Inhalt

•  
  PDF HISTORIAE EC||CLESIASTICAE PARS || PRIMA, QVA CONTI-||NENTVR || Eusebij cognomento Pamphili Cæsareæ Palæ-||stinæ Episcopi lib. 10.|| Eiusdem de vita Constantini magni lib. 4.|| Oratio Constantini magni ad sanctoru[m] cœtu[m].|| Oratio eiusdem Eusebij in laudem Constanti-||ni magni ad trigesimum illius imperij an-||num, ... ||
•  
  PDF HISTORIAE EC||CLESIASTICAE PARS || TERTIA, QVA CON-||TINENTVR || Hermiæ Sozomeni Salaminij lib. 9. || Euagrij Scholastici Epiphanensis lib. 6.|| Ioanne Christophorsono interprete.||
•  
  PDF HISTORIAE EC||CLESIASTICAE PARS || SECVNDA, QVA CON-||TINENTVR || Socratis Scolastici Constantinopolitani lib. 7. || Theodoriti Cyrensis episcopi lib. [...]
•  
  PDF  Vorderdeckel
•  
  PDF  Vorsatz
•  
  PDF  Titelblatt
•  
  PDF  Index In Socratis Et Theodoreti Historiam Ecclesiasticam in quo a. cuiuslibet paginae anterioris partem dimidiam superiorem, b. inferiorem: c. posterioris paginae partem superiorem: d. inferiorem designat.
•  
  PDF  Leerseiten
•  
  PDF 1r Socratis Scholastici Historiae Ecclesiasticae, Liber Primus.
•  
  PDF 1r Libri Prooemium, & quomodo Constantinus Imperator ad Christianam fidem se contulerit. Cap. I.
•  
  PDF 2v Quomodo Christianoru[m] res cum Constantinus amplificaret, Licinnius qui in imperio co[n]sors erat, Christianos insectatus est, atq[ue] hinc ortum esse inter illos bellum. Cap. II.
•  
  PDF 3r De Arij contra Alexandrum Episcopum contentione, & quòd ex ea Ecclesiae dißentio nata sit, quodque Alexander Alexandriae Episcopus Arium cum suis, presbyterij gradu abdicauerit. Cap. III.
•  
  PDF 6v Quòd Imperator Constantinus propter Ecclesiarum perturbationem solicitus, Osium Hispanum Alexandriam miserit, Episcopum & Arium ad concordiam inuitans. Cap. IIII.
•  
  PDF 8v De Synodo in Bithynia apud Nicaeam habita, ac de fide quae ibidem edita erat. Capvt V.
•  
  PDF 13v Epistola Synodi, de rebus quas ipsa statuerat, & de Arij & eorum qui eandem cum eo tuebantur opinionem abdicatione. Capvt VI.
•  
  PDF 19v Quòd Acesium nouatianorum Episcopum Imperator ad concilium vocauerat. Cap. VII.
•  
  PDF 20r De Paphnusio Episcopo, & Spyridione Cypriorum Episcopo. Cap. VIII.
•  
  PDF 21v De Eutychiano monacho. Cap. IX.
•  
  PDF 22v Quòd Eusebius Nicomediensis & Theognis Nicaeus, qui in exiliu[m], propterea quòd in Arij sententiam discesserant, acti erant, cum tandem libello poenitentiae exhibitio expositioni fidei assensißent, ad pristinas eorum sedes restituti sunt. Cap. X.
•  
  PDF 23r Quòd finita Synodo, cum Alexander mortuus esset, Athanasius delectus est Episcopus. Cap. XI.
•  
  PDF 23v Quòd Constantinus Imperator ciuitatem quae antiquitus Byzantium vocabatur, amplians, eam nomine suo insigniuit. Cap. XII.
•  
  PDF 24r Quomodo mater Imperatoris Helena, Hierosolyma concedens, postquam perquisitam Christi crucem inuenerat, templu[]m construxit. Cap. XIII.
•  
  PDF 25r Quonam pacto Imperator Constantinus vastatis gentilium delubris, multas multis in locis ecclesias erexerit. Cap. XIIII.
•  
  PDF 26r Quomodo Constantini temporibus, interiores Indorum gentes, Christiana[m] fidem amplexati sunt. Cap. XV.
•  
  PDF 27r Quomodo Iberes ad Christi fidem conuersi sunt. Cap. XVI.
•  
  PDF 28r De sancto & magno Antonio monacho, & Manete Manichaeorum sectae antesignano, & vnde originem traxerit. Cap. XVII.
•  
  PDF 29v Quòd Eusebius Nicomedensis & Theognis Nicaeus, resumptis animis, omne studium suum, ad euertendam fidem quae Nicaeae confirmata erat, conuertebant, excogitato in Athanasium dolo, & de coacta Antiochiae Synodo, quae Eustathium Antiochiae Episcopum deposuit, propter quem exorta seditio, fere ciuitate[m] deleuit. Cap. XVIII.
•  
  PDF 31r De presbytero qui Arium reuocare curauit, & quomodo Arius Imperatori libello poenitentiae oblato, fidem Nicaeni concilij per simulationem calculo suo comprobauerit. Cap. XIX.
•  
  PDF 32v Arius Imperatoris mandato Alexandriam reuertitur, qui cum ab Athanasio non esset admissus, Eusebius eiusq[ue] complices, varia contra eum crimina apud Imperatorem contexuerunt, propter quae, Tyri, episcoporum Synodum iußit co[n]uocari. Cap. XX.
•  
  PDF 34r De Arsenio & brachio eius, quod amputatum ferebatur, & quòd cum post accusationem Athanasius innocens inueniretur, accusatores eius in fugam se coniecerunt, quodq[ue] in secunda Athanasij criminatione, cum defensionem eius episcopi non admitterent, ipse ad Imperatorem recurrebat, cum tamen Synodus nihilominus de deponendo illo sententiam tulerat. Capvt. XXI.
•  
  PDF 35v Quomodo Synodus relicto Tyro Hierosolyma com migrauerit, vbi nouae Hierusalem encenijs celebratis, Arij fautores in communionem admiserint, quodq[ue] Imperator, Synodum ad se accersendam per Epistolam curauit, vt ipse quae Athanasio obiectarentur, accuratius examinaret. Cap. XXII.
•  
  PDF 36v Quòd Synodus ad Imperatorem, cum non venisset, Eusebius ac reliqui eiusdem farinae, calumniam Athanasio intentabant, quòd ipse frumentum quod ex vrbe Alexandrina Constantinopoli suppeditari consueuerat, auersurum se interminatus sit: hinc ira percitus Imperator, eiectum in exilium Athanasium, Gallias habitare mandauit. Cap. XXIII.
•  
  PDF 37r De Marcello Ancyrae episcopo, & Asterio sophista. Cap. XXIIII.
•  
  PDF 37v Quòd Arius misso iam in exilium Athanasio, cum Alexandria ab Imperatore accersiretur, turbas aduersus Alexandrum Constantinopolis Episcopum concitauit, deq[ue] foedißima Arij morte. Capvt XXV.
•  
  PDF 39r De Imperatoris Constantini funere. Cap. XXVI.
•  
  PDF 40r Socratis Scholastici Historiae Ecclesiasticae, Liber Secundus.
•  
  PDF 40r Prooemium in quo declarat quare quae in primo & secundo libro tractantur, altius repetiuerit. Capvt I.
•  
  PDF 40v Quòd Eusebius Nicomedensis cum suis, denuò Arij dogma resuscitare adnixus est, vnde motus in Ecclesia nati sint, & quomodo Athanasius literis Constantini iunioris co[m]munitus Alexandria[m] redierit. Capvt II.
•  
  PDF 42r Quòd Eusebio Pa[m]phili mortuo, Acacius Caesariae episcop[us] creatus est, et de Co[n]sta[n]tini iunioris morte. Cap. III.
•  
  PDF 42r Quòd Alexander cum è vita decederet, duos in episcopatum ipsius delegendos proposuit, Paulum & Macedonium. Cap. IIII.
•  
  PDF 42v Quòd Constantius Imperator Paulum iam ordinatum episcopum extrudit, ac Eusebio quem Nicomedia reuocandum curauit, Constantinopolis episcopatum tradit, & quòd Eusebius alteram Synodum Antiochiae vrbis Syriae congregari fecti, ac inibi aliam fidei expositionem pronunciari. Capvt V.
•  
  PDF 43r De Eusebio Emiseno. Cap. VI.
•  
  PDF 43v Quòd qui conuenerant Antiochiae Episcopi, cum Eusebius Emisenus Alexandriam recusaret, Gregorio pro eo suffecto, fidei Nicaeae confirmatae mutationem fieri curabant. Cap. VII.
•  
  PDF 45r Quomodo cum Gregorius deducentibus eum militibus Alexandriam venerat, Athanasius salutem sibi fuga quaesierat. Cap. VIII.
•  
  PDF 45r Quomodo post mortem Eusebij populus Constantinopolitanus Paulum rursus in episcopali sede locauerat, & Ariani contra Macedoniu[m] delegerint. Cap. IX.
•  
  PDF 45v De Hermogenis ductoru[m] exercitus nece, & quomodo secundo ob hanc causam Paulus ecclesia pulsus sit, & quòd Ariani translato Alexandria Gregorio, Georgium pro illo substituerint. Cap. X.
•  
  PDF 46r Quòd Athanasius & Paulus Romam profecti, ac Iulij Pontificis literis nixi, proprias sedes rursus consequuti sunt. Cap. XI.
•  
  PDF 47r Quòd Imperator Paulum per Philippum praefectum exturbari, atque in exilium mitti, ac Macedonium in sede eius collocari praeceperit. Capvt XII.
•  
  PDF 47v Quòd Athanasius minis Imperatoris exterritus, Romam iterum confugit. Cap. XIII.
•  
  PDF 48r Quòd occidentalium partium Imperator à fratre petebat, vt ad se mitteret qui de abdicatione Athanasij Pauliq[ue] ratione[m] redderent, & quòd qui mißi erant, aliam fidei expositionem secum adducebant. Cap. XIIII.
•  
  PDF 49r De fidei expositione, longa verborum ambage contexta. Cap. XV.
•  
  PDF 51r De Sardicensi Consilio. Cap. XVI.
•  
  PDF 52r Pro Eusebio Pamphili Apologia. Cap. XVII.
•  
  PDF 53v Quòd Concilium Sardicense cum thronum suum Athanasio, Itemq[ue] Paulo reddidisset, ac Orientalis partem Imperator Constantius eos non admitteret, Imperator occidentis bellum illi interminatus est, quod metuens Constantius accersitum per epistolas Athanasium Alexandriam mittebat. Capvt. XVIII.
•  
  PDF 58r Quòd Athanasius cum Alexandriam per Hierosolymam proficisceretur, à Maximo in communionem receptus, episcoporum Synodum coegit, quae, ea quae Nicaeae decreta erant, confirmauit. Cap. XIX.
•  
  PDF 58v De Magnentio & Betranione tyrannis, & cede Constantis. Cap. XX.
•  
  PDF 59r Quòd vbi partium occidentalium Imperator vita functus esset, iterum sedibus suis Paulus & Athanasius exturbantur, ille in exilium eiectus è medio sublatus est, hic verò fuga sibi consuluit. Cap. XXI.
•  
  PDF 59v Quòd Macedonius episcopatum Constantinopolitanum adeptus, eos qui ab eo dissentiebant plurimis malis affecit. Cap. XXII.
•  
  PDF 60r Athanasii testimonium de flagitijs à Georgio Ariano Alexandriae designatis. Cap. XXIII.
•  
  PDF 61r De Photino haeresiarcha. Cap. XXIIII.
•  
  PDF 61v De fidei formulis Sirmij expositis, Imperatore Constantio praesente. Cap. XXV.
•  
  PDF 64r De Hosio Cordubensi. Cap. XXVI.
•  
  PDF 64r De Magnentio tyra[n]no deuicto, & Iudaeis qui Deocaesaream vrbem Palaestinae incolebant, & Gallo Caesare. Cap. XXVII.
•  
  PDF 65r De Aetio Syro Eunomij praeceptore. Cap. XXVIII.
•  
  PDF 65v De Mediolanensi Synodo & Ariminensi, & fide quae illic exposita erat. Cap. XXIX.
•  
  PDF 71r De Macedonij saeuitia, et tumultibus ab eo concitatis. Cap. XXX.
•  
  PDF 73r De Concilio Seleuciae vrbis Caesariae coacto. Cap. XXXI.
•  
  PDF 74r Quòd in Seleucensi Concilio Acacius Caesariensis aliu[m] fidei libellum recitauit, quodq[ue] Acacius & illius sententiae sectatores, vbi ab occidente redierat Imperator, Constantinopoli coeuntes, Conciliu[m] Ariminense ratum habuerunt, atque illi addiderunt nonnulla. Cap. XXXII.
•  
  PDF 77v Quòd abdicato Macedonio, Eudoxius episcopatum Constantinopolitanu[m] capescebat, & de Eustathio Sebastiae Episcopo. Cap. XXXIII.
•  
  PDF 78v De Meletio Antiochiae Episcopo. Cap. XXXIIII.
•  
  PDF 79r De Haeresi Macedonij. Cap. XXXV.
•  
  PDF 80r De Apolinaristis & eorum haeresi. Cap. XXXVI.
•  
  PDF 80v De Constantij Caesaris morte. Cap. XXXVII.
•  
  PDF 81r Socratis Scholastici Historiae Ecclesiasticae, Liber tertius.
•  
  PDF 81r De Iuliano & genere eius, & eruditione, & quòd postquam ad imperium peruenit, ad ge[n]tilium religionem se conuertebat, Capvt I.
•  
  PDF 84r De commotione Alexa[n]driae orta, & quomodo Georgius fuerit interfectus. Cap. II.
•  
  PDF 84v Quòd imperator grauiter ferens Georgij caedem, populum Alexandrinum, per epistolam perstringebat. Cap. III.
•  
  PDF 86r Quòd interfecto Georgio, reuersus Athanasius, Ecclesiae Alexa[n]drinae gubernacula capescebat, deq[ue] Lucifero & Eusebio, & quòd Lucifer Antiochiam profectus, Paulinum ordinabat episcopum. Cap. IIII.
•  
  PDF 86r Quòd Eusebius sese Athanasio iungens, concilium episcoporum Alexandriae conuocauit, qui trinitatem consubstantialem liquido pronuntiauerunt. Cap. V.
•  
  PDF 87v De Athanasii fuga, ex eius Apologetico. Cap. VI.
•  
  PDF 89v Eusebius post concilium episcoporum qui Alexa[n]driae conuenerant, & qui consubstantiale propugnauerant, Antiochiam reuersus, ac plebem dißide[n]tem propter Paulini ordinationem comperiens, cum illam ad mutuam concordiam traducere no[n] potuit, inde domum regressus est. Cap. VII.
•  
  PDF 90r De Hilario Pictauorum episcopo. Cap. VIII.
•  
  PDF 90v Quòd imperator Iulianus Christianos o[mn]es odio persequebatur, ac in primis Eleusium Nouatianoru[m] episcopum. Cap. IX.
•  
  PDF 91r De Mari Chalcidonensi episcopo. Cap. X.
•  
  PDF 91v De motu, quem contra Christianos Iulianus imperator ciebat, & quòd à Christianis pecunia[m] exigebat. Cap. XI.
•  
  PDF 92r De Athanasii fuga. Cap. XII.
•  
  PDF 92v De ijs qui regnante Iuliano, Meri Ciuitatis Phrigiae vitam martyrio consummarunt. Cap. XIII.
•  
  PDF 93r Quo pacto cu[m] Imperator interdixisset Christianis humanoris literaturae lectionem, Apolinarij ad scribendum animos applicuerunt. Cap. XIIII.
•  
  PDF 94v Quo pacto cu[m] Imperator facturus co[n]tra Persas expeditione[m], Antiochiam venisset, ac à populo ludibrio haberetur, orationem quae Misopogon inscribitur, ad illos miserit. Cap. XV.
•  
  PDF 95r Quomodo Imperator cum oraculum accipere voluißet, Daemonium, Babilam martyrem reueritum, nihil respo[n]derit, & de Imperatoris ira, & Theodoro confessore. Cap. XVI.
•  
  PDF 95v Quòd Iudaeos Imperator ad sacrificandum hortabatur, & de extremo Hierosolymorum excidio. Cap. XVII.
•  
  PDF 96v De Imperatoris in Persidem profectione, & eiusdem caede. Cap. XVIII.
•  
  PDF 97r Iouiani Imperatoris creatio, & Libanij Rhetoris refutatio. Cap. XIX.
•  
  PDF 101r Quòd ad Iouinianum vndique episcopi concurrebant, singuli sperantes eum ad fidem suam se traducturos. Cap. XX.
•  
  PDF 101r Quòd qui Macedonij sententiam propugnabant, & qui Antiochiae conuenerant, Acacij fautores, Nicaenam fidem corroborauerunt. Cap. XXI.
•  
  PDF 102v De Iouiani Imperatoris morte. Cap. XXII.
•  
  PDF 103r Socratis Scholastici Historiae Ecclesiasticae, Liber Quartus.
•  
  PDF 103r Quòd mortuo Iouiano, Valentinianus Imperator eligitur, qui in imperij partem, Valentem fratrem assumit, & quòd Valentinianus recta sanaq[ue] fide praeditus erat, Valens autem Ariana labe infectus. Capvt I.
•  
  PDF 104r Quòd dum in occidente ageret Valentinianus, adeunt Constantinopoli Valentem Macedoniani, quibus vti Concilium fieret ab eo contendentibus, annuit, & quòd Consubstantiale Valens impugnabat. Cap. II.
•  
  PDF 104r Quòd cùm Valens eos qui consubstantiale tuebantur in oriente persequeretur, Constantinopoli Procopius tyrannus exortus est, eodemq[ue] tempore terraemotus ac maris inundatio superuenerint, quae multis ciuitatibus magnam cladem intulerunt. Capvt III.
•  
  PDF 104v Quòd cum status, tum Reip. tum etiam ecclesiae perturbaretur, Macedoniani qui Lampsaci concilium conuenire fecera[n]t, fide quae Antiochiae exposita fuit, iterum corroborata, fidei Ariminensis concilij ana thema indixerunt, ac rursus Acacij & Eudoxij abdicationem confirmarunt. Cap. IIII.
•  
  PDF 305 [i. e. 105]r Quòd Imperator & tyrannus Procopius, cum propter quandam Phrygiae ciuitatem praelium commisissent, Imperator tyrannum ducum suorum proditione capiens, cum ipsum tum ipsius duces, suppliciis inusitatis traditos trucidauit. Cap. V.
•  
  PDF 305 [i. e. 105]r Quòd post interfectum tyrannum, rursus Imperator eos qui in concilio coacti fuerunt, ad Arii opinionem adegerit, itemq[ue] Christianos omnes. Cap. VI.
•  
  PDF 305 [i. e. 105]v Quòd Eunomius, Eleusio Macedoniano eiecto, Cyzici episcopus institutus est, & vnde prodierit, & quòd Aetij cognomento Athei, scriba cum esset, illum sibi ad imitandum proposuit. Cap. VII.
•  
  PDF 106v De inuento oraculo in lapide inciso, quando propter Valentis Imperatoris iracundiam Chalcedonis murus diruebatur. Cap. VIII.
•  
  PDF 107r Quòd Imperator Valens, Nouatianos qui non minori studio, quàm orthodoxi, consubstantiale aßeuerabant, infestabat, quodq[ue] Imperator Valentinianus filium quem suo nomine vocauit, genuerat, nam Gratianus ante aditum imperiu[m] natus erat. Cap. IX.
•  
  PDF 107v De grandine inusitatae magnitudinis, quae de coelo decidit, et terraemotibus, qui in Bithinia et Hellesponto acciderunt. Cap. X.
•  
  PDF 108r Quòd qui Macedonij sententiae suffragabantur, cum propter Imperatoris violentam in angustias venissent, missa ad Liberium Pontificem Romanum legatione, subscriptione sua consubstantiale ratum fecerunt. Capvt XI.
•  
  PDF 110v Quòd Eunomius se ab Eudoxio seperauerat, propterea quòd ipse Aetij opinioni acceßerat, & quòd Alexandriae, procuratione Eudoxij perturbatione concitata, Athanasius iterum fugit, & cum ea de causa motus in populo ciere[n]tur, metuens id Imperator, animis populi Alexandrini per epistolas lenitis, rursus Athanasium tranquillè ecclesiam obtinere praecepit. Cap. XII.
•  
  PDF 111r Quòd Eudoxius cum vita functus eßet, Constantinopoli, Ariani Dimophilum, orthodoxi verò Euagriu[m], Eustathio Antiochiae episcopo ordinante, pro eo sufficiunt, quodq[ue] Euagrius & Eustathius, cum extorres Imperatore iubente profugerant, Arij sectatores, illos qui consubstantiale propugnaba[n]t, admodum multis incommodis affecerunt, ac praeterea de sanctis presbyteris qui iußu Vale[n]tis in nauigio cremati fuerunt, & de fame quae Dei indignatione in Phrygia accibat. Cap. XIII.
•  
  PDF 112r Quòd Imperator Antiochiam profectus, eos qui consubstantiale astruebant insectatus est, & de iis quae Edessae gesta fuerunt, & praefecto co[n]tumelia affecto, ac ciuium fide & animi praestantia, & de pia quadam muliercula. Cap. XIIII.
•  
  PDF 113r Quòd Imperator Valens multos, qui TH primum nominis sui elemntum habuerunt, iugulauit, propter necromantiam quandam quam fama ad aures eius transmiserat. Cap. XV.
•  
  PDF 113r De morte Athanasii & Petro eius successore, & quòd post mortem Athanasii, Ariani mandato Imperatoris Lucium Ecclesiae Alexandrinae, coniecto in carcerem Petro, praefecerunt. Cap. XVI.
•  
  PDF 113v Quòd malorum illorum quae dum Lucius in solio suo collocaretur euenerunt (quae sanè quàm multa fuêre) Sabinus Macedonianus nullam in historia sua me[n]tionem facit, sed Petrus qui ad Damasum Episcopum Romanum fugiens incolumis seruatus erat, in commentarijs à se relictis ea co[m]memorat, & quòd Ariani & Lucius summa[m] in monachos, qui in solitudine vitam agebant, crudelitate[m] exercuerunt. Cap. XVII.
•  
  PDF 114r De sancto Ammone monacho, & alijs viris sanctis ex Euagrij historia. Cap. XVIII.
•  
  PDF 117v De sanctis monachis in exilium eiectis, & quomodo Deus editis per illos miraculis, omnes ad se attraxerit. Cap. XIX.
•  
  PDF 118v De Dydimo caeco. Cap. XX.
•  
  PDF 119r De Basilio Caesariensi, & Gregorio Nazianzeno. Capvt XXI.
•  
  PDF 120r De Gregorio Neocaesariensi. Capvt XXII.
•  
  PDF 120v De Nouato & ortis ab eo Nouatianis, et quòd qui ex illis Phrygiam incolebant, festum Paschatis ad Iudaeorum ritum transtulerunt. Cap. XXIII.
•  
  PDF 121v De Damaso Romano Pontifice & Vrsino, & quomodo eorum causa perturbatione Romae exorta ac seditione, multa inde strages subsequuta sit. Cap. XXIIII.
•  
  PDF 122r Quòd postquam Auxentius Mediolane[n]sis Episcopus de hac vita migrauerat, & seditio propter futuri praesulis electionem exardesceret, Ambrosius prouinciae praefectus, cum illam militari manu restinxisset, communi omnium suffragio, & ipsius Imperatoris Valentiniani consensu, ad praesidendu[m] ecclesiae ascitus est. Cap. XXV.
•  
  PDF 122v De morte Valentiniani. Cap. XXVI.
•  
  PDF 123v De Themistio philosopho, & quòd post habitam ab eo coram Valente orationem, aliquanto moderatius Christianos insectatus est, & ex qua occasione Gotthi temporibus Valentis, Christianam fidem susceperint. Cap. XXVII.
•  
  PDF 124r Quòd Gotthi ab alijs Barbaris sedibus suis eiecti ad Romanorum fines confugerunt, qui ab Imperato re suscepti, postéa subuersionis Romani imperij & ipsius Imperatoris, causa extiteru[n]t, & quòd Imperator dum totus in cogitatione belli co[n]tra Gotthos foret, bellum contra Christianos remißiore animo gerebat. Cap. XXVIII.
•  
  PDF 124v Quòd Saraseni sub Mauiae reginae ipsorum imperio, Mosen quendam monachum, tum pietatis tum fidei singularis hominem sortiti episcopum, se Christianae fidei addixerunt. Cap. XXIX.
•  
  PDF 125v Quòd Valente Antiochia digresso, qui in oriente degeba[n]t orthodoxi, & praecipue Alexa[n]driae animis recreati, Lucio reiecto, Petro qui Damasi episcopi Romani literis communitus erat, rursus ecclesias reddiderunt. Cap. XXX.
•  
  PDF 125v Quòd Imperator Valens Constantinopolim reuersus, cu[m] populi co[n]uitijs propter Gotthos laceßitus esset, de ciuitate contra Barbaros proficiscitur, conflige[n]sq[ue] cu[m] illis Adrianopoli, quae est vrbs Macedoniae interfectus est, expletis aetatis suae annis quinquaginta, regni sedecim. Cap. XXXI.
•  
  PDF 126v Socratis Scholastici Historiae Ecclesiasticae, Liber Quintus.
•  
  PDF 126v Prooemivm.
•  
  PDF 127r Quòd post Vale[n]tis interitum, cu[m] Gotthi contra Constantinopolim arma ferrent, ciuitas obuiam exiuit, paucis Sarracenis foederatis à Mauia mißis, suppetias illis ferentibus. Cap. I.
•  
  PDF 127r Quòd Gratianus Imperator orthodoxis Episcopis ab exilio reuocatis, haereticos ab ecclesiis exegit, ac eodem tempore Theodorium socium imperii cooptauit. Cap. II.
•  
  PDF 127v Quinam illo tempore Episcopi ecclesiarum gubernationi praefuerint. Cap. III.
•  
  PDF 127v Quòd Macedoniani qui dudum ad Damasum Episcopum Romanum de consubstantiali stabiliendo legatos miserunt, rursus in pristinum errorem reciderunt. Cap. IIII.
•  
  PDF 128r De ijs quae tum temporis Antiochiae propter Paulinum & Meletium obtigerunt, & quòd Gregorius Nazianzenus communi orthodoxorum decreto, ecclesiae Constantinopolitanae praeses institutus erat. Cap. V.
•  
  PDF 128v Quòd Theodotius Imperator post fusos Thessalonicae barbaros, cum in aduersam valetudine[m] incidisset, ab Astolio episcopo baptismi lauachro tinctus est. Cap. VI.
•  
  PDF 129r Quòd cum Gregorius Constantinopolim, Episcopis aliquot stomachantibus ingressus esset, ipse Ecclesiae gubernationem repudiauit. Imperator aute[m] Dimophilo Arianorum Episcopo significat, vt aut Consubstantiali assentiretur, aut ciuitati cederet, quod ille melius censuit. Cap. VII.
•  
  PDF 129v De centum quinquaginta Episcopis, qui Constantinopoli conuenerant, & quas sanxerant res Nectario iilic creato Episcopo. Cap. VIII.
•  
  PDF 130v Quòd Imperator Theodotius Pauli Constantinopolitani Episcopi corpus magno cum honore ab exilio reportauit, quo tempore Meletius Antiochenus Episcopus ab hac vita migrauerat. Cap. IX.
•  
  PDF 130v Quòd Imperator cum eodem tempore quo filius eius Archadius Augustus declaratus est, omnium sectarum concilium indici praeceperat, solis Nouatianis, vt qui fidei Consubstantialis astipulabantur, intra ciuitatem conuentus agere permisit, reliqui autem haeretici abigebantur. Cap. X.
•  
  PDF 132v De Maximo tyranno, & Gratiano dolo interempto, qua[n]do & Iustina Valentiniani pueri adhuc mater, insidias in Ambrosium Mediolanensem Episcopu[m] tendere propter Maximi metum, inuita destiterit. Cap. XI.
•  
  PDF 133r Quòd Imperator Theodosius conscriptis maximis contra Maximum copiis, eodem tempore quo natus est illi ex Placilla Honorius, Archadium Constantinopoli reliquit, ipse Mediolani cum tyranno conflixit. Cap. XII.
•  
  PDF 133v De tumultu Constantinopoli ab Arianis concitato. Cap. XIII.
•  
  PDF 133v De Imperatoris Theodosii victoria, & prostrato tyranno. Cap. XIIII.
•  
  PDF 134r De Flauiano Antiocheno Episcopo. Cap. XV.
•  
  PDF 134v De idolorum delubris Alexandriae dirutis, & inde commißa à Gentilibus & Christianis pugna. Cap. XVI.
•  
  PDF 135r De erutis in Serapidis templo literis. Cap. XVII.
•  
  PDF 136r Quòd Imperator Theodosius dum Romae ageret, perquàm multum commodi vrbi attulerat, sublatis quae mancipes tenuerunt, furum latibulis, & infamibus, quae in lustris habebantur tintinnabulis. Cap. XVIII.
•  
  PDF 136v De presbyteris qui poenitentijs praeerant, & quam ob causam amoti fuerint. Cap. XIX.
•  
  PDF 137r Quòd tum inter Arianos tum alios etiam haereticos multae erant diuisiones, & quòd Nouitiani quoque mutuò dißidebant. Cap. XX.
•  
  PDF 138v De dissentionibus quae quibusda[m] in locis (vt hic scriptor tradit) habentur, quemadmodum de Paschate, ieiunijs, nuptijs, conuentibus, & alijs ecclesiasticis obseruationibus. Cap. XXI.
•  
  PDF 142v De Arianis Constantinopoli qui & Psathyriani denominabantur. Cap. XXII.
•  
  PDF 143v Quòd Eunomiani quoque inter se discordarunt, variis nominibus ex sectaru[m] authoribus appellati. Cap. XXIII.
•  
  PDF 144r De Eugenij tyrannide & Valentiniani paruuli nece, & de tyranno à Theodotio Imperatore superato. Cap. XXIIII.
•  
  PDF 145r Quòd post victoriam, cu[m] Imperator aegrotare coepißet, filium Honorium Mediolanum accersiuit, et cum paululum à morbo conualuisse existimaretur, equestre certamen instituit, eademq[ue] die è vita migrauit. Cap. XXV.
•  
  PDF 145v Socratis Scholastici Historiae Ecclesiasticae, Liber Sextus.
•  
  PDF 145v Prooemivm.
•  
  PDF 146r Quòd mortuo Theodosio Imperatore, cum liberi eius imperiu[m] partirentur, ac redeunti ab Italia paulo post exercitui Arcadius obuiam veniret, Rufinus praefectus ad pedes Imperatoris occisus est. Capvt I.
•  
  PDF 146v De Nectarij morte, & Ioannis creatione. Cap. II.
•  
  PDF 147r De Ioannis Constantinopolitani Episcopi genere & educatione. Cap. III.
•  
  PDF 148r De Serapione Diacono, quo incitante, inimicus & hostis clero effectus est Ioannis. Cap. IIII.
•  
  PDF 148v Quòd nòn modo illis qui in cleri numero censebantur, aduersabatur, sed optimates quoq[ue] ipsos, & de Eutropio Eunucho. Cap. V.
•  
  PDF 149r De Gainae Gotthi tyra[n]nide, & mota ab eo Constantinopoli seditione, & eiusdem interitu. Cap. VI.
•  
  PDF 151r De schismate inter Theophilum Alexandriae Episcopum, & qui degebant in solitudine monachos, & quòd Theophilus Originis libros anathemate damnauit. Cap. VII.
•  
  PDF 153r De conuentibus & nocturnis Arianorum, & consubstantiale profitentium, hymnis, & mutuo illorum conflictu, & quo Antiphonarum concentus, à diuo Ignatio institutus fuerit. Cap. VIII.
•  
  PDF 153v De monachis qui Longi nominabantur, & quòd propter eos odio implacabili Theophilus in Ioannem exardescebat, illu[m]q[]ue abdicare conatus est, & quòd Epiphanius Cypri episcopus Theopili, dolis circumuentus, congregato Cypri Concilio, ac libris Origenis ibi condemnatis, Ioanne[m] propter vsum librorum Origenis reprehendit. Cap. IX.
•  
  PDF 155r De Seueriano & Antiocho Syris, & quo pacto quibusq[ue] de causis à Ioanne discesserint. Cap. X.
•  
  PDF 156r Quód Constantinopolim cum venisset Epiphanius, conuentus & ordinationes (vt apud Theophilum gratiam iniret) praeter Ioannis voluntate[m] instituit. Cap. XI.
•  
  PDF 156v Cuiusmodi scriptor hic pro defensione Origenis commemoret. Cap. XII.
•  
  PDF 157r Quód Ioannes ad se Epiphanium vocauit, qui cu[m] non obsequeretur, imo potius in ecclesia apostoloru[m] co[n]uenticula celebraret, per iurgiu[m] illi significat, multa ab eo contra canones facta esse, vnde Epiphanius metuens sibi, in patria[m] reuersus est. Cap. XIII.
•  
  PDF 157v Quòd post abnegationem Epiphanij, cum Ioannes orationem aduersus mulieres habuisset, ob qua[m] contra illum in vrbe Chaleidone[n]si, opera tum Imperatoris, tum Imperatricis concilium celebrabatur ecclesia expellitur, & quòd populus cum tumultuaretur propter Ioannis disceßum Briso Imperatoris Eunuchus mittitur, illum rursus Constantinopolim reducturum. Cap. XIIII.
•  
  PDF 159r Quòd Theophilus cum absentis Heraclidis causam examinari Ioanne reclamante voluisset, concurrentibus ad arma mutuò ciuibus Constantinopolitanis, Alexandrinisq[ue] plures vtrinque ceciderunt, hinc Theophilus, & episcoporum plerique alii timore perculsi, relicta ciuitate aufugerunt. Cap. XV.
•  
  PDF 159v De argentea Eudoxiae columna, & quod propter hanc Ioannes rursus ecclesia eiectus, in exilium abductus est. Capvt XVI.
•  
  PDF 160v De Arsacij post Ioannem ordinatione, & Cyrino Chalsidonensi episcopo. Cap. XVII.
•  
  PDF 161r Quod post Arsacium Atticus in Constantinopolitano throno collocatur. Cap. XVIII.
•  
  PDF 161r De Ioannis, dum in exilio ageret ad dominum migratione. Cap. XIX.
•  
  PDF 161v De Sisinio Nouatianorum Episcopo, & verbis inter ipsum & Ioannem vltro citroq[ue] habitis. Cap. XX.
•  
  PDF 162v De Arcadij Imperatoris ab hac vita deceßu. Cap. XXI.
•  
  PDF 163r Ista quae sequuntur, quoniam in alijs exemplaribus reperta sunt, non quasi desiderata, sed alia quadam ratione conscripta, idcirco non incommodum visum est, hoc loco ponere, Eandem historiam continent, quae de Ioannis itinere Ephesum ad Heraclidem designandum Episcopum suscepto, supra decimo capite perscripta est.
•  
  PDF 164v Socratis Scholastici Historiae Ecclesiasticae, Liber Septimus.
•  
  PDF 164v Quòd post Imperatoris Arcadij obitum relicto annorum octo filio eius Theodosio, Anthemius Praefectus imperij administrationem suscepit. Capvt I.
•  
  PDF 164v De Attico Constantinopolitani Episcopo, & quibus moribus praeditus erat. Cap. II.
•  
  PDF 165r De Theodosio & Agapeto, qui Synadis Episcopatum gerebant. Cap. III.
•  
  PDF 166r De Iudaeo qui per Atticum Episcopum in diuino baptismate neruorum resolutione liberatus erat. Cap. IIII.
•  
  PDF 166r Quonam pacto à Iudaeis oriundus Sabbatius, Nouatianoru[m] presbyter opinionis suae socios deseruerit. Cap. V.
•  
  PDF 166v De ijs qui tunc temporis opinionis Arianae Antesignani fuerunt. Cap. VI.
•  
  PDF 167r Quòd Theophilo Alexandriae Episcopo Cyrillus succeßit. Cap. VII.
•  
  PDF 167v De Marutha Mesopotamiae Episcopo, & quòd ab eo Christiana fides in Perside propaganda est. Cap. VIII.
•  
  PDF 168v Qui temporibus illis Antiochiae ac Romae Episcopatum gerebant. Cap. IX.
•  
  PDF 168v Quòd Roma hoc tempore ab Alaricho deuastata in Barbarorum potestatem venerit. Cap. X.
•  
  PDF 169r De episcopis qui tum temporis Romae praesidebant. Cap. XI.
•  
  PDF 169v De Chrysantho Constantinopoli in Nonatianorum ecclesia Episcopo. Cap. XII.
•  
  PDF 170r De pugna quae Alexandriae inter Christianos & Iudaeos suscepta est, & Cyrilli episcopi contra praefectum Orestem altercatione. Cap. XIII.
•  
  PDF 171r Quòd Monachi qui Nytrae conueniebant, Alexandriam Cyrilli causa descendentes, turbas contra praefectum Orestem concitarunt. Cap. XIIII.
•  
  PDF 171v De Hypatia eminentißima in philosophia foemina. Cap. XV.
•  
  PDF 172r Quòd Iudaei bellum contra Christianos rursus instaurantes, facti sui poenas luerunt. Capvt XVI.
•  
  PDF 172v De Paulo Nouatianorum episcopo, ac incredibili ab eo edito miraculo, quando impostorem Iudaeum sacro sancto lauacro tingeret. Cap. XVII.
•  
  PDF 173r Quòd Isdigarde Persaru[m] rege defuncto, foedera inter Romanos & Persas rupta fueru[n]t, et ciuitas Persis superatis effecta fortis. Cap. XVIII.
•  
  PDF 174r De Palladio cursore & cius celeritate. Cap. XIX.
•  
  PDF 174v Quomodo rursus Persae à Romanis penitus protriti fuerunt. Cap. XX.
•  
  PDF 175r Acacij Amidae episcopi, in Persarum captiuos benignitas. Cap. XXI.
•  
  PDF 175v De Theodosii iunioris virtutibus. Cap. XXII.
•  
  PDF 176v De Ioanne qui mortuo Imperatore Onorio, tyrannidem Romae exercuit, & quo pacto Deus praecibus Theodosii inclinatus, illum in exercitus Romani manus tradiderit. Cap. XXIII.
•  
  PDF 177v Quòd Ioanne tyranno è medio sublato, Theodosius Imperator Valentinianu[m] Constantio & Placidia matertera sua prognatum Imperatorem Romae renunciauit. Cap. XXIIII.
•  
  PDF 178r De Attico quomodo ecclesias rexerit, & quòd Ioannis nomen ecclesiae tabulis fecit inscribi, tum autem mortem suam praesciuit. Cap. XXV.
•  
  PDF 179r De Sisinio qui Attico in Constantinopolitano Episcopatu succeßit. Cap. XXVI.
•  
  PDF 179v De Philippo presbytero Sidae ciuitatis Alumno. Capvt XXVII.
•  
  PDF 180r Quòd Proclum Cyzici Episcopum Sisinus creauit, quem tamen Cyzicaeni neutiquam admittere voluerunt. Cap. XXVIII.
•  
  PDF 180v Quòd vbi Sisinius die[m] suum obierat, Nestorius Antiochia accersitus, Consta[n]tinopolitanum episcopatum capessit, qui qualisna[m] fuerit ilico deprehensus erat. Cap. XXIX.
•  
  PDF 181r Quomodo Theodosio iuniore regnante, Burgundiones in Christum credicerunt. Capvt XXX.
•  
  PDF 181v Quomodo Macedonianos Nestorius afflixerit. Capvt XXXI.
•  
  PDF 182r De Anastatio presbytero, cuius impulsu Nestorius ad impietatem deductus erat. Cap. XXXII.
•  
  PDF 183r De horrendo facinore à quibusdam seruis fugitiuis ad ipsum magnae Ecclesiae altare suscepto, & priore congregato contra Nestorium Ephesi Concilio. Cap. XXXIII.
•  
  PDF 184r Quòd post amotum Nestorium, cum Proclum ad Episcopatum eius quidam prouehere voluissent, nonnulli Episcoporum Maximianum Constantinopolis Episcopum deligendum proponebant. Cap XXXIIII.
•  
  PDF 184v Exempla quibus Author hic, vt videtur, confirmat, minimè prohibitum esse, quin à sede ad sedem quis transferri possit. Cap. XXXV.
•  
  PDF 185r De Siluano episcopo, qui Philippoli Troadem translatus erat. Cap. XXXVI.
•  
  PDF 186r De Iudaeis qui in creta fuerunt, quomodo illis temporibus multi fidem Christianam susceperint. Cap. XXXVII.
•  
  PDF 186v De ecclesiae Nouatianorum conflagratione. Capvt XXXVIII.
•  
  PDF 187r Quod Maximiano episcopo Proclus succeßit. Cap. XXXIX.
•  
  PDF 187r De Proclo Episcopo qualisnam fuerit. Cap. XL.
•  
  PDF 187v Pluribus verbis scriptor hic Theodosii iunioris mansuetudinem extollit. Cap. XLI.
•  
  PDF 188r Quas clades barbari sustinuerint, qui Ioanni tyranno opitulati sunt. Cap. XLII.
•  
  PDF 188v Quòd Imperator Valentinianus Iunior Eudoxiam Theodosii filiam duxit vxorem. Cap. XLIII.
•  
  PDF 188v Quòd Imperator ab Episcopo Proclo persuasus, Ioannis corpus ab exilio Constantinopolim transferendum, ac in apostoloru[m] ecclesia reponendu[m] curauit. Cap. XLIIII.
•  
  PDF 189r De morte Pauli Nouatianoru[m] episcopi, & Martiano, qui in eius locum surrogatus erat. Cap. XLV.
•  
  PDF 189v Quòd Imperator Theodosius coniugem suam Eudociam Hierosolyman miserit. Cap. XLVI.
•  
  PDF 190r De Thalassio Caesariae vrbis Cappadociae Episcopo. Cap. XLVII.
•  
  PDF 190v Theodoriti Episcopi Cyri Ecclesiasticae Historiae, Libri Qvinqve. Liber primus.
•  
  PDF 190v Historiae scopus. Cap. I.
•  
  PDF 191r Vnde coeperit Arianorum haeresis. Cap. II.
•  
  PDF 192r Primariorum Episcoporum enumeratio. Capvt III.
•  
  PDF 192v Alexandri Episcopi Alexandrini ad Alexandrum Episcopum Constantinopolitanu[m] epistola. Capvt IIII.
•  
  PDF 198v Arij epistola ad Eusebiu[m] Nicomediensem Episcopum. Capvt. V.
•  
  PDF 199v Eusebij episcopi Nicomediensis ad Paulum episcopum Tyri epistola. Cap. VI.
•  
  PDF 200v Quae res in celebri Nicaeno co[n]cilio gereba[n]tur. Ca. VII.
•  
  PDF 201v Eorum Ario fauebant ex Eustathij & Athanasii commentariis reprehensio. Cap. VIII.
•  
  PDF 203v Quae contra Meletium Aegyptium acta fuerunt, à quo Meletiani schismatici qui ad hunc vsque die[m] permanent, emanarunt, & synodica de illo epistola. Cap. IX.
•  
  PDF 205r Imperatoris Constantini ad Episcopos absentes de ijs quae in concilio statuta erant epistola. Capvt X.
•  
  PDF 206v De Annona quae illis qui ecclesiis inseruiebant, suppeditabatur, & caeteris Imperatoris virtutibus. Capvt XI.
•  
  PDF 207r Eusebij Caesariensis de fide Niceae exposita epistola. Capvt XII.
•  
  PDF 209v Praesentis Arianorum maledicentiae, ex Eusebij Caesariensis Episcopi libris increpatio. Cap. XIII.
•  
  PDF 210r De Arij morte ex Athanasij Epistola. Cap. XIIII.
•  
  PDF 211r Imperatoris Constantini de ecclesiarum aedificatione epistola. Cap. XV.
•  
  PDF 211v Altera eiusdem epistola de sacris codicibus parandis. Cap. XVI.
•  
  PDF 212v Alia eiusdem epistola ad Macarium Hierosolymitanum Episcopum de Dei templo extruendo. Cap. XVII.
•  
  PDF 213r De Helena Constantini Imperatoris matre, & dililigentia, quam circa sacri templi fabricationem impendit. Cap. XVIII.
•  
  PDF 214r De Eusebij Nicomedensis iniqua ac praeter ecclesiae leges ad sedem Constantinopolitanam translatione. Cap. XIX.
•  
  PDF 214v Imperatoris Constantini aduersus Eusebium Nicomedensem & Theognium ad Nicomedenses epistola. Cap. XX.
•  
  PDF 215v De veteratoria fraude ab Eusebio & complicibus suis contra sanctum Eustathium Antiochenum episcopum excogitata. Cap. XXI.
•  
  PDF 216v De Episcopis haereticis Antiochiae post sancti Eustathij mortem constitutis. Cap. XXII.
•  
  PDF 216v De Indorum fide. Cap. XXIII.
•  
  PDF 217v De Iberorum ad pietatem traductione. Capvt XXIIII.
•  
  PDF 218v Imperatoris Constantini ad Saporam Persarum rege[m] pro Christianis epistola. Cap. XXV.
•  
  PDF 220r De paratis contra sanctum Athanasium insidijs. Cap. XXVI.
•  
  PDF 220v Imperatoris Constantini ad Alexandrinos epistola. Capvt. XXVII.
•  
  PDF 220v Altera aduersus Athanasium structa fraus. Capvt XXVIII.
•  
  PDF 221r Imperatoris Constantini ad Concilium epistola. Capvt XXIX.
•  
  PDF 221v De Concilio Tyri celebrato. Cap. XXX.
•  
  PDF 222v De ecclesiae dedicatione Hierosolymis, ac sancti Athanasii proscriptione. Cap. XXXI.
•  
  PDF 223r De beati Constantini Imperatoris testamento. Cap. XXXII.
•  
  PDF 223v Pro eodem Imperatore defensio. Cap. XXXIII.
•  
  PDF 223v De sancti Constantini Imperatoris obitu. Cap. XXXIIII.
•  
  PDF 214 [i. e. 224]r Theodoriti Episcopi Cyri Ecclesiasticae Historiae Liber Secundus.
•  
  PDF 214 [i. e. 224]r De sancti Athanasii reditu. Cap. I.
•  
  PDF 214 [i. e. 224]r Imperatoris Constantini, Constantini filij, ad Alexandrinos epistola. Cap. II.
•  
  PDF 214 [i. e. 224]v Quomodo Constantius Imperator à recta fide abductus fuerit. Cap. III.
•  
  PDF 225v De secunda Beati Athanasii relegatione, & Gregorij tum ordinatione tum morte. Cap. IIII.
•  
  PDF 225v De Paulo Constantinopolitano episcopo. Cap. V.
•  
  PDF 226r De Macedonio & haeresi ab eo introducta. Cap. VI.
•  
  PDF 226v De Sardicensi concilio. Cap. VII.
•  
  PDF 226v Literae Synodicae ab Episcopis qui illic conuenerant ad vniuersos orbis Episcopos conscriptae. Capvt VIII.
•  
  PDF 231v De Euphrata & Vincentio Episcopis, & dolis qui in illos intendebantur. Cap. IX.
•  
  PDF 232v De Stephani abdicatione. Cap. X.
•  
  PDF 233r Constantij ad Athanasium Episctola. Cap. XI.
•  
  PDF 233r Sancti Athanasij reditus secundus. Cap. XII.
•  
  PDF 233v De tertio eiusdem exilio & fuga. Cap. XIII.
•  
  PDF 234r De Georgio ac nepharijs eius Alexa[n]driae facinoribus. Cap. XIIII.
•  
  PDF 235r De Concilio Mediolanensi. Cap. XV.
•  
  PDF 236v Liberij Episcopi Romani & Constantij Imperatoris Dialogus. Cap. XVI.
•  
  PDF 238r De exilio & reditu sancti Liberij. Cap. XVII.
•  
  PDF 238v De Ariminensi Concilio. Cap. XVIII.
•  
  PDF 239r Epistola Synodica ab Episcopis qui eo conuenerant, ad Imperatorem Constantium conscripta. Cap. XIX.
•  
  PDF 240v Altera ad Constantium epistola. Cap. XX.
•  
  PDF 241r De Concilio apud Nicaeam vrbem Thraciae habito, & fidei expositione ab illo descripta. Capvt XXI.
•  
  PDF 241v Comme[n]tarius synodicus ad Illyricos Episcopos de Concilio Ariminensi à Damaso, & occidentatalibus Episcopis scriptus. Ca. XXII.
•  
  PDF 242v Athanasii Alexandrini episcopi de eodem concilio epistola. Cap. XXIII.
•  
  PDF 243v De Leontij Antiocheni episcopi versutia, & quomodo eum liberè Flauianus & Diodorus reprehenderint. Ca. XXIIII.
•  
  PDF 244v De ijs Eudoxius Germanicensis nouabat, & de Basilij Ancyrae Episcopi & Eustathij Sebastiae contra illum dimicatione. Cap. XXV.
•  
  PDF 245r De Concilio rursus Nicaeae coacto. Cap. XXVI.
•  
  PDF 245v De Concilio Seleusiae quae est vrbs Thraciae habito, & quae res orthodoxis Episcopis Constantinopoli contigerunt. Cap. XXVII.
•  
  PDF 247v Epistola Synodica contra Aetium scripta. Capvt XXVIII.
•  
  PDF 248v Quae causa Eunomianos & Arrianos diremerit. Capvt XXIX.
•  
  PDF 249v De vrbis Nisibis obsidione, & apostolica Iacobi Episcopi vita. Cap. XXX.
•  
  PDF 250r De Antiocheno Concilio, & quae illic contra sanctu[m] Meletium statuta fuerunt. Cap. XXXI.
•  
  PDF 251v De Eusebio Episcopo Samosatensi. Cap. XXXII.
•  
  PDF 252v Theodoriti Episcopi Cyri Ecclesiasticae Historiae Liber Tertius.
•  
  PDF 252v De Iuliani imperio. Cap. I.
•  
  PDF 252v Quòd à puero in pietate educatus, postea in impietatem deuenit. Cap. II.
•  
  PDF 252v Quomodo primum impietatem supprime[n]s, eam postea patefecerit. Cap. III.
•  
  PDF 253v De Episcoporum reditu. Cap. IIII.
•  
  PDF 254r De Paulini ordinatione. Cap. V.
•  
  PDF 254r Quot & quàm nefanda gentiles, impetrata ab eo potestate, in Christianos ansi fuerint. Capvt VI.
•  
  PDF 255v Quas aduersus Christianos leges tulerit. Cap. VII.
•  
  PDF 255v De sancti Athanasii relegatione & fuga. Cap. VIII.
•  
  PDF 256r De Apolline Daphnaeo, & sancto Babyla. Cap. IX.
•  
  PDF 256v De Theodoro confessore. Cap. X.
•  
  PDF 257r Quomodo vasa sacra confiscauerit. Cap. XI.
•  
  PDF 257v Quas impietatis suae poenas dederit, tum Iulianus Imperatoris auunculus, tum impii item alij. Cap. XII.
•  
  PDF 257v De filio sacerdotis. Cap. XIII.
•  
  PDF 258v De Iuuentino & Maximiano Romanis. Cap. XIIII.
•  
  PDF 259r De Valentiniano, qui postea imperio potitus est. Cap. XV.
•  
  PDF 259v De Confeßoribus aliis. Cap. XVI.
•  
  PDF 260v De Artemio duce & Publia diaconissa, & diuina eius in loquendo libertate, & Iudaeis templum aedificare conantibus, & inflictis illis diuinitus plagis. Cap. XVII.
•  
  PDF 261v De expeditione eius contra Persas, & oris in loquendo libertate nobilis ciuis Beroeensis, & p[a]edagogi praedictione. Cap. XVIII.
•  
  PDF 262v De sancti Iuliani monachi prophetia. Cap. XIX.
•  
  PDF 263r De Iuliani Imperatoris in Persia caede. Cap. XX.
•  
  PDF 263v De pr[a]estigiis apud Caras post interitum eius deprehensis. Cap. XXI.
•  
  PDF 264r De capitibus in Antiochiae palatio inuentis, & publicis Antiochiae Choraeis ac tripudiis. Cap. XXII.
•  
  PDF 264v Theodoriti Episcopi Cyri Ecclesiasticae Historiae Liber Quartus.
•  
  PDF 264v De Iouiani imperio & pietate. Cap. I.
•  
  PDF 265r De sancti Athanasii reditu. Cap. II.
•  
  PDF 265v Epistola Synodica de fide, à sancto Athansio ad Iouianum Imperatorem scripta. Cap. III.
•  
  PDF 266v De restituta Ecclesiis annona, & imperatoris morte. Cap. IIII.
•  
  PDF 267r De Valentiniani imperio, & quomodo fratrem suum Valentem in imperij societatem adsciuerit. Capvt V.
•  
  PDF 267v De Ambrosii Mediolanensis Episcopi ordinatione. Cap. VI.
•  
  PDF 268r Imperatoris Valentiniani, & Valentis de consubstantiali, ad Asianam Diocaesim epistola. Cap. VII.
•  
  PDF 269v Illyrici Concilij libellus Synodicus de fide. Cap. VIII.
•  
  PDF 270v De Audianorum haeresi. Cap. IX.
•  
  PDF 270v De Messalianorum haeresi. Cap. X.
•  
  PDF 271v Quonam pacto Valens in haeresim deflexerit. Cap. XI.
•  
  PDF 272r Quomodo Episcopos qui virtute maximè pollebant, extorres fecerit. Cap. XII.
•  
  PDF 272v De Eusebio Episcopo Samosatensi. Capvt XIII.
•  
  PDF 267 [i. e. 273]r De piißimo Samosatensium & Antiochi praesbyteri & Euolcij Diaconi zelo. Cap. XIIII.
•  
  PDF 268r De sancto Barsa Edeß[a]e episcopo, & clericis qui cum eo vna relegati erat. Cap. XV.
•  
  PDF 268r De persequutione quae Edessae saeuiebat, & Eulogio & Protogene Edeßenis presbyteris. Capvt XVI.
•  
  PDF 270r De sancto Basilio Caesariensi Episcopo, & quae contra ipsum à Valente & Modesto praefecto intentata sunt. Cap. XVII.
•  
  PDF 271r De sancti Athanasii morte & Petri succeßione. Cap. XVIII.
•  
  PDF 271r De exturbatione Petri, & Lucij Ariani inductione. Cap. XIX.
•  
  PDF 272v De ijs quae Lucij impulsu Alexandriae contigerunt narratio, ex Petri Alexandrini Episcopi epistola. Cap. XX.
•  
  PDF 277r De Mania Saracenorum regina, & Mosis monachi ordinatione. Capvt XXI.
•  
  PDF 277r De rebus truculenter Constantinopoli gestis. Cap. XXII.
•  
  PDF 277v Quòd Flauianus & Diodorus orthodoxorum conuentum Antiochiae congregabant. Capvt XXIII.
•  
  PDF 278r De sancto Aphraate monacho. Capvt XXIIII.
•  
  PDF 279r De sancto Iuliano, & Antonio magno. Caput. XXV.
•  
  PDF 279v Quinam alij monachi hoc tempore celebres extiterint. Cap. XXVI.
•  
  PDF 280r De Didymo Alexandrino & Ephraim Syro. Cap. XXVII.
•  
  PDF 280r Quinam hoc tempore in Ponto & Asia episcopi claruerint, & de iis quae à Valente de bello ad Valentinianum magnum scripta sunt, & eius responso, & de Terentij comitis pietate. Capvt XXVIII.
•  
  PDF 281r De Traiani ductoris exercitus linguae libertate. Cap. XXIX.
•  
  PDF 281r De Isaacio monacho Constantinopolitano, & Bretanionis Scythiae episcopi in coarguendo austeritate. Cap. XXX.
•  
  PDF 281v De Valentis exercitu contra Gotthos mißo, ac quomodo Valens impietatis poenas persoluerit. Cap. XXXI.
•  
  PDF 281v Quid causae fuerit quod Gotthi in Arianorum errorem inciderint. Cap. XXXII.
•  
  PDF 282v Theodoriti Episcopi Cyri Ecclesiasticae Historiae Liber Quintus.
•  
  PDF 282v De Gratiani Imperatoris pietate. Cap. I.
•  
  PDF 282v De episcoporum reditu. Cap. II.
•  
  PDF 283r De contentione Paulini, & Apolinaris Laodice[n]sis nouatione, & Meletij philosophia, & pia in Deum affectione: Cap. III.
•  
  PDF 284r De Eusebio episcopo Samosatensi. Cap. IIII.
•  
  PDF 285r De Theodosio militum duce. Cap. V.
•  
  PDF 285v De illius imperio, & quas res per quietem viderit. Cap. VI.
•  
  PDF 285v Quinam insignes fuerint Arianae factionis antstites. Cap. VII.
•  
  PDF 286r De coacto Constaninopoli Concilio. Capvt VIII.
•  
  PDF 287r Libellus Synodicus à concilio Constantinopolitano ad episcopus mißus. Cap. IX.
•  
  PDF 289r Synodicus libellus aduersus Apolinarem & Timotheum à Damaso episcopo Romano Conscriptus. Cap. X.
•  
  PDF 290r Alter eiusdem Synodicus contra diuersas sectas libellus. Capvt XI.
•  
  PDF 291r De morte Gratiani & Maximi tyrannide. Capvt XII.
•  
  PDF 291v De Iustina Valentiniani coniuge, & tensis contra Ambrosium insidiis. Capvt XIII.
•  
  PDF 291v De iis quae Maximus tyrannus Valentiniano Iuniori significauit. Capvt XIIII.
•  
  PDF 292r De iis quae eadem de re à Theodosio Imperatore scripta fuerint. Capvt XV.
•  
  PDF 292v De Amphilochio Iconii episcopo. Capvt XVI.
•  
  PDF 293r De cede Theßalonicae facta, & Ambrosii episcopi in iurgando libertate, & imperatoris pietate. Cap. XVII.
•  
  PDF 295r De Placilla Imperatrice. Cap. XVIII.
•  
  PDF 295v De seditione Antiochiae suscitata. Capvt XIX.
•  
  PDF 296v De Idolorum delubris vndequaq[ue] dirutis. Caput XX.
•  
  PDF 297r De Marcello Apameorum episcopo & fano Iouis ab eo deiecto. Cap. XXI.
•  
  PDF 298r De Theophilo Alexandrino episcopo, & quae illic in Idolorum demolitione gesta fuerunt. Cap. XXII.
•  
  PDF 298v De Flauiano Antiocheno episcopo, & Occidentalium partium propter Paulinum seditione. Cap. XXIII.
•  
  PDF 299v De Eugenij tyrannide, & Theodosij Imperatoris ob fidei ipsius meritum victoria. Capvt XXIIII.
•  
  PDF 301r De Theodosii Imperatoris morte. Capvt XXV.
•  
  PDF 301r De Honorio Imperatore, & Telemacho monacho. Cap. XXVI.
•  
  PDF 301v De Arcadii imperatoris pietate, & Ioannis Chrysostomi ordinatione. Cap. XXVII.
•  
  PDF 301v De diuina huius episcopi in loquendo libertate. Capvt XXVIII.
•  
  PDF 302r De fanis Idolorum in Phoenicia ab eo deiectis. Capvt XXIX.
•  
  PDF 302r De Gotthorum ecclesia. Cap. XXX.
•  
  PDF 302r De prouidentia quam pro Schythis habuerat, & quo pacto Marcionistas insectatus fuerat. Capvt XXXI.
•  
  PDF 302v De Gainae postulatione, & Ioannis Chrysostomi responsione. Cap. XXXII.
•  
  PDF 303r De Chrysostomi ad Gainam legatione. Cap. XXXIII.
•  
  PDF 303v De iis quae propter Chrysostomum euenerunt. Cap. XXXIIII.
•  
  PDF 304v De Episcoporum succeßione, & Alexandro Antiocheno episcopo. Cap. XXXV.
•  
  PDF 305r De reliquiarum Ioannis quae postea facta fuit, importatione, & Theodotii Iunioris ac fratru[m] eius fide. Cap. XXVI.
•  
  PDF 306r De Theodotio Antiocheno episcopo. Capvt XXXVII.
•  
  PDF 306v De persecutione in Persia excitata, & qui illic martyrium perpeßi sunt. Cap. XXXVIII.
•  
  PDF  Vorsatz
•  
  PDF  Rückdeckel
•  
  PDF  Rücken