel non. H
- PDF 865 Distinct. XXXII.
- PDF 865 De solutione carnalis debiti. A
- PDF 866 De continentia ex communi consensu seruanda. B
- PDF 867 Quando cessandum sit à coitu. C. D
- PDF 868 Quibus temporibus non sint celebrandӕ nuptiӕ. E
- PDF 868 Distinct. XXXIII.
- PDF 868 De diuersis legibus coniugij. A
- PDF 871 Vtrum Ioannis virginitas sit prӕferenda castitati Abrahӕ. B
- PDF 872 Quӕ erat consuetudo coniugij sub lege. C
- PDF 872 Cui licebat tunc plures habere vel non. D
- PDF 873 De virginitate mentis & carnis. E
- PDF 873 Distinct. XXXIV.
- PDF 873 De personis legitimis. A
- PDF 874 De frigidis separandis vel non. B
- PDF 875 De his qui maleficiis impediti coi re nequeunt. C
- PDF 875 De furiosis. D
- PDF 876 De his qui dormiunt cum duabus sororibus. E
- PDF 876 Quod non est dimittenda vxor pro aliqua macula corporis. F
- PDF 877 Distinct. XXXV.
- PDF 877 De iure viri & mulieris. A
- PDF 877 Quod fornicariam nequit dimittere vir, nisi ipse expers fuerit fornicationis & è conuerso. B
- PDF 878 De reconciliatione eorum qui propter fornicationem separantur. C. D. E
- PDF 880 De illis qui ante coniunctionem se polluerunt per adulterium. F. G
- PDF 880 Distinct. XXXVI.
- PDF 880 Vtrum propter extremam conditionem possit fieri separatio. A
- PDF 881 De copulatione viri & ancillӕ diuersorum dominorum. B
- PDF 882 De viro qui se facit seruum vt diuidatar ab vxore. D [i.e. C]
- PDF 882 De ӕtate contrahentium. D
- PDF 883 Distinct. XXXVII.
- PDF 883 In quibus ordinibus nequeat contrahi matrimonium. A
- PDF 884 De interfectoribus suarum coniuiugum. B
- PDF 884 Distinct. XXXVIII.
- PDF 884 De vxoris & votorum differentia. A. B
- PDF 886 De illis qui post longam captiuitatem redeunt. C
- PDF 887 [Quod grande malum sit adulterium. D]
- PDF 889 Distinct. XXXIX.
- PDF 889 De dispari cultu. A
- PDF 890 De coniugio fidelis & infidelis & duorum infidelium. B
- PDF 891 De fornicatione spirituali propter quam dimitticoniunx potest. C
- PDF 892 Pro quibus peccatis possit fieri separatio vel non. D
- PDF 892 Quando licet fideli aliam ducere vel non. E. F. G
- PDF 894 Vtrum coniugium inter infideles sit. H
- PDF 894 Quod coniugium sit legitimum. I
- PDF 895 Distinct. XL.
- PDF 895 De cognatione carnali. A
- PDF 895 De computatione graduum consanguinitatis. B
- PDF 896 Quare sex gradus computantur. De dispensatione Gregorij habita ad Anglos. C
- PDF 897 Distinct. XLI.
- PDF 897 De gradibus affinitatis. A
- PDF 898 De varijs traditionibus affinitatis. B
- PDF 900 Si coniugium sit inter eos qui nota consanguimtate diuiduntur. Quibus personis testificantibus sint dirimenda coniugia. C
- PDF 901 Quid sit fornicatio, & quid stuprum. Quid adulterium, & quid incestus. Quid raptus, quid stuprum. D
- PDF 902 Distinct. XLII.
- PDF 902 De spirituali cognatione. A
- PDF 902 Qui sint filij spirituales. B. C
- PDF 905 De copula spiritualium vel adoptiuorum & naturalium filiorum. D
- PDF 905 De copula filiorum qui ante compaternitatem vel post nati sint. E. F
- PDF 906 Si cui liceat duas commatres ducere vnam post aliam. G
- PDF 907 Si vir & vxor simul tenere valeant puerum. H
- PDF 907 De secundis & tertiis & deinde nuptiis. I
- PDF 908 Distinct. XLIII.
- PDF 908 De resurrectione & iudicij conditione. A
- PDF 909 De voce tubӕ. B
- PDF 909 De nocte media. C
- PDF 910 De libris qui tunc aperientur. De memoria electorum si tunc prӕterita mala teneat. D
- PDF 911 De his qui viui reperiuntur. E
- PDF 912 Quomodo intelligitur Christus index viuorum & mortuorum. F
- PDF 912 Distinct. XLIV.
- PDF 912 De ӕtate & statura resurgentium. A.
- PDF 913 Quod resurget quicquid fuit de substantia & natura corporis, & si non in eadem parte corporis. B
- PDF 914 Quod sine omni deformitate resurgent. C
- PDF 914 Vtrum reproborum corpora cum deformitatibus resurgant quas hic habuerunt. D
- PDF 915 Quod non consummentur malorum corporӕ quӕ tunc ardebunt. E
- PDF 915 Si dӕmones corporali igne cremantur. F
- PDF 916 Si animӕ sine corporibus sentiunt ignem materialem. G
- PDF 917 De abortiuis fœtibus & monstris. H
- PDF 918 Distinct. XLV.
- PDF 918 De diuersis animarum receptaculis post mortem. A
- PDF 918 De suffragiis defunctorum. B
- PDF 920 De officiis supulturӕ. C
- PDF 920 De duobus ӕque bonis quorum alter post mortem plura habet auxilia. D
- PDF 921 Quibus suffragiis iuuabuntur mediocriter boni in fine reperti. E
- PDF 921 Quomodo sancti & glorificati vel angeli audiunt preces supplicantium: & quomodo intercedunt pro nobis. F
- PDF 923 Distinct. XLVI.
- PDF 923 Si valde malis prӕstatur mitigatio pœnӕ. A. B
- PDF 925 De occulto iudicio Dei. B. C
- PDF 926 De iustitia & misericordia Dei. C
- PDF 926 Quare quӕdam opera dicuntur iustitiӕ, quӕdam misericordiӕ vel bonitatis Dei. C. D
- PDF 928 Quomodo vniuersӕ viӕ Domini dicuntur misericordia & veritas. E
- PDF 929 Distinct. XLVII.
- PDF 929 De sententia iudicij. A
- PDF 930 Quod sancti iudicabunt & quomodo. B
- PDF 930 De ordinibus eorum qui erunt in iudicio. C
- PDF 932 De ordine iudicij & ministerio angelorum. D
- PDF 932 Si post iudicium dӕmones prӕerunt hominibus ad puniendum. E
- PDF 933 Distinct. XLVIII.
- PDF 933 De forma tudicis. A
- PDF 933 Quod apperebit in forma serui. B
- PDF 934 Quare secundum formam serui dicitur Christus suscitaturus corpora. [C]
- PDF 935 De loco iudicij. D
- PDF 936 De qualitate luminarium & temporis post iudicium. E
- PDF 937 Distinct. XLIX.
- PDF 937 De differentia mansionum in cœlo & in inferno. A. B
- PDF 940 Si quid cognoscitur ab aliquo quod non intelligant omnes. C
- PDF 941 De parilitate gandij. D
- PDF 941 Si maior sit beatitudo sanctorum post iudicium. E
- PDF 942 Distinct. L.
- PDF 942 Si mali in inferno peccabunt. A
- PDF 943 Quare dicuntur tenebrӕ exteriores. B
- PDF 945 Si damnatorum animӕ notitiam habeant eorum quӕ hic fiunt. C
- PDF 945 De Lazaro & diuite. D
- PDF 946 Si boni & mali inuicem se videant. E
- PDF 946 De chaos inter bonos & malos. F
- PDF 947 Vtrum visa impiorum pœna minuat vel augeat gloriam bonorum. G
- PDF 948 Seqvvntvr Varii Articvli Erronei Omnivm Penne Facvltatvm, In Anglia & Parisiis studiose & auctoritatiue condemnati, cum revocationibus eorundem.
- PDF 948 Præfatio.
- PDF 950 Collectio Errorvm Parisiis Condemnatorvm. Errores Parisiis Condemnati à Domino Guillermo Episcopo Parisiensi.
- PDF 990 Determinatio Parisiis Facta Per Almam Facvltatem Theologicam. Anno Domini M. CCCXVIII. super quibusdam superstitionibus nouiter exortis.
- PDF 995 Seqvvntvr Excerpta Principalivm Articvlorvm Tractatvs Cvivsdam contra Errores fratris Ioannis de Montesono ordinis Prӕdicatorum, Parisiis condemnati.
- PDF Endsheet
- PDF Back cover
- PDF Spine