Io. Francisci Leonis Eporediensis I. V. D. Episcopi Thelesini Thesaurus Fori Ecclesiastici : Continens divitias totius Juris Canonici; Ex Hodierno Romanæ Cvriæ Stylo, Sacrorum Canonum, Conciliorum, aliarumq[ue] Constitutionum Apostolicarum Sanctionibus, [...] / Præter varias Additiones, Quarta Parte, Operâ Octavii Leonis, ipsius Auctoris ex Fratre Nepotis J. U. D. ac Prothonotarii Apostolici auctus. Coloniæ Agrippinæ : Metternich, 1682
Inhalt
- PDF Vorderdeckel
- PDF Vorsatz
- PDF Titelblatt
- PDF Reverendissimo Et Perillvstri Domino, D. Ioanni Henrico Anethan, ...
- PDF Index Capitum Totivs Operis.
- PDF Imprimatur
- PDF 1 Pars Prima.
- PDF 1 De Potestate Papae. Cap. i.
- PDF 1 Svmmarivm.
- PDF 3 1 Petrus Primatum habuit, & inter duodecimunus fuit electus; & cur non Andreas aut Ioannes.
- PDF 3 2 Papa de jure divino succedit.
- PDF 3 3 Pastoris officium est ordinarium, & perpetuum.
- PDF 4 4 Papae totus mundus est territorium.
- PDF 4 5 Papae omnes parcere, & ipsum in primatum recognoscere debent.
- PDF 4 6 Papa Adrianus, quam potestatem Carolo Magno concesserit.
- PDF 4 7 Papae privilegia Imperatoribus concessa declarantur, & fuerunt revocata.
- PDF 4 8 Regum omnium potentia ab Imperio fluxerunt, tanquam rivuli, à flumine.
- PDF 5 9 Papa Imperatorem sibi judice[m] constituere non potest, quia irrogaretur injuria Deo, si Vicarius suus judicaretur à laico.
- PDF 5 10 Clerici etiam cum juramento judicio laicorum se submittere non possunt.
- PDF 5 11 Papa est Iudex omnium non recognoscentium superiorem.
- PDF 5 12 Successores facta praedecessorum quandoque debent immutare.
- PDF 5 13 Imperatores, & Reges privilegiis sibi à Pontificibus conceßis renuntiarunt.
- PDF 6 14 Papa jursidictionem habet super Imperatorem.
- PDF 6 15 Papa septem Electores Imperii constituit.
- PDF 6 16 Papa Imperium à Graecis transtulit in Germanos.
- PDF 6 17 Principes Imperii Romanam Ecclesiam recognoscunt superiorem.
- PDF 7 18 Principes Imperii sunt Romanae Ecclesiae auctoritate suffulti.
- PDF 7 19 Principes Imperii tam Ecclesiam, quàm Imperium confovere tenentur.
- PDF 7 20 Imperatores, & Reges Romanis Pontificibus, & Ecclesiae fidelitatem, & reverentiam praestare tenentur.
- PDF 7 21 Eccl. Rom. jura, & posseßiones.
- PDF 7 22 Privilegiorum, & donationum Romanae Ecclesiae factarum ratificatio.
- PDF 8 23 Papa Leo Carolum Magnum coronavit, & Imperium transtulit ad Francos.
- PDF 8 24 Irene Constantinum Imperatorem filium, oculis, & vita privavit.
- PDF 8 25 Papa Imperium à Graecis, transtulis ad Francos.
- PDF 9 26 Nicephorus tyrannus Irenem deposuit.
- PDF 9 27 Carolus Magnus testamento Ludovicum filium in Imperio successorem nominavit, & Papa testamentum confirmavit.
- PDF 9 28 Papa Ludovicum Imperatorem coronavit.
- PDF 10 29 Papa, nullo Imperatoris expectato consensu, eligi potest.
- PDF 10 30 Ludovicus II. à Papa Imperator fuit coronatus.
- PDF 10 31 Carolus Crassus à Papa Imperator fuit coronatus.
- PDF 11 32 Guido Imperator coronatus.
- PDF 11 33 Lambertus à Papa in Imperatorem fuit coronatus.
- PDF 11 34 Guidonis Imperatoris, & Arnulphi mors.
- PDF 11 35 Caroli Magni descendentia Germanorum finem habuit.
- PDF 11 36 Ludovicus IV. Imperator, à Papa coronatus.
- PDF 11 37 Ludovicus IV. à Berengario victus, Imperio, & oculis privatus fuit.
- PDF 11 38 Lambertus à Papa fuit coronatus.
- PDF 11 39 Lambertus Imperator, proditoriè occisus.
- PDF 12 40 Berengarius in Imperatorem à Papa inunctus.
- PDF 12 41 Berengarius à suis fuit occisus.
- PDF 12 42 Francorum proceres Imperio vacante Regem elegerunt.
- PDF 12 43 Ludovicus in Regem Francorum fuit coronatus.
- PDF 12 44 Caroli Magni linea penitus extincta.
- PDF 12 45 Otho Saxoniae Rex à Papa Ioanne XII. coronatus, & à Francis Imperium transtulit in Germanos.
- PDF 13 46 Imperator jure dici non potest, qui à Papa non est coronatus.
- PDF 13 47 Papa Federicum II. Imperio, & Regnis privavit.
- PDF 13 De gradibus dignitatum ecclesiasticarum. Cap. ii.
- PDF 13 Svmmarivm.
- PDF 14 1 Papa habet curam, & regimen Vniversalis Ecclesiae.
- PDF 14 2 Cardinales personas Apostolorum repraesentant, & sunt pars corporis, ac membra Papae.
- PDF 15 3 Cardinalium gradus est tripartitus in Episcopos Presbyteros, & Diaconos. Et ultra septuaginta esse non possunt.
- PDF 15 4 Cardinales Episcopi sex.
- PDF 15 5 Optantur sex Episcopatus Cardinalium inter praesentes.
- PDF 15 6 Cardinales in eorum Episcopatibus habens ordinariam jurisdictionem.
- PDF 15 7 Cardinales Presbyteri 50. & Diaconi 14. esse possunt, & numerus 70. à Papa Clemente Octavo fuit expletus.
- PDF 15 8 Cardinalibus singulis singulae Ecclesiae pro titulo Cardinalatus conferuntur.
- PDF 15 9 Cardinales sub regulis Cancellariae non comprehenduntur.
- PDF 16 10 Ecclesiae Titulares pro 50, Presbyteris Cardinalibus quae.
- PDF 16 11 Ecclesiae Titulares pro 14. Diaconis.
- PDF 16 12 Cardinalis ex omnibus nationibus sunt promovendi.
- PDF 16 13 Aetas requisita, ut quis ad Cardinalatum poßit promoveri.
- PDF 16 14 Illegitimi etiam per subsequens matrimonium legitimati corpore vitiati, ac consanguinei, & affines in aliquibus gradibus ad Cardinalatus celsitudinem sunt inhabiles.
- PDF 17 15 Papa contra constitutionem praedecessoris dispensare, & illam revocare potest.
- PDF 17 16 Cardinalibus aliae dignitates conferuntur.
- PDF 17 17 Legatorum tria sunt genera.
- PDF 17 18 Legati de latere primum locum obtineas, & beneficia conferre possunt.
- PDF 17 19 Legati mißi, qui.
- PDF 18 20 Legati etiam de latere, & Nuntii causas in prima instantia cognoscere non possunt.
- PDF 18 21 Nuncio Apostolico non creditur, nisi ostensis literis facultatis.
- PDF 18 22 Nuncio Apostolico, in quibus credatur sine ostensione litterarum.
- PDF 19 23 Cardinali soli non creditur, ubi agitur de alterius praejudicio.
- PDF 19 24 Facultates Nunciorum non extenduntur ad collationem beneficiorum in Cathedralibus existentium.
- PDF 19 25 Legati nati, qui sint.
- PDF 19 26 Episcoporum ordo est quadripartitus.
- PDF 19 27 Patriarchae principales sunt quatuor.
- PDF 19 28 Patriarchae, quomodo inter ipsos praecedant.
- PDF 20 29 Primates, & Patriarchae nomine differunt, sed idem & officio.
- PDF 20 30 Abbates, etiam exempti, & habentes in dioecesi jura Episcopalia, ienentur Episcopo reverentiam exhibere.
- PDF 20 31 Abbates praeferuntur omnibus dignitatibus Ecclesiasticis secularibus post Pontificalem, quando dignitates collegialiter non procedunt.
- PDF 20 32 Abbates Ordinum capita qui sint.
- PDF 20 33 Canonici Cathedralium collegialiter sedentes, vel incedentes Cathedralem Ecclesiam representant.
- PDF 21 34 Protonotarij alij ordinarij, & alij extraordinarij.
- PDF 21 35 Protonotariatus est dignitas, & quomodo alias dignitates praecedat.
- PDF 21 De Electione Episcoporum, & Qualitatibus in eis requisitis. Cap. iii.
- PDF 21 Svmmarivm.
- PDF 22 1 Episcopi, quomodo eligantur.
- PDF 22 2 Episcopatus Fossanen. est juris patronatus Serenißimi Ducis Sabaudiae.
- PDF 22 3 Electio, & nominatio idem sunt.
- PDF 22 4 Praeconizatio quid sit.
- PDF 22 5 Episcopatus Fossanem, est juris patronatus Serenißimi Ducis Sabaudia.
- PDF 23 6 Cedula consistorialis, quid dit.
- PDF 23 7 Aetas triginta annorum completorum in Episcopo requiritur.
- PDF 23 8 Illegitimus est inhabilis ad Episcopatum.
- PDF 23 9 Episcopus promovendus per sex menses ante debet in sacris esse constitutus, & doctor, aut licentiatus.
- PDF 23 10 Privilegium doctoratus non facit doctorem.
- PDF 23 11 Examen promovendorum ad Episcopatus, fieri debet.
- PDF 23 12 Episcopi sunt parochi parochum.
- PDF 23 13 Litteratura conveniens sufficit, & quae aliae qualitates in Episcopo requirantur.
- PDF 23 14 Episcopatus est onus Angelicis humeris sormidandum.
- PDF 23 15 Processus super concernentibus cathedralem Civitatem, & dioecesim, quomodo sormandus.
- PDF 24 16 Fidei profeßio ab Episcopis promovendis emittenda.
- PDF 24 17 Processus promovendorum ad Episcopatus, quomodo subscribantur.
- PDF 24 18 Cedulae pro Episcopis promovendis Cardinalibus dandae, quid continere debeant.
- PDF 24 19 Cedula co[n]sistorialis quomodo expediatur.
- PDF 25 20 Episcopi quomodo ordinentur.
- PDF 25 21 Episcopi, quando acquirant ordinariam jursidictionem.
- PDF 25 22 Consecrari debent Episcopi infra tres menses.
- PDF 25 23 Ordinis potestas per consecrationem acquiritur.
- PDF 25 24 Episcopi per totam dioecesim habent ordinariam jurisdictionem.
- PDF 25 25 Episcoporum appellatione, qui veniant.
- PDF 25 26 Ordo sacerdotalis post Christum à Petro incepit.
- PDF 25 27 Episcopi officium quomodo facile, & difficile.
- PDF 26 28 Episcopum, qualem esse oporteat.
- PDF 26 29 Episcopi munus, in quibus consistat.
- PDF 26 30 Episcopi, quales esse debeant.
- PDF 27 31 Episcopi, quomodo subditis praesse debeant.
- PDF 27 32 Canonici cathedralium ecclesiarum, quomodo sint corrigendi.
- PDF 27 33 Crimen haeresis, etiam in loco exempto commißu[m] ab Ordinario cognosci potest.
- PDF 27 34 Exempti, etiam regulares, extra claustra degentes, ab Ordinariis locorum corrigi, & puniri possunt.
- PDF 27 35 Episcopi dominicis, & solemnibus diebus missam celebrare tenentur.
- PDF 27 36 Episcopi suarum dioecesum, & etiam aeternorum, animarum cura debent habere.
- PDF 28 37 Ecclesiarum substantia per filios solet periclitari.
- PDF 28 38 Filios, vel nepotes ex filio habens, non est Episcopus eligendus.
- PDF 28 39 Eliguntur Episcopi filios habentes de consuetudine.
- PDF 28 40 Filius est argumentum ambulans super terram de incontinentia patris.
- PDF 28 41 Filii in ecclesiis parentum, vel vacantia per mortem parentum beneficia obtinere non possunt.
- PDF 29 De Potestate Episcopi. Cap. iv.
- PDF 29 Svmmarivm.
- PDF 30 1 Episcopi duplicem habent potestatem Ordinis, & jurisdictionis.
- PDF 30 2 Potestatis Ecclesiasticae definitio quae.
- PDF 30 3 Potestas Ordinis, in quibus consistat.
- PDF 30 4 Chrisma conficere, & confirmare est solius Episcopi.
- PDF 30 5 Consuetudine praescribi non potest, quòd clericus non Episcopus poßit Sacramentum confirmationis conferre.
- PDF 31 6 Chrisma duobus conficitur, scilicet, oleo olivarum, & balsamo.
- PDF 31 7 Confirmationis Sacramentum quomodo differat à baptismo.
- PDF 31 8 Confirmatio quid sit.
- PDF 31 9 Chrismatis unctio tripliciter fit in tribus Sacramentis.
- PDF 31 10 Effectus Sacramenti confirmationis est impreßio characteris plenitudinis Spiritus sancti, conformans nos divinae bonitati.
- PDF 31 11 Sacramentum confirmationis reiterari non potest.
- PDF 31 12 Baptismus est fundamentum, & janua omnium Sacramentorum.
- PDF 31 13 Confirmati majorem gratiam consequuntur, quàm non confirmati.
- PDF 32 14 Confirmationis Sacramentum ex Papae delegatione à simplici presbytero conferri potest.
- PDF 32 15 Confirmationis Sacramentum inducit impedimentum cognationis spiritualis.
- PDF 32 16 Ordo est unum ex septem Sacramentis, & distribuuntur ordines in majores, & minores, & sunt septem, qui imprimunt characterem.
- PDF 32 17 Episcopatus an sit ordo.
- PDF 32 18 Ordines quibus caeremoniis conferantur.
- PDF 33 19 Clerici comam nutrire prohibentur, & clericaturam deferre tenentur.
- PDF 33 20 Ordinationum tempus quando sit.
- PDF 33 21 Ordines minores Dominicis, & aliis festis diebus simul omnes conferri possunt, secus de majoribus.
- PDF 33 22 Majores ordines possunt conferri tantùm post annum à susceptione postremi, nisi Episcopo aliud videatur.
- PDF 33 23 Ordinari nemo potest à non suo Praelato sine literis dimissoris sui Ordinarii.
- PDF 34 24 Episcopi titulares non possunt aliquem ordinare absque Ordinarii licentia.
- PDF 34 25 Mendicare non decet sacris ordinibus initiatos, neque aliquem sordidum quaestum exercere.
- PDF 34 26 Ordinibus sacris initiari nemo potest sine titulo.
- PDF 34 27 Ordinu[m] pro collatione nihil accipi potest, & quid de notariis pro dimissorialibus.
- PDF 34 28 Duo sacri ordines eodem die conferri non possunt.
- PDF 34 29 Intervalla temporis in singulis ordinibus quae sint servanda.
- PDF 34 30 Infans ad ordines promoveri non potest, & dicitur infans, qui nondum septennium excesserit.
- PDF 34 31 Attingere annum legitimum sufficit in ordinum susceptione.
- PDF 34 32 Abbatissa non minor 40 annis, & quae octo annis post expressam profeßionem laudabiliter vixerit, eligi potest.
- PDF 34 33 Inquisitorum legitima aetas est 40 annorum.
- PDF 35 34 Ordinum impedimenta quae & qualia sint.
- PDF 35 35 Bigamus ad ordines promoveri non potest.
- PDF 35 36 Bigamia est triples, vera, interpretativa, & similitudinaria.
- PDF 35 37 Bigamia vera, quae sit.
- PDF 35 38 Bigamia interpretativa quot modis contrahatur.
- PDF 35 39 Bigamia similitudinaria quae sit.
- PDF 36 40 Bigamus quare ab ordinibus arceatur, quatuor rationibus probatur.
- PDF 36 41 Minor ordinatus ordines sacros recipit, sed executio usque ad legitimam aetatem est supensa.
- PDF 36 42 Ordinatus extra tempora est supensus, donec à Sede Apostolica fuerit dispensatus.
- PDF 36 43 Reges & Reginae, & quomodo inungantur, coronentur.
- PDF 36 44 Episcopi quomodo consecrentur.
- PDF 36 45 Abbates, Abbatissae, & Virgines quomodo benedicantur, & consecrentur.
- PDF 36 46 Campanae ordinis Episcopalis potestate benedicuntur, & quomodo.
- PDF 37 47 Degradatio fit etiam potestate ordinis Episcopalis.
- PDF 37 48 Episcopi, quae sunt ordinis Episcopalis, alijs demandare non possunt.
- PDF 37 De Consecratione Ecclesiae. Cap. v.
- PDF 37 Svmmarivm.
- PDF 38 1 Consecratio Ecclesiarum pluribus ex causis fuit instituta.
- PDF 38 2 Consecratas Ecclesias frequentare, & in illis orare debemus, ut orationes sint magis gratae.
- PDF 38 3 Consecratio Ecclesiarum tam ex veteris quàm ex novi testamenti praeceptis fieri debet.
- PDF 39 4 Consecrantur Ecclesiae ab Episcopis pluribus de causis, & sine Episcoporum licentia aedificari non possunt.
- PDF 39 5 Consecrans Ecclesiam indotatam de suo proprio in defectum fundatoris dotare tenetur.
- PDF 40 6 Ecclesiae pluribus casibus reconciliantur.
- PDF 41 7 Ecclesiâ pollutâ, etiam coemeterium contiguum est pollutum, & non econtra.
- PDF 41 8 Ecclesiae reconciliatio quomodo fiat.
- PDF 41 9 Consecratio, & reconciliatio non, nisi ab Episcopis fieri potest.
- PDF 41 10 Reconciliatio Ecclesiae non consecratae, & coemeterij quomodo fieri debeat.
- PDF 42 11 Consecratio Altaris in quibus consistat, & quibus ex causis consecretur.
- PDF 42 12 Altare, nisi ab Episcopo, aut Episcopi mandato execrari, vel destrui non debet.
- PDF 42 13 Paramenta, & vasa sacra vetustate consumpta, non sunt ad usus prophanos vertenda.
- PDF 42 14 Calicem non, nisi de auro, vel argento, licet consecrare.
- PDF 42 15 Virgines per Episcopum, & non per inferiorem possunt consecrari.
- PDF 42 16 Procuratio, an debeatur pro consecratione.
- PDF 43 17 Procuratio praestatur in signum superioritatis.
- PDF 43 18 Episcopus cujus expensis debeat Ecclesiam pollutam reconciliare.
- PDF 43 19 Ecclesia regularis polluta cujus sumptibus sit reconcilianda.
- PDF 43 20 Commodum sentire debet, qui sentit incommodum.
- PDF 43 21 Iohannes Stephanus Agatia Episcopus Astensis laudatur.
- PDF 43 22 Ordo Mendicantium pluribus privilegiis gaudet.
- PDF 44 De Benedictione. Cap. vi.
- PDF 44 Svmmarivm.
- PDF 45 1 Benedictio multipliciter accipitur.
- PDF 45 2 Benedictionis definitio.
- PDF 45 3 Benedictio est duplex.
- PDF 45 4 Benedictionis usus est antiquus.
- PDF 45 5 Benedictionis nomine, quae veniant.
- PDF 46 6 Benedictio Papae venialia peccata remittit, & est res sacramentalis.
- PDF 46 7 Benedicere potest Episcopus, & num. seq.
- PDF 46 8 Ecclesiastica paramenta, à quibus benedici poßint.
- PDF 46 9 Presbyteris non licet benedicere modo, quo benedicit Episcopus.
- PDF 46 10 Sacerdotes, quae benedicere poßint, & n. 11, cum pluribus sequentibus.
- PDF 46 11 Nuptiarum benedictio à mundi creatione originem duxit.
- PDF 47 12 Benedictio novarum frugum ex ritu antiquo fuit.
- PDF 47 13 Benedictionis aquae, quis fuerit institutor.
- PDF 47 14 Aqua benedicta conficitur per septem invocationes.
- PDF 48 15 Aqua benedicta peccata venialia remittuntur.
- PDF 48 16 Gratiae novae infusio non requiritur ad remißionem peccati venialis, sed quid requiratur.
- PDF 48 17 Venialium peccatorum remißio triplici ratione causari potest.
- PDF 48 18 Aquae benedictae aspersio cur fiat.
- PDF 48 19 Aquae benedictae, quaenam fuerit figura in testamento veteri.
- PDF 48 20 Aquae benedictae effectus est duplex, spiritualis, & temporalis.
- PDF 48 21 Spirituales effectus aquae benedictae sunt septem, & num. seq.
- PDF 48 22 Aqua benedicta fugat daemones, & alia operatur.
- PDF 49 23 Corporales effectus aquae benedictae sunt plures.
- PDF 49 24 Aquae benedicendae formae in duobus versatur.
- PDF 49 25 Septenarius numerus est perfectus.
- PDF 50 26 Trinitatis fides in signo crucis exprimitur, eoque roborantur fideles.
- PDF 50 27 Crux Christi quatuor virtutes habet.
- PDF 50 28 Crucis signi plures virtutes, & miracula.
- PDF 50 29 Crucis signum fieri debet in figura quadrangulari.
- PDF 50 De Indulgentiis. Cap. vii.
- PDF 50 Svmmarivm.
- PDF 52 1 Indulgentias conferendi potestas fuit à Christo Ecclesiae concessa.
- PDF 52 2 Indulgentia, quid sit.
- PDF 52 3 Indulgentia duplex, plena, & non plena, harum quaelibet quae sit.
- PDF 52 4 Indulgentiae forma est duplex.
- PDF 52 5 Indulgentia propriè non remittit culpam.
- PDF 52 6 Culpa, & poena in peccato consistunt.
- PDF 52 7 Cupla licèt remittatur à Deo per contritionem, tamen requiritur confeßio.
- PDF 53 8 Purgatorij poena major est omni poena, quam unquam aliquis patiatur in praesenti vita.
- PDF 53 9 Poena est duplex, damni, & sensus, illa aeterna, & cur? haec vero temporalis.
- PDF 53 10 Indulgentia plenaria, an differat à pleniori, & à plenißima.
- PDF 53 11 Indulgentiae plenaria non differt ab ea, quae conceditur in anno sancto, vel alijs temporibus vigore Iubilat.
- PDF 54 12 Iubilaei annus quolibet centesimo anno fuit antiquißimus.
- PDF 54 13 Iubilaei annus fuit reductus ad annum quinquagesimum à Clemente Sexto, & ad vigesimumquintum à Paulo Secundo
- PDF 54 14 Indulgentia plenaria tempore anni Iubilaei suspensa à Gregorio XIII. Idem à Clemente VIII. nunc Pontifice Maximo, fuit innovatum usque ad beneplacitum Sedis Apostolicae.
- PDF 55 15 Indulgentiae plenariae ad hoc, ut reviviscant anno Iubilaei elapso, quid requiratur.
- PDF 55 16
- PDF 55 17 Concilium generale legitimè congregatum, habet potestatem concedendi indulgentias plenarias.
- PDF 56 18 Indulgentias non plenarias concedunt Legati, Patriarchae, Archiepiscopi & Episcopi.
- PDF 56 19 Indulgentia non debet concedi, nisi ex causa conveniente, & justa.
- PDF 56 20 Indulgentia ut valeat, requiritur pietas.
- PDF 56 21 Indulgentia plenaria conceditur pluribus de causis.
- PDF 57 22 Opus, quod pro indulgentia obtinenda imponitur, debet esse ordinabile, & conducibile ad honorem Dei, & fidei exaltationem.
- PDF 57 23 Indulgentia respicit principaliter gratiam, non meritum hominum, respicis tamen meritum Christi, beatae Virginis, & Sanctorum.
- PDF 57 24 Indulgentia ad hoc, ut obtineatur, requiritur, ut homo sit in statu gratiae.
- PDF 57 25 Indulgentiam ut quis consequatur, requiritur duplex dispositio, interna, & externa.
- PDF 58 26 Confeßio actualis, quando requiratur, ad consequendam indulgentiam, & quando non.
- PDF 58 27 Confiteri an teneatur ad consequendam indulgentiam, qui nullum habet peccatum mortale.
- PDF 59 28 Dispisitio externa ad obtinendam indulgentiam est adimplere omnia quae in litteris indulgentiarum exprimuntur.
- PDF 60 29 Indulgentia non extenditur ad mortuos, nisi à Papa exprissè fuerit extensa, & tunc per modum suffragij. Suffragiorum tria sunt genera.
- PDF 61 30 Quaestus pro consequendis indulgentijs abolentur.
- PDF 62 31 Missa dicta in altari privilegiato pro tali anima, an illam liberet.
- PDF 62 32 Papa non habet judiciariam auctoritate[m], neque jurisdictionem directam in defunctos, & suprannm. 29.
- PDF 62 33 Indulgentiae possunt de functis per modum satisfactionis, & consolationis.
- PDF 62 34 Mortui suis orationibus viventibus prodesse possunt:
- PDF 63 De Verbi Dei Praedicatione. Cap. viii.
- PDF 63 Svmmarivm.
- PDF 64 1 Praedicationis munus praecipuum est Episcoporum, qui, si legitimè impediti fuerint, per viros ad id munus exequendum idoneos supplere tenentur.
- PDF 64 2 Archipresbyteri, Plebani, & curam animarum habentes per se, vel, si legitimo impedimento detenti fuerint, per alios praedicationis munus exequi debent.
- PDF 64 3 Poena sunt plectendi, qui tale munus praestare negligunt.
- PDF 65 4 Praedicatorum eligendi munus ad Episcopum spectat, nisi adsit consuetudo immemorabilis in contrarium, & num. seq.
- PDF 65 5 Consuetudo cùm sit facti, debet probari. Testes singulares non probant consuetunem, ibidem.
- PDF 65 6 Praedicatori quinam expensas, & eleemosynam persolvere teneantur.
- PDF 66 7 Episcopo foli spectat in sua Ecclesia deputare praedicatorem, cui etiam tenetur regulariter expensas subministrare.
- PDF 66 8 An quotidie tempore Quadragesimali, jejuniorúmve, & Adventus sit praedicandum.
- PDF 66 9 Episcopo contradicente nullus sive saecularis, sive regularis, etiam in Ecclesiis suorum ordinum praedicare potest, & quomodo intelligantur illa verba, contradicente Episcopo.
- PDF 66 10 Regulares, antequam praedicare incipiant, debent se personaliter coram Episcopo praesentare, non autem per nuncium.
- PDF 66 11 Praedicatores, qualiter in praedicando se gerere debent.
- PDF 67 12 Praedicatori errores disseminanti Episcopus concionem interdicere, &, si haereses praedicaverit, contra eum procedere potest.
- PDF 67 13 Regulares extra monasterium degentes ab Ordinario, si deliquerint, puniri possunt, & quomodo, si intra monasterium degant, & extra, si notoriè deliquerint.
- PDF 67 10 [i. e. 14] Regulares, si notoriè delinquant, instante Ordinario loci, sub gravi poena ab eorum superioribus in loco delicti sunt puniendi, & non ad alia loca transmitiendi.
- PDF 68 15 Regulares non possunt à suis conventibus recedere, etiam praetextu ad suos superiores accedendi, nisi vocati, & cum licentia, aliàs ab ordinarijs puniri possunt.
- PDF 68 16 Regulares alicujus obsequijs subijcere non possunt sine superiorum licentia, qui, si contrafecerint, & superiores sint negligentes, Ordinarij eorundem superiorum negligentiam supplere possunt.
- PDF 68 17 Regulares ad publicas proceßiones accedere tenentur.
- PDF 68 10 [i. e. 18] Controversiae de praecedentia, quomodo terminandae, & à quibus.
- PDF 69 19 Regulares sunt Episcopis subjecti in observatione dierum festorum, ac interdictorum, & quid juris de ritibus.
- PDF 69 20 Episcopi, quam jursidictionem habeant in monasterijs, aut domibus virorum, seu mulierum, quibus cura imminet animarum.
- PDF 69 21 Regulares non possunt pulsare suas campanas in die Sabbati majoris hebdomadae, antequam campana Cathedralis, vel majoris Ecclesiae pulsetur.
- PDF 69 De Synodo. Cap. ix.
- PDF 69 Svmmarivm.
- PDF 71 1 Conciliorum quatuor sunt genera, cur, à quibus, & quando sit Provinciale Concilium celebrandum.
- PDF 71 2 Concilij Provincialis celebrandi loci ad Archiepiscopatum spectat electio.
- PDF 71 3 Ad Concilium Provincialae, qui convenire debeant, & nu. 5. & qui excusentur.
- PDF 72 4 Canonici Cathedralis ecclesiae in Concilio Provinciali, quando capitulariter sedent, aut procedunt, Abbates titulares, & Commendatarios praecedunt, & Abbates titulares, & habentes usum mitrae praecedunt Commendatarios.
- PDF 72 5 In Concilio Provinciali quo ordine sit sedendum.
- PDF 72 6 Concilij Provincialis decretis, qui obligentur num. 8.
- PDF 73 7 Procuratores Episcoporum, Abbatum, & Commendatariorum, qualem vocem habere poßint in Concilio Provinciali.
- PDF 73 8 Laici vocati Concilio Provinciali interesse possunt, & vocem consultivam habere, & num. 28.
- PDF 73 9 Episcopi exempti debent eligere Metropolitanum aliquem vicinum, in cujus Synodo Provinciali intersint.
- PDF 73 10 Episcopi negligentes intereße Concilio Provinciali, quam poenam incurrant.
- PDF 73 11 Archiepiscopus, & Episcopus non convocans Synodum est suspendendus.
- PDF 73 12 Dioecesana synodus quot annis celebrari debet.
- PDF 73 13 Dioecesanae Synodo, quinam interesse teneantur.
- PDF 74 14 Io. Stephanus Ferrerius Episcopus Vercellensis laudatur.
- PDF 74 15 Episcopus in Synodo dioecesanae potest constitutiones facere absque consensu Capituli, & Cleri, ab illis tamen consilium requirere debet.
- PDF 75 16 Familiam armatam numquid Episcopi habere poßint, lautè disputatur, & in numeris sequentibus.
- PDF 75 17 Episcopus potest in carcerem mittere, & verberibus castigare.
- PDF 75 18 Verbum libere, importas meram, & absolutam auctoritatem.
- PDF 76 19 Praeventioni locus est in causis misti fori, & quali, sit considerationi praeventionne.
- PDF 76 20 Consuetudo maximè est observanda. Dispositio quaelibet recipit interpretationem à consuetudine
- PDF 77 21 Statuti propria virtus est juri communi derogare.
- PDF 77 22 Censurarum relaxatio est prohibita, nisi, postquam constiterit executionem realem, & personalem fieri non posse, quare non, nisi sobrie, & magna cum circumspectione, censurae sunt relaxandae.
- PDF 78 23 Ex communicatione nulla poena major est in Ecclesia.
- PDF 78 24 Indefinita dispositio aequipollet unversali.
- PDF 78 25 Concilium generale solus Summus Pontifex indicere, & dirigere potest.
- PDF 79 26 Laici, quando poßint interesse in Concilijs ecclesiasticis. Lex posterior prioriderogat, & plura de familia armata
- PDF 80 27 Familiam armatam, quòd Episcopi habeant, Principibus saecularibus non debere esse molestum multis rationibus comprobatur.
- PDF 80 28 Episcopus habet territorium.
- PDF 80 29 Episcopi sunt judices corporum, & animarum.
- PDF 81 30 Senatus Pedemontanus dat brachium executoribus Archiepiscopalibus Taurinen.
- PDF 81 31 Clerici sunt exempti à jurisdictione seculari tempore belli, pestis, & penuriae, & Episcopi illis temporibus belli, pestis, & penuriae habent potestatem condendi decreta, & edicta pluribus ex causis.
- PDF 81 32 Clerici sunt exemtpi à jurisdictione seculari à Deo.
- PDF 81 33 Clerici non tenentur subvenire neceßitatibus, vel utilitatibus civitatum, nisi prius Romano Pontifice consulto, & in urgentibus neceßitatibus.
- PDF 81 34 Bona Ecclesiastica non sunt nostra, sed sunt patrimonium Iesu Christi.
- PDF 82 De Vicariis. Cap. x.
- PDF 82 Svmmarivm.
- PDF 83 1 Vicariorum diversa genera, alij à lege, alij ab homine.
- PDF 83 2 Vicariorum à lege species quot, & quales. Papae qualis potestas. Episcopi Apostolorum vices gerunt. Presbyteri in quorum locum successerint. Capitulae cathedralium, sede episcopali vacante vices gerunt Episcopi. Archidiaconi, quando sint Vicarij Episcopi. Archipresbyteri cathedralium etiam dicuntur Vicarij nati.
- PDF 84 3 Vicarii facto hominis aii spirituales, alii temporales.
- PDF 84 4 Spirituales, alii perpetui, alii ad tempus.
- PDF 84 5 Perpetui, qui. Vicarius Vrbis, qualis, & cujus officium. Quae portio est aßignanda Vicariis perpetuis.
- PDF 85 6 Vicarii temporales, qui. Vicarii foranei, quam potestatem habeant.
- PDF 85 7 Capitulum mortuo Episcopo in spirituali, & temporali jursidictione succedit. Fallit in pluribus, ut infra. Capitulum, mortuo Episcopo, debet constituere Vicarium generalem, vel constitutum confirmare.
- PDF 85 8 Vicarius generalis à capitulo, sede Episcopali vacante, deputatus regulariter habet eandem jursidictionem, quam Vicarius Episcopi habebat. Fallit id primò in conceßione litterarum dimissorialium. Secundò in exequutione litterarum Apostolicarum delegatarum Vicario generali Episcopi. Tertiò in collatione beneficiorum. Quartò in cognitione causarum Vicario Episcopi delegatarum. Quintò in delegationibus collationum beneficiorum, dispensationum, absolutionum, monitorialium, & aliarum gratiarum Apostolicarum...
- PDF 87 9 Appellatio seu querela non retardat exequutionem eorum, quae sunt decreta in visitatione eorum, &, quae sit auctoritas Episcopi in visitatione.
- PDF 87 10 Vicarii generales Episcoporum unum, & idem sunt cum Episcopo, & cum eodem constituunt unum, & idem tribunal.
- PDF 87 11 Vicarius generalis primum locum obtinet post Episcopus.
- PDF 88 12 Vicarius Episcopi legitima generali facultate suffultus, regulariter potest exercere omnia, quae Episcopus potest, & honorandus, prout honoratur Episcopus. Fallit tamen in pluribus, & primò in consecratione Episcoporum. Secundò fallit in confectione, & administratione Sacramenti chrismatis. Tertiò in consecratione ecclesiarum, & altarium, & benedictione calicis. Quartò in confectione olei sancti. Quintò in collatione ordinum. Sextò in correctione capitulorum. Septimò in degradatione ordinatorum ...
- PDF 89 13 Vicarius Episcopalis creari debet in spiritualibus, & temporalibus generalis.
- PDF 89 14 Facultas conferendi beneficia sub generalitate verborum non comprehenditur.
- PDF 89 15 Vicario generali, ut amplam habeat facultatem, quibus verbis litterae vicariatus sint extèndendae.
- PDF 89 16 Facultas dispensandi, dimissorias concedendi, & examinandi.
- PDF 90 17 Facultas visitandi, & contra delinquentes procedendi.
- PDF 90 18 Facultas casus reservandi, & absolvendi.
- PDF 90 19 Facultas Synodos celebrandi, causas cognoscendi, & sententias promulgandi, atque exequendi.
- PDF 91 20 Facultas poenas moderandi, & beneficia conferendi.
- PDF 91 21 Facultas beneficia uniendi, dismembrandi, & ex causa fundationis, vel dotationis, juspatronatus reservandi.
- PDF 91 22 Facultas fidelitatis, & alia juramenta recipiendi, ac infeudandi, & caducitates declarandi.
- PDF 92 13 [i. e. 23] Facultas rationes, & computa videndi, & revidendi.
- PDF 92 24 Litterae vicariatus sine testium praesentiae non probant.
- PDF 92 25 Vicarii temporales plures.
- PDF 92 26 Dux Sabaudiae est Vicarius perpetuus Imperatoris.
- PDF 92 27 Appellationes ad tribunal Imperiale interponendae ad tribunal Ducis Sabaudiae interponi debent.
- PDF 93 28 Dux Sabaudiae, & successores in Ducatu sunt Vicarii Imperatoris.
- PDF 93 29 Dux Sabaudiae in suis dominiis omnia potest, quae potest Imperator in universo.
- PDF 94 De Privilegio Clericorum. Cap. xi.
- PDF 94 Svmmarivm.
- PDF 95 1 Laicus non potest esse Vicarius Episcopalis. Et clerici à jurisdictione saeculari sunt exempti, cui, noc cum juramento, se subjicere possunt.
- PDF 96 2 Privilegio fori gaudeut quamplures clerici sacris non initiati.
- PDF 96 3 Virginitas in uxore clerici, quare requiratur, & quid significet.
- PDF 97 4 Statutum Principis saecularis super forma juramenti in foro saeculari praestandi, aut in alio facto, an liget clericos, latè discutitur.
- PDF 97 5 Clerico litigante in foro saeculari lege canonica, tunc censetur, quòd causa agitetur secundùm modum illius judicij, & quomodo hoc intelligatur, vide sub num. seq.
- PDF 97 6 Leges Imperatoris in adjutorium Ecclesiae licet assumere.
- PDF 97 7 Constitutio laicorum jura ecclesiastica dissolvere non potest.
- PDF 97 8 Clericorum causas Papa judicibus saecularibus delegare potest.
- PDF 98 9 Clericus est major quocunque laico.
- PDF 98 10 Sacerdotes & Dij, & Angeli appellantur. Difficultas impoßibilitati aequiparatur. Inferior non potest judicare superiorem.
- PDF 98 11 Clericis sine superioris licentia coram judice laico jurare, aut testimonium dicere non licet.
- PDF 98 12 Constitutiones laicorum contradicentes canonibus non sunt servandae.
- PDF 98 13 Privilegium Principis semper est intelligendum citra praejudicium tertij.
- PDF 99 14 Clericus non cogitur satisfacere creditoribus, nisi decuto, ne egeat, & num. seq.
- PDF 99 15 Clericus non habens, unde satisfaciat suis creditoribus, debet praestare cautionem, saltem juratoriam, de solvendo, cùm venerit ad pinguiorem fortunam.
- PDF 100 16 Clerici obligantes se in forma Camerae Apostolicae, renunciant quibuscunque legibus, & legum auxiliis.
- PDF 100 17 Clerici, vel monachi, tutelae & curae immunitatem habent.
- PDF 100 18 Clerici sunt immunes à poenitentia publica, prout ad illam publicè peragendam laici tenentur.
- PDF 100 19 Familia Episcopi gaudet privilegio fori.
- PDF 101 20 Familia armata ipsius Episcopi eodem privilegio gaudet. Familiae appelatione, qui veniant.
- PDF 101 21 Sacerdotibus apud Gentiles quanta esset veneratio, & quantus honor tribueretur, & num. 31.
- PDF 101 22 Constantinus Imperator, quantum tribuerit sacerdotibus: item & Imperator Valentinianus.
- PDF 101 23 Episcopus qualis eligi debeat, & nu. 27.
- PDF 101 24 Imperator electioni Episcoporum non debet interesse, quibus caput suum submittere debet.
- PDF 101 25 Ambrosius nondum baptizatus fuit electus Episcopus Mediolani.
- PDF 102 26 Integritas Praesidentium salus est subditorum.
- PDF 102 27 Eligendi non sunt ad Episcopatum, nisi quos probabilis vita, & ecclesiastica disciplina commendet.
- PDF 102 28 Reges & Principes non debent praeesse Episcopis, sed illis subesse, & obedire tenentur.
- PDF 102 29 Pontificalis dignitas est major regia.
- PDF 102 30 Sacerdotes sunt Regum, & Principum patres, & magistri.
- PDF 102 31 Alexander Magnus reverentiam sacerdoti adhibuit.
- PDF 103 32 Argumentum ab exemplis paganorum desumi potest.
- PDF 103 33 Ioannes Chrysostomus in exilium pulsus, quàm celso animo plura passus sit.
- PDF 103 34 Honorius Imperator Arcadium fratrem acriter de malè gestis contra Io. Chrysostomum reprehendit.
- PDF 103 35 Imperium & ruere, & stare precibus sacerdotum ostenditur.
- PDF 104 36 Innocentius Papa quàm aegrè tulerit mortem S. Io. Chrysostomi.
- PDF 104 37 Innocentius Papa Arcadium Imperatore[m], & Eudoxiam à perceptione sanctißimi Corporis Christi segregavit, & rejecit.
- PDF 104 38 Arcadius Imperator supplex se poenitere sua epistola fatetur, veniam petendo.
- PDF 104 39 Innocentius Arcadium humiliter supplicantem ad sacrum Eucharistiae Sacramentum sumendum restituit.
- PDF 105 40 Eudoxiae Imperatricis genus mortis.
- PDF 105 41 Arcadij Imperatoris justo Dei judicio intempestiva mors.
- PDF 105 42 Io. Chrysostomi persequutores vindicta divina fuerunt percussi.
- PDF 106 43 Cyrillus Episcopus acerbè excruciatus, & afflictus fuit.
- PDF 106 44 Henrici Angliae Regis scelera, & supplicia.
- PDF 106 45 Henrici III. Francorum Regis, & Cardinalis Guisii mors violenta.
- PDF 107 De Bonis Clericorum. Cap. xii.
- PDF 107 Svmmarivm.
- PDF 108 1 Bona, praedia, & posseßiones à quo tempore coeperit Ecclesia poßidere.
- PDF 108 2 Constantinus Imperator, quam liberalitatem Ecclesiae fecerit, & quantum ecclesiasticis detulerit.
- PDF 108 3 Constantini donationem Ecclesiae Romanae factam fuisse validam, probatur ex pluribus.
- PDF 108 4 Constantini donatio fuit expressè confirmata, & revocari non potest.
- PDF 109 5 Constantini donatio fuit à Deo, & toto orbe approbata, ac spiritu Dei peracta, ita quòd contrarium tenentes, non careant haeresis suspicione.
- PDF 109 6 Otho primus hujus nominis Imperator, plura Ecclesiae Romanae confirmavit, & donavit.
- PDF 110 7 Idem pro remedio animae suae, & filij sui plures civitates, urbes, & oppida Ecclesiae Romanae donavit.
- PDF 110 8 Ecclesiae Romanae plura, & diversa bona fuerunt donata.
- PDF 110 9 Pipinus, & Carolus Imperatores plura bona Ecclesiae Romanae donarunt.
- PDF 111 10 Donationes Ecclesiae Romanae factae per Principes Imperij fuerunt confirmatae.
- PDF 111 11 Bonorum tria genera habent clerici.
- PDF 112 12 Bonis ecclesiasticis clerici sustentari debent, quia altari serviunt.
- PDF 112 13 Ecclesia, an bona habuerit tempore Apostolorum.
- PDF 112 14 Bona ecclesiastica in quot partes dividenda. Communio rerum frequenter discordias causare solet.
- PDF 112 15 Bona ecclesiastica sunt pauperum, quorum procurationem clerici gerunt, & num. 10.
- PDF 112 16 Papa est omnium beneficiorum dominus.
- PDF 113 17 Episcopi vocantur in partem solicitudinis Papae.
- PDF 113 18 Bona ecclesiastica sunt patrimonium Christi, & Praelatorum, quoad administrationem: pauperum autem quoad sustentationem.
- PDF 113 18 [i. e. 19] Beneficiarij ecclesiastici lege naturali tenentur operibus piis erogare superflua, & num. 13.
- PDF 114 20 Decimae quare dentur clericis.
- PDF 114 21 Oblationes quae sacerdotibus exhibentur, ab ipsis sacerdotibus, qualiter distribui debeant.
- PDF 114 22 Beneficiarius malè impendens beneficii redditus, peccat mortaliter, & an restituere teneatur.
- PDF 114 23 Bona superflua ut judicentur, attenditur personarum qualitas.
- PDF 115 24 Tantò major, & honestior est quilibet, quantò melioribus praeest.
- PDF 115 25 Servitiorum multitudo reddit majorem dignitatem domini.
- PDF 115 26 Nobilitas, & potentia considerantur in beneficiorum collationibus, item & scientia.
- PDF 115 27 Doctores sunt multùm honorandi, & de eorum laudibus.
- PDF 115 28 Beneficia non conferuntur ad voluptates explendas.
- PDF 116 29 Acceptio personarum non est apud Deum.
- PDF 116 30 Venatio, quomodo & quando sit clericis permissa.
- PDF 116 31 Bona Ecclesiae oblata in primitiva Ecclesia vendebantur, & de eorum pretio sustentabantur pauperes.
- PDF 116 32 Bona Ecclesiae oblata, quare nunc conservantur matricibus ecclesiis.
- PDF 116 33 Clerici habentes patrimonium in primitiva Ecclesia non poterant quicquam percipere ab Ecclesia, quamvis illi inservirent, & quare, & cur nunc observetur contrarium.
- PDF 117 34 Beneficiati, deductis impensis pro sustentatione necessariis, superflua in ecclesiae usum, & instaurationem expendere tenentur.
- PDF 117 De Immunitate Ecclesiarum. Cap. xiii.
- PDF 117 Svmmarivm.
- PDF 119 1 Ecclesiae sunt domus orationis, exclusis clamoribus, seditionibus, consilijs publicis, parlamentis, & aliis negotiationibus.
- PDF 119 2 Coemeteria, & Ecclesiae eadem immunitate gaudent.
- PDF 119 3 Porticus item, & Ecclesiarum atria.
- PDF 120 4 Ecclesiis matricibus quadraginta, minoribus verò ecclesiis triginta passuuum circumcirca immunitas est concessa.
- PDF 120 5 Sacrilegium committitur ob violationem immunitatis ecclesiarum.
- PDF 120 6 Capellae existentes intra muros Castellorum, parochiales, aliaeve Ecclesiae, quae gaudeant immunitate.
- PDF 120 7 Ecclesia etiam non consecrata, in qua divina officia celebrantur, vel Episcopus crucem posuit, eadem immunitate gaudet.
- PDF 120 8 Hospitalia item, & seminaria, & aliae domus piae.
- PDF 120 9 Causae sanguinis in ecclesia, vel coemeterijs agitari non debent.
- PDF 121 10 Processus factus per judicem saecularem in ecclesia, & coemeterio est ipso jure nullus.
- PDF 121 11 Abstrahens quem de ecclesia, vel atrio ecclesiae, vel de porticibus ipsius, quam poenam incurrant, & num. 13.
- PDF 121 12 Adhaerens ecclesiae, vel ejus porticibus, gaudet privilegio immunitatis.
- PDF 121 13 Fugiens ad ecclesiam, si fuerit inde violenter exiractus, debet restitui.
- PDF 121 14 Palatium Episcopi gaudet immunitate ecclesiastica, etiamsi extra circuitum Ecclesiae.
- PDF 121 15 Gregorius XIV. super abducendis, vel extrahendis delinquentibus ab Ecclesia indulta aliàs concessa reduxit, & moderatus fuit.
- PDF 122 16 Casus quibus immunitas Ecclesiarum delinquentibus non prodest, & num. 24.
- PDF 122 17 Extrahi ab Ecclesia, etiam exempta, nullus delinquens debet in casibus permissis, nisi de licentia expressa Episcopi, vel ejus Officialis.
- PDF 123 18 Extracti ab Ecclesia in casibus permißis debent detineri in carceribus Ecclesiae, quousque Episcopus cognoverit de delicto delinquentis.
- PDF 123 19 Haeresis crimen non potest per judicem saecularem cognosci, sed ad ecclesiasticum ejus cognitio spectat.
- PDF 123 20 Contravenientes dispositioni dictae Bullae Gregorij XIV. quam poenam incurrant.
- PDF 124 21 Clausula in Brevibus, aut Bullis, quorum tenores, &c. operatur, ut totus tenor contrariarum habeatur pro expresso.
- PDF 124 22 Delinquentes in Ecclesiis, vel coemeteriis sub spe immunitatis, immunitate non gaudent.
- PDF 124 23 Laicus delinquens in Ecclesia, an debeat puniri per judicem laicum, vel ecclesiasticum.
- PDF 124 24 Crimen punitum in foro saeculari, an poßit puniri in foro ecclesiastico, si crimen sit misti fori.
- PDF 125 25 Mulieres, quae prae verecundia, aut alijs de causis partum exponunt, vel alio modo occidunt, si detecto flagitio in Ecclesiis se recipiant, an gaudeant immunitate.
- PDF 125 26 Proditor quis dicatur.
- PDF 126 26 [i.e. 27] Assaßini, qui dicantur.
- PDF 126 28 Clausula sublata, tollit facultatem aliter judicandi.
- PDF 126 29 Excommunicati gaudent etiam immunitate ecclesiarum.
- PDF 126 30 Iudaeus confugiens ad Ecclesiam, an gaudeat immunitate.
- PDF 127 31 Infideles neque eadem immunitate gaudent, & num. seq.
- PDF 127 32 Iudaei non sunt cogendi ad fidem, possunt tamen cogi ut admittant praedicatores Evangelij, & quid, si eos admittere nolint.
- PDF 127 33 Executio qualiter fieri debeant in captura illius, qui ad Ecclesiam confugit.
- PDF 127 34 Cingari an gaudeant immunitate ecclesiastica.
- PDF 128 35 Gentiles ob templorum violationem gravia flagella sustinuerunt.
- PDF 128 36 Nabuchodonosor Rex Babylonis ob templi depraedationem gravia flagella passus fuit.
- PDF 129 37 Balthasar Rex ob profanationem vasorum templi fuit miserrimè occisus.
- PDF 129 38 Heliodorus, qui conatus fuit aerarium templi pecuniis spoliare, graves poenas sustinuit.
- PDF 129 39 Leo Imperator, & Antiochus Rex, ob templorum violationem miserrimè moriuntur.
- PDF 129 40 Bonifacius dux exercitus, qui ab Ecclesia delinquentem extrahi jusserat, graviter fuit reprehensus.
- PDF 130 41 Bonifacius in Ecclesia captum libertate donavit, & ipsum valdè poenituit.
- PDF 130 42 Honorius Imperator, ne quis ab Ecclesia extrahatur, lege prohibet singulari.
- PDF 130 43 Theodosius Imperator Ecclesiam maxima cum reverentia, & humilitate ingrediebatur.
- PDF 131 De Immunitate Bonorum ecclesiasticorum. Cap. xiv.
- PDF 131 Svmmarivm.
- PDF 133 1. Clerici, & bona Ecclesiastica, tam jure divino, quàm humano gaudent privilegio immunitatis. & n. 3. & n. 5.
- PDF 133 2. Pharao divinae legis ignarus sacerdotes, & eorum bona immunitate gaudere voluit, & eisde[m] alimonia[m] ministravit.
- PDF 133 3. Clerici & eorum bona etiam ex jure Caesareo gaudent immunitate.
- PDF 133 4. Clerici & eorum bona etiam ex jure Caesareo gaudent immunitate.
- PDF 134 5. Imperatores, Reges, Principes, & alij à clericis, & bonis ecclesiasticis taleas, aut alia onera exigentes graves poenas incurrunt.
- PDF 134 6. Coloni, & servitores clericorum pro parte colonica gaudent immunitate.
- PDF 135 7. Clerici spirituales res sunt, & ex toto corpus, & animam in servitium, & sortem Christi dederunt.
- PDF 135 8. Clerici exemplo gentilium ab exactionibus & tributis exempti dicuntur.
- PDF 135 9. Immunitas clericorum naturalem habet aequitatem.
- PDF 136 10. Christus rerum ecclesiasticaru[m] proprietate[m], & possessione[m] habet, non Praelatus. Bona ecclesiae sunt deputatausibus clericorum, & pauperum.
- PDF 136 11. Pedagia, & alia onera de facto à clericis exigentes poenas plures incurrunt. Ius io Papae obligat ex praecepto.
- PDF 137 12. Excommunicari nemo potest, nisi vocatus, si excessus non est notorius.
- PDF 137 13. Notoria, quae dicantur. Pedagu[m] quid sit, & an differat à vectigali.
- PDF 137 14. Clericoru[m] immunitas est personalis, & non transit ad emptorem rerum ipsaru[m]. Conditio mutatur ex mutatione persona.
- PDF 137 15. Pedagij ratione orta quaestio inter levatorem ipsius, & delatorem reru[m], qualiter sit terminanda.
- PDF 138 16. Equites S. Ioan. Hierosolymitani sunt veri religiosi, & gaude[n]t privilegio immunitatis Equitu[m] dicti ordinis professio qualiter fiat.
- PDF 138 17. Clausula sublata &c. quid operetur.
- PDF 138 18. Clerici, & ecclesiae an teneantur conferre, & contribuere ad refectionem pontium & viarum, & num. 19. & 20.
- PDF 138 19. Leges Imperiales da[m]mnosae ecclesiasticae jurisdictioni non ligant clericos, nisi specificè ab Ecclesia fuerint approbatae.
- PDF 139 20. Leges Imperiales da[m]mnosae ecclesiasticae jurisdictioni non ligant clericos, nisi specificè ab Ecclesia fuerint approbatae. Lites pendentes in foro ecclesiastico sunt decidendae secundum canones.
- PDF 139 21. Clerici sunt etia[m] exempti à custodia civitatis tempore belli, a refectione muroru[m] civitatis, & alijs oneribus. & n. 29.
- PDF 139 22. Clerici pluribus casibus non gaudent immunitate.
- PDF 139 23. Episcopus in tangentibus totu[m] cleru[m], oportet, quòd habeat consensu[s] totius cleri:imo etiam requiritur auctoritas Sedu Apostolicae.
- PDF 140 24. Clerici tenentur ad omnia onera; quae convertuntur in utilitatem communem clericorum.
- PDF 140 25. Laici exigentes onera à clericis, & dantes consiliu[m], auxilium, vel favorem, exco[m]municationis sententiam in canonibus, & in Bulla Coenae Domini contenta[m] incurru[n]t.
- PDF 141 26. Absolvi à censuris in Bulla Coena Domini contentis, nemo potest, nisi a Papa, praeterquàm in articulo mortis, neq[ue] etiam tu[n]c, nisi de stando Ecclesiae mandatis, & satisfaciendo cautione praestita.
- PDF 141 27. Absolvere potest quilibet sacerdos in articulo mortis à quibuscunq[ue] casibus reservatis.
- PDF 141 28. Ecclesia, sive clericus, in que[m] pervenit res allibrata, an teneatur ad collectas, & n. seq.
- PDF 141 29. Immunitas concessa alicui extenditur ad bona postea quaesita.
- PDF 142 30. Collectandi jus habet executionem paratam, sed fallit contra personas ecclesiasticas, & earum colonos, qui debent audiri, ubi disputatur de immunitate.
- PDF 142 31. Collectas publicas clericorum coloni solvere non tenentur.
- PDF 143 32. Res minoris aestimantur ratione oneris illis injuncti.
- PDF 143 33. Servi clericorum eodem privilegio gaudent, quo ipsi clerici.
- PDF 143 34. Statuta & consuetudines laicorum contra libertate[m] ecclesiastica[m] ipso jure su[n]t nulla.
- PDF 143 35. Colonos clericorum pro traffico, seu colonia, item, & bona ecclesiastica gravantes, quas poenas incurrant.
- PDF 144 36. Statuentes co[n]tra ecclesiasticam libertatem, scriptores, potestates, & aliae personae, nisi statuta de libris fecerint amoveri, sunt ipso jure excommunicati.
- PDF 144 37. Statuta, quae dicantur contra libertatem ecclesiasticam.
- PDF 144 38. Domini temporales prohibentes subditis necum personis ecclesiasticis co[n]trahant, vel communia exhibeant, ipso facto excommunicationem incurrunt.
- PDF 144 39. Statutum laicorum prohibens alienationem immobilium in ecclesias, vel monasteria, non valet.
- PDF 145 40. Opinio, quae favet Ecclesiae in dubiis opinionibus in judicando, & consulendo, est tenenda.
- PDF 145 41. Statutum contra libertatem Ecclesia in volumine statutorum insertum, quomodo sub poena excommunicationis sit abolendum.
- PDF 145 42. Redditus ecclesiastici, qui in subventionem Principum bellorum causa suscipiuntur, malos eventus pariunt.
- PDF 145 43. Regnum Franciae ob malam bonorum ecclesiasticorum administrationem in domum Caroli Magni fuit translatum.
- PDF 145 44. Ludovicus II. Francorum Rex privilegia ecclesiastica innovavit.
- PDF 145 45. Regnum Francia ob malam bonorum Ecclesiasticorum administrationem à descendentia Caroli magni in stirpem Vgonis Capeti fuit translatum.
- PDF 145 46. Pragmatica sanctio beneficioru[m] causa in Regno Franciae edita somes plurium malorum.
- PDF 145 47. Concordia inter Leonem X. Papam, & Franciscu[m] Francorum Regem super collatione beneficioru[m] inita malos parit exitus.
- PDF 145 48. Linea stipitis de Valiis ex persona Henrici III. Regis Francorum violenter occisi extincta, in personam Henrici Borbonij fuit translata.
- PDF 145 49. Bona ecclesiastica usurpantes propria amittunt.
- PDF 145 50. Bona ecclesiae oneribus gravantes poenas, & flagella non evadunt.
- PDF 145 De Bonis Ecclesiae non alienandis. Cap. xv.
- PDF 145 Svmmarivm.
- PDF 148 1. Alienatio de rebus Ecclesiae fieri non potest.
- PDF 148 2. Extravagans: Ambitiosae, an procedat etiam in bonis Ecclesiae feudalibus, emphyteuticisue consuetis infeudari, vel emphyteuticari juxta consuetum, & num. 29. Res semel affecta alienabilis semper durat alienabilis. Cessante causa, cessat effectus.
- PDF 148 3. Concessionis causa, quando adhuc durare videatur, & quomodo cesset.
- PDF 149 4. Extravagans: Ambitiosae, an procedat tam in rebus magni, quam parvi, & exigui valoris.
- PDF 149 5 Alienans aliquid de jure Ecclesiae est honore privandus.
- PDF 149 6 Extravagans: Ambitiosae, non procedit in bonis immobilibus pauci momenti, ut sunt terrulae, & vineolae.
- PDF 149 [7] Res [...] an sit parvi valoris, attendenda est consuetudo loci.
- PDF 149 8 Fundus sterilis Ecclesiae potest dari in emphyteusim, ut ad culturam reducatur.
- PDF 149 9 Ecclesiae bona possunt etiam alienari intuitu pietatis, ut in alimoniam pauperum, in redemptionem captivorum, & pluribus alijs de causis.
- PDF 150 10 Episcopi gloria est pauperibus providere, & ignominia sacerdotis est propriis studere divitiis.
- PDF 150 11 Causa prima concessionis qualiter cesset, aut daret.
- PDF 150 12 Loca Romanae Ecclesiae ad cameram Apostolicam devolvuntur.
- PDF 152 13 Alphonsus Estensis Dux Ferrariae petit investituram pro Ducatu Ferrariae in aliam personam prorogari.
- PDF 152 14. Sanctiones omnes Apostolicae irrefragabiliter sunt observandae.
- PDF 152 15 Papa nemo potest dicere, quare ita facis?
- PDF 152 16 Papa subjicitur vinculo juramenti, neque ab eo seipsum absolvere potest.
- PDF 152 17 Papa est solutus legibus, & supra jus positivum dispensare potest.
- PDF 152 18 Papa, an sine causa à juramento absolvere possit.
- PDF 153 19 Devolvenda feuda ad Ecclesiam non possunt amplius reinseudari.
- PDF 153 20 Prohibita aliquare, censetur etiam prohibitum omne illud, per quod pervenitur ad illam.
- PDF 153 21 Prohibita alienatione feudi, intelligitur etiam prohibita locatio ad longum tempus.
- PDF 153 22 Alienatione prohibita, censetur etiam prohibita quaelibet ejus species.
- PDF 154 23 Prohibitio alienandi, quando est geminata, omnis alienatio dicitur omnino rejecta.
- PDF 154 24 Conatus, quando sufficiat ad hoc, ut in poenam incurratur.
- PDF 154 25 Confirmatio Bullae Pij V. de non alienandis bonis ecclesiasticis, facta ab Innocentio IX. & à Clemente VIII.
- PDF 154 26 Dux Mutinae Ducatum Ferrariae occupavit, & quare?
- PDF 154 27 Papa est dispensator ministeriorum Dei, caput Ecclesiae, custósque, & administrator ditionum ad Romanam Ecclesiam pertinentium.
- PDF 155 28 In investituris non comprehensus non suecedit in feudo.
- PDF 155 29 Bona ecclesiastica solita infeudari de jure antiquo post devolutionem alijs in feudum concedebantur, sed hodie hos jus est correctum.
- PDF 155 30 Innocentius IX. non solum confirmavit, sed etiam ampliavit dictam constitutionem Pij V.
- PDF 155 31 Dictiones, eo ipso & ipso jure sunt latae sententiae.
- PDF 156 32 Papa habet utrunque gladium temporalem, & spiritualem.
- PDF 156 33 Defendere seipsum, vim vi repellendo, unicuique, etiam privato gladio temporali, licet.
- PDF 156 34 Iustum bellum, quod. Militare non est delictum.
- PDF 156 35 Petrus Aldobrabdinus S. R. E. Cardinalis Legatus de latere pro recuperatione Ducatus Ferrariae laudatur.
- PDF 156 36 Ducatus Ferrariae sedi Apostolicae restituitur.
- PDF 156 37 Episcopi. Abbates, & alijpraelati, an feuda ad eorum ecclesias devolutas possint aliis in feudare.
- PDF 157 38 Feuda, quando dependent immediatè, & principaliter à camera Apostolica, in casu devolutionis non possunt amplius infeudari.
- PDF 157 39 Vassalli capientes investituram ab Episcopo, in casu devolutionis reinvestiri non possunt.
- PDF 157 40 Praelatus in casu devolutionis debet declarare caducitatem feudi, & dominium utile cum directo, Ecclesiae esse consolidatum, & tunc mensae Ecclesiae incorporatur.
- PDF 157 41 Reservationes sunt odiosae, & stricte intelligendae.
- PDF 158 42 Praedia feudalia vel emphyteutica, quae non videntur expresse prohibita per d. constit. Pij V. & Innoc. IX quando devolvuntur, servanda est dispositio extravag. Ambitiosae & num. seq.
- PDF 158 43 Dictio, tunc, extremitatem temporis significat, & num. 3.
- PDF 158 44 Excommunicati sunt, qui alienant & recipiunt res Ecclesiae alienatas, & tunc infeudatio devolvitur ad Papam.
- PDF 158 45 Beneficia per resignationem vacantia conferentes consanguineis, affinibus, & familiaribus resignantium, tam collatores, quàm provisi suspensionis poenam incurrunt.
- PDF 158 46 Papa omnia potest, & nulla indiget adjectione.
- PDF 158 47 Alienationes omnes quae auctoritate Apostolica ex causa permutationis, vel in emphyteusim admittuntur, qualiter & quibus verbis Ordinariis locorum committantur.
- PDF 158 48 Clausula, vocatis vocandis, facit executorem mistum, unde tenetur citare, & procedere judicialiter.
- PDF 159 49 Delegati plures conjunctim in aliqua causa cum clausula: conscientiam vestram onerantes: an subdelegare possint.
- PDF 159 50 Industria personae electa subdelegari non potest.
- PDF 159 51 Bona Ecclesiae donata sunt Dei.
- PDF 159 52 Ecclesiastica bona usurpantes, & in proprios usus convertentes graves poenas incurrunt, & num. 67.
- PDF 159 53 Clerici usurpationi bonorum ecclesiasticorum consentientes gravioribus poenis plectuntur.
- PDF 159 54 Paulus Papa II. alienationem bonorum ecclesiasticorum prohibuit, gravibus contra omnes contrafacientes poenis appositis.
- PDF 160 55 Inferiores Praelati bona ecclesiarum alienantes, poenam privationis beneficiorum ipso facto incurrunt & num 65.
- PDF 160 56 Bona ecclesiae male alienata ad ecclesias, nullo pretio restituto, revertuntur, & num. 64.
- PDF 161 57 Alienationes bonorum ecclesiasticorum sine consensu Papae sunt nullae.
- PDF 161 58 Papa est dominus omnium beneficiorum.
- PDF 161 59 Littera: si in evidentem, quibus committantur.
- PDF 161 60 Dictio, quorum libet, est generalis, & omnia comprehendit.
- PDF 161 61 Bona immobilia, & etiam pretiosa mobilia alienans graves poenas incurrit.
- PDF 161 62 Iurare tenentur omnes beneficiarij de bonis Ecclesiae non alienandis.
- PDF 162 63 Forma juramenti per Praelatos ecclesiasticos praestandi.
- PDF 162 64 Beneficia vacantia ob malam suorum bonorum alienationem, cessantibus reservationibus Apostolicis, poterunt ab Ordinariis locorum conferri.
- PDF 162 65
- PDF 163 66
- PDF 163 67
- PDF 163 68
- PDF 163 69
- PDF 163 70
- PDF 163 71
- PDF 163 72
- PDF 164 73
- PDF 164 74
- PDF 164 75
- PDF 164 76
- PDF 164 77
- PDF 164 78
- PDF 165 79
- PDF 165 80
- PDF 165 81
- PDF 165 82
- PDF 166 Pars Secvnda.
- PDF 166 De Iurisdictione ordinaria. Cap. i.
- PDF 166 Svmmarivm.
- PDF 159 [i. e. 169] 1 Iursidictio ordinaria est favorabilis: delegata, uti extraordinaria, odiosa, & restringenda.
- PDF 159 [i. e. 169] 2 Iurisdictionis ordinariae potestas in pluribus consistit.
- PDF 159 [i. e. 169] 3 Episcopus ante consecrationem in pluribus jurisdictionem ordinariam potest exercere.
- PDF 159 [i. e. 169] 4 Iursidictionem ordinariam Princeps, lex, & consuetudo tribuere possunt.
- PDF 160 5 Ordinariorum plura sunt genera.
- PDF 160 6 Papa est Ordinarius Ordinariorum, & totius orbis.
- PDF 160 7 Ordinariorum primum locum tenent Cardinales.
- PDF 160 8 Legati de latere, in quibus locis habeant ordinariam jurisdictionem.
- PDF 160 9 Ordinariorum secundum locum tenent Patriarchae & Primates, qui, licèt nomine differant, eorum tamen idem est officium.
- PDF 160 10 Patriarcha est Ordinarius omnium Archiepiscoporum suae Provinciae.
- PDF 160 11 Causae Episcoporum super depositione, aut privatione, à Papa sunt cognoscendae, & terminandae, quandoq[ue] tamen inferioribus committuntur.
- PDF 161 12 Ordinariorum tertium gradum tenent Archiepiscopi, qui sunt judices ordinarij omnium Episcoporum.
- PDF 161 13 Episcopi habent ordinariam jurisdictionem in eorum dioecesi, in qua plura possunt.
- PDF 161 14 Episcopi ordinaria auctoritate possunt synodum convocare.
- PDF 161 15 Statuere prohibitus in aliqua materia, defectu potestatis, potest in illa statuere, fortificando jus commune cum adjectione poenae.
- PDF 161 16 Episcopi possunt habere familiam armatam, & brachium saeculare invocare, quod praestari debet.
- PDF 162 17 Episcopi procuratorem fiscalem habere, & in criminalibus poenas pecuniarias imponere, & exigere possunt.
- PDF 162 18 Episcopi ordinaria auctoritate suas seneentias executioni possunt demandare.
- PDF 162 19 Dictio, ut supra, repetitiva praecedentium habet vim repetitionis verborum supra expressorum.
- PDF 163 20 Episcopi cura esse debet de Sanctorum invocatione, & sacrorum reliquiarum ac imaginum honore, ac veneratione.
- PDF 163 21 Miracula, & novae reliquiae, vel imagines recipi non debent, nisi ab Episcopo recognitae fuerint, & approbatae.
- PDF 163 22 Miraculorum, aut imaginum causa dubia emergentia, quomodo decidenda.
- PDF 163 23 Reliquiae Sanctorum in maxima veneratione sunt habendae.
- PDF 163 24 Syndon Evangelica, qua Christus ad sepulturae mysterium involvi dignatus est, à Carolo Emmanuele Sabaudiae Duce magno studio servatur.
- PDF 164 25 Latriae cultus syndoni Evangelicae sanguinis Christi conspersae debetur.
- PDF 164 26 Festorum dierum celebratio cum omni veneratione debet observari, & contrafacientes sunt poenis plectendi.
- PDF 164 27 Ferijs in honorem Dei indictis, an renunciari poßit.
- PDF 164 28 Feriatis diebus, an juramenta admitti, & sententiae ferri poßint.
- PDF 164 29 Festorum violatio est misti fori, ita ut inter judicem ecclesiasticum, & saecularem sit locus praeventioni.
- PDF 165 30 Basphemiae crimen est misti fori, si non sunt haereticales, quia judicio ecclesiastico hujusmodi blasphemi subijciuntur.
- PDF 165 31 Festorum dierum celebratio cadit sub tertium praeceptu[m] decalogi, & partim morale, partim ceremoniale judicatur.
- PDF 165 32 Episcopus ex causa, & etiam quandoque parochus ab observatione festorum potest dispensare.
- PDF 165 33 Monialium cura Episcopis praecipuè est commissa, super qua maximè debent invigilare.
- PDF 165 34 Virginem, vel viduam cogentes ad ingrediendum monasterium, aut habitum suscipiendum anathematis poenam incuurunt.
- PDF 165 35 Aetas ad habitum suscipiendum Monialibus praescripta, & quae ante profeßionis emißionem requirantur.
- PDF 166 36 Profeßio tam virorum, quàm mulierum, ante decimum sextum annum expletum fieri non potest, aliàs est nulla.
- PDF 166 37 Milites Ordinis S. Ioannis Hierosolymitani tacitè profeßionem emittunt.
- PDF 166 38 Renunciatio ante profeßionis emissionem, ut valeat, quae requirantur.
- PDF 166 39 Professionem emittendi tempus post annum novitiatus ex legitima causa à superioribus cognita potest prorogari.
- PDF 167 40 Novitiatus tempore, excepto victu & vestitu ex bonis Novitij, vel Novitiae monasterio nihil tribui potest.
- PDF 167 41 Professis tam viris, quàm mulieribus non licet quovis praetextu bona immobilia, aut mobilia, tanquam propria, habere.
- PDF 167 42 Religionem per vim, & metum se ingressum praetendens, quando, & quomodo sit audiendus.
- PDF 168 43 Apostatae ipso facto excommunicationis sententiam incurrunt.
- PDF 168 44 Regulares, quomodo de ordine ad ordinem transferri possint.
- PDF 168 45 Abbatissae aetas, quae, & ut eligi possit, quae requirantur.
- PDF 168 46 Clausuram monasteriorum ingredi non debent superiores pro electione Abbatissarum, aut aliarum Praefectarum.
- PDF 168 47 Clausura Monialium ab Episcopis, ubi violata fuerit, diligenter restitui, & ubi est inviolata, maximè conservari debet.
- PDF 169 48 Moniales omnes sub perpetua clausura vivere tenentur.
- PDF 169 49 Moniales, quibus ex causis à monasterijs exire poßint.
- PDF 170 50 Monasteria Monialium nec Episcopis, aut alijs superioribus, & personis ingredi licet, nisi urgentibus neceßitatibus.
- PDF 170 51 Professionem emittere, nec ad clausuram servandam tenentur mulieres, quae fuerunt inhonestae, & in congregatione vivunt.
- PDF 170 52 Ingrediendi septa monasteriorum Monialium licentiam quis concedere possit, & in quibus casibus.
- PDF 171 53 Puellae, educationis causa, de cujus licentia monasterium ingredi poßint.
- PDF 171 54 Puellae, educationis tempore absoluto, quomodo Episcopus providere possit.
- PDF 171 55 Organi concinnatores, & magistri, ad operam eorum praestandam, ut septa monasteriorum ingrediantur, sunt admittendi.
- PDF 171 56 Regulares adeuntes monasteria Monialium sine Episcopi licentia, quomodo puniendi.
- PDF 171 57 Regulares quovis praetextu Moniales alloqui, seu cum illis cibum sumere, aut se refocillare non possunt, sub gravibus poenis.
- PDF 172 58 Regulares, quibus cura Monialium sublata fuit, illas in confeßionibus audire non possunt.
- PDF 172 59 Abbates generales quatuor Ordinum generalium habent ordinariam jurisdictionem in suis monasteriis, & alijs Abbatibus praeferuntur.
- PDF 172 60 Abbates Ordinum generalium verbali benedictione calices, & patenas, ac vestes sacerdotales benedicere possunt, non calices consecrare.
- PDF 172 61 Magnus magister Ordinis sancti Ioannis Hierosolymitani habet ordinariam jurisdictionem cum mero, & misto imperio, quam habent etiam alia capita Ordinum aliarum militiarum.
- PDF 172 62 Vicarij generales Episcoporum, & quamplures alij habent ordinariam jurisdictionem.
- PDF 172 63 Ordinariorum appellatione veniunt Episcopi, Archiepiscopi, Patriarchae, & Primates.
- PDF 173 64 Suspicionis causae, quibus judices possunt allegari suspecti, quae sint.
- PDF 173 65 Suspicionis causae coràm eodem judice sunt allegandae, & juris arbitri elige[n]di.
- PDF 173 66 Appellatio est admittenda à pronunciatione super competentia judicis, vel suspicione.
- PDF 173 67 Appellatio à non admißione ad juris arbitrorum electionem ad Papam est interponenda.
- PDF 173 68 Suspicionis causa contra Ordinarium probata, datur adjunctus, sed regulariter ab eo causa non avocatur.
- PDF 174 69 Suspicionis causa admissa, ad Sedem Apostolicam spectat dicernere, cui causa sit committenda, illamque sibi bene viso committere potest.
- PDF 174 70 Ordinarijs locorum causae in prima instantia sunt regulariter reservatae.
- PDF 174 71 Ordinarij locorum propri[a]e hoc casu, qui dicantur.
- PDF 174 72 Causa intra biennium non terminata, quando habeat locum appellatio.
- PDF 175 73 Causa in prima instantia, quae apud Sedem Apostolicam sint tractandae.
- PDF 175 74 Beneficiales causae vigore Brevis Apostolici in prima instantia in Romana curia cognoscuntur.
- PDF 175 75 Causae in prima instantia ratione celebrati contractus coram Ordinarijs locorum, quae non cognoscantur.
- PDF 175 76 Causae beneficiales super beneficijs affectis, vel reservatis in curia Romana cognoscuntur.
- PDF 175 77. Reservatio inficit titulum, poßeßionem, & operatur etiam reservationem causarum.
- PDF 175 De Potestate jursidictionis delegatae. Cap. ii.
- PDF 175 Svmmarivm.
- PDF 178 1. Ivrisdictio delegata est duplex: à jure, vel ab homine.
- PDF 178 2. Episcopi vigore delegationis Papae in forma dignum, quomodo beneficia Sedi Apostolicae reservata conferant.
- PDF 178 3. Mandata de providendo varijs modis olim concedebantur.
- PDF 179 4 Mandatum de providendo non habet vim provisionis, neque ligat manus habentis facultatem conferendi, quo minus provisio per eum postea facta, valere possit.
- PDF 179 5 Provisionu[m] in forma dignu[m], qualis sit natura
- PDF 179 6 Provisio Papae habet tacitam conditionem, videlicet, si non est alteri jus quaesitum.
- PDF 179 7 Decretum Papae irritans ipso jure, omnia gesta in contrarium annullat.
- PDF 179 8 Possessione sua nemo est amovendus, nisi praevia citatione.
- PDF 179 9 Gratia per subreptionem obtenta ipso facto est nulla.
- PDF 179 10 Gratia à Sede Apostolica pluribus causis redditur nulla.
- PDF 179 11 Impetratio beneficii est facienda cum expressione obtentorum, & veri valoris, ac pensionis alterius beneficii, alioquin gratia redditur nulla.
- PDF 180 12 Motu proprio gratia facta redditur nulla, si non sit facta expressio eorum, de quibus fieri debet.
- PDF 180 13 Clausula in mandatis Papae apposita, dummodo ipsum ad hoc idoneum esse repereris, super quo conscientiam tuam oneramus, an pars, ut assistat examini, sit vocanda.
- PDF 180 14 Actus praejudicialis fieri non potest, nisi vocata parte, de cujus praejudicio agitur.
- PDF 180 15 Probatio de non jure rei non prodestagenti in beneficialibus.
- PDF 180 16 Delegatus pro examine faciendo, an subdelegare possit, si in litteris sit apposita clausula conscientiam tuam onerantes.
- PDF 180 17 Clausula in mandatis apponi solita, dummodo non sit alteri jus quaesitum, quid operetur.
- PDF 181 18 Mandato Apostolica cum clausula, dummodo non sit alteri jus quaesitum, an in illorum executionem debeat pars citaris.
- PDF 181 19 Possessor, ut amoveatur sine causae cognitione, non est de intentione Principis.
- PDF 181 20 Executor nunquam in beneficialibus intelligititur esse mere deputatus.
- PDF 181 21 Executio in beneficialibus in duobus casibus retardari potest.
- PDF 181 22 Dispensatus nunquam praesumitur, nisi dispensatio probetur.
- PDF 181 23 Excommunicati sunt inhabiles ad beneficia obtinenda.
- PDF 181 24 Irregulares sunt inhabiles ad beneficia obtinenda.
- PDF 182 25 Excommunicati non admittuntur ad agendum.
- PDF 182 26 Excommunicatus spoliatus non restituitur.
- PDF 182 27 Executor litterarum in forma Brevis quomodo procedere debeat.
- PDF 182 28 Excommunicari quis non potest, nisi personaliter citetur, & quomodo processus formari debeat.
- PDF 183 29 Stylus Romanae curiae est ubique servandus, qui facit jus. Et omnes in foro ecclesiastico secundum eundem judicare tenentur.
- PDF 183 30 Citatio per edictum ob non tutum accessum, quando sit relaxanda.
- PDF 183 31 Citatus per edictum adhoc, ut excommunicetur, quid sit probandum.
- PDF 183 32 Exceptio excommunicationis incontinenti probata excludit agentem, non obstante clausula, teq[ue] à quibusuis excommunicationis.
- PDF 183 33 Excommunicatus rescriptum impetrare non potest.
- PDF 184 34 Dictio taxativa excludit omnes alios casus, praeter expressos.
- PDF 184 35 Excommunicatus post absolutionem restituitur ad jura lapsu temporis perdita.
- PDF 184 36 Sententia declaratoria excommunicationis, an per appellationem suspendi possit.
- PDF 184 37 Clausula, appellatione remota, quid operetur.
- PDF 184 38 Clausulatu istic attente circumspicias, quae apponi solet in litteris Apostolicis beneficiorum per resignationem vacantium, quid operetur.
- PDF 184 39 Bonus quilibet praesumitur, nisi probetur malus.
- PDF 184 40 Dolus in dubio non praesumitur.
- PDF 184 41 Resignatio simoniaca, quomodo sit valida in odium resignantis.
- PDF 185 42 Resignans titulum, & possessionem beneficii amittit, nec ille, qui per simoniam est beneficium adeptus, illud retinere potest.
- PDF 185 43 Clausula, & non alias, aliter, nec alio modo, necessitatem importat, & inducit formam:
- PDF 185 44 Simoniae crimen in beneficio committens est excommunicatus.
- PDF 185 45 Extensio fit de persona ad personam in lege poenali, ut evitentur pericula animarum.
- PDF 185 46 Simoniacorum beneficia ipso jure vacant, & possunt impetrari.
- PDF 185 47 Clausula, vocatis vocandis, facit executorem mistum, unde tenetur citare, & procedere judicialiter.
- PDF 185 48 Beneficium conferri non potest per privationem, nisi elapsis decem diebus, à die latae sententiae.
- PDF 185 49 Appellatio an admittitur in crimine simoniae.
- PDF 186 50 Dispensationes quacunq[ue] auctoritate concedendae Ordinarijs illorum, qui eas impetraverint committuntur, & nihil pro illarum executione accipi potest.
- PDF 186 51 Episcopi, tanquam Sedis Apostolicae delegati, de communicationibus ultimarum voluntatum cognoscunt.
- PDF 186 52 Episcopus cognoscit super litteris Apostolicis in forma, si in evidentem, & monitorialibus pro occultis.
- PDF 186 53 Delegati jurisdictio, ubi causae cognitio requiritur, per sola[m] citatitione[m] perpetuatur.
- PDF 186 54 Mortuo delegante, an expiret jurisdictio.
- PDF 187 55 Delegationis litterae gratiae, vel justitiae concessa ante diem obitus praedecessoris à Papa successore convalidantur.
- PDF 187 56 Delegatus in citatione facienda debet inserere tenorem rescripti.
- PDF 187 57 Delegatio, an transeat in successorem.
- PDF 187 58 Delegatus Pape, vel alterius Principis, potest subdelegare.
- PDF 187 59 Delegatus est major quocunque Ordinario in causa delegata.
- PDF 187 60 Episcopi habent jurisdictionem delegatam à lege in pluribus casibus.
- PDF 187 61 Episcopi compellere possunt Abbates, & Priores monasteriorum negligentes in habenda lectione Sacrae Scripturae in monasteriis, ubi commodè haberi potest.
- PDF 187 62 Episcopi possunt animadvertere in Praedicatores, errores aut scandala disseminantes.
- PDF 187 63 Episcoporum officium est providere, ne parochiales ecclesiae, aut alia beneficia personalem residentiam requirentia, suis debitis obsequiis defraudentur.
- PDF 188 64 Episcopi possunt animadvertere in regulares extra monasteria degentes, si delinquant.
- PDF 188 65 Episcopi possunt visitare, corrigere, & emendare capitula cathedralium, &c. ecclesias, & personas.
- PDF 188 66 Episcopi possunt cognoscere contra regulares extra monasteria degentes, ac de civilibus causis mercedum & miserabilium personarum.
- PDF 188 67 Episcopi tanquam Sedis Apostolicae delegati, cognoscunt de supreptione, & obreptione gratiarum Apostolicarum.
- PDF 188 68 Episcopi possunt distributiones quotidianas constituere in collegiatis, ubi non sunt.
- PDF 188 69 Episcopi possunt erigere novas parochias, & cogere rectores ecclesiarum ad sibi adiungendos alios sacerdotes.
- PDF 189 70 Parochiae novae, quando erigi possint.
- PDF 189 71 Episcopi beneficioru[m] uniones facere possunt.
- PDF 189 72. Episcopi illitteratis, & imperitis, coadjutores, aut vicarios ad tempus deputare possunt cu[m] portione fructuu[m], incorrigibilesq[ue] punire, & beneficiis privare.
- PDF 189 73 Illiterati non placent in ecclesia Dei.
- PDF 190 74 Episcopi transferre possunt beneficia simplicia, etiam jurispatronatus ex ecclesiis, quae vetustate, vel aliàs collapsa sunt in alias Ecclesias.
- PDF 190 75 Episcopi, tanquam Sedis Apostolicae delegati, quae visitare, & corrigere possint.
- PDF 190 76 Episcopi possunt prohibere, corrigere, statuere, & providere omnis, quae ad avaritiam, & ad irreverentiem spectant in missis celebrandis.
- PDF 191 77 Episcopi possunt animadvertere in notarios male officium suum exercentes.
- PDF 191 78 Episcopi in omnibus ijs, quae ad visitationem, & morum correctionem subditorum suorum spectant, omnem potestatem habent.
- PDF 191 79 Episcopi possunt procedere contra Protonotarios, Comites Palatinos, capellanos regios, & alios privilegiatos, & quomodo.
- PDF 192 80 Episcopi cognoscere possunt de electionibus, praesentationibus, nominationibus, institutionibus, collationibus, & possessionum, ac beneficiorum traditionibus.
- PDF 192 81 Episcopi possunt visitare clausuram in omnibus monasterijs monialium, etiam Episcopis non subjectis.
- PDF 192 82 Monasteria quae sub immediata Sedis Apostolicae protectione reguntur, quomodo Episcopis subdi possint.
- PDF 192 83 Episcopi uti Sedis Apostolicae delegati, etiam officiales sanctae Inquisitionis, & professores in aliqua Vniversitate exemptes, ad solutionem legatorum piorum compellere possunt.
- PDF 192 De Collatione Beneficiorum. Cap. iii.
- PDF 192 Svmmarivm.
- PDF 196 1 Collatio beneficiorum de jure communi Episcopis competit, quocunque temporè vacent.
- PDF 196 2 Collatio beneficiorum regulariter hodie Episcopis in quatuor duntaxat mensibus spectat.
- PDF 196 3 Collatio beneficiorum vigore alternaetivae ad Episcopos in sex mensibus est concessa.
- PDF 196 4 Alternativa Episcopi non residentes gaudere non possunt.
- PDF 196 5 Alternativa est Episcopis cum dictione taxativa vere, & personaliter duntaxat concessa.
- PDF 197 6 Clausula, sublata, &c. removet facultatem alitir interpretandi.
- PDF 197 7 Collatores in conferendis beneficijs fines facultatis servare debent.
- PDF 197 8. Legis auxilium frustra quaerit, qui in legem committit.
- PDF 197 9 Episcopi, quando abesse non dicantur.
- PDF 197 10 Beneficiorum pluralitas semper fuit odiosa.
- PDF 197 11 Episcopus, quando habenti unum beneficium alterum conferre possit.
- PDF 198 12 Episcopus, an possit ad duo beneficia sub eodem tecto d spenfare.
- PDF 198 13 Papae scientia in collatione plurium beneficiorum pro dispensatione habetur:
- PDF 198 14 Aetas ad obtinenda beneficia, quae requiratur.
- PDF 198 15. Dispensare non potest Episcopus super aetatis defectu.
- PDF 198 16 Dispensatio super decretis concilii Tridentini soli Papae est reservata.
- PDF 198 17 Episcopi ordinaria auctoritate quibus beneficia conferre possint.
- PDF 198 18 Tempus ad promovendum, statutum est unius anni.
- PDF 199 19 Beneficia regularia regularibus, & secularia secularibus sunt conferenda.
- PDF 199 20 Canonicatus ecclesiarum collegiatarum, quibus conferendi.
- PDF 199 21 Canonicatus ecclesiarum collegiatarum conferri possunt juxta juris communis dispositionem.
- PDF 199 22 Extensio in legib[us] correctoriis licita no[n] est.
- PDF 199 23 Parochiales per obitum vacantes praevio concursu, sunt conferendae.
- PDF 199 24 Examinatores pro exploranda idoneitate ad beneficia obtinenda, quomodo eligendi, & num. 25.
- PDF 199 25 Examinatores occasione examinis nihil accipere possunt, alioquin simoniae crimen committunt.
- PDF 200 26 Collatio ecclesiae parochialis, praevio examine, ab examinatoribus in Synodo dioecesana non deputatis, est nulla.
- PDF 200 27 Parochiali ecclesia vacante, quomodo interim de vicario sit providendum.
- PDF 200 28 Edictum pro concursu parochialium, quomodo providendum.
- PDF 200 29 Arbitrium Episcopi, in tempore edicti publicati prorogando, ultra alios decem dies extendi non potest.
- PDF 200 30 Examine peracto in concursu, & tempore elapso, si alius veniat, non est admittendus.
- PDF 200 31 Concursus coràm quibus fieri debeat.
- PDF 200 32 Eligentes bonum ad parochialem, qui meliorem eligere possunt, peccant.
- PDF 201 33 Examinati, & approbati in concursu ad parochiales, qui praeferendi.
- PDF 201 34 Electio magis idonei in concursu, non ad examinatores, sed ad Episcopum spectat.
- PDF 201 35 Examinatorum vota, quomodo sint explananda.
- PDF 201 36 Appellatio non datur à reprobatione examinatorum, sed tantùm à mala Ordinariorum electione.
- PDF 201 37 Appellare quando liceat à mala electione.
- PDF 201 38 Collationes parochialium contra formam sacri concilij factae sunt nullae.
- PDF 201 39 Parochiales jurispationatus laicorum per concursum conferri non debent.
- PDF 202 40 Parochialis, de cujus jurepatronatus dubitatur, quomodo sit conferenda.
- PDF 202 41 Patroni ad praesentandum habent laici quadrimestre, & clerici semestre tempus.
- PDF 202 42 Parochiali jurispatronatus ecclesiastici vacanti quomodo providendum.
- PDF 202 43 Electio magis idonei spectat ad Episcopum per concursum, etiamsi institutio ecclesiae parochialis spectet ad inferiorem collatorem.
- PDF 202 44 Parochiali ad institutionem, seu praesentationem capituli vacanti, quomodo sit providendum.
- PDF 202 45 Institutione parochialis ad capitulum spectante, Episcopus digniorem eligere debet.
- PDF 202 46 Iuspatronatus mistum sortitur naturam iurispatronatus ecclesiastici.
- PDF 202 47 Possidens sundum indivisum cum pupillo gaudet privilegio pupilli.
- PDF 203 48 Privilegium ecclesiae in indivisis transit in laicum.
- PDF 203 49 Parochiali ecclesiae, cujus oblatio ad inferiorem collatorem spectet, vacanti, quomodo providendum.
- PDF 203 50 Parochialis ab inferiori collatae forma concursus omissa, provisio est nulla, & collatio Sedi Apostolicae reservatur.
- PDF 203 51 Parochiali, ecclesia vacante, cujus inferior habet praeventionem, quomodo providendum.
- PDF 203 52 Parochiali ad inferiorem collatorem spectante, si vacet, electio vicecurati donec de rectore provideatur, ad Episcopum spectat.
- PDF 203 53 Concursum facere non potest Abbas, etiamsi jura quasi Episcopalia, habeat, licetis sit nullius dioecesis.
- PDF 203 54 Concursum quando facere possit Abbas nullius dioecesis.
- PDF 204 55 Edicto concursus publicato, si unus tantùm examini se praesentaverit, solus debet examinari.
- PDF 204 56 Edictum pro concursu habendo, bis proponi non debet.
- PDF 204 57 Parochiales, quibus de causis sine concursu conferri possint, & 63.
- PDF 204 58 Parochialium collationes Episcopi infra sex menses facere tenentur, aliàs collatio devolvitur ad Papam.
- PDF 204 59 Parochialibus vacantibus in mensibus Papae reservatis, quomodo providendum.
- PDF 204 60 Institutio praesentatorum ad parochiales, quando devolvatur ad superiorem.
- PDF 204 61 Conferre possunt Episcopi beneficia vacantia per simplicem permutationem.
- PDF 204 62 Parochialibus vacantibus causa permutationis, an examen requiratur.
- PDF 205 63 Parochiales, quibus casibus, sine examine conferri possint.
- PDF 205 64 Parochiales, quomodo minus idoneu[s] conferri possint.
- PDF 205 65 Permutatione beneficiorum pro parte non completa, an pars laesa veniat restituenda.
- PDF 205 66 Resignationes quibus ex causis Ordinarij admittere possint.
- PDF 205 67 Beneficia per resignationes in manibus Ordinariorum factas vacantia, quibus personis conferri non possint.
- PDF 205 68 Beneficia per resignationem vacantia personis prohibitis conferentes, & illa recipientes, graves poenas incurrunt.
- PDF 206 69. Parochiali per simplicem resignationem vacante, familiaris Episcopi ad concursum non est admittendus.
- PDF 206 70 Absolvere potest quilibet sacerdos approbatus in articulo mortis à quibuscunque casibus reservatis.
- PDF 206 72 [i. e. 71] Magnus Magister, & alij ordinis S. Ionis Hierosolymitani sunt veri Ordinarij. Magnus Magister, & alij ordinis Sanctorum Mauritij, & Lazaris sunt veri Ordinarij.
- PDF 206 72 Collatio auctoritate ordinaria facta, est magis privilegiata, quàm collatio facta vigore privilegiorum.
- PDF 206 73 Collatio auctoritate ordinaria à collatione vigore privilegiorum facta, quomodo differat.
- PDF 206 74 Magnus Magister quolibet quinquennio unam commendam cujus libet Prioratus conferre potest.
- PDF 207 75 Injuriam nemini facit, qui suo utitur jure.
- PDF 207 76 Magnus Magister habet collationem camerarum magistralium.
- PDF 207 77 Commendae camerae Magistralis per assumptionem ad Episcopatum vacant.
- PDF 207 78 Beneficia vacantia in curia Romana sunt specialiter Sedis Apostolicae reservata.
- PDF 207 79 Magnus Magister ordinis S. Ioannis Hierosolymitani, beneficia ejusdem religionis in curia vacantia conferre potest.
- PDF 207 80 Beneficia ordinis Hierosoymitani non cadunt sub reservationibus Apostolicis.
- PDF 208 81 Hospitalia de jure communi non comprehenduntur sub reservatione Apostolica.
- PDF 208 82 Decimae Papalis impositio non extenditur ad hospitalia.
- PDF 208 83 Exceptio firmat regula[m] in non exceptuatis.
- PDF 208 84 Verba: quaecunque, & quibusvis: sunt generalia, quae nihil excludunt.
- PDF 208 85 Clausula: sive alio quovis modo vacet: capit quemcunque modum vacandi.
- PDF 208 86 Feudum regulariter ad descendentes masculos legitimos, & naturales tantùm transit.
- PDF 208 87. Feudum regulariter non venit in restitutione fidei commißi universali.
- PDF 209 88 Feudum receptum pro se, suisque haeredibus & successoribus quibuscunque, transit testamento ad extraneos haeredes.
- PDF 209 89 Totum, & pars eodem debet jure censeri.
- PDF 209 90 Beneficia vacantia per obitum officialium, & familiarium magni Magistri, sunt eidem magno Magistro reservata.
- PDF 209 91 Magnus Magister, & conventus regulariter conferunt fratribus commendas.
- PDF 209 92 Priores, & Castellanus empostae, quando commendas conferre poßint.
- PDF 209 93 Prioratus, quot commendas habeant.
- PDF 210 94 Priores, Baiulivi & singuli commendatarij beneficia auctoritate ordinaria conferunt.
- PDF 210 95 Presbyteri seculares beneficia ordinis Hierosolymitani obtinere non possunt.
- PDF 210 96 Posseßione sua nemo privari potest sine causae cognitione.
- PDF 211 97 Parochiales ecclesiae ordinis Hierosolymitani, praevio examine, coràm Episcopis sunt conferendae.
- PDF 211 98 Ordinis Sancti Ioannis Hierosolymitani personae, & bona sunt exempta à jurisdictione quorumcunque.
- PDF 211 99 Magnus Magister, & Conventus ordinis Hierosolymitani habent merum, & mistum imperium in personas, & bona ejusdem ordinis.
- PDF 211 100 Collationes, Bullae, scientia, & litterae magni Magistri exequi ubique possunt, nullo desuper expectato consensu.
- PDF 211 101 Conservatores à religione Hierosolymitana, qui eligi poßint.
- PDF 212 102 Conservatores regulariter tribunal erectum habere, & ultra quinquennium litterarum conservatoriarum beneficio gaudere non possunt.
- PDF 212 103 Conservatoriae pluribus non fuerunt sublatae, nec imminutae.
- PDF 212 104 Conservatores, quando eligi poßint à regularibus.
- PDF 212 105 Visitare possunt Episcopi parochiales ordinis Hyerosolimitani in pluribus.
- PDF 213 106 Episcopi, in quas personas ordinis Hierosolymitani jurisdictionem exercere possint.
- PDF 213 107 Privilegia ordinis Hierosolymitani, quibus non suffragentur.
- PDF 213 108 Privilegium concessum monachis super immunitate tutelae non suffragatur si vagentur.
- PDF 213 109 Beneficium datur propter officium, sed ab fornicationem dimittens, amittit beneficium.
- PDF 213 110 Parochiales conferu[n]tur, ut parochi residea[n]t & ob no[n] residentia[m] sunt privandi.
- PDF 213 111 Beneficia dantur, ut ecclesiis inserviatur, & excommunicato proventus sunt subtrahendi.
- PDF 214 De Resignationibus. Cap. iv.
- PDF 214 Svmmarivm.
- PDF 216 1 Resignationes aliae simplices, aliae conditionatae.
- PDF 216 2 Resignationes conditionatae fiunt pluribus modis.
- PDF 216 3 Resignatio facta cum clausula, in favorem talis. N. & non alitèr, nec alio modo, an admittatur.
- PDF 216 4 Resignatio ex causa permutationis non tenet, nisi resignanti de alio beneficio provideatur.
- PDF 217 5 Resignatio potest fieri cum designatione personae, cum reservatione omnium fructuum, demptis scutis centum pro titulari, vel cum reservatione pensionis annuae.
- PDF 217 6 Resignatio, nisi fuerit facta juxta formam mandati, non valet, etiamsi supplicatio fuerit expedita.
- PDF 217 7 Clausula quae in mandatis solet apponi, & non aliàs, aliter, nec alio modo necessitatem inducit, ita quod ejus transgressio vitiet actum.
- PDF 217 8 Mandatum datum ad resignandum, vel ad consentiendum reservationi pensionis, re integra, potest quandocunque revocari, sed est revocatio intimanda.
- PDF 217 9 Resignationes beneficiorum in Romana curia sunt publicandae intra sex menses, si beneficia sint citra montes, si verò ultra, intra novem à data concessionis gratiae numerandes.
- PDF 218 10 Beneficiorum permutationes sunt publicandae.
- PDF 218 11 Resignationes beneficiorum quorumcunque sunt publicandae.
- PDF 218 12 Resignationes quae consistorialiter fiunt, non sunt publicandae.
- PDF 218 13 Resignationes, & jurium cessiones auctoritate ordinaria intra mensem admitti, aut reijci debent.
- PDF 218 14 Resignationes, quibus casibus sint nullae.
- PDF 218 15 Resignationes beneficiorum auctoritate ordinaria collatorum intra tres menses debent publicari.
- PDF 218 16 Resignationum publicatio in quibus, & quomodo fieri debeat.
- PDF 219 17 Resignationes beneficiorum ruralium, quomodo debeant publicari.
- PDF 219 18 Resignationes propter impedimentum belli, vel pestis, quibus in locis fieri debeant.
- PDF 219 19 Resignationes, vel cessiones jurium beneficiorum litigiosorum, quomodo sint faciendae.
- PDF 219 20 Cardinales sub constitutione de publicandis resignationibus comprehenduntur.
- PDF 219 21 Forma à lege data non servata corruit actus.
- PDF 219 22 Formae defectus, major est, quàm defectus materia.
- PDF 219 23 Forma certa data à jure, vel ab homine, paria sunt agere directe contra, vel citra.
- PDF 219 24 Alienatio rei ecclesiae facta, forma non servata, infringitur.
- PDF 219 25 Alienatio rerum immobilium minoris, quando infringatur.
- PDF 220 26 Forma juris non servata, quando reddat matris testamentum nullum.
- PDF 220 27 Beneficia resignata ob non publicationem vacant ipso jure.
- PDF 220 28 Beneficia vacantia ob non publicationem resignationis sunt Sedi Apostolicae reservata.
- PDF 220 29 Regula re triennali possessore quos tueatur.
- PDF 220 30 Regula de triennali possessore se tueri non possunt obtinentes beneficia vacantia ob non publicationem resignationum.
- PDF 220 31 Titulum coloratum, quis habere dicatur.
- PDF 220 32 Regula de triennali juvari non potest provisus de parochiali sine concursu.
- PDF 221 33 Posseßio est jus insistendi rei non prohibitae poßideri.
- PDF 221 34 Impetrationes beneficiorum vacantium ob non publicationem, quomodo fieri debeant.
- PDF 221 35 Beneficijs litigiosis impetratis, quomodo sit in lite procedendum.
- PDF 221 36 Subrogatus eodem jure uti debet, quo ille in cujus locum subrogatur.
- PDF 221 37 Relegatio facta dignitati, transit in subrogatum in dignitate.
- PDF 221 38 Magnus Magister, & conventus Religionis Hierosolymitanae, quomodo de beneficiis ejusdem religionis providere possit.
- PDF 221 39 Magnus Magister Religionis Hierosolymitanae pensiones annuas reservare, & fructuum reseruationes facere potest.
- PDF 222 40 Beneficia regularium commendata etiam comprehenduntur sub constitutione publicandis resignantibus.
- PDF 222 41 Resignatio commendarum, quae in conventu Religionis Hierosolymitanae admittuntur, non cadunt sub constitutionem de publicandis resignationibus.
- PDF 222 42 Prooemium causam finalem dispositionis indicat.
- PDF 222 43 Constitutionis causa cessante, cessat constitutio.
- PDF 223 44 Commendis Religionis Hierosolymitanae vacantibus, qui fructus aerari debeantur.
- PDF 223 45 Commendae Religionis Hierosolymitanae quibus oneribus sint gravatae.
- PDF 223 46 Dispositio quantumcunque generalis debet interpretari, & restringi, ut non comprehendat casum absurdum, per quem quis poenam incurrat.
- PDF 223 47 Priores, bajulivi, & commendatarij Religionis Hierosolymitanae sunt veri Ordinarij.
- PDF 223 48 Coadiutoriae, an sint publicandae
- PDF 223 49 Ius idem esse debet, ubi est eadem ratio.
- PDF 224 50 Constitutio de publicandis resignationibus, quare edita fuerit.
- PDF 224 51 Prooemium causam finalem indicat.
- PDF 224 52 Constitutionis causa cessante cessat constitutio.
- PDF 224 53 Lex, etiam si sit perquàm dura, à verbis legis non est recedendum.
- PDF 224 54 Coadiutorae celari non possunt.
- PDF 224 55 Subrogatus frui debet praerogativis ejus, in cujus locum subrogatur.
- PDF 224 56 Canonicorum tres sunt gradus
- PDF 224 57 Coadiutor, quomodo inter alios canonicos sedere debeat.
- PDF 225 58 Auctoritatis propriae lumine fulgentes, praeferuntur illis, qui vices aliorum gerunt.
- PDF 225 59 Honor debetur constitutis in dignitate ratione excellentiae.
- PDF 225 60 Coadiutor canonici vocatur canonicus fictus
- PDF 225 61 Canonici veri fictis sunt praeferendi.
- PDF 225 62 Coadiutor datus canonico in ordine sacerdotali canonicos in ordine diaconali, vel subdiaconali praecedere debet.
- PDF 225 63 Canonicus praecedere debet coadiutorem canonici ejusdem ordinis pirmò receptum.
- PDF 225 64 Coadiutoriae forma est semper confideranda, ubi de illius viribus dubitari contigerit.
- PDF 226 65 Coadiutor infirmus, vel corporaliter legitimè impeditus lucratur distributiones quotidianas.
- PDF 226 66 Coadiuto excommunicato, an coadiutor pro eo distributiones quotidianas lucrari poßit.
- PDF 226 67 Excommunicatus non lucratur fructus aut emolumenta beneficiorum.
- PDF 226 68 Excommunicatus, qui non potest per se, nec per aliu[m] ad sui utilitate agere potest.
- PDF 227 69 Coadiutor canonici, an vocem activam, & paßivam in capitulo habere poßit.
- PDF 227 70 Verba generalia, generaliter sunt intelligenda.
- PDF 227 71 Coadiutores pluribus dantur.
- PDF 227 72 Coadiutor, quis dicatur.
- PDF 227 73 Aetas in coadiutore, quae requiratur.
- PDF 227 74 Coadiutor Episcopi cum futura succeßione minor 30. annorum sine dispensatione Apostolica deputari non potest.
- PDF 227 75 Coadiutores cum futura succeßione pluribus de causis dari possunt.
- PDF 227 76 Coadiutor Episcopi, quae exercere poßit.
- PDF 228 77 Coadiutores dignitatibus in cathedralibus ecclesiis existentibus dari possunt.
- PDF 228 78 Coadiutores parochialium ecclesiarum rectoribus, quibus ex causis dari poßint.
- PDF 228 79 Coadiutores, Abbatis, & Abbatißis dari possunt.
- PDF 228 80 Coadiutores Regibus, & Principibus dari possunt.
- PDF 229 De Reservationibus. Cap. v.
- PDF 229 Svmmarivm.
- PDF 230 1 Beneficiorum collatio regulariter ad Papam spectat, qui est dominus omnium beneficiorum.
- PDF 231 2 Episcopi, & alij inferiores habent de jure communi facultatem beneficia conferendi.
- PDF 231 3 Collatio Papae in mensibus concessis alijs collatoribus in concursu eadem die facta, aliorum collationibus praefertur.
- PDF 231 4 Viris litteratis mundus illustratur.
- PDF 231 5 Reservationes cur inventae.
- PDF 231 6 Reservatae sunt sedi Apostolicae omnes cathedrales, ac omnia beneficia apud Sedem Apostolicam vacantia.
- PDF 231 7 Reservata sunt beneficia vacantia per resignationem in curia admissam.
- PDF 231 8 Reservatio beneficiorum vacantium in curia Romana est major quacunque alia reservatione.
- PDF 231 9 Reservatae sunt omnes ecclesiae Patriarchales, Primatiales, Archiepiscopales & Episcopales, ac monasteriorum virorum regularium.
- PDF 231 10 Beneficia, vacante sede Episcopali, seu Abbatiali vacantia, sunt sedi Apost. reservata.
- PDF 231 11 Reservata sunt beneficia vacantia, per obitum. S. R. E. Cardinalium, & sedis Apostolicae officialium.
- PDF 232 12 Beneficia vacantia per obitum accedentium, ad curiam Romanam, vel ab ea recedentium, quando sint sedi Apostolicae reservata.
- PDF 232 13 Beneficia curialium extra urbem decedentium, quando sint reservata.
- PDF 232 14 Beneficia vacantia per promotionem ad cathedrales, sunt reservata.
- PDF 232 15 Beneficia vacantia per assecutionem aliorum beneficiorum incompatibilium auctoritate Apostolicae collatorum, sunt reservata.
- PDF 232 16 Beneficia curata, & dignitates ob pluralitatem, quando sint reservata.
- PDF 232 17 Reservatae sunt dignitates majores post Pontificales, dummodo valorem decem florenorum auri com. aestim. excedant.
- PDF 232 18 Reservata sunt beneficia vacantia per obitum familiarium Papae, & S. R. E. Card.
- PDF 232 19 Reservata sunt beneficia vacantia per obitum collectorum, & subcollectorum fructuum camerae Apostolicae.
- PDF 232 20 Reservata sunt omnia beneficia ecclesiarum Patriarchalium Vrbis.
- PDF 232 21 Cardinales regulariter habent indultum in omnibus mensibus beneficia conferendi.
- PDF 233 22 Reservata sunt omnia beneficia vacantia propter crimen haeresis.
- PDF 233 23 Haeretico, quando detur retentio beneficiorum.
- PDF 233 24 Beneficia, quae in confidentiam retinentur, sunt Sedi Apostolicae reservata.
- PDF 233 25 Reservata sunt beneficia vacantia ob non publicationem resignationum.
- PDF 233 26 Parochiales vacantes ob concilii Tridentini formam non servatam sunt Sedi Apostolicae reservatae.
- PDF 233 27 Parochiales ad collationem Ordinariorum, de quibus intra sex menses auctoritate ordinaria non providetur, sunt sedi Apostolicae reservata.
- PDF 233 28 Parochiales, quando sine concursu conferri possint.
- PDF 233 29 Parochiales jurispatronatus, quando à Papa conserantur.
- PDF 233 30 Reservata sunt omnia beneficia, quae ad ordinariorum collationem spectant, si intra sex menses à die scientiae vacationis non conferantur.
- PDF 234 31 Parochiales ecclesiae, quando ob non promotionem, sint Sedi Apostolicae reservatae.
- PDF 234 32 Beneficia omnia contra formam decretorum conc. Trid. collata, sunt reservata.
- PDF 234 33 Reservata sunt beneficia schimaticorum.
- PDF 234 34 Reservata sunt beneficia vacantia per violationem sequestri.
- PDF 234 35 Reservata sunt beneficia litigiosa.
- PDF 234 36 Beneficia per Simoniam vacantia, sunt Sedi Apostolicae reservata. Beneficia vacantia per adeptionem possessionis litteris non expeditis, sunt reservata.
- PDF 234 37 Beneficia, quae exspeciali decreto Papae debent resignari, sunt reservata.
- PDF 234 38 Reservata sunt beneficia vacantia per rebellionem, contra Sedem Apostolicam.
- PDF 235 39 Beneficia affecta per appositionem manus Papae, sunt reservata.
- PDF 235 40 Reservationum effectus, qui sint.
- PDF 235 41 Spoliatus beneficio, si non habet titulum coloratum, non est restituendus.
- PDF 235 42 Reservatio est duplex specialis, & mentalis.
- PDF 235 43 Reservatio fructuum favore camerae Apostolicae, quae sit.
- PDF 236 44 Reservatio fructuum, incipit à die obitus, usque ad adeptionem possessionis.
- PDF 236 45 Reservata sunt camerae Apost. bona, quae regulares extra claustra degentes acquisiverunt.
- PDF 236 46 Reservati sunt Sedi Apostolicae casus in Bull. Coenae Domini contenti, & alij.
- PDF 236 47 Crimina graviora committentes, à summis Sacerdotibus sunt absolvendi.
- PDF 236 48 Episcopi possunt sibi casus reservare.
- PDF 236 49 Episcopos casus sibi reservare non posse affirmans, anathematis poenam incurrit.
- PDF 236 50 Absolvere prohibentur sacerdotes seculares, & regulares, à casibus reservatis, sine speciali facultate.
- PDF 237 51 Absoluentes à casibus reservatis, sine speciali facultate, quas poenas incurrant.
- PDF 237 52 Absolvere potest quilibet sacerdos in articulo mortis à quibuscunque casibus reservatis.
- PDF 238 De Iurepatronatus. Cap. vi.
- PDF 238 Svmmarivm.
- PDF 239 1 Ivspatronatus pluribus modis probatur, & acquiritur.
- PDF 240 2 Iuspatronatus probatur authentico documento fundationis, vel dotationis. Instrumentum publicum dicitur, cui soli creditur sine alio adminiculo.
- PDF 240 3 Iuspatronatus probatur ex multiplicatis praesentationibus per antiquissimum temporis cursum.
- PDF 240 4 Iuspatronatus probatur per scripturam sculptam in marmore, & lapide in loco publico, quando praecessit tempus antiquum.
- PDF 240 5 Tempus immemorabile dicitur tempus centum annorum. Iuspatronatus, si est probandum per tempus immemorabile per testes, sufficit probatio sexagenaria, aut septuagenaria vel octogenaria.
- PDF 240 6 Iuspatronatus praesumitur ex usurpatione in personis potentibus, communitatibus, & Vniversitatibus, in quibus exactior probatio requiritur ad docendu[m] titulu[m].
- PDF 241 7 Quid dicendum de aliis patronatibus.
- PDF 241 8. Probans, se quadraginta annos praesentasse, & esse in possessione, vel quasi possessione praesentandi, ad praesentandum admitti non debet, nisi probata immemorabili.
- PDF 242 9 Praesentati à patronis debent examinari, & si idonei non fuerint, ab Episcopo possunt repelli, à quo etiam sunt examinandi, licet institutio pertineat ad inferiores.
- PDF 242 10 Praesentatorum ad parochiales juris patronatus laicorum examen fieri debet coram Episcopo, vel ejus vicario ab examinatoribus synodalibus non paucioribus.
- PDF 242 11 Praesentatio ab beneficium jurispatronatus Episcopo loci Ordinario, & non inferiori, cessante privilegio, fieri debet.
- PDF 242 12 Patronus unum, aut plures praesentare potest, tamen in jurepatronatus laicorum non requiritur concursus, & unum sufficit praesentari.
- PDF 242 13 Si duo praesentati aeque idonei ab examinatoribus fuerint judicati, electio dignioris ad quem spectet.
- PDF 242 14 Iuspatronatus ecclesiasticum, & laicale, quomodo differant, & num. seq.
- PDF 243 15 Iuripatronatus, sive laicali, sive ecclesiastico, an Papa derogare possit, & quomodo.
- PDF 243 16 Patronus non debet se ingerere in fructibus beneficii sui jurispatronatus, alias incidit in poenam excommunicationis, & privationis.
- PDF 243 17 Accessiones per viam unionis factae de beneficiis liberis ad ecclesias juripatronatus, etia[m] laicoru[m], subjectas, an fieri possint.
- PDF 243 18 Vniones à 40. annis citra facta possunt ab Ordinariis locorum examinari, secus in factis supra 40. annos.
- PDF 244 19 Patronatus omnes acquisiti, & acquirendi ab Ordinariis examinari, & cognosci possunt.
- PDF 244 20 Beneficia libera non possunt in servitutem jursipatronatus redigi, absque evidenti ecclesiae utilitate.
- PDF 244 21 Ecclesias absque consensu Sedis Apostolicae cum earum bonis poßidere, nemini laico licet.
- PDF 244 22. Iurispatronatus validitatis, vel invaliditatis cognitio, ad Episcopum spectat, & an ad alios.
- PDF 245 23 Patronus laicus quadrimestre tempus habet ad praesentandum, ecclesiasticus verò habet semestre.
- PDF 245 24 Praesentatio spectans ad patronum ecclesiasticum, & laicum simul, debet fieri intra sex menses favore communionis. Indivisum quis retinet per socium, quod per se non potest.
- PDF 245 25 Iuspatronatus acquiritur fundatione, dotatione, succeßione, donatione, & aliis multis modis.
- PDF 245 26 Ecclesiae praesumuntur regulariter liberae, nisi contrarium probetur, & in Episcopi potestate consistunt, in cujus territorio sunt positae.
- PDF 246 27 Episcopus, an invitis patronis poßit beneficio de rectore providere, quando super jurepatronatus lis oritur, unde intra quadrimestre, vel semestre litis finis imponi non contingat.
- PDF 246 28 Praesentatus ab eo qui favorabilem reportavit sententiam, an lite finita debeat institui & provisus ab Episcopo removeri, Concessum illegitimè, pro non concesso habetur.
- PDF 246 29 Iuspatronatus laicorum si postea donatione, testamento, aut alio quovis titulo in ecclesiam fuerit translatum, an retineat qualitatem jurispatronatus laicorum, vel mutet naturam.
- PDF 247 30 Iuspatronatus Fraternitatum, ad sit dicendum mere laicale.
- PDF 247 31 Iuspatronatus, quibus, & quot modis amittatur.
- PDF 247 32 Iuspatronatus non transit ad fiscum cum universitate bonorum, sed liberatur beneficium.
- PDF 248 33
- PDF 248 34 Iuspatronatus est mere spirituale.
- PDF 248 35 Iudex laicus est incapax cognitionis causae jurispatronatus.
- PDF 248 36 Iuspatronatus per confiscationem omnium bonorum auctoritate judicis ecclesiastici factam amittitur.
- PDF 248 57 [i. e. 37] Fiscus nunquam moritur.
- PDF 249 De Pensionibus. Cap. vii.
- PDF 249 Svmmarivm.
- PDF 251 1 Pensio Ecclesiastica beneficialis quid sit.
- PDF 251 2 Pensio dicitur à pendeo, quia formaliter pendet à beneficio, ex quo extrahitur.
- PDF 252 3 Pensiones quomodo super beneficiis vacantibus per obitum referventur.
- PDF 252 4 Pensiones per resignationes beneficiorum, jurium cessiones licitè reservantur.
- PDF 252 5 Pensio in favorem tertiae personae, quomodo reservetur.
- PDF 252 6 Pensio super cathedralibus ecclesiis regulariter non reservatur, nisi cum clausula, dummodò remaneant ducati mille pro titulari. Pensio super fructibus parochialium ecclesiarum non reservatur, nisi cum clausula, dummodò rectori remaneant ducati centum.
- PDF 252 7 Pensionario agenti ad pensionem incumbit onus verificandi conditionem, sub qua pensio imposita reperitur.
- PDF 252 8 Excessum allegans, quando illum probare teneatur.
- PDF 253 9 Conditio in Bullis reservationum pensionum apposita à pensionario agente, est verificanda.
- PDF 253 10 Idoneitas provisi de beneficio, quando sit probanda.
- PDF 253 11 Conditio suspendit executionem.
- PDF 253 12 Gesta ante purificationem conditionis nihil valent.
- PDF 253 13 Verba, quod ducati sint liberi favore titularis in litteris Apostolicis apposita, important, deductis oneribus, sine diminutione.
- PDF 253 14 Valor beneficiorum computatur respectu utilitatis, quae habetur in apportatis in absentia.
- PDF 253 15 Exceptiones nullitatis, invaliditatis, aut reductionis pensionis, an possint retardare executionem.
- PDF 253 16 Praedo sua possessione non est spoliandus.
- PDF 253 17 Pensionarius agens ad pensionem quae verificare teneatur.
- PDF 254 18 Habilitas superveniens post datam litterarum reservationis pensionis nihil operatur.
- PDF 254 19 Minor aetatis requisitae in beneficio impetrato est inhabilis, licet ante praesentationem litterarum efficiatur major.
- PDF 254 20 Laicus est incapax juris spiritualis.
- PDF 254 21 Nulla à principio plura, quae ex post non convalidantur.
- PDF 254 22 Pensiones, quibus personis carentibus privilegio clericali possint reservari.
- PDF 255 23 Collegium militum Lauretanorum à Sixto V. cum facultate transferendi pensiones fuit erectum.
- PDF 255 24 Papa laicum, ut pensiones, & etiam beneficia valeat obtinere, privilegiare potest.
- PDF 255 25 Pensiones, & beneficia milites regulares possunt obtinere.
- PDF 255 26 Pensionem ex causa Episcopus reservare potest.
- PDF 255 27 Episcopus pensionem ex causa permutationis reservare potest.
- PDF 255 28 Pensionem reservare potest Episcopus ad extinguendam litem inter litigantes.
- PDF 255 29 Pensionem reservare potest Episcopus in ejus collatione beneficiorum per obitum vacantium.
- PDF 256 30 Distributiones quotidianae non computantur in fructibus praebendarum.
- PDF 256 31 Papae mens in impositione pensionis regulariter est, quòd pensio non excedat tertiam partem fructuum.
- PDF 256 32 Pensio auctoritate ordinaria reservata, non transit ad successorem, nisi causa extinctionis litis fuerit imposita.
- PDF 256 33 Pensiones ab inferioribus collatoribus reservari non possunt cum facultate transferendi.
- PDF 256 34 Pensiones ab Episcopis reservatae non habent executionem paratam, sed à sententia lata super solutione pensionis datur appellatio.
- PDF 256 35 Pensio à Papa reservata post sententiam latam habet executionem paratam.
- PDF 257 36 Pensio sine consensu pensionarii auctoritate ordinaria, reservari non potest.
- PDF 257 37 Legati de latere usque ad medietatem fructuum pensiones possunt reservare.
- PDF 257 38 Legati de latere de jure communi beneficia conferre possunt.
- PDF 257 39 Pensiones à legatis reservatae, an habeant executionem paratam, appellatione remota.
- PDF 258 40 Pensionem in fundatione beneficij patronus reservare potest.
- PDF 258 41 Patronus in fundatione beneficij de ordinarij consensu statuere potest, ut beneficio vaca[n]te fructus ad ipsum specte[n]t.
- PDF 258 42 Pensio nudo partium consensu, sine superioris auctoritate imponi non potest.
- PDF 258 43 Pensiones unicae super pluribus beneficiis reservatae vacantibus beneficiis contra plures successores pensionarius non habet executionem paratam.
- PDF 259 44 Praebenda subrogata sapit naturam praebendae in cujus locum subrogatur.
- PDF 259 45 Beneficium pensione gravatum transit cum eodem onere ad quoscunque successores.
- PDF 259 46 Pensio est onus reale, & transit ad quemcumque in beneficio successorem.
- PDF 259 47 Canonicus, an pro titulo, cujus causa obtinuit praebendam, teneatur ad solutionem pensionis antea reservatae.
- PDF 260 48 Canonicus qui consentit reservationi pensionis super sua praebenda, de jure pinguiorem, & libera[m] optare non potest.
- PDF 260 49 Iurisuo quilibet potest renunciare.
- PDF 260 50 Pensio de beneficio ad beneficium, aut de persona ad personam transferri non potest.
- PDF 260 51 Pensionarius ad solutionem pensionum agere potest contra haeredem defuncti obligatum, vel in beneficio successorem, & 53.
- PDF 261 52 Demica pluribus annis soluta exigi potest ab emptore vel venditore praedii.
- PDF 261 53
- PDF 261 54 Pensio super distributionibus quotidianis nunquam praesumitur reservata, nisi expresse dicatur.
- PDF 261 55 Pensione super distributionibus quotidianis reservata, licet optetur, praebenda succedens in titulo pro rata distributionum quotidianarum tenetur.
- PDF 261 56 Iurisdictionis defectus contra agentem ad solutionem pensionis opponi potest.
- PDF 261 57 Iurisdictionis defectus potest etiam opponi contra tres sententias conformes, & 59.
- PDF 261 58 Iurisdictionis defectus opponi potest, etiamsi partes ante sententiam expresse consensissent, quòd judex incompetens sententiaret, & jurassent non dicere de nullitate.
- PDF 261 59
- PDF 262 60 Executio litterarum reservationis pensionis Ordinariis locorum, vel aliis in dignitate ecclesiastica constitutis committitur.
- PDF 262 61 Legati, & Nuncij Apostolici in prima instantia nullam habent jurisdictionem.
- PDF 262 62 Delegatio in unam personam facta sine subdelegatione in alteram transferri non potest.
- PDF 262 63 Exceptio grandinis sterilitatis, & siccitatis contra pensionarium quandoque opponi potest.
- PDF 262 64 Exceptione falsitatis, quietationis, & folutionis tantùm contra obligationem cameralem opponi possunt.
- PDF 262 65 Iuramenta illicita Papae auctoritate possunt irritari.
- PDF 262 66 Exceptio compensationis habet vim solutionis.
- PDF 263 67 Liquidum cum illiquido non compensatur.
- PDF 263 68 Pensio imposita super beneficio alia pensione onerato, nulla de ea in litteris facta mentione, est nulla.
- PDF 263 69 Exceptio non purificatae conditionis contra litteras reservationis pensionis opponi potest.
- PDF 263 70 Appellatio à sententia super solutione pensionis lata, quando absque clausula sine retardatione solutionis pensionis admittatur.
- PDF 263 71 Valor beneficij, quomodo probari debeat.
- PDF 263 72 Exceptio solutionis pensionis impedit executionem.
- PDF 264 73 Pensio pluribus modis extinguitur.
- PDF 264 74 Pensio, an sine consensu Papae extingui possit.
- PDF 264 75 Pensio in temporalitate consistit.
- PDF 264 76 Exceptio pacti de ulterius non petendo, aequipollet exceptioni solutionis.
- PDF 264 77 Excommunicationis exceptio in quacunque parte litis opponi potest.
- PDF 264 78 Excommunicationis exceptio etiam coram judice seculari opponi potest.
- PDF 265 79 Excommunicatus, & publice declaratus à judice, est à limine judicij repellendus.
- PDF 265 80 Exceptio defectus clericatus impedit executionem litterarum reservationis pensionis.
- PDF 265 De Dispensationibus. Cap. viii.
- PDF 265 Svmmarivm.
- PDF 268 1 Dispensatio, quid sit.
- PDF 268 2 Dispensationis tres sunt species, scilicet, debita, permissa, & prohibita.
- PDF 268 3 Dispensare potest Papa in omni casu, & imedimento jure humano, vel positivo inducto, cùm sit loco Petri, & Vicarius Christi.
- PDF 268 4 Papa potest ex causa, sua constitutione, vel rescripto, jus divinum interpretari, vel limitare.
- PDF 268 5 Dispensare potest solus Papa in pluribus casibus.
- PDF 268 6 Papa solus in pluritate beneficiorum incompatibilium dispensat.
- PDF 268 7 Papa solus dispensat ad plura beneficia ultra duo simplicia, etiam quantumcunque tenuis redditus.
- PDF 269 8 Papa solus dispensat illegitimos ad plura beneficia, & ad sacros ordines.
- PDF 269 9 Papa solus dispensat cum simoniaco, sive in ordine, sive in beneficio, quando scienter simoniam commisit, vel ratam habuit.
- PDF 269 10 Simoniam committens in ordinum consecutionem, est eo ipso per decennium, sine ulla dispensationis spe, suspensus.
- PDF 269 11 Dispensabat olim regulariter solus Papa cum eo, qui post excommunicationem celebravit, aut aliquem actum ordini proprium egit, sive fusset Episcopus, sive alius in sacris constitutus.
- PDF 269 12 Dispensare potest vigore concil. Trident. Ordinarius in occultis, cum eo, qui excommunicatus, celebravit.
- PDF 269 13 Dispensat solus Papa super aetatis defectu, pro consecutione ordinum, vel dignitatum.
- PDF 269 14 Papa solus est supra concilium, & ideo solus à decretis concilii dispensare potest.
- PDF 269 15 Papa solus dispensat cum parocho, ut non teneatur, se facere infra annum ad sacerdotium promoveri.
- PDF 269 16 Papa solus dispensat, ut quis in absentia possit ex causa percipere distributiones quotidianas, quantùm ab interessentibus regulariter percipi debent.
- PDF 269 17 Distributiones quotidianas, quando non amittat parochiali ecclesiae deserviens.
- PDF 269 18 Canonicus poenitentiarius, quandò non amittat distributiones quotidianas.
- PDF 270 19 Canonicus cum praebenda Theologali; si absit, dum lectiones sunt habendae, praesens consetur.
- PDF 270 20 Lectiones habentes in scholis publice Theologiam docentes, & in cathedralibus docentes, privilegio gaudeant, ut pro praesentibus habeantur.
- PDF 270 21 Infirmi; etiam ita affecti ex propria culpa, quoad distributiones, habentur pro praesentibus.
- PDF 270 22 Famulo agrotanti debentur à domino cibaria, & tenues expensae.
- PDF 270 23 Clericus absens pro urgente necessitate, vel evidente utilitate ecclesiae, distributiones quotidianas non amittit.
- PDF 270 24 Absentia à residentia propter pestem non excusat.
- PDF 270 25 Clericus injuste carceratus, excommunicatus, &c. distributiones quotidianas non amittit.
- PDF 270 26 Clericus juste censuris ecclesiasticis illaqueatus, vel carceratus, amittit distributiones quotidianas.
- PDF 271 27 Dispensatio ab irregularitate proveniente ex homicidio ut quis possit ordinari, soli Papae est reservata.
- PDF 271 28 Dispensatio ab irregularitate proveniente ex dicto deducto ad forum contentiosum, Papae est reservata.
- PDF 271 29 Papa solus dispensat cum irregulari propter alicujus membri mutilationem.
- PDF 271 30 Papa solus dispensat cum irregulari propter oculi carentiam.
- PDF 271 31 Papa solus dispensat cum irregulari ex defectu perfectae lenitatis.
- PDF 271 32 Papa solus dispensat cum leproso, laboranti morbo caduco obsesso à daemone, lunatico, & furioso.
- PDF 271 33 Leprosi, lymphatici, energumeni furiosi, aut alio hujus generis morbo affecti, cum notabile scandalum ordinum usui praebeant, sunt irregulares.
- PDF 271 34 Papa solus dispensat cum irregulari propter bigamiam, quo ad beneficia, & ordines sacros.
- PDF 271 35 Milites Sanctorum Mauritii, & Lazari ad secundas nuptias, à solo Papa possunt dispensari.
- PDF 271 36 Dispensare non potest Episcopus cum bigano, ut minores ordines suscipere possit.
- PDF 272 37 Papa solus dispensat, ut filius succedat immediatè in ecclesia paterna.
- PDF 272 38 Papa solus dispensat cum illegitimis, criminosis, ac aere alieno gravatis, ut ad religionem recipi possint.
- PDF 272 39 Papa solus dispensat in gradibus consanguinitatis prohibitis, usque ad quartum gradum.
- PDF 272 40 Papa solus dispensat in impedimento publicae honestatis, quod primum gradum non excedit.
- PDF 272 41 Papa solus dispensat in impedimento inducto propter affinitatem ex fornicatione contractam, quod impedit usque ad secundum gradum.
- PDF 273 42 Papa solus dispensat in impedimento cognationis spiritualis, & inter quas personas contrahatur.
- PDF 273 43 Episcopus quandoque in gradibus prohibitis, quatuor copulativè causis concurrentibus, potest dispensare.
- PDF 273 44 Dispensare non possunt contra concilium generale, Episcopi, nec Legati.
- PDF 273 45 Dispensatio matrimonialis, non est valida, si tantùm remotior gradus exprimatur.
- PDF 274 46 Dispensatio, an iis suffragetur, qui habentes impedimentum, propter quod matrimonium contrahere non valent, post expeditam, & datam supplicationem se carnaliter cognoscunt.
- PDF 274 47 Mandatum de dispensando non habet vim dispensationis.
- PDF 274 48 Carnaliter se cognoscentes post datam supplicationis, & ante dispensationis executionem incestum committunt.
- PDF 274 49 Episcopus absolvit ab incestu, sed non revalidat dispensationes.
- PDF 274 50 Copula carnali secuta ante praesentationem dispensationis an Episcopus possit dispensationem executioni demandare, & quomodo.
- PDF 275 51 Dispensare potest solus Papa à quinque votis solemnibus, & alijs pluribus.
- PDF 275 52 Dispensare potest Papa à voto solemni per sacri Ordinis susceptionem emisso, & per solemnem professionem facto.
- PDF 275 53 Episcopus, quibus caisbus super irregularitatibus possit dispensare.
- PDF 275 54 Dispensare potest Episcopus cum illegitimis ad minores ordines, & unum simplex beneficium.
- PDF 275 55 Dispensare potest Episcopus auctoritate ordinaria ad duo beneficia.
- PDF 275 56 Dispensare potest Episcopus super denunciationibus matrimonialibus.
- PDF 275 57 Dispensare possunt Episcopi ab omnibus votis Papae specialiter non reservatis.
- PDF 275 58 Quibus casibus potest quis statuere, & punire, in eisdemmet potest etiam dispensare.
- PDF 276 59 Episcopi possunt dispensare in omnibus casibus non prohibitis à Papa, sibi specialiter reservando.
- PDF 276 60 Dispensare possunt praelati inferiores in pluribus casibus.
- PDF 276 61 Legati à latere, nuncij, & alij, quibus per delegationem conceditur facultas dispensandi non possunt fines delegationis excedere.
- PDF 276 62 Dispensationis effectus sunt quatuor.
- PDF 276 De Sponsalibus, & Matrimoniis. Cap. ix.
- PDF 276 Svmmarivm.
- PDF 280 1 Matrimonium est duplex: spirituale, & carnale.
- PDF 280 2 Matrimonium in Paradiso à Deo fuit institutum.
- PDF 280 3 Matrimonium duabus ex causis principaliter contrahitur.
- PDF 281 4 Sacramentum triplex in matrimonio carnali copula consummato designatur.
- PDF 281 5 Matrimonium, unde dicatur.
- PDF 281 6 Matrimoniales causae à judicibus ecclesiasticis sunt decidendae, & termina[n]dae.
- PDF 281 7 Matrimoniales causae sunt privilegiatae.
- PDF 282 8 Paupertas quandoque prodest.
- PDF 282 9 Paupertatem Deus esse voluit, & quare.
- PDF 282 10 Paupertatis privilegia plura sunt, & quae.
- PDF 282 11 Matrimonialis status virginitatis, vel coelibatus statui anteponi non potest.
- PDF 282 12 Matrimonij bona sunt tria, fides, proles, & sacramentum.
- PDF 282 13 Matrimonia libera esse debent, & cogentes invitos ad matrimonium contrahendrum anathematis poenam, ipso facto incurrunt. Matrimonia decentiùs cum parentum consensu contrahuntur.
- PDF 283 14 Sponsalia largomodo, quid comprhendant.
- PDF 283 15 Sponsaliorum propria significatio sunt futurarum nuptiarum promissiones, quas de futuro appellamus.
- PDF 283 16 Sponsaliorum duae sunt species.
- PDF 283 17 Sponsalia quomodo recte contrahantur.
- PDF 283 18 Sponsalia per verba de futuro, an per carnis copulam subsecutam transeant in matrimonium.
- PDF 283 19 Cogere an possit Episcopus renuentem ex sponsis ad observantiam sponsaliorum.
- PDF 284 20 Sponsalia ante legitimam aeratem contracta per verba de praesenti, an transeant in matrimonium.
- PDF 284 21 Metus à judice, an inferri possit.
- PDF 284 22 Nuptiae coactae infelices exitus parere solent.
- PDF 284 23 Matrimonia, consensu deficiente, sunt nulla.
- PDF 284 24 Sponsalia sub conditione contracta, an sint nulla.
- PDF 284 25 Iuramentum à loquela apud Deum, an differat.
- PDF 284 26 Promissione nuda in foro contentioso, quis cogi non possit.
- PDF 284 27 Sponsaliorum vi juratorum de futuro promittens ad solemnizandum matrimonium cogi potetst.
- PDF 285 28 Sponsalia contrahens per verba de futuro, an teneatur per verba de praesenti contrahere.
- PDF 285 29 Sponsalia pluribus modis solvuntur.
- PDF 285 30 Verbum, liberum, quid importet
- PDF 286 31 Matrimonium qui contrahere legitime possint.
- PDF 286 32 Impuberes plures liberos procrearunt.
- PDF 286 33 Matrimonium inter Beatam Mariam, & Ioseph fuit sanctum, ex sanctitate Sacramenti.
- PDF 287 34 Matrimonium carnale est triplex.
- PDF 287 35 Matrimonia clandestina sunt rata, & non legitima.
- PDF 287 36 Sponsalia de futuro à conc. Tridentin. fuerunt intacta.
- PDF 287 37 Matrimonia inter puberem, & impuberem contracta habent vim sponsaliorum de futuro.
- PDF 287 38 Matrimonia, quomodo sint contrahenda.
- PDF 288 39 Matrimonia solemnizare potest parochus nondum sacerdos.
- PDF 288 40 Matrimonium contrahentes sine parocho, sed tantummodo testibus praesentibus, graviter sunt puniendi.
- PDF 288 41 Matrimonium ab impuberibus contractum non valet.
- PDF 288 42 Matrimonium sine proprio parocho contractum est omnino irritum.
- PDF 288 43 Matrimonium contractum coràm clerico deputato à parocho non tenet.
- PDF 288 44 Matrimonium contractum coràm presbytero, qui se putabat parochum, valet.
- PDF 289 45 Matrimonium contractum, omissis denunciationibus caeteris solennitatibus servatis, valet.
- PDF 289 46 Materia, & forma ad essentiam matrimonij sunt necessaria.
- PDF 289 47 Matrimonium est res simplex, & individuae.
- PDF 289 48 Matrimonia, praesente parocho, in privatis domibus possunt celebrari.
- PDF 289 49 Denunciationes ante matrimonij celebrationem, an semper fieri debeant.
- PDF 289 50 Denunciationes ante matrimonij celebrationem, an semper fieri debeant.
- PDF 290 51 Iudicium, verbum, an pro voluntate habeatur, & 52.
- PDF 290 52 Dispensationes denunciationum matri monialium, quando sint concedendae.
- PDF 290 53 Denunciationes matrimoniales, an semper fieri debeant.
- PDF 290 54 Denunciationes matrimoniales, quando omitti possint.
- PDF 291 55 Denunciationes matrimoniales Abbates, etiam jura Episcopalia habentes, remittere non possunt.
- PDF 291 56 Nuptiarum solemnitates certis anni temporibus prohibitae sunt.
- PDF 291 57 Matrimonia quocunque tempore contrahi possunt.
- PDF 291 58 Matrimonium inter absentes per procuratorem contrahi potest.
- PDF 291 59 Matrimonium pluribus ex causis impeditur.
- PDF 292 60 Votum est duplex, scilicet, simplex, & solemne.
- PDF 292 61 Cognatio est triplex scilicet, carnalis, spiritualis, & legalis.
- PDF 292 62 Matrimonium contractum in gradu prohibito non tenet.
- PDF 293 63 Procurator ad suscipiendum puerum de baptismo, an sibi, vel mandanti cognationem acquirat.
- PDF 293 64 Actus quilibet per procuratorem potest explicari, nisi fuerit à jure prohibitus.
- PDF 293 65 Obligatio non oritur sine consensu.
- PDF 294 66 Pueros de sacro fonte suscipientes fiunt apud Deum illorum fide jussores.
- PDF 294 67 Fieri possunt per procuratorem in actibus non praejudicialibus, quae quis facere potest per seipsum.
- PDF 294 68 Cognatio spiritualis in baptismo quando contrahatur.
- PDF 295 69 Cognatio spiritualis in privato baptismo contrahitur.
- PDF 295 70 Cognatio spiritualis post baptismum domi collatum, ex solemnitatibus, qui in ecclesia fiunt non contrahitur.
- PDF 295 71 Cognatio spiritualis inter quos contrahatur.
- PDF 295 72 Decretum irritans quid operetur.
- PDF 295 73 Cognatio legalis quae sit.
- PDF 296 74 Crimen matrimonium dirimens, quale.
- PDF 296 75 Affinitas ex fornicatione impediens, primum, & secundum gradum no[n] excedit.
- PDF 296 76 Adulterium quomodo matrimonium impediat.
- PDF 296 77 Cultus disparitas, quid sit.
- PDF 296 78 Vis, & metus, qua[n]do matrimoniu[m] dirima[n]t
- PDF 296 79 Matrimonium inter raptorem, & raptam, quando sit nullum.
- PDF 296 80 Raptores, & illis auxilium ferentes, vel favore[m], sunt ipso jure excommunicati.
- PDF 296 81 Vis, & metus, si fuerit dubius in puella, ea est separanda.
- PDF 297 82 Puella, quo casu sit sequestranda.
- PDF 297 83 Matrimonio per vim, & metum celebrato, an solemnitates sint iterandae.
- PDF 297 84 Clausula in dispensationibus, dummodo propter hoc mulier rapta non fuerit, quid operetur.
- PDF 297 85 Ordines qui ad contrahendum impediunt, & contractum dirimant.
- PDF 297 86 Ordo sacerdotalis in Orientali Ecclesia solùm impedit contrahendum, sed contractum non dirimit
- PDF 298 87 Ligamen, vinculum est prioris matrimonij.
- PDF 298 88 Mors mariti, quomodo sit probanda.
- PDF 298 89 Iustitiae publicae honestatis impedimentum, quando oriatur.
- PDF 298 90 Impedimentum publicae honestatis cum mente capta, an contrahatur.
- PDF 298 91 Matrimonium inter puberes, quomodo valeat.
- PDF 298 92 Matrimonium per verba de praesenti contractum, & non consummatum non inducit impedimentum affinitatis.
- PDF 298 93 Honestatis publicae impedimentum etiam oritur ex matrimonio rato, & non consummato.
- PDF 299 94 Affinitas ex qua causa proveniat.
- PDF 299 95 Honestatis impedimentum quod primum gradum excedit, quale.
- PDF 299 96 Catharinae Austriacae matrimonium cum Henrico Anglorum Rege.
- PDF 299 97 Impedimentum ex solùm rato matrimonio proveniens publicae honestatis appellatur.
- PDF 299 98 Matrimonium ratum, & consummatum, & ratum tantum differunt.
- PDF 300 99 Furiosus matrimonium contrahere non potest.
- PDF 300 100 Furiosi matrimonium, & contractus quando valeant.
- PDF 300 101 Affinitas, quid sit.
- PDF 300 102 Impotentia naturalis, quae.
- PDF 300 103 Impotentia accidentalis, quae dicutur.
- PDF 300 104 Impotentia propter maleficium, quando dirimat matrimonium.
- PDF 300 105 Maleficiati quomodo hortandi.
- PDF 300 106 Impotentia est frigiditas ad effectum dissolutionis matrimonij, quomodo probetur.
- PDF 301 107 Impotentiam utrique conjugi confitenti minimè credendum.
- PDF 301 108 Conditiones turpes, & impoßibiles, favore matrimonij pro non adjectis habentur.
- PDF 301 109 Conditiones quae tacitae insunt, nihil operantur.
- PDF 301 110 Interdictum Superioris impedit matrimonium contrahendum, & non dirimit contractum.
- PDF 301 111 Divortium, seu separatio inter conjuges ex pluribus causis fieri potest.
- PDF 301 112 Divortium non ex levibus, sed legitimis causis, admittitur.
- PDF 301 113 Fornicatione alterius conjugum divortium permittitur.
- PDF 302 114 Infidelitate alterius conjugum, divortium quando admittatur.
- PDF 302 115 Divortium concedi potest ex nimia viri saevitia.
- PDF 302 116 Sodomitico vitio fieri potest divertium.
- PDF 302 117 Vir, & uxor non ad imparia judicantur.
- PDF 302 118 Vinculum conjugij inter fideles nunquam rescinditur.
- PDF 302 119 Diuortia, quot modis intententur.
- PDF 302 120 Alimenta, & litis sumptus, utrum uxori extra domum viri habitanti sint praestanda.
- PDF 302 121 Causa probabilis à muliere pro divortio alleganda.
- PDF 302 122 Maritus potest mulierem verberibus modestè castigare.
- PDF 303 123 Causa legitima allegata, licet dubia, quid operetur.
- PDF 303 124 Maritus, quando teneatur praestare alimenta, & sumptus litis uxori secum litiganti.
- PDF 303 125 Vxor propria auctoritate à viro sine causa discedens minime est alenda.
- PDF 303 126 Causa legitima tantùm praesumpta obligat maritum ad alimenta, & ad sumptus litis.
- PDF 303 127 Alimenta ante sententiam debentur.
- PDF 303 128 Cautio praestita à marito de non offendenda uxore, quomodo intelligenda.
- PDF 304 129 Bononiensium muliercularum nequitia.
- PDF 304 130 Maritus, quando cautionis praestitae poenam incurrat.
- PDF 304 131 Praeceptum judicis, & cautiomodo declaratur. Fidejußio praesita à marito, quomodo intelligenda.
- PDF 304 132 Matronarum, & aliarum mulierum Bononiensium laus.
- PDF 304 133 Virginem seducens, ad quae teneatur.
- PDF 304 134 Lex ad quid stupratorem obliget.
- PDF 304 135 Dos sine matrimonio esse non potest.
- PDF 305 136 Dotis cessante causa, dos & cessare debet.
- PDF 305 137 Ratio est anima legis.
- PDF 305 138 Dos debetur in poenam stupri.
- PDF 305 139 Dos, quare marito detur.
- PDF 305 140 Restitutio gloriae, & famae, à quo facienda.
- PDF 305 141 Dotis quantitas juxta facultates deflorantis, & dignitatem puellae esse debet.
- PDF 305 142 Deflorans virginem ad majorem dotem obligatur. Virginitas est secunda dos.
- PDF 305 143 Puella, virginitate amissa, plurimum perdit.
- PDF 306 De Iuramentis. Cap. x.
- PDF 306 Svmmarivm.
- PDF 307 1 Ivramentum, ut sit licitum tres comites habere debet, justitiam, judicium, & veritatem.
- PDF 307 2 Iuramentum, quid sit.
- PDF 307 3 Iuramentum est duplex assertorium, & promissorium.
- PDF 307 4 Iuramentum etiam tripliciter dividitur, in deliberatum, & solemnizatum, deliberatum, & non solemnizatum, & nec deliberatum, nec solemnizatum.
- PDF 307 5 Iuramentum novem de causis efficitur licitum
- PDF 308 6 Iuramentum pluribus etiam de causis illicitum efficitur.
- PDF 308 7 Iuramenta irritantur à Papa, qui solus à iuramento licito absolvere potest.
- PDF 308 8 Iuramenta servorum à dominis possunt irritari.
- PDF 308 9 Iuramenta uxoris à marito possunt irritari.
- PDF 308 10 Iuramenta monachorum possunt Abbates, & alii eorum superiores irritare.
- PDF 308 11 Episcopi à juramentis ante perjurii incursum, absolvere possunt.
- PDF 309 12 Iuramenta sub pluribus, & diversis formis praestantur.
- PDF 309 13 Iuramenti forma, quod Imperator Papae praestare tenetur.
- PDF 309 14 Iuramenti forma, quod reges Papae praestare tenentur.
- PDF 309 15 Iuramenti forma, sub qua Episcopi Papae obedientiam praestant.
- PDF 310 16 Episcopi Apostolorum limina singulis trienniis visitare tenentur.
- PDF 310 17 Episcopi possessiones ecclesiarum, de novo infeudare, aut alienare non possunt.
- PDF 310 18 Vassalli juramentum sub qua forma praestetur.
- PDF 310 19 Foemina quandoque est capax feudi, & juramentum praestat fidelitatis
- PDF 310 20 Iuramentum fidei professionis, qui doctores praestare teneatur.
- PDF 311 21 Fidei profeßionem doctorandi emittere tenentur.
- PDF 311 22 Episcopi, vicarij non recipientes à Doctoribus, & scholaribus fidei profeßionem, in graves censuras incurrunt.
- PDF 311 23 Fidei profeßionis forma, quae sit.
- PDF 312 24 Fidei profeßionem ad cathedrales, & alias ecclesias assumendi, qui emittere teneantur.
- PDF 312 25 Fidei profeßio à quibus intra duos menses praestari debeat.
- PDF 312 26 Canonici fidei profeßionem non emittentes, non faciunt fructus suos.
- PDF 312 27 Canonici fidei profeßionem non emittentes, fructus praebendae amittunt.
- PDF 313 28 Iuramentum, an sit licitum vel ne, cognitio spectat ad forum ecclesiasticum.
- PDF 313 De Voto, & Voti dispensatione. Cap. xi.
- PDF 313 Svmmarivm.
- PDF 315 1 Votum, quid sit.
- PDF 315 2 Votorum plures sunt species.
- PDF 315 3 Votum neceßitatis, est illud, quod quis in baptismo emittit.
- PDF 315 4 Votum voluntatis, est illud, quod quis voluntariè emittit.
- PDF 315 5 Votum voluntarium est duplex, solemne, & simplex.
- PDF 315 6 Votum simplex est duplex, tacitum, vel expressum.
- PDF 315 7 Votum, juramentum, pactum, consuetudo, & lex, quando servari non debeant.
- PDF 316 8 Votum, ut sit validum, co[n]siderata tantummodo persona voventis, tria requiruntur.
- PDF 316 9 Votum vovere non potest Episcopus, per quod vinculum, inter ipsum & suam Ecclesiam dissolvatur.
- PDF 316 10 Vovere non potest monachus sine consensu sui Abbatis.
- PDF 316 11 Votum peregrinationis, clericus secularis sine consensu sui Episcopi emittere non potest.
- PDF 316 12 Vir, & uxor, quae vovere non poßint.
- PDF 316 13 Impuberes, quando validè vovere poßint, vel non poßint.
- PDF 316 14 Vovere non potest servus quidquam, quo servitium domini minuatur.
- PDF 316 15 Voto nemo potest se firmiter obligare in his, in quibus alteri subijcitur, sine illius concensu.
- PDF 317 16 Vota sub poena peccati mortalis sunt servanda, & quàmprimum etiam implenda.
- PDF 317 17 Votum metu factum, quando non obliget.
- PDF 317 18 Matrimonium metu factum non tenet.
- PDF 317 19 Puella meticulosè monasterium ingressa, cum habitus ante legitimam aetatem profeßionis gestatione, potest exire, & habitum dimittere.
- PDF 317 20 Votum factum in minori aetate, non obligat adveniente pubertate, nisi ratificetur expressè.
- PDF 317 21 Votum irritare possunt ij, in quorum potestate voventes existunt.
- PDF 317 22 Obligatio semel extincta, nunquam reviuiscit.
- PDF 317 23 Vota neceßitatis irritari, auc commutari non possunt.
- PDF 317 24 Votum propria auctoritate, in melius potest commutari.
- PDF 318 25 Voti commutatio in aequale opus ex aliqua causa rationabili, & cum superioris auctoritate fieri debet.
- PDF 318 26 Voti commutatio fieri debet habita ratione loci, temporis, & aliorum.
- PDF 318 27 Voti commutatio quando expensarum itineris ratio est habenda, expensae & labores in eundo tantum, non redeundo sunt considerandae.
- PDF 318 28 Votum factum intuitu certae personae, vel loci commutari potest.
- PDF 318 29 Legatum ad unum usum factum, regulariter Episcopus commutare non potest.
- PDF 318 30 Missarum celebrandarum numerus quando, & quomodo reduci poßit.
- PDF 319 31 Commemoratio defunctorum in reductionem Missarum semper facienda.
- PDF 319 32 Missarum celebrandarum numerus ab Episcopis, non autem ab inferioribus, reduci potest.
- PDF 319 33 Missarum reductio, de quibus fieri poßit.
- PDF 319 34 Commutatio voluntatis defuncti super relictis ad usus pios ab inferiore Papâ fieri non potest.
- PDF 319 35 Dispensare an poßint Episcopi contra constitutionem beneficij.
- PDF 320 36 Missarum reductio difficiliùs permittitur, quam reductio eleemosynarum, & anniversariorum.
- PDF 320 37 Missarum numerus pro quibus legatum ad illas celebra[n]das no[n] sufficit, reduci potest.
- PDF 320 38 Commemorationibus pro animabus defunctorum faciendis, quomodo satisfieri poßit.
- PDF 320 39 Missarum reductiones inde bitè obtinentes, furtum committunt.
- PDF 320 40 Restitutio Missarum injustè reductarum, quomodo fieri debeat.
- PDF 320 41 Restitutio est in pristinum statum repositio.
- PDF 320 42 Actus contra legem gestus, est nullus.
- PDF 320 43 Missarum onera beneficijs imposita, quomodo probari poßint.
- PDF 321 44 Restitutio adversus praescriptionem quadragenariam Ecclesiae datur.
- PDF 321 45 Alleganti, onus probandi incumbit.
- PDF 321 46 Missae, ob tenuitatem fructuum beneficiorum, an sint reducendae.
- PDF 321 47 Testatoris dispositio ad pium usum facta, pro lege est servanda.
- PDF 321 48 Legata pecunia ad certum usum pium, quando Episcopus poßit testatoris voluntatem commutare.
- PDF 321 49 Commutare quando poßit Episcopus legatum speciale, ecclesiae factum.
- PDF 322 50 Commutare quando poßit Episcopus legatum pecuniae, factum pro construendo monasterio.
- PDF 322 51 Commutare quando poßit Episcopus legatum factum pro fundanda ecclesia, vel oratorio in certo loco.
- PDF 322 52 Commutari, quando poßit per Episcopum legatum, ad certum usum pium factum.
- PDF 322 53 Dispensare potest Episcopus ab omnibus votis, in quibus non est ei facultas prohibita.
- PDF 322 54 Dispensare non possunt Episcopi super quinque votis.
- PDF 322 55 Dispensare non potest Episcopus super voto solemniter emisso, per sacri ordinis susceptionem
- PDF 322 56 Dispensare potest Papa, ut de monacho non monachum faciat.
- PDF 322 57 Monachus ex dispensatione Apost. uxorem duxit, & filiam sucepit, quae in regno succeßit.
- PDF 322 58 Sebastiani Portugalliae Regis mors.
- PDF 323 59 Regno Portugalliae vacante praetendentes plures.
- PDF 323 60 Philippus secundus Hispaniarum Rex, possessionem regni Portugalliae nactus fuit.
- PDF 323 61 Ducis Giciosae mors in praelio.
- PDF 323 62 Milites ordinis S. Ioannis Hierosolymitani tria vota substantialia emittunt.
- PDF 323 63 Dispensatum fuit Apostolica auctoritate cum fratre ordinis Hierosolymit. ut pro publica utilitate matrimonium contrahere posset.
- PDF 323 64 Frater ordinis Capuccinorum ob publicam utilitatem, ex sede Apostolica facultate dux exercitus efficitur.
- PDF 324 65 Monachus causa majoris, & melioris boni, à Papa eximi potest à voto religionis.
- PDF 324 66 Voti dispensatio, ut sit legitima, requiritur non solùm spiritualis potestas, sed etiam justa, & necessaria causa.
- PDF 324 67 Voti vinculum, à vinculo juramenti non differt.
- PDF 324 68 Dispensandi à voto causae, quae sint.
- PDF 324 De Decimis. Cap. xii.
- PDF 324 Svmmarivm.
- PDF 327 1 Decima quid sit.
- PDF 327 2 Decimae quo jure debeantur.
- PDF 327 3 Testamenti veteris praecepta quaedam iudicialia, quaedam moralia, & quaedam ceremonialia.
- PDF 327 4 Lege Evangelica lata, praecepta judicialia, & ceremonialia cessarunt.
- PDF 328 5 Moralia praecepta veteris legis vim habent, & perpetuò habebunt.
- PDF 328 6 Decimae an de jure divino, vel positivo debeantur.
- PDF 329 7 Consuetudo contra jus naturale, vel divinum praescribitur.
- PDF 329 8 Ecclesia, quando pradia coeperit habere.
- PDF 329 9 Constantinus pluribus posseßionibus Ecclesiam ditavit.
- PDF 329 10 Decima pluribus in locis non persolvuntur, & quare.
- PDF 330 11 Consuetudo, quòd de bonis ecclesiasticis decima non solvatur, valet.
- PDF 330 12 Consuetudo, quòd de minutis decima non solvatur, valet.
- PDF 330 13 Consuetudo, quòd de personalibus decima non solvatur valet.
- PDF 330 14 Decimae personales consuetudine praescribi possunt, quia non sunt de iure divino.
- PDF 330 15 Ecclesiae Dei ministrorum sustentatio debetur de jure naturali, & divino.
- PDF 331 16 decimae praediales de omnibus terrae fructibus & proventibus debentur.
- PDF 331 17 Decimae praediales debe[n]tur de jure divino.
- PDF 331 18 Decimae jure positivo persolvi mandantur.
- PDF 331 19 Consuetudo legitimè praescripta, quòd decima non solvatur, est servanda.
- PDF 331 20 Decima mista est, quae de agnis, & aliorum foetibus animalium debetur.
- PDF 331 21 Decimae personales de quibus persolvantur.
- PDF 332 22 Decimarum causas, qui cognoscere poßit.
- PDF 332 23 Iursidcitio spiritualis, per laicum praescriptione acquiri non potest.
- PDF 332 24 Decimarum causae quibus remedijs poßint agitari.
- PDF 332 25 Poßidens temporae litis motae est manutenendus.
- PDF 332 26 Posseßio beneficij, & suorum praediorum, quomodo acquiratur.
- PDF 333 27 Spoliatus in primis, & ante omnia est restituendus.
- PDF 333 28 Posseßionis adipiscendae remedium quomodo debet intentari.
- PDF 333 29 Posseßionem retinendi remedium est summarijßimum.
- PDF 333 30 Decimarum processus summariè fieri debet.
- PDF 333 31 Decimarum successor in feudo antiquo ante Conc. Lauteranen. quomodo agere debeat.
- PDF 333 32 Decimarum causa à praecepto inchoari potest.
- PDF 333 33 Decimas solvere recusantes quibus poenis sint plectendi.
- PDF 334 34 Executio in causis judicialibus quomodo fieri debeat.
- PDF 334 35 Excommunicatione nulla major poena in Ecclesia Dei reperitur.
- PDF 334 36 Excommunicatio, quando magis contemnatur, quàm formidetur.
- PDF 334 37 Monitio canonica, excommunicationi quomodo praemitti debeat.
- PDF 337 [i. e. 345] 38 Excommuncari non possunt capitula, nec Communitates.
- PDF 337 [i. e. 345] 39 Communitates pro debito pecuniario interdici non possunt.
- PDF 337 [i. e. 345] 40 Processus in causa decimarum, quomodo fieri debeant.
- PDF 337 [i. e. 345] 41 Laicus infeudatus de decimis debitores decimarum per censuras ecclesiasticas compellere non potest.
- PDF 338 42 Decimarum solutio regulariter fieri debet appellatione remota.
- PDF 338 43 Appellatio à sententia lata super solutione pensionis non suspendit judicatum.
- PDF 338 44 Appellatio, quando suspendat judicatum causa decimarum.
- PDF 338 45 Decimarum quot a non est de jure divino.
- PDF 338 46 Consuetudo, 40 annorum spatio praescribitur in quot a decimarum.
- PDF 338 47 Appellatio in causa decimarum admittitur, ut in alijs causis.
- PDF 339 48 Appellatio à sententia lata super decima leguminum, & aliorum minutorum est admittenda.
- PDF 339 49 Appellatio à sententia lata super solutione decimarum personalium suspendit judicatum.
- PDF 339 50 Consuetudinem allegans ad illam probandam admitti debet.
- PDF 339 51 Brachij secularis auxilium, quando invocari poßit.
- PDF 339 52 Decimam persolvere tenentur clerici, Iudaei, & Sarraceni.
- PDF 339 53 Clerici, quando teneantur parocho facere oblationes.
- PDF 339 54 Decimas praediales clerici collegialiter viventes persolvere tenentur.
- PDF 340 55 Decimas praediales de praedijs dotalibus ecclesiaru[m] clerici persolvere tenentur.
- PDF 340 56 Decimae ab una ecclesia contra aliam praescribuntur.
- PDF 340 56 [i. e. 57] Clerici parochialibus ecclesiis in servientes, etiam parochiali ad decimarum solutionem non tenentur.
- PDF 340 58 Decimae privilegio, & exemptione Papae praescribi possunt.
- PDF 340 59 Decimam an dominus agri, conductor, vel colonus solvere debeat.
- PDF 341 60 Decima solvi debet de omnibus fructibus absque deductione impensae.
- PDF 341 61 Decima debetur etiam mutata facie agri, aut alterius praedij.
- PDF 341 62 Privilegium super immunitate decimarum quando reale dicatur.
- PDF 341 63 Privilegia monialibus Ordin. Sanctae Clarae concessa.
- PDF 342 64 Privilegio praesentes renunciare non possunt in successorum praejudicium.
- PDF 342 65 Privilegium, ut infirmetur, lapsus 40. annorum requiritur.
- PDF 342 66 Privilegium habens decretum irritans per non usum non dicitur amissum.
- PDF 342 67 Iuspatronatus per exercitium unius aliis compatronis praeservatur.
- PDF 342 68 Exemptionis natura, qualis sit.
- PDF 342 69 Monialibus Ord. S. Clarae an obstet, cap. nuper de decimis.
- PDF 342 70 Societatis Iesu privilegia super exemptione decimarum.
- PDF 342 71 Societatis Iesu à solutione decimarum est exempta.
- PDF 342 72 Decimae praediales de jure divino debentur.
- PDF 343 73 Exemptionis privilegium Societati Iesu concessum comprehendit etiam colonos, & arrendatarios.
- PDF 343 74 Exemptionis privilegium Societati Iesu concessum etiam extenditur ad bona acquirenda.
- PDF 343 75 Odiosa aliquando late interpretantur.
- PDF 343 76 Vniversalia, & geminata verba, quid operentur.
- PDF 343 77 Dictio pro tempore, tempus futurum denotat.
- PDF 344 78 Exemptio à decimis Societatis Iesu concessa, non fuit revocata.
- PDF 344 79. Dispositiva ex prooemio declaratur.
- PDF 344 80 Privilegium in dubio praefumi non debet revocatum.
- PDF 345 81 Probatio exacta requiritur ad probandam revocationem privilegij.
- PDF 345 82 Revocatio, de qua in Brevi Pij V. comprehendit tantùm privilegia communicativa.
- PDF 345 83 Societas Iesu exempta à Decimis Papalibus, & aliis oneribus.
- PDF 346 84 Clausula sublata, &c. quid operetur.
- PDF 346 85 Moniales, quae sint exemptae à decimis Papal.
- PDF 346 86 Moniales pro quibus redditibus sint exemptae à decimis Papalibus.
- PDF 346 87 Fructus aßignati monialibus pro alimentis, an sint à decimis exempti.
- PDF 346 De Primitiis, & Oblationibus. Cap. xiii.
- PDF 346 Svmmarivm.
- PDF 348 1 Primitiae sicut decimae debentur, sed quantitas non est determinata.
- PDF 348 2 Primitiae animalium sunt unu[m] de ducentis.
- PDF 348 3 Primitiae dicuntur primi fructus, quos sibi Deus reservavit.
- PDF 348 4 Primitiae ter in anno Domino offerebantur.
- PDF 348 5 Primitiae, quare fuerint introductae.
- PDF 348 6 Primitiae debentur de jure divino.
- PDF 348 7 Primitiae, ex qua causa olim offerebantur.
- PDF 348 8 Primitiae debentur praecepto judiciali, & figurali.
- PDF 348 9 Primitiarum solutio consuetudine praescribi potest.
- PDF 349 10 Moralia praecepta per Ecclesiam immutantur.
- PDF 349 11 Parochiani quando ad primitiarum solutionem sint cogendi.
- PDF 349 12 Oblationes sunt, quae de proprijs, & licitis rebus ecclesiae offeruntur.
- PDF 349 13 Oblationes, quando praecepto naturali, & divino debeantur.
- PDF 349 14 Oblationes debentur, ubi viget consuetudo illas offerendi.
- PDF 349 15 Consuetudo spatio decem annorum inducitur in oblationum praestatione.
- PDF 349 16 Oblationes parocho indigenti debentur.
- PDF 349 17 Oblationes in Mißis solemnioribus fieri debent.
- PDF 350 18 Oblationes testamento relictae omnino fieri debent, & illas negantes poenas incurrunt.
- PDF 350 19 Oblationes sacerdotibus curam animarum exercentibus sunt tribuendae.
- PDF 350 20 Oblationes, quando Episcopis sint tribuendae.
- PDF 350 21 Oblationes, quando originem habuerint.
- PDF 350 22 Oblationes, quando monachi, & alij regulares recipere poßint.
- PDF 350 23 Oblationes, & decimae aequiparantur, suntque juris spiritualis, & sacrae.
- PDF 350 24 Oblationes recipere non possunt laici in eorum oratorijs, quacunque consuetudine non obstante.
- PDF 351 25 Oblationes ex qua causa laicis dari possunt.
- PDF 351 26 Oblationes factae imagini Deiparae in muro privato, Ecclesiae parochiali cedunt.
- PDF 351 27 Oblationes, quae confluunt, imaginibus, in locis, in quibus miracula aperiuntur, vel gratiae obtinentur fabricae cedunt.
- PDF 351 28 Ecclesia divae Mariae in montibus Vrbis, quando coeperit aedificari.
- PDF 351 29 Ecclesia divae Mariae in agro Montis Regalis apud Vicum, quando fundari coeperit.
- PDF 352 30 Caroli Emmanuelis Sabaudiae Ducis, & bon. mem. Catarinae Austriacae conjugis devotio commendatur. Io. Antonij Casirucj Montis Regalis Episcopi pietas, & vigilantia commendatur. Caroli Argentarij Episcopi solertia commendatur.
- PDF 353 31 Oblationes, quae in aliena ecclesia celebranti fiunt, rectori ecclesiae cedunt.
- PDF 353 32 Oblationum tres sunt species.
- PDF 353 33 Oblationes causa mortis relictae solvere recusantes, sacrilegi, homicidae, & necatores egentium esse dicuntur.
- PDF 353 34 Parochiani, quando ad oblationes faciendas cogi poßint.
- PDF 354 35 Parochus ministerium spirituale parochianis etiam non offerentibus negare non potest.
- PDF 354 36 Sacerdotibus, quando manibus sibi victum quaerere liceat.
- PDF 354 37 Episcopus, quando in laicos habet jurisdictionem.
- PDF 354 38 Actor regulariter forum rei sequi debet.
- PDF 355 39 Episcopus Parisiensis est Comes, & cognoscit causas civiles clericorum, & laicorum, activè, & paßive.
- PDF 355 40 Archiepiscopus Bononiensis est Princeps.
- PDF 355 41 Clerici Bononienses in causis civilibus trahunt laicos ad forum ecclesiasticum.
- PDF 355 42 Milites Hierosolymitani trahunt, & non trahuntur.
- PDF 355 De Quarta Funeralium. Cap. xiv.
- PDF 355 Svmmarivm.
- PDF 356 1 Fvneralium quarta quando non obstantibus privilegiis cathedrali, seu parochiali ecclesiae debeatur.
- PDF 357 2 Canonica portio, quae sit, & quibus debeatur.
- PDF 357 3 Quartae solutio, à quibus monasteriis non persolvatur.
- PDF 357 4 Episcopi, an portionem oblationum babere debeant.
- PDF 357 5 Cathedraticum in honorem cathedrae Episcopalis ultra procurationem persolvi debet.
- PDF 357 6 Canonica portio, de quibus non debeatur.
- PDF 357 7 Mortuoru[m] officia, quibus diebus fieri soleant.
- PDF 358 8 Quarta ex legato fabricae ecclesiae facto, quando debeatur.
- PDF 358 9 Quarta ex legato facto ad pias causas, quando debeatur.
- PDF 358 10 Canonicae portionis nomine quarta intelligitur.
- PDF 358 11 Quarta legatorum parocho debetur, etiam ultra legatum particulare sibi factum.
- PDF 359 12 Quarta funeralis, de quibus debeatur.
- PDF 359 13 Quarta debetur de legato per testatorem viventem persoluto.
- PDF 359 14 Quarta debetur etiam, quòd testator se mandet sepeliri cum habitu fratrum illius monasterii.
- PDF 359 15 Quarta debetur de his, quae testatores dant in infirmitate, de qua decedunt.
- PDF 359 16 Quarta non debetur de legatis regularibus factis per eoa, quia apud illos non sepeliuntur.
- PDF 360 17 Quarta est in bonis ecclesiarum parochialium sicut falcidia in bonis haeredis.
- PDF 360 18 Actor forum rei sequidebet.
- PDF 360 19 Episcopi, tanquam Sedis Apostolicae delegati, & etiam de jure canonico, & Caesareo omnium piarum dispositionum sunt executores.
- PDF 360 20 Episcopis quarta debetur de pluribus.
- PDF 360 21 Quarta debetur Episcopis delegatis factis confraternitatibus laicorum.
- PDF 361 22 Episcopi habent jus visitandi confraternitates laicorum.
- PDF 361 23 Confraternitatibus laicorum excipientibus de privilegiis, quid agendum.
- PDF 361 24 Administratores fabricae confraternitatum singulis annis Ordinario rationem reddere tenentur.
- PDF 361 25 Quarta legatorum, quare Episcopis à confraternitatibus debeatur.
- PDF 362 26 Deo semel dicatum, non est ulteriùs ad usus humanos transferendum.
- PDF 362 27 Ecclesia non consecrata gaudet eodem privilegio, quo & consecrata.
- PDF 362 28 Quarta pars oblationum, an Episcopis debeatur.
- PDF 362 29 Quarta oblationum debita, 40. annorum cursu praescribitur.
- PDF 362 30 Exempti ad quartam Episcopo persolvendam, non tenentur.
- PDF 362 31 Quarta exemptorum debetur Papae.
- PDF 362 32 Quarta duae quandoque deducuntur.
- PDF 363 33 Quartae decimarum an Episcopis debeatur.
- PDF 363 34 Ecclesia contra ecclesiam spatio 40. annorum praescribit.
- PDF 363 35 Ecclesia contra ecclesiam à solutione quartae decimarum oblationum, & legatorum quadragenaria praescriptione liberatur.
- PDF 363 De Censibus. Cap. xv.
- PDF 363 Svmmarivm.
- PDF 365 1 Census antiquus, quomodo creabatur.
- PDF 366 2 Census antiquus à censu ad praescriptam formam constitutionis Pij V. differt.
- PDF 366 3 Census antiquus constituebatur cum translatione utilis & directi dominij.
- PDF 366 4 Dominum utile, & directum in censu novo non transfertur.
- PDF 366 5 Census ad praescriptam formam constitutionis Pij V. super re immobili, & certis finibus designata constitui debet.
- PDF 366 6 Confiniu[m] expressio ad rei demonastratione[m].
- PDF 366 7. Redditus annuus perpetuus pro re immobili habetur.
- PDF 366 8 Obligari solùm potest in census reservatione res illa, quae censui supponitur, & fidei jussores, eorumque bona.
- PDF 367 9. Census super re alienari prohibita, imponi non potest.
- PDF 367 10 Census debitor liberatur pereunte re tota, super quae census constituitur, & pereunte parte pro parte liberatur.
- PDF 367 11 Pactum, quòd si res emphyteutica in totum pereat, nihilominus emphyteuta ad pensionem teneatur, an valeat.
- PDF 367 12 Census constituendus justo pretio emi debet.
- PDF 367 13 Regionum mos varietatem inducit.
- PDF 367 14 Census ad septem pro centenario legitimè emi possunt.
- PDF 368 15 Pretium justum rerum in puncto indivisibili non consistit.
- PDF 368 16 Pretium cujuscunque rei est triplex, supremum, infimum, & medium.
- PDF 368 17 Pretium annui census in totum in pecunia numerata solvi debet.
- PDF 368 18 Pecunia debita, quando in impositione census possit haberi pro numerata.
- PDF 369 19 Census ad certum tempus constitui non potest.
- PDF 369 20 Census venditor invitus ad redimendum cogi non potest.
- PDF 369 21 Census venditor, quando ad redimendum cogi possit.
- PDF 369 22 Censuali re pereunte, perit & census.
- PDF 369 23 Rem perire, & infrugiseram fieri, paria sunt.
- PDF 369 24 Census emptus per 300. super re valoris 500. quae solum reddit fructus debitos pro dictis 300. est legitimus.
- PDF 370 25 Consuetudo Provinciae, in justa census aestimatione est servanda.
- PDF 370 26 Census venditus, an pro parte redimi possit.
- PDF 370 27 Creditor, non tenetur invitus partem sui crediti recipere.
- PDF 370 28 Census ex conventione partium pro parte redimi potest.
- PDF 370 29 Exceptione casus fortuiti, an renunciari possit.
- PDF 371 30 Emphyteutica bona alienans irrequisito domino, cadit à jure suo.
- PDF 371 31 Censualis contractus, ab emphyteutico in pluribus differt.
- PDF 371 32 Censum perpetuum annuum non solvens, non cadit à jure suo, secus autem emphyteuta.
- PDF 371 33 Census emptor, in alienatione praedii censualis omnibus aliis est praeferendus.
- PDF 371 34 Litigiosi malis artibus utuntur.
- PDF 371 35 Pauper primò seipsum, & familiam sustentare tenetur.
- PDF 371 36 Potentes sunt difficilis conventionis.
- PDF 372 37 Poena conventionalis ob non solutionem, an debeatur.
- PDF 372 38 Interesse lucri cessantis, quando debeatur.
- PDF 372 39 Pacta nuda de jure canonico sunt servanda.
- PDF 372 40 Obligatio de subeundis oneribus, quae aliàs ex natura contractus minimè debentur, non tenet.
- PDF 372 41 Onus rei impositum, rem sequitur, quocunque vadat.
- PDF 372 42 Onera subire non tenetur emptor census ad formam constitutionis Pii V.
- PDF 373 43 Ecclesia acquirens rem feudalem obligatur ad onera vassalli.
- PDF 373 44 Census, & pensio, in temporalitate consistunt.
- PDF 373 45 Pensionarius regulariter ad decimas, & alia onera concurrere tenetur.
- PDF 373 46 Papa, est summus bonorum Ecclesia administrator.
- PDF 373 47 Census ad formam constitutionis Pii V. est jus accipiendi de fructibus fundi pensionem.
- PDF 373 48 Onera servitutis, & hypothecae super suo fundo, quilibet apponere potest.
- PDF 374 49 Census emptor, an pro rata ad onerum solutionem teneatur.
- PDF 374 50 Onus reale à percipiente fructus, quando solvi debeat.
- PDF 374 51 Consuetudo constitutionem interpretatur.
- PDF 374 52 Consuetudo in onerum solutione habet vim legis.
- PDF 374 53 Pacta contra substantiam contractus sunt nulla.
- PDF 375 54 Possessiones praediorum tenentur ad onerum solutionem.
- PDF 375 55 Emptor census plura patitur incommoda considerabilia.
- PDF 375 56 Pactum de retrovendendo, rem minoris valoris usque ad quartam partem pretii, & ultra efficit.
- PDF 375 57 Gravatus in uno, in alio debet relevari.
- PDF 375 58 Rei substantia maximae aestimationis.
- PDF 375 59 Census, fructum rei, super qua imponitur, excedere non debet.
- PDF 376 60 Census novus, quando imponi non possit.
- PDF 376 61 Censuum contractus, quando foeneraticii judicentur.
- PDF 376 62 Vsura tam jure naturali, quàm divino, est prohibita.
- PDF 376 63 Vsurae crimen in quibus committatur.
- PDF 376 64 Vsurae crimen est difficiles probationis.
- PDF 376 65 Vsurarius contractus, ut probetur, quae requirantur.
- PDF 377 66 Contractus usurarius probatur, & modicitate pretii & pacto de retrovendendo.
- PDF 377 67 Vsurarius, quis probatur tribus concurrentibus.
- PDF 377 68 Vsurarius, quomodo quis probari possit.
- PDF 377 69 Malus in eodem genere mali, qui semel fuit malus, semper praesumitur.
- PDF 377 70 Vsurarum crimen de consuetudine est misti fori, sed communi opinione, est merè ecclesiasticum.
- PDF 378 De Visitatione. Cap. xvi.
- PDF 378 Svmmarivm.
- PDF 381 1 Visitationum scopus, quisnam sit.
- PDF 381 2 Visitationi, quae loca sint Ordinariis subjecta.
- PDF 381 3 Visitare possunt Ordinarii ecclesias parochiales subjectas religioni S. Ioannis Hierosolymitani, & quomodo.
- PDF 382 4 Vicarios, in beneficiis curatis subjectis regularibus, quando Ordinarij deputare poßim, & qualiter.
- PDF 382 5 Vicariis perpetuis parochialium quanta portio assignari debeat.
- PDF 382 6 Eleemosyna altaris non sunt computandae in valore beneficiorum, nec fumeralium, neque aliae similis.
- PDF 382 7 Distributiones quotidianae non computantur in valore beneficiorum.
- PDF 383 8 Vicariis perpetuis quae portio assignanda, & quae congrua dicatur.
- PDF 383 9 Portio congrua coram Ordinariis peti debet, & etiam coram capitulo, Sede vacante.
- PDF 383 10 Vicaria perpetua ex qua causa, ut plurimum, fieri soleant.
- PDF 383 11 Vn ones perpetuae, quae examinari debeant, & quae dissolvi possint.
- PDF 383 12 Subreptio, & obreptio, quomodo differant.
- PDF 383 13 Vniones debent fieri vocatis iis, quorum interest. Clausula vocatis vocandis, quid operetur.
- PDF 384 14 Vniri non potest ecclesia libera ecclesiae jurispatronatus, nisi cum alternativa.
- PDF 384 15 Episcopus potest beneficia transferre, & ecclesias omnes, tam parochiales, quàm alias dirutas, aut nimia egestate laborantes, profanare.
- PDF 384 16 Vicarius Episcopi omnia potest, quae pertinent ad jurisdictionem Episcopi, cujus vices gerit.
- PDF 384 17 Ecclesia parochialis jurispatronatus, quae collabitur, an possit uniri ecclesiae non curatae ut in illa erigatur in parochialie[m.]
- PDF 385 18 Patronus non efficitur ecclesiae, dotem modicum domans.
- PDF 385 19 Patroni unius parochialis possunt compelli ad praebendam congruam sustentationem.
- PDF 385 20 Beneficium unitum perdit nomen beneficii.
- PDF 385 21 Appellatio non admittitur in causis visitationis ab inter locutoria, fecus à sententia definitiva, quae tamen appellatio non suspendit exequutionem, nec carceratus interim est relaxandus.
- PDF 386 22 Vniones parochialium, & aliorum beneficiorum, Episcopi possunt juxta formam juris facere, sed quando fit unio duarum collegiatarum ab Episcopo debet fieri cum consensu capituli ecclesiae cathedralis.
- PDF 386 13 [i. e. 23] Seminario Episcopi uniones beneficiorum facere possunt, fallit tamen in pluribus.
- PDF 386 24 Seminario, quando fiunt hujusmodi beneficiorum uniones, debent fieri cum consensu duorum de capitulo, ac duorum de clero.
- PDF 387 25 Potestatem habens à lege, vel ab homine aliquid faciendi cum alterius consilio, quando teneatur illud sequi.
- PDF 387 26 Visitari possunt ab Episcopis hospitalia, collegia, & confraternitates laicorum, montes pietatis, & omnia pia loca, & num. seq.
- PDF 387 27 Visitari non possunt ab Episcopis hospitalia, eremitoria, & confraternitates Religiones Hierosolymitanae, nisi in iis, quae sacramentorum administrationem concernunt.
- PDF 387 28 Visitari possunt ecclesiae, quae in nullius dioecesi esse dicuntur ab Ordinario viciniori.
- PDF 388 29 Archidiaconi, Decani, & alii inferiores visitare possunt, item & capitulum, & quibus conditionibus.
- PDF 388 30 Visitare possunt Episcopi capitula cathedralium, & aliarum majorum ecclesiarum, illarumque personas personaliter, vel per Vicarium generalem, aut visitatorem, si ipsi Episcopi fuerint legitimè impediti.
- PDF 389 31 Visitari debent monasteria virorum & eorum personae à visitatoribus regularibus.
- PDF 389 32 Visitatio celerrimè debet fieri, quae celeritas, visitatorum arbitrio relinquitur.
- PDF 389 33 Visitator nihil potest accipere, praeter victualia, nec familia sua etiam praetextu officii, nec sui munus, etiam oblatum, alias poenam incurrunt.
- PDF 390 34 Victualia in visitatione à quibus praestari debeant.
- PDF 390 35 Visitare iterum potest Episcopus ecclesias visitatas ab inferioribus.
- PDF 390 36 Visitare potest Episcopus beneficia subdita Abbati, habenti quasi Episcopalem jurisdictionem cumulativè.
- PDF 390 37 Visitatoribus secundum locorum mediocritatem honesta mensa paranda.
- PDF 390 38 Visitatores, quanto comitatu olim procedebant, & quantis evectionibus.
- PDF 390 39 Visitantibus quis numerus equorum, & personarum fuerit definitus in Concil. Mediolan.
- PDF 391 40 Visitantibus Episcopis, & iis in inferioribus visitatoribus circa numerum equorum, & personarum praefiniendarum sententia auctoris.
- PDF 391 41 Victualium appellatione veniunt cibi frugales, non sumptuosi.
- PDF 391 42 Praelatis ignominiosum est affluere deliciis, epulis, atque lasciviis.
- PDF 391 43 Visitantibus Episcopis egenis, eorumvè Vicariis, sunt necessaria congurè subministranda, ut equi, vestes, familia, & alia opportuna, ultra victualia.
- PDF 391 44 Visitantes Episcopi divites, quibus debeant esse contenti.
- PDF 392 45 Consuetudo habet vim legis.
- PDF 392 46 Impensae, quae, vel ad aedificationem, vel ad ornatum ecclesiarum ab Episcopo in visitatione praescribuntur, ad quos spectent.
- PDF 392 47 Redditus parochialis ecclesiae, quales, & quanti sint, ab Episcopo in visitatione praecipuè sunt examinandi.
- PDF 392 48 Parochiales ecclesiae, quae pensionem sustinere poßint.
- PDF 392 49 Parochis certa pecuniae summae, à conc. Trid. pro eorum victu est constituta.
- PDF 392 50 Redditus parochialis ecclesiae annui ad duorum victum saltem esse debent.
- PDF 392 51 Parochi ad ecclesiarum suarum reparationem aliquando cogi possunt.
- PDF 392 52 Clerici vivere debent de patrimonio Iesu Christi.
- PDF 392 53 Parochus, quando non impensis pro sua ecclesia ad certam portionem concurrere teneatur.
- PDF 392 54 Redditus, ratione loci, vel personae majores parocho interdum debentur.
- PDF 392 55 Clausula in reservationibus pensionum à Summis Pontificibus apponi solita, quid declaret.
- PDF 393 56 Verbum, liberi, in reservationibus pensionum, quid operetur.
- PDF 393 57 Parochus, quando in reparatione suae ecclesiae ad tertiam sumptus partem teneatur.
- PDF 393 58 Parochiales ecclesias Vniversitatum impensis fabricari solent.
- PDF 393 59 Constantinus primus fabricam Templi Divi Petri instituit.
- PDF 393 60 Constantinus cunctis jus ecclesias aedificandi conceßit.
- PDF 393 61 Ecclesiarum numerus ab Imperatoribus, & Principibus fuit auctus.
- PDF 393 62 Ecclesiae, quae per aliquem erigitur, dos est constituenda.
- PDF 393 63 Alimenta parocho minimè sunt minuenda.
- PDF 393 64 Visitator in actu visitationis summarias informationes sumere debet.
- PDF 394 65 Redditus parochialis tenuissimi liberant parochum ad concurrentiam impensarum.
- PDF 394 66 Consuetudo pia, qua laici solent sumptus aliquos in necessariis ecclesiae facere, maximè est servanda.
- PDF 394 67 Parochorum indigentiae quomodo conc. Trident. providerit.
- PDF 394 68 Iurispatronatus ecclesiae, si diruta fuerit, à quibus sit restituenda, & qui ad impensas concurrere debeant.
- PDF 394 69 Parochiani juspatronatus ecclesiae habentes, quando ad aedificationem, & restaurationem suae ecclesiae teneantur.
- PDF 394 70 Accessorium sequitur naturam sui principalis.
- PDF 395 71 Parochiales, etiam jurispatronatus, propriis fructibus & proventibus sunt reficiendae.
- PDF 395 72 Patronus parochianus multis gaudet praeeminentijs.
- PDF 395 73 Parochialium aedificationes, & restaurationes per solidum, & libram fieri debent.
- PDF 395 74 Extraordinaria onera, quae ordinariis, & merè realibus aequiparantur.
- PDF 395 75 Collectae non ad personarum numerum, sed ad cujusque patrimonii quantitatem fieri debent.
- PDF 396 76 Ius idem viget, ubi eadem ratio militat.
- PDF 396 77 Pauperes, ne graventur, maxima est habenda ratio.
- PDF 396 78 Divites multis commodis, ac honoribus fruuntur.
- PDF 396 79 Magnates, quia coeteris praeeminent, largiores in operibus piis esse debent.
- PDF 396 80 Theodosii Imperatoris humilitas in ecclesiis.
- PDF 397 Pars Tertia.
- PDF 397 De collatione mala beneficiorum. Cap. i.
- PDF 397 Svmmarivm.
- PDF 399 1 Beneficia ecclesiastica sine canonica institutione licitè obtineri non possunt.
- PDF 399 2 Beneficiorum collatores nihil pro collatione accipere possunt.
- PDF 399 3 Beneficiorum posseßionem tradentes, quando simoniae poenam incurrunt.
- PDF 399 4 Fructus canonicatuum protraditione posseßionis, quando dimidia fabricae ecclesiae, vel sacristiae debeatur.
- PDF 399 5 Fructus canonicatuum pro posseßione tradenda indebitè percipientes, quam poenam incurrant.
- PDF 399 6 Fructus canonicatuum ex consuetudine haeredibus spectare possunt.
- PDF 399 7 Beneficia omni pacto, & conventione cessante debent obtineri.
- PDF 400 8 Simonia manu, lingua, & obsequio committi potest.
- PDF 400 9 Simonia pro ingressu religionis, quomodo committi poßit.
- PDF 400 10 Simonia commissae mediatores excommunicationis poenam incurrunt.
- PDF 400 11 Simoniacus celebrans irregularitatis poenam incurrit.
- PDF 400 12 Simoniacè beneficium impetrans est illo privatus ipso jure, & inhabilis ad illud, & alia obtinenda.
- PDF 400 13 Beneficium simoniacè obtentum poßidens ad omnium fructuum perceptorum restitutionem tenetur.
- PDF 400 14 Simonia est, triplex, realis conventionalis & mentalis.
- PDF 400 15 Simonia est crimen gravißimum.
- PDF 400 16 Confidentia pluribus modis committitur.
- PDF 401 17 Beneficia in confidentiam retinentes, plures poenas incurrunt.
- PDF 401 18 Confidentia octo conjecturis probatur.
- PDF 401 19 Beneficia per resignationem vacantiae consanguineis conferentes, & illa impetrantes, quam poenam incurrant.
- PDF 401 20 Collatio facta à Papa consanguineo resignantis est valida.
- PDF 402 21 Posseßionem beneficij vigore supplicationis acquirens, graves poenas incurrit.
- PDF 402 22 Beneficium unum, uni est conferendum, & ad summum duo.
- PDF 402 23 Parochus aliam parochialem impetrans, prima vacat ipso jure.
- PDF 402 24 Parochiales duas retinens graves poenas incurrit.
- PDF 402 25 Beneficia duo quando auctoritate ordinaria conferri poßint.
- PDF 402 26 Beneficia plura quàm duo, auctoritate ordinaria obtinens, quas poenas incurrat.
- PDF 403 27 Parochiales ecclesiae vacantes per concursum sunt conferendae.
- PDF 403 28 Parochiales ecclesiae sine concursu collatae, nullum tribuunt titulum poßidendi.
- PDF 403 29 Collatoribus beneficiorum non currit tempus ad conferendum nisi à die scientiae.
- PDF 403 30 Ordinario collatore negligente, ad quem cursus haberi debebat.
- PDF 403 31 Appellatur ad Ordinario ad metropolitanum à gravamine in concursu illato.
- PDF 403 32 Parochiales per obitum, aut resignationem vacantes à quibuscunque Papae inferioribus sine concursu conferri non possunt.
- PDF 404 33 Decretum irritans omnia in contrarium gesta annullat ipso jure.
- PDF 404 34 Parochialem obtinens sine concursu dicitur intrusus, & non facit fructus suos.
- PDF 404 35 Fructus beneficiorum indebitè percipiens, poenam inhabilitatis incurrit.
- PDF 404 36 Rehabilitas ob malam fructuum perceptionem datur mediante fructuum compositione.
- PDF 404 37 Dispensatio ab irregularitate, & absolutio ab excommunicatione, quomodo detur.
- PDF 404 38 Beneficia viventium non sunt impetranda.
- PDF 404 39 Intrudens se in beneficio viventis, plures poenas incurrit.
- PDF 404 40 Filij presbyterorum ex fornicatione ad quaevis parentum beneficia non admittuntur.
- PDF 405 41 Examini se pro alijs in beneficiorum collatione supponentes, quibus poenis plectantur.
- PDF 405 42 Collationes beneficiorum personis haeresis, aut apostasiae, seu proprio, seu cognationis vitio contaminatis factae, sunt nullae.
- PDF 405 De Poena non residentium. Cap. ii.
- PDF 405 Svmmarivm.
- PDF 406 1 Residere tenentur parochi sub poena privationis.
- PDF 406 2 Beneficia simplicia, an personalem residentiam requirant.
- PDF 407 3 Vagabundi beneficijs simplicibus possunt iure privari.
- PDF 407 4 Residere tenentur Episcopi, alioquin poenas incurrunt.
- PDF 407 5 Episcopi residere negligentes, quando Papae sint denunciandi.
- PDF 407 6 Episcopus diu à sua residentia sine legitima causa absens, potest jure privari.
- PDF 407 7 Abesse non possunt Episcopi ultra trimestre singulis annis.
- PDF 407 8 Abesse quando poßint Episcopi à residentia.
- PDF 408 9 Parochi ultra bimestre abesse non possunt, & neque per id tempus absque licentia scriptis obtenta.
- PDF 408 10 Episcopi à residentia ultra duos menses parochos dispensare non possunt.
- PDF 408 11 Abesse non possunt canonici à residentia ultra tres menses.
- PDF 408 12 Residentia debita quando debeat publicari.
- PDF 408 13 Absens ex causa, quomodo beneficio debeat providere.
- PDF 408 14 Absens elapso termino licentiae sibi concessae, quomodo beneficio privari possit.
- PDF 408 15 Parochi sine causa, & licentia non residentes, quam poenam incurrant.
- PDF 408 16 Fructus, in quibus ob non residentiam quis condemnatur, fabricae ecclesiae sunt applicandi.
- PDF 408 17 Residentia praecipuè debetur in parochiali.
- PDF 409 18 Parochi ad residentiam in domo parochiali sunt cogendi, & ea deficiente, in domo parochiali propinqua.
- PDF 409 19 Canonici ultra tres menses non residentes qua poena sint puniendi.
- PDF 409 20 Absentes sine legitima causa, si distributiones quotidianas percipiunt, ad illarum restitutionem tenentur.
- PDF 409 21 Canonici quomodo per tres menses abesse poßint.
- PDF 409 22 Canonici, gaudentes privilegio trium mensium absentiae, distributiones quotidianas amittunt.
- PDF 409 23 Canonici mißi ad limina Apostolorum, vel ad eadem limina Episcopos comitantes distributiones quotidianas non amittunt.
- PDF 409 24 Distributiones quotidianas quando non amittant canonici, inservientes clericis Parochialibus canonicatibus annexis.
- PDF 409 25 Distributiones quotidianas non amittunt absentes à choro pro utilitate ecclesiae.
- PDF 410 26 Distributiones quotidianas non amittunt absentes à choro pro utilitate ecclesiae.
- PDF 410 27 Distributiones quotidianas non amittunt infirmi, & sensio confecti.
- PDF 410 28 Distributiones non amittunt, Episcopis in visitatione inservientes.
- PDF 411 29 Absentes in Apostolicae Sedis, aut Episcopi servitio fructus praebendarum integrè percipere possunt.
- PDF 411 30 Residere negligentes ultra poenas privationis fructuum, alijs etiam poenis plecti possunt.
- PDF 411 31 Residere recusantes, ac extra residentiam decedentes poenam incurrunt, quòd eorum bona spolio Camerae Apostolicae cedunt.
- PDF 412 32 Parochi epidimiae tempore ad residentiam, & ad ecclesiastica sacramenta administranda tenentur.
- PDF 412 33 Absentes ultra tres menses, quomodo sint movendi.
- PDF 412 De Spoliis Clericorum. Cap. iii.
- PDF 412 Svmmarivm.
- PDF 414 1 Episcopi bona propria, quae ante assumptionem ad Episcopatum habebant testamento, relinquere possunt.
- PDF 414 2 Clericorum spolia olim habebant ecclesia, cui beneficiati inserviebant.
- PDF 414 3 Ecclesia an succedat in poenam, qua plectitur interficiens presbyterum.
- PDF 414 4 Iuria secundum temporum varietatem varie processerunt.
- PDF 414 5 Spolia clericorum ad Cameram Apostolicam spectant.
- PDF 415 6 Spolia ecclesiastica, quae dicantur.
- PDF 415 7 Bonorum ecclesiasticorum omnium administratio spectat ad Papam.
- PDF 415 8 Bonorum ecclesiasticorum quatuor sunt species.
- PDF 415 9 Spoliorum ecclesiasticorum nomine sacramenta venire non possunt.
- PDF 415 10 Paramenta ornamenta, & vasa sacra non caedunt in spolium.
- PDF 416 11 Scamna, mensae, dolia, & his similia in spolio non includuntur.
- PDF 416 12 Patrimonialia, & causa donationis, vel succeßionis quaesita, non cadunt sub spolio.
- PDF 416 13 Clericis ab intestato, & sine legitimis successoribus decedentibus, bona ecclesiis, quibus praefuerunt incorporantur.
- PDF 416 14 Bona acquisita ratione clericalis ordinis, vel officij, sunt quasi patrimonialia, & non faciunt spolium.
- PDF 417 15 Bona acquisita ratione ordinis clericalis à quaesitis ex redditibus ecclesiasticis differunt.
- PDF 417 16 Bona acquisita de his, quae beneficiarius parcius vivendo servavit, non cadunt in spolium.
- PDF 417 17 Bona acquisita alios litteras docendo, non cadunt in spolium.
- PDF 417 18 Bona donata per clericum intervivos, quae non faciant spolium.
- PDF 417 19 Obligatio antidotalis, quando locum habeat.
- PDF 417 20 Bona acquisita beneficiario, qui non habet redditus vltra summam ducatorum triginta, non cadunt sub spolio.
- PDF 418 21 Praesumitur in meliorem partem, quando factum potest sapere delictum, & non delictum.
- PDF 418 22 Bona per clericum acquisita, quando de redditibus ecclesiasticis acquisitae praesumantur.
- PDF 418 23 Praesumptio magis in jure fundata, contrariam praesumptionem edidit.
- PDF 418 24 Reus in excipiendo, quando ejus exceptionem probare teneatur.
- PDF 418 25 Haeres beneficiarij & possessor bonorum non est posseßione privandus, dones constet bona cadere sub spolio.
- PDF 418 26 Bona ex redditibus ecclesiae à beneficiario empta, & alicui ecclesiae aut pijs locis ipso vivente sine fraude tradita, non cadunt sub spolio.
- PDF 418 27 Distributiones quotidiana non faciunt spolium.
- PDF 419 28 Bona Romanam curiam sequentium, quae non faciant spolium.
- PDF 419 29 Illegitimi quorum bonorum sint incapaces.
- PDF 419 30 Testandi facultas, non condito testamento regulariter minimè prodest.
- PDF 419 31 Testandi facultatem solus Papa tribuere potest.
- PDF 419 32 Bonorum ecclesiasticorum dominium est Dei.
- PDF 420 33 Negotiatio est duplex, licita, & illicita.
- PDF 420 34 Negotiatio ecclesiasticis est illicita.
- PDF 420 35 Negotiantur illicitè ecclesiastici possessiones conducendo.
- PDF 420 36 Ordinari prohibentur cupidi.
- PDF 420 37 Negotiatio neceßitatis causa clericis est permissa.
- PDF 420 38 Clerici causas criminales, aut civiles secularium suscipere non possunt.
- PDF 420 39 Clericis officium procuratoris exercere non licet.
- PDF 420 40 Clerici pluribus modis bona minus legititimè acquirunt.
- PDF 420 41 Episcopis servitus principum secularium est interdicta.
- PDF 420 42 Fructus omnium beneficiorum generaliter vel spacialiter Sedi Apostolicae reservatorum à die vacationis usque ad diem provisionis cadunt sub spolio.
- PDF 421 43 Fructus beneficiorum non reservatorum, nec affectorum, à die vacationis citra non ad cameram, nec ad haeredes, sed succeßori debentur.
- PDF 421 44 Decretum irritans, & clausula, sublata, &c. quid operetur.
- PDF 421 45 Fructus beneficiorum jurispatronatus non cadunt sub spolio.
- PDF 421 46 Fructus beneficiorum vacantium ad collationem Ordinariorum non cadunt sub spolio.
- PDF 422 47 Bona clericorum, qui dum viverent, scandalosè se gerebant, an veniant in spolio.
- PDF 422 48 Actiones descendentes ex quasi delicto, non transeunt ad haeredes.
- PDF 422 49 Probandi onus quando camerae Apostolicae incumbat.
- PDF 422 50 Spolium committitur ob non residentiam in poenam non residentis
- PDF 422 51 Apostatarum extra claustra degentium bona, camerae Apostolicae sunt apeplicata.
- PDF 423 52 Ordinis fratrum Humiliatorum extinctio
- PDF 423 53 Fratribus extincti ordines Humiliatorum, alimentorum aßignatio.
- PDF 423 54 Reservata sunt omnia beneficia extincti, ordinis Humiliatorum.
- PDF 423 55 Fratres extincti ordinis Humiliatorum an comprehendantur sub constitutionibus contra Apostatas editis.
- PDF 424 56 Fratrum extincti ordinis Humiliatorum bona, quando ad cameram Apostolicam spectent.
- PDF 424 57 Fratres ordinis Humiliatorum, an de bonis per ipsos acquisitis disponere possint
- PDF 424 De Prohibitionibus & Poenis. Cap. iv.
- PDF 424 Svmmarivm.
- PDF 429 1 Clericis negotiari est prohibitum, & quare, & quam poenam contravenientes incurrant.
- PDF 429 2 Mediatores clerici illicitorum contractuum esse non possunt.
- PDF 429 3 Mediatores contractuum usurariorum usuras reddere tenentur, ac si ipsi accepissent.
- PDF 429 4 Tabellionatus officium clerici exercere nequeunt, & quare.
- PDF 429 5 Tabellionatus officium est vile, & tabellio dicitur servus publicus.
- PDF 429 6 Clericus, si efficiatur tabellio, non perdit privilegium clericatus, nec beneficium.
- PDF 429 7 Clericus, quibus casibus officium tabellionatus exercere poßit.
- PDF 430 8 Clericus non potest esse fideijussor, tamen si fideijubeat remanet obligatus.
- PDF 430 9 Sanguinis judicium clericus exercere non potest, & nu. 13. & nu. 20.
- PDF 430 10 Episcopi Principibus inservire prohibentur. Episcopi dignitatem suam conservare debent.
- PDF 430 11 Clerici, vel Praelati possunt esse consiliarij Principum secularium. Iurisdictio Papae est distincta à jurisdictione Imperij.
- PDF 430 12 Principes seculares adhibentes sibi consiliarios ecclesiasticos optimè faciunt.
- PDF 430 13 Episcopatus, & presbyteratus officium, quàm sit grave.
- PDF 430 14 Clericus auctoritatem, vel consilium praestans in causa ultimi supplicij efficitur irregularis.
- PDF 430 15 Venatio clericis est prohibita, & quare.
- PDF 431 16 Histriones sunt infames.
- PDF 431 17 Clericus histrionicam artem exercens, qua poena sit mulctandus. Clerici, an propter venationem poßint à judicibus secularibus puniri.
- PDF 431 18 Clerici publicè macellariorum, & tabernariorum officium exercentes, qua poena puniantur.
- PDF 431 19 Advocati, vel procuratoris officium, an, & quando clerici exercere poßint.
- PDF 432 20 Clericus, cui ecclesia non sufficit, ex artificio, & opere rurali, potest sibi victum quaerere.
- PDF 432 21 Advocati dicuntur defendere rempublicam, sicut milites armatae militiae.
- PDF 433 22 Clerici, à quibus alijs rebus se abstinere debeant.
- PDF 433 23 Mulieres, aut concubinae cum clericis habitare prohibentur.
- PDF 433 24 Concubinarijs quae poenae sint inflictae, & numeris. seqq.
- PDF 433 25 Clericus cum muliere in peccato perseverans, qua poena sit plectendus.
- PDF 434 26 Ordinarij locorum in principio sui regiminis debent publicare edictum contra concubinarios.
- PDF 434 27 Ordinarij possunt edicta publicare, & proponere.
- PDF 434 28 Fornicatione simplici clericus non est deponendus, sed est poena arbitraria puniendus, nisi fornicatio sit scandalosa. Fornicarij regnum Dei non poßidebunt.
- PDF 435 29 Sodomitae clerici, quibus, & qualibus poenis puniri debeant.
- PDF 435 30 Episcopi pro quolibet delicto statim non debent fulminare.
- PDF 435 31 Adulter clericus, qua poena sit mulctandus.
- PDF 435 32 Spiritualem filiam cognoscens deponendus venit, secus autem, si reus non est convictus per testes.
- PDF 436 33 Confitenti, an, & quando minuatur poena.
- PDF 436 34 Commatrem cognoscens est deponendus.
- PDF 436 35 Virginem stuprans est deponendus.
- PDF 436 36 Monialem stuprans est deponendus.
- PDF 436 37 Monialem corrumpens triplex peccatum committit, & cum ea matrimonium contrahens, efficitur inhabilis ad cum alia contrahendum.
- PDF 436 38 Homicidiarius non amittit beneficium ipso jure, sed est privandus per sententiam.
- PDF 436 39 Beneficiatus, quando agitur ad privationem, potest renunciare, antequam privetur.
- PDF 437 40 Periurus est etiam deponendus.
- PDF 437 41 Sacrilegus item, & num. 48.
- PDF 437 42 Sacrilegium, quid sit, & unde dicatur.
- PDF 437 43 Sacrilegium, quot modis committatur, & num. 48.
- PDF 437 44 Percutiens clericum est excommunicatus, & à nemine potest absolvi, praeterquam à Romano Pontifice, item, & mandans percuti, praebens auxilium, favorem, &c.
- PDF 437 45 Excommunicatio non fertur, nisi propter culpam mortalem.
- PDF 438 46 Clericorum appellatione, qui veniant.
- PDF 438 47 Monachi etiam appellatione, qui veniant.
- PDF 438 48 Ecclesiasticis injuriam violenter inferens, de jure civili capitaliter punitur.
- PDF 438 49 Monialem carnaliter clericus cognoscens, sacrilegium committit, laicus verò est excommunicandus, & de jure civili capite plectendus.
- PDF 438 50 Sacrilegium committit, qui locum sacrum, vel illius coemeterium violat destruendo, devastando, vel occupando, aut ejus immunitates effringendo.
- PDF 438 51 Benedictio duplex, altera constitutiva sacri, altera invocativa.
- PDF 439 52 Dicata res semel Deo, non est ad usus humanos transferenda.
- PDF 439 53 Consecrata bonedicitone constitutiva sacri, nullus Praelatus profanare potest, antequam definant esse talia.
- PDF 439 54 Ecclesiam infringens gravi poena punitur.
- PDF 439 55 Sacrilegium committitur, auferendo sacrum de sacro, & non sacrum de sacro, sivè sacrum de sacro.
- PDF 439 56 Clericus ministrans in òrdine, quem non habet, est deponendus.
- PDF 439 57 Laicus Missam celebrans, aut in aliquo exordinibus sacris ministrans, falsarij poena punitur.
- PDF 439 58 Laicose Episcopum falsò profitenti mors inflicta. Laicus, vel non presbyter Missam celebrans, vel poenitentia sacramentum administrans, qua poena plectendus.
- PDF 440 59 Missam non jejunus celebrans poenam excommunicationis incurrit.
- PDF 440 60 Ebrius non praemissa digestione celebrans, est beneficio privandus.
- PDF 440 61 Excommunicatus majori excommunicatione, suspensus vel interdictus Missam celebrans depositionis poenam incurrit.
- PDF 440 62 Missam unam tantum regulariter, una die sacerdos dehet celebrare.
- PDF 440 63 Missae plures una die in quibus casibus poßint ab uno sacerdote celebrari.
- PDF 441 64 Missae tres, quae in die Nativitatis Domini celebrantur, quid significens. Sacerdos quando iterum in uno die celebrare potest.
- PDF 441 65 Missa super altari consecrato celebrari debet.
- PDF 441 66 Missam super altari non consecrato celebrans arbitrio Ordinarij est puniendus.
- PDF 441 67 Missam celebrans sine aqua, & igne, aut in pane fermentato, & calice indecenti, est deponendus.
- PDF 442 68 Missam celebrans sine paramentis sacerdotalibus, qua poena sit plectendus.
- PDF 442 69 Horas recitare omittens ex oblivione, mortaliter non peccat.
- PDF 442 70 Missam latenter celebrans sine paramentis solitis ob metum haereticorum, non peccat.
- PDF 442 71 Missa, an sine duorum praesentia poßit celebrari.
- PDF 442 72 Missa in locis privatis celebrari non debet.
- PDF 442 73 Sacerdos maxima cum attentione, & diligentia Missam celebrare debet.
- PDF 442 74 Sacerdos qui per negligentiam aliquid de sanguine in terram cadere sinit, quid praestare teneatur.
- PDF 443 75 Missa omne aliud opus superat in sanctitate.
- PDF 443 76 Sacerdos super rebus aptis ad sortilegia celebrans, ut quis mortis periculum incurrat, est deponendus.
- PDF 443 77 Sacerdos superstitiosus est deponendus.
- PDF 443 78 Sacerdos celebrans, & non sumens corpus, & sanguinem Domini, poenam suspensionis à communione per annum incurrit.
- PDF 443 79 Civitates, quae Episcopos necare praesumunt, in posterum Episcopalis dignitatis carere debent.
- PDF 443 80 Missa cum omni munditia debet celebrari, & cum immunditia celebrans mortaliter peccat.
- PDF 443 81 Missam matutinis non solutis celebrans, quando mortaliter peccet.
- PDF 444 82 Officium divinum omnes beneficiati recitare tenentur.
- PDF 444 83 Officium divinum, legitimo cessante impedimento, recitare omittens, non facit fructus & mortaliter peccat.
- PDF 444 84 Horas canonicas recitare omittens pro rata omißionis fructuum partem amittit.
- PDF 444 85 Officium divinum recitare tenentur omnes sacris ordinibus initiati.
- PDF 444 86 Officium divinum lege naturali, & divina debet recitari.
- PDF 444 87 Officium Romanum recitare non tenentur milites regulares.
- PDF 444 88 Orationem Dominicam, & Salutationem Angelicam milites regulares loco horarum recitare tenentur, aliàs mortaliter peccant.
- PDF 444 89 Horae sunt septem, sicut septem dona Spiritus sancti.
- PDF 445 90 Horas canonicas officij Beatae Mariae pensionarij recitare tenentur.
- PDF 445 91 Pensionarij ad officij Romani recitationem obligati non tenentur etiam recitare officium Beatae Mariae.
- PDF 445 92 Laici pensionarij ad horas canonicas recitandas non tenentur.
- PDF 445 93 Clerici regulariter torqueri possunt.
- PDF 445 94 Tortura in clericis mitior esse debet, quàm in laicis.
- PDF 445 95 Clerici omnibus laicis digniores.
- PDF 446 96 Laici publicè, & solemniter poenitentes, quid facere teneantur.
- PDF 446 97 Clerici ad solemnem poenitentiam non adiguntur.
- PDF 446 98 Clerici regnum in Deo habent, quod clericalis tonsura designat.
- PDF 446 99 Sacerdotes sunt regum, Principum, fideliumque patres, ac magistri.
- PDF 446 100 Clerici maximè à laicis differunt.
- PDF 446 101 Doctores, advocati, & milites an torqueri poßint.
- PDF 446 102 Sacerdotes habent privilegium fori à Deo.
- PDF 446 103 Clerici, an torqueri poßint.
- PDF 446 104 Consuetudo est legum interpres.
- PDF 447 105 Clericis laicis privilegiatis inferiores esse non possunt.
- PDF 447 106 Clerici, quando torqueri poßint.
- PDF 447 107 Copia judiciorum ante torturam, an reo danda.
- PDF 447 108 Statutum Vrbis, extra Vrbem non extenditur.
- PDF 448 109 Dictio semper, quid importet.
- PDF 448 110 Condemnari nemo potest nisi prius datis defensionibus, etiam parte non petente.
- PDF 448 111 Torqueri, quando poßit reus, etiam denegatis defensionibus petitis.
- PDF 448 112 Iudaei poenis ecclesiasticis subijciuntur.
- PDF 448 113 Iudaei nutrices, aut alios Christianos illis servientes habere non possunt.
- PDF 449 114 Iudaei de praecepto festis diebus in publico labore, seu laborari facere non possunt.
- PDF 449 115 Iudaei cum Christianis ludere, aut comedere non possunt.
- PDF 449 116 Iudaeorum libri rationum, quando contra Christianos fidem faciant.
- PDF 449 117 Iudaei mercaturam frumenti, aut aliarum rerum, usui humano necessariarum facere nequeunt.
- PDF 449 118 Iudaei, & alij infideles medici, Christianos aegrotos curare non possunt.
- PDF 449 119 Medicati à medicis hebraeis, vel infidelibus, si decesserint, carere debent sacramentis, & ecclesiastica sepultura.
- PDF 449 120 Iudaei signum patens glauci coloris deferre tenentur.
- PDF 449 121 Iudaei, an dispensari poßint à delatione signi glauci coloris.
- PDF 449 122 Iudaei statuta locorum, in quibus habitant, observare tenentur.
- PDF 449 123 Iudaei puniuntur juxta formam juris, & locorum constitutionem.
- PDF 450 124 Iudaei, Thalmud scripta, blasphemijs, & erroribus plena, semper amplexi fuerunt, & quare.
- PDF 450 125 Thalmud, & alij hebraeorum libri pluries prohibiti.
- PDF 450 126 Revocatio facultatum legendi libros Thalmud, & alios prohibitos.
- PDF 451 127 Prohibitio retinendi Thalmud, & alios libros prohibitos sub gravibus poenis.
- PDF 451 128 Thalmud, & alij libri prohibiti hebraeorum sunt diligentißimè perquirendi, & illos habentes graviter puniendi.
- PDF 451 129 Iudaeorum voracitas in usuris extorquendis, quae.
- PDF 451 130 Iudaeorum scelera, & flagitia quamplura.
- PDF 451 131 Iudaeorum expulsio à statu Ecclesiastico.
- PDF 452 132 Iudaei in Vrbe Roma, Avinionensi, & Anconitana habitare possunt.
- PDF 452 133 Iudaei edicta, & constitutiones praecipuè Pontificum, & alias Apostolicas servare tenentur.
- PDF 452 134 Iudaeis licentiae contra constitutiones Apostolicas non sunt concedendae.
- PDF 452 135 Iudaei filijs effectis Christianis alimenta praestare tenentur.
- PDF 452 136 Iudaei filijs ad Christi fidem conversis legitimam dare tenentur.
- PDF 453 De Sortilegiis. Cap. v.
- PDF 453 Svmmarivm.
- PDF 454 1 Sortilegium quid sit.
- PDF 454 2 Sortilegorum profeßio est duplex, tacita, & expressa.
- PDF 454 3 Profeßio tacita sortilegorum, quae sit.
- PDF 454 4 Profeßio expressa duplex, solemnis publica, & privata.
- PDF 454 5 Profeßio solemnis & publica sortilegorum, quae sit.
- PDF 454 6 Expressam profeßionem damonibus facientes, quem cultum illis exhibeant.
- PDF 454 7 Profeßio privata, quomodo damoni fiat.
- PDF 454 8 Latriae honorem daemonibus exhihentes, quando uti haeretici sint habendi.
- PDF 455 9 Sortilegia, quae haeresim manifest sapiunt, quomodo cognoscantur.
- PDF 455 10 Idololatriam, & haeresim manifestam, quae sortilegia sapiant, & quae non.
- PDF 455 11 Striges à sancta ecclesia Dei sunt expellendae.
- PDF 456 12 Striges effectualiter de loco ad locum corporaliter deferri an poßint.
- PDF 456 13 Sortilegiorum causae ad forum ecclesiasticum spectant.
- PDF 457 14 Astrologorum causae ad forum ecclesiasticum spectant.
- PDF 457 15 Libri à Sixtò V. prohibiti, qui.
- PDF 457 16 Inquisitores de sortilegijs, & superstitionibus, cognoscere possunt.
- PDF 458 17 Episcopi liberè de sortilegijs, & superstitionibus cognoscere possunt.
- PDF 458 18 Divinatio est prima species sortilegij.
- PDF 458 19 Divinationum species sunt quatuor.
- PDF 458 20 Sortilegia per personas tacitae daemonis profeßionib[u]s pluribus modis fiunt.
- PDF 458 21 Sortilegia ad amorem fiunt in corpore, & extra corpus.
- PDF 458 22 Sortilegia extra corpus, quomodo fiant.
- PDF 459 23 Maleficia à quibus destrui valeant.
- PDF 459 24 Maleficiati difficiliùs curantur, quàm energumeni.
- PDF 459 25 Maleficia maleficijs curare non licet.
- PDF 459 26 Mala non sunt facienda, ut inde eveniant bona.
- PDF 459 28 [i. e. 27] Maleficiorum curatio à Deo est impetranda, qui omnia potest.
- PDF 459 28 Maleficia licitis orationibus curantur.
- PDF 460 De crimine haeresis. Cap. vi.
- PDF 460 Svmmarivm.
- PDF 462 1 Haeresis quid sit.
- PDF 462 2 Haeresis crimen est mere Ecclesiasticum.
- PDF 462 3 Haereticus quis dicatur.
- PDF 462 4 Imagines baptizare, & alia hujusmodi gravia delicta, an faciant hominem haereticum.
- PDF 463 5 Daemonum invocatio ad sciendum futura, est haeresis vera.
- PDF 463 6 Haereticus, ut quis sit, quae requirantur.
- PDF 463 7 Pertinax quis dicatur.
- PDF 463 8 Haereticus pluribus de causis, quis efficitur.
- PDF 463 9 Sedi Apostolicae obedire contemnens plura scelera committit.
- PDF 463 10 Haereticalia verba iocosè proferens poenis haereticorum non subijcitur, potest tamen puniri.
- PDF 464 11 Episcopus, & Inquisitor parimodo causas ad officium Inquisitionis spectantes cognoscere possunt. Ordinarius edicta super libris prohibitis publicare potest. Ordinarius libros, quos collegerit suspectos, ut ad Inquisitorem deferantur, curare debet.
- PDF 464 12 Processus contra haereticos, quomodo sit formandus.
- PDF 465 13 Haeresis criminis gravitas, quomodo consideretur.
- PDF 465 14 Haeresis suspicio est triplex, levis, vehemens, & maxima seu violenta.
- PDF 465 15 Suspicio levis juxta qualitatem personarum est attendenda.
- PDF 465 16 Purgatio canonica, etiam ab ignobilibus est recipienda.
- PDF 465 17 Purgatio canonica, quid sit.
- PDF 465 18 Purgatio suspicionis haeresis, quomodo fieri debeat.
- PDF 466 19 Episcopi suspecti, quomodo canonici purgentur.
- PDF 466 20 Sacerdotes cum septem socijs, & diaconi cum tribus ejusdem ordinis canonicè purgantur.
- PDF 466 21 Papa Leo se purgavit, licèt Pontifex se purgare non teneatur.
- PDF 466 22 Regina Sophia se de stupro purgavit.
- PDF 466 23 Purgatio fit etiam per venerabilis Sacramenti Eucharistiae sumptionem.
- PDF 466 24 Papa Adrianus à Rege Lothario purgationem per venerabilis sacramenti sumptionem suscepit.
- PDF 467 25 Papa Gregorius Septimus sacramento Eucharistiae se purgavit.
- PDF 468 26 Purgatio canonica Episcopis, & presbyteris est etiam per Missarum celebratienem permissa.
- PDF 468 27 Purgatio vulgaris est prohibita.
- PDF 468 28 Purgatio à suspicione haeresis, quomodo fieri debeat.
- PDF 468 29 Suspicio vehemens, seu maxima de haeresi, quae dicatur.
- PDF 469 30 Suspectus vehementer de haeresi in pluribus casibus quis haberi potest.
- PDF 469 31 Inquisitionis officium directè, vel indirectè scienter impediens, in vehementem haeresis suspicionem incidit.
- PDF 469 32 Inquisitoris officium impedientibus auxilium praestantes sunt vehementer suspecti.
- PDF 469 33 Instruentes citatos in causa haeresis de celanda veritate, sunt vehementer suspecti.
- PDF 469 34 Haereticos scienter receptans, visitans, aut associans, in vehementem suspicionem incidit.
- PDF 469 35 Sacramento confeßionis abutens vehementem suspicionem haeresis incurrit.
- PDF 469 36 Vxorem secundam ducens scienter, prima vivente, est de haeresi vehementer suspectus.
- PDF 469 37 Inquisitionis officialis ministros, aut testes sancti officij offendentes, aut scripturas rapientes, de haeresi sunt vehementer suspecti.
- PDF 470 38 Suspicio violenta seu maxima pluribus casibus oritur.
- PDF 470 39 Suspectus violenter est citatus ad respondendum de fide, qui non comparuit, & excommunicationem per annum sustinuit.
- PDF 470 40 Suspecti violenter sunt, qui relabuntur in haeresim, quam in genere, vel in specie abjurarunt.
- PDF 470 41 Suspecti violenter sunt, qui post abjuratam haeresim cum haereticis communicant, & alia faciunt, &c.
- PDF 471 42 Abjuratio est solemnis haeresum detestatio cum assertione Cath[o]licae veritatis.
- PDF 471 43 Abjurationis usus quare fuit institutus.
- PDF 471 44 Abjuratio est quadruplex de levi, de vehementi, de violenta, & de formali.
- PDF 471 45 Haeretici non relapsi resipiscentes, ad misericordiam, & abjurationem sunt admittendi.
- PDF 471 46 Haereticus ab Episcopo, vel Inquisitore sine speciali facultate absolvi non potest.
- PDF 472 47 Suspectos de haeresi Episcopus, & ejus Vicarius generalis quando absolvere possunt.
- PDF 472 48 Haeretici recusantes redire ad agendam condignam poenitentiam, qua poena sint plectendi.
- PDF 472 49 Sacerdotes in haeresim incidentes, qua poena plectentur.
- PDF 472 50 Collatio beneficij facta clerico haeretico, est ipso jure nulla.
- PDF 472 51 Haeresis exceptio obstat clerico beneficio spoliato, ne restituatur.
- PDF 472 52 Haereticorum beneficia ipso jure vacant.
- PDF 472 53 Haereticus beneficiatus post commissum delictum renunciare non potest.
- PDF 473 54 Haeretici ad Ecclesiam redeuntes recuperant bona.
- PDF 473 55 Haereticorum clericorum bona, quomodo distribuantur.
- PDF 473 56 Clericus post abjurationem, qua poena sit plectendus.
- PDF 473 57 Degradatio est duplex, verbalis, & actualis.
- PDF 473 58 Haeretici relapsi qua poena puniantur.
- PDF 474 59 Haeretici, & schismatici cum diabolo, & angelis ejus aeterni ignis incendio paticipabunt.
- PDF 474 60 Haereticus, vltra poenam mortis, alias poenas incurrit.
- PDF 474 61 Opera auctorum damnatorum nullo modo recipi debent.
- PDF 474 72 [i. e. 62] Haereticorum mos est bona multa docere, ut falsa facilius persuadeant.
- PDF 474 62 [i. e. 63] Haereticorum libros legentes, habentesue, quam poenam incurrant.
- PDF 475 74 [i. e. 64] Haereticorum memoria damnatur, eorumque filij plura patiuntur.
- PDF 475 De Excommunicatione. Cap. vii.
- PDF 475 Svmmarivm.
- PDF 481 1 Excommunicatione nulla major poena in Ecclesia Dei reperitur.
- PDF 481 2 Excommunicatio pluribus nominibus nuncupatur.
- PDF 482 3 Anathema, an differat, à majori excommunicatione, & quid significet.
- PDF 482 4 Excommunicatio est duplex, major, & minor, & quomodo inter se differant.
- PDF 482 5 Excommunicatio est etiam triplex, justa, nulla, & injusta. Excommunicatio, quibus casibus sit nulla.
- PDF 483 6 Excommunicatio, ut sit justa, quatuor concurrere debent.
- PDF 483 7 Excommunicationis sententiam injustè proferens multipliciter punitur.
- PDF 483 8 Dispensare possunt Episcopi à pluribus irregularitatibus.
- PDF 483 9 Excommunicatio minor à Deo, à se ipso, à sacerdote, & à canone infertur.
- PDF 483 10 Excommunicatio in octo casibus à jure infertur.
- PDF 483 11 Excommunicationis gladius est valdè salutaris, & magna circumspectione exercendus.
- PDF 484 12 Excommunicatio in causis judicialibus, quomodo, & quando contra reos sit promulgenda.
- PDF 484 13 Magistratus seculares prohibere non possunt, ne quis excommunicetur, aut mandare, ut excommunicatio promulgata revocetur.
- PDF 484 14 Exequutor deputatus cum potestate excommunicationem nunciandi, quid servare teneatur.
- PDF 484 15 Executio contra duos in forma Camerae Apostolicae obligatos, si alter non est solvendo, quomodo fieri possit.
- PDF 484 16 Excommunicatio contra sumentes tempore paschali sanctißimum Eucharistiae sacramentum, quando promulgari possit.
- PDF 485 17 Excommunicationes, quae monitionibus praemißis, ad finem revelationis auctoritate ordinaria promulgantur, ab inferioribus fulminari non possunt, excepto capitulo sedo Episcopali vacante.
- PDF 485 18 Episcopus & Vicarius unum, & idem tribunal repraesentant.
- PDF 485 19 Excommunicationes ad finem revelationis ab his, qui nullius dioecesis existunt, à Sede Apostolica sunt impetrandae.
- PDF 485 20 Episcopi propalationum vigore litterarum monitorialium factarum causas inferiorum judicum cognoscere non possunt.
- PDF 486 21 Monitoriales litterae, pro quibus concedi poßint.
- PDF 486 22 Excommunicari nominatim vigore propalationum nemo potest, sed, forma concilij Trident. servata, procedi debet.
- PDF 486 23 Monitorialium litterarum cursus in pluribus casibus potest impediri.
- PDF 487 24 Monitoriales litterae, tam ante, quàm post litem, concedi possunt.
- PDF 487 25 Iuramentum litus decisivum habet vim rei judicata.
- PDF 487 26 Transactionis exceptio impedit cursum litterarum monitorialium.
- PDF 487 27 Praescriptione legitima tutus, non tenetur vigore monitorialium denunciare.
- PDF 487 28 Exceptio, tua non interest, contra litteras monitoriales est legitima.
- PDF 487 29 Iudaeis, seu excommunicatis litterae monitoriales concedi non possunt.
- PDF 487 30 Excommunicationes graviores in Bulla Coenae Domini continentur.
- PDF 488 31 Excommunicationis sententiam in Bulla Coena Domini contentam plura genera personarum incurrunt.
- PDF 488 32 Credentes dicuntur, qui haereticorum erroribus, & haeresibus credunt, & sunt excommunicati.
- PDF 488 33 Schismatici sunt, qui in animarum suarum periculum se à Romani Pontificis obedientia pertinaciter subtrahunt.
- PDF 488 34 Schisma ab haeresi distinguitur, quod haeresis opponitur fidei, schisma autem unitati Ecclesiae charitatis. Schismatici, qui dicantur.
- PDF 489 35 Appellatio, est provocatio à minori ad judicem maiorem, & non valeret consuetudo, quod à majori ad minorem appellaretur.
- PDF 489 36 Piratae, & latrunculi maritimi in Bulla Coenae Domini excommunicantur.
- PDF 489 37 Navigantes sunt quasi miserabiles personae, & propterea Ecclesia eos defendit.
- PDF 489 38 Rapientes bona Christianorum naufragantium excommunicationis sententiam in Bulla Coenae Domini contentam incidunt.
- PDF 489 39 Excommunicationis sententiam in Bulla Coenae Domini contentam, qui imponentes nova pedagia, & gabellas incidant. Dux Sabaudiae in suo dominio habet jura Imperij.
- PDF 489 40 Falsificantes litteras Apostolicas excommunicationis sententiam in Bulla Coenae Domini incurrunt.
- PDF 490 41 Falsariorum nomine qui comprehendantur.
- PDF 490 42 Arma, & alia usui bellico ad infideles deferentes excommunicationis sententiam incurrunt.
- PDF 490 43 Victualia, & alia necessaria, ne ad Romanam curiam adducantur prohibentes, excommunicationis sententiam incurrunt.
- PDF 491 44 Excommunicationis poenam incurrunt vexantes in curia Romana commorantes, accedentesvè ad eam, seu ab ea recedentes.
- PDF 491 45 Curiales dicuntur, qui ratione curiae Pontificae Romae commorantur.
- PDF 491 46 Romipetas, seu peregrinos ad Vrbem devotionis, vel peregrinationis causa accedentes vexantes, excommunicationis poenam incurrunt.
- PDF 491 47 Privilegium datum ad eundum, intelligitur datum etiam admorandum, & redeundum.
- PDF 491 48 Excommunicationis aliasque graves poenas incurrunt offendentes S. R. E. Cardinales, & alios Praelatos, consiliumque, vel favorem praestantes, &c.
- PDF 492 49 Excommunicationis poenam incurrunt percutientes personas ad Romanam curiam pro eorum negotijs recurrentes advocatosque, procuratores, & judices.
- PDF 492 50 Morantes in Romana curia causalitis, vel negotij sub protectione Sedis Apostolicae.
- PDF 492 51 Appellantes à gravamine, vel futura exequutione litterarum Apostolicarum, ad judices seculaes, & judicis executionem impedientes excommunicationis sententiam incurrunt.
- PDF 493 52 Excommunicationis sententiam incurrunt iudices seculares causas beneficiales & decimarum, aliasque spirituales, & spiritualibus annexas à judicibus ecclesiasticis avocantes.
- PDF 493 53 Excommunicationis poenam incurrunt judices seculares, qui partes actrices compellunt ad revocari faciendum inhibitiones, & ad faciendum à censuris, & poenis absolvi.
- PDF 493 54 Statuta laicorum, quibus ecclesiasticae personae compelluntur, sunt nulla.
- PDF 493 55 S[t]atuta, & consuetudines contra ecclesiasticam libertatem introductas servare facientes excommunicationis sententiam incurrunt.
- PDF 493 56 Statuta contra ecclesiasticam libertatem sunt abolenda, & de volumine statutorum cancellanda.
- PDF 493 57 Verbum in praemißis, in fine positum est relativum comprehendens omnia supra narrata.
- PDF 494 58 Carcerantes judices ecclesiasticos, aut aliàs sua auctoritate arrestantes excommunicationis sententia[m] incurrunt.
- PDF 494 59 Excommunicationis poenam incurrunt, qui laicali potestate in odium clericorum eorum consanguineos laedunt.
- PDF 494 60 Metus illatus consanguineis clerici, habetur po illato ipso clerico, & violentas manus in consanguineum odio clerici inijciens sententiam excommunicationis incurrit.
- PDF 495 61 Taciti, & expreßi eadem est virtus.
- PDF 495 62 Consilium, & assensum praestantes in praejudicium libertatis ecclesiasticae, quando & qui excommunicationis sententiam incurrant.
- PDF 495 63 Conjecturis non est opus, quando sumus in claris.
- PDF 495 64 Excommunicati, donec publicè declarentur, regulariter non sunt vitandi.
- PDF 495 65 Laici non possunt causas ad forum ecclesiasticum spectantes quovis praetextu ad eorum tribunal trahere.
- PDF 495 66 Potestas Ecclesiastica, & secularis duae potestates supremae sunt ad invicem quodam modo independentes.
- PDF 496 67 Iudex ecclesiasticus est major, & potest secularis negligentiam supplere, & illum corrigere.
- PDF 496 68 Spirituales causae plures sunt.
- PDF 496 69 Iudex ecclesiasticus potest cognoscere in pluribus casibus de criminibus laicoru[m].
- PDF 496 70 Spiritualibus annexae causae, quae sint.
- PDF 496 71 Connexorum idem est judicium.
- PDF 497 72 Excommunicatio, an sit legitimè promulgata, ad iudicem ecclesiasticum cognitio spectat.
- PDF 497 73 Iudices seculares qui personas ecclesiasticas ad sua tribunalia trahunt, libertatem ecclesiasticam tollunt, aut deprimunt, in excommunicationis sententiam incidunt.
- PDF 497 74 Excommunicationis sententiam incurrunt facientes, ordinantes, & publicantes statuta, & alia directè vel indirectè contra libertatem ecclesiasticam.
- PDF 497 75 Iudices laici cognoscere possunt causas feudales, de quibus clerici à domino temporali fuerunt investiti.
- PDF 497 76 Fidelitatis iuramentum Papae praestare tenentur Praelati, & alij pro feudis, quae sunt de mensa ecclesiarum.
- PDF 497 77 Clericus an coram iudice laico poßit reconveniri.
- PDF 498 78 Clericus, qui amisit privilegium clericale, coram iudice seculari conveniri & puniri potest.
- PDF 498 79 Clericus degradatus de foro seculari efficitur.
- PDF 498 80 Clericus succedens laico reo defuncto, cum quo lis erat coepta, an coram iudice laico causam defendere teneatur.
- PDF 498 81 Libertas ecclesiasticae, quae dicatur.
- PDF 499 82 Clerici privilegium fori habent à Deo.
- PDF 499 83 Statutum, ut sit contra libertatem Ecclesiae, quae requirantur.
- PDF 499 84 Decreta, ordinationes, seu constitutiones contra libertatem ecclesiasticam edentes excommunicationis poenam incurrunt.
- PDF 499 85 Excommunicationis sententiam incurrunt impedientes judices ecclesiasticos ordinarios, ne eorum jurisdictione utantur, & auctoritate iudicum secularium sententias eorum eludunt.
- PDF 499 86 Excommunicationis sententiam incurrunt dantes in praedictis auxilium, consilium, patrocinium, vel favorem.
- PDF 499 87 Absolutionem à sententia excommunicationis vi, aut metu extorquens, novam excommunicationem incurrit, & absolutio est nulla.
- PDF 499 88 Clericus quando coram judice seculari poßit reconveniri.
- PDF 500 89 Clerici babent privilegium fori de jure divino, canonico, & Caesareo.
- PDF 500 90 Statuta omnia contra ecclesiasticam libertatem facta, sunt cassa, & irrita.
- PDF 500 91 Recursus in causis ecclesiasticis ad laicos est prohibitus.
- PDF 500 92 Iudex ecclesiasticus est potestate major seculari.
- PDF 500 93 Iudex ecclesiasticus judicis secularis negligentiam supplere potest & non contra.
- PDF 500 94 Iudex laicus adiri non potest ad impedienda mandata iudicis ecclesiastici.
- PDF 501 95 Iudex laicus est incapax jurisdictionis in personas ecclesiasticas, & eorum causas, non obstante immemorabili consuetudine.
- PDF 501 96 Excommunicatus est incapax beneficiorum.
- PDF 501 97 Recursus ad judices seculares praebet causam, ut immunitas ecclesiastica violetur.
- PDF 501 98 Consuetudo e contra immunitatem ecclesiasticam est improbata, & sacris canonibus inimica & non attentenda.
- PDF 502 99 Inhibitiones à judicibus secularibus contra judices ecclesiasticos obtineri non possunt.
- PDF 502 100 Iudices seculares, nec habitu habent jurisdictionem in clericos, cum illius sine penitus incapaces.
- PDF 502 101 Interpretatio quaelibet fit in odium eorum, qui contra personas ecclesiasticas recurrunt ad judices seculares.
- PDF 502 102 Impediens auxilio potestatis secularis, quò minus quis citetur, habetur pro citato.
- PDF 503 103 Excommunicationis sententiam incurrunt, usurpantes jurisdictiones, fructus, redditus & proventus ad Papam, Sedem Apostolicam, & quascunque ecclesiasticas personas ratione beneficiorum ecclesiasticorum spectantes.
- PDF 503 104 Fures, & latrones pro furto ablatis non incidunt in sententiam excommunicationis in Bulla Coenae Domini.
- PDF 503 105 Declaratoria sententia ferri non debet, nisi praevia monitione, vel citatione.
- PDF 503 106 Monitio canonica, quomodo fieri debeat, ut ad sententiam declaratoriam procedi poßit.
- PDF 503 107 Monitio generalis, quando pro canonica sufficiat.
- PDF 504 108 Actore non probante, reus absoluitur.
- PDF 504 209 [i. e. 109] Confeßione partis nulla major probatio haberi potest.
- PDF 504 110 Declaratoria excommunicationis, pro excessu notorio sine solemnitatibus juris, etiam sine citatione ferri potest.
- PDF 504 111 Spolians est usurpator, & antequam de dominio cognoscatur, restituere tenetur.
- PDF 504 112 Spolium committens in bonis ecclesiasticis Bullam Coenae Domini, uti usurpator, incidit.
- PDF 505 113 Libertas ecclesiastica laeditur in impositione onerum directè, vel indir[e]ctè personis, aut bonis ecclesiasticis.
- PDF 505 114 Excommunicationis sententiam incurrunt auxilium, vel favorem onerum personis, & bonis ecclesiasticis impositioni praestantes.
- PDF 505 115 Bullae Coenae Domini radix, & fundamentum, quod sit.
- PDF 505 116 Immunitas ecclesiastica est juri naturali, & divino conformis.
- PDF 506 117 Clerici operas, & labores rei ecclesiasticae impendunt, qua propter à solutione tributorum fuerunt exempti.
- PDF 506 118 Excommunicationis poenam incurrunt, qui per se; vel alios directè, vel indirectè à clericis onera exigere praesumunt.
- PDF 506 119 Excommunicationis poenam incurrunt onerantes colonos ecclesiasticorum bonorum pro laborerio, seu trafico eorundem bonorum, quia indirectè gravant ecclesiasticos.
- PDF 506 120 Exemptio competens bonis ecclesiasticis est realis.
- PDF 507 121 Coloni bonorum ecclesiasticorum habent tantum detentionem.
- PDF 507 122 Coloni bonorum ecclesiasticorum pro bonis quae proprio nomine poßident, onera persolvere tenentur.
- PDF 507 121 [i. e. 123] Onera quae respiciunt utilitatem publicam, tam clericorum, quàm laicorum, an à clericis persolui debeant. Neceßitas urgens, quae dicatur.
- PDF 507 124 Limitata causa limitatum producit effectum.
- PDF 507 125
- PDF 507 126 Clerici, quando ad reparationem fluminum, pontium, & viarum publicarum concurrere teneantur.
- PDF 508 127 Clerus ad onera concurrere non tenetur, nisi Principis, & subditorum bursa sit exhausta.
- PDF 508 128 Consensus Episcopi, capituli, & cleri requiritur ad imponendum onera super personis, & bonis ecclesiasticis.
- PDF 508 129 Clerici à laicis ad solvendum onera cogi non possunt.
- PDF 508 130 Clericos cogentes ad onerum solutionem excommunicationis poenam incurrunt.
- PDF 509 131 Iudex secularis defectum judicis ecclesiastici supplere non potest.
- PDF 510 132 Excommunicationis poenam Bullae Coenae Domini incurrunt auxilium, consilium, vel favorem praestantes, ut clerici oneribus graventur.
- PDF 510 133 Excommunicationis poenam Bullae Coenae Domini incurrunt magistratus, judices, notarii, & scribae se interponentes in causis capitalibus contra personas ecclesiasticas.
- PDF 510 134 Ostracismus est genus relegationis.
- PDF 510 135 Discolatus ab Ostracismo nomen accepit.
- PDF 511 136 Consuetudo antiqua legitimè praescripta potest addere, diminuere, & distinguere privilegium.
- PDF 511 137 Bulla Coenae Domini est fundata super jure divino, canonico, & Caesareo.
- PDF 511 138 Immunitas ecclesiastica, ansit de jure divino vel canonico.
- PDF 512 139 Stylus Romanae curiae facit jus & pro jure habetur.
- PDF 512 140 Immunitas ecclesiastica communi opinione est de jure divino.
- PDF 513 141 Papae interpretatio in concernentibus jus divinum est attenda. Laici nullam habent auctoritatem sacram Scripturam interpretandi.
- PDF 513 142 Clerici antequam esset Petrus, non erant subjecti potestati laicali.
- PDF 513 143 Iuramentum ut sit licitum, tres comites habere debet.
- PDF 513 144 Injustum est, ut laicus clericum judicet.
- PDF 514 145 Laicis multae actiones sunt prohibita, ne contra clericos illas poßint exercere.
- PDF 514 146 Quomodolibet, dictio est universalis, comprehendens omnes modos excogitabiles.
- PDF 514 147 Processus sine scriptis fieri potest, & tamen dicitur processus.
- PDF 514 148 Excommunicationis sententia in atrocioribus incurritur, etiam effectu non sequuto.
- PDF 514 149 Laici vigore consuetudini nullam possunt habere in clericos auctoritatem.
- PDF 515 150 Praescriptione immemorabili laici contra clericos non possunt acquirere jurisdictionem.
- PDF 515 151 Bulla Coenae Domini, quae annis singulis solemniter publicatur, interrumpit, & impedit praescriptionem.
- PDF 515 152 Clerici in duobus casibus pro criminibus per exequutores laicos capi, & carcerari possunt.
- PDF 515 153 Bona, & jurisdictionem Ecclesiae Romanae occupantes, in Bullam Coenae Domini incidunt.
- PDF 516 154 Bulla Coenae Domini, an ubique sit usu recepta.
- PDF 516 155 Bulla Coenae Domini publicatio facta Romae sufficit, & ligat ubique, & 157.
- PDF 517 156 Committentes, consulentes, & exequentes mandata contra personas ecclesiasticas, aut fructus illorum beneficiorum, in Bullam Coena Domini incidunt.
- PDF 517 157
- PDF 517 158 Papae scientia, & tolerantia, an inducat dispensationem.
- PDF 517 159 Excommunicationes à jure, vel ab homine latae inter se differunt.
- PDF 518 160 Excommunicationes Bullae Coenae Domini sunt à jure latae.
- PDF 518 161 Excommunicationes à jure latas incurrentes in notorijs, nulla monitione praemissa, illas incurrisse declarari possunt.
- PDF 518 162 Excommunicationes in Bulla Coenae Domini contentae, sunt Papa reservatae.
- PDF 518 163 Absolutio à censuris contentis in Bulla Coenae Domini in mortis articulo, quomodo concedenda.
- PDF 518 164 Absolvendi à casibus in Bulla Coenae Domini Papa pluribus modis tribuit facultatem.
- PDF 518 165 Excommunicatus in Bulla Coenae Domini, & processatus, nisi judici, & parti satisfaciat, absolvi non potest.
- PDF 518 166 Absolutio non praesumitur, nisi probetur.
- PDF 519 167 Creditur poenitenti in foro conscientiae, sed in foro contentioso secundùm acta, & probata est judicandum.
- PDF 519 168 Excommunicationis sententiam incurrunt absolventes ab excommunicatione in Bulla Coenae Domini sine facultate.
- PDF 519 169 Excommunicatio incursae propter absolutionem cencessam sine facultate absolvendi ab excommunicatione, hodie est Papae reservata.
- PDF 519 170 Absolvens à casibus Papae & ordinarijs locorum reservatis excommunicationis sententiam, & aliàs poenas incurrit, absolutione, & habilitatione Papae reservata.
- PDF 520 171 Casus reservati quij, & dicreti moderatio
- PDF 521 172 Clausula, motu proprio, quid operetur.
- PDF 521 173 Clausulae, quorum tenores effectus.
- PDF 521 174 Absolutiones à casibus reservatis sine auctoritate sunt nullae.
- PDF 521 175 Absolutus à casibus reservatis, quae habent annexam excommunicationem, in mortis articulo, si incolumis evadat, superiorem adire tenetur aliàs &c.
- PDF 521 176 Confessarij, quomodo eorum conscientia consulere debeant.
- PDF 521 177 Episcopi contra personas excommunicatas, & interdictas quomodo procedere teneantur.
- PDF 522 178 Attestatio Navarrae de impetratis absolutionibus à censuris restitutione promissa parata, vel facta.
- PDF 522 179 Forus secularis à soro poenitantiali quomodo differat.
- PDF 522 De Suspensione, & Interdicto. Cap. viii.
- PDF 522 Svmmarivm.
- PDF 526 1 Censurae ecclesiasticae sunt tres. Suspensionis, & interdicti sententiam Episcopi, Archiepiscopi, & alij Superiores non incurrunt, nisi de ipsis in constitutionibus expressa mentio habeatur.
- PDF 526 2 Suspensio, quid sit.
- PDF 526 3 Suspensionis poenam incurrit Episcopus aliquem alienae dioecesis ordinans sine litteris dimissorijs.
- PDF 527 4 Episcopus infantem, aut illitteratum ad primam tonsuram promovens, per annum à clericalis tonsurae collatione est suspensus.
- PDF 527 5 Infans, quis dicatur.
- PDF 527 6 Illitteratus, qui dicatur.
- PDF 527 2 [i. e. 7] Episcopus sacerdotem indignum, & inhabilem ordinans, à collatione ordinis sacerdotalis est suspensus.
- PDF 527 8 Episcopus solemniter poenitentem, aut bigamum ordinans per annum à celebratione est suspensus.
- PDF 527 9 Episcopus ordinans religiosos, secularesvè in communi viventes, non professos sine legitimo patrimonij, aut beneficij titulo, per annum à collatione talium ordinum ipso jure est suspensus.
- PDF 527 10 Episcopus non denuncians intra à sex menses, quae in concilio provinciali facta fuerint, per duos menses est ab officio suspensus.
- PDF 527 11 Episcopus conferens duos sacros ordines uno die, vel duobus diebus continuato jejunio, suspensionis poenam incurrit.
- PDF 527 12 Ordinans in aliena dioecesi sine expressa Ordinarij licentia, ab exercitio pontificalium per annum est suspensus.
- PDF 527 13 Episcopus in aliena dioecesi de Ordinarij licentia ordinans, si alienos sine litteris dimissorijs promoverit, suspensionis poena innodatur.
- PDF 527 14 Praelatus inferior licèt exemptus, litteras dimissorias concedere non potest.
- PDF 527 15 Suspensionis poenam incurrit Episcopus consecrans in aliena dioecesi calices, & corporalia sine Ordinarij licentia.
- PDF 528 16 Episcopi, qui titulares vocantur, si quem ad ordines promoveant sine sui Ordinarij licentia, sunt per annum suspensi.
- PDF 528 17 Suffraganei quibus ecclesiis dandi.
- PDF 528 18 Suffraganeus nullibi pontificalia exercere potest, nisi in ecclesia, cui est adscriptus.
- PDF 528 19 Clemens Papa VIII. constitutionem Sixt. V. ad terminos sacrorum canonum reduxit.
- PDF 528 20 Minorem legitima aetate, vel extra tempora, vel ad duos sacros ordines, eadem die ordinans, suspensionis poenam incurrit.
- PDF 528 21 Episcopi promoventes ad sacros ordines, patrimonium, aut beneficium non habentes, eisdem vitae necessaria, donec illis de beneficio provisum fuerit, suppeditare tenentur.
- PDF 528 22 Episcopus, quando non habentem patrimonium, nec beneficium, ad duos primos ordines promovere poßit.
- PDF 529 23 Suspensionis poenam incurrit, qui ante legitimam aetatem sacros ordines suscepit.
- PDF 529 24 Minor promotus ad sacros ordines, si est doli capax, ad continentiae votum obligatur.
- PDF 529 25 Suspensionis poenam incidit, qui ab alieno Episcopo sine sui Ordinarij licentia ordinatur, & nu. 12. in textu.
- PDF 529 26 Episcopi titulares, quando & quibus ordines conferre poßint.
- PDF 529 27 Clerici minus idonei absque praevio examine promoti, ab Episcopis ad tempus suspendi, & interdici possunt.
- PDF 530 28 Suspensus, quando irregularis efficiatur.
- PDF 530 29 Ordines furtim suscipiens, excommunicationis poenam incurrit.
- PDF 530 30 Ordinatus praepostere, in sacris ordinibus suspensionis poenam incidit.
- PDF 530 31 Ordinatus praepostere, ordinum administratione quandiu sit interdicendus.
- PDF 530 32 Ordinatus à simoniaco, vel simoniacè, non recipit ordinis executionem.
- PDF 530 33 Ordinatus subficto patrimonij titulo, est ipso jure suspensus.
- PDF 530 34 Ordinatus non potest patrimonij, beneficij, pensionisvè titulum, ad quem fuit ordinatus, renunciare.
- PDF 531 35 Ordinari nemo potest sine titulo.
- PDF 531 36 Patrimonium alienari, extingui, vel remitti non potest, nisi post sufficientis beneficij adeptionem.
- PDF 531 37 Ordinatus ab excommunicato, schismatico, haeretico, deposito, suspenso, vel interdicto, ab ordinum susceptorum executione est suspensus.
- PDF 531 38 Ordinatus scienter ab hujusmodi ordinantibus, non potest, nisi à solo Papa dispensari.
- PDF 531 39 Ordinatus ab eo, qui Episcopatum renunciavit, est suspensus, & si scienter acceßit, ab alio, quàm à Papa dispensari nequit.
- PDF 531 40 Illegitimus ordinibus sacris initiatus, suspensionis poena innodatur.
- PDF 531 41 Bigamus ordines sine dispensatione suscipiens, ipso jure est suspensus.
- PDF 531 42 Illitteratus ad ordines promotus, est omninò susponsus.
- PDF 532 43 Illiteratus est dignitatis incapax, & infanti, & furioso aequiparatur.
- PDF 532 44 Litteratura est de jure divino.
- PDF 532 45 Excommunicatus ordines suscipiens; est deponendus.
- PDF 532 46 Ordinatus extra tempora, est ipso jure suspensus.
- PDF 532 47 Ordinati sede Episcopali vacante, cum littertis dimissoriis Vicarij, seu capituli, sunt ad futuri Praesulis boneplacitum suspendendi.
- PDF 532 48 Capitulum litteras dimissorias concedens, interdicti poenam incurrit.
- PDF 532 49 Vicarius, sede vacante, dimissorias litterras concedens, per annum est ab officio suspensus.
- PDF 532 50 Vicarius, & capitulum, quando litteras dimissorias, & ordinandi facultatem concedere poßint.
- PDF 532 51 Beneficia in confidentiam obtinentes sunt ipso jure suspensi.
- PDF 532 52 Episcopi, beneficia curata praesertim indignis aut aliàs inhabilibus conferentes, à collatione beneficiorum ea vice sunt suspendi.
- PDF 532 53 Episcopi, & alij superiores dignitatis res & bona ecclesiarum vacantium sibi vindicantes, suspensionis poenam incurrunt.
- PDF 533 54 Praelati beneficiorum resignationes, aut permutationes contra constitutionis Pij V. formam fieri permittentes, suspensionis sententiam incurrunt.
- PDF 533 55 Praelati bona ecclesiarum Rom Pontifice inconsulto alienantes, supensionis, aliasque poenas incidunt.
- PDF 533 56 Episcopi, & alij superioris dignitatis Praelati, limina Apostolorum statis temporibus ad formam constit. Sixti V. non visitantes, ipso jure sunt suspensi.
- PDF 534 57 Conservatores Sedis Apostolocae, quando suspensionis poenam incidant.
- PDF 534 58 Conservatoriae Vniversitatum, collegiorum regularium, & similium non sunt sublatae.
- PDF 534 59 Iudices ecclesiastici excommunicationis sententiam non praemissa juris monitione ferentes, sunt ipso jure suspensi.
- PDF 534 60 Iudices ecclesiastici sententiam excommunicationis, suspensionis, & interdicti sine scriptis, & fine causae expreßione ferentes, vel copiam scripturae non tradentes, sunt suspensi.
- PDF 534 61 Visitatores, qui in visitatione aliquid praeter victualia accipiunt, suspensionis poena ligantur.
- PDF 534 62 Clericus homicida sacerdotij munus nullo pacto exercere potest.
- PDF 534 63 Interdictum Papae violans, est ipso jure suspensus.
- PDF 535 64 Celebrans ac dimittens Missam imperfectam, suspensionis poenam incurrit.
- PDF 535 65 Oculum alteri eruens, ac seipsum castrans, ut castè vivat, suspensionis poenam incidunt.
- PDF 535 66 Fornicatores publici, ab officio sunt suspensi.
- PDF 535 67 Ecclesiae cujusque canonibus obedire recusantes, sunt suspendendi.
- PDF 535 68 Princeps prohibens synodi celebrationem, à communione est suspendendus.
- PDF 535 69 Clericus ludis, & ebrietati indefinenter inserviens, suspensionis poena puniendus.
- PDF 535 70 Clerici, & alij, cum suspectis mulieribus impudenter habitantes, & hujusmodi incorrigibiles, omni ecclesiastico honore sunt privandi.
- PDF 535 71 Litteras falsò scribens sub nomine majoris partis capituli, ab officio, & beneficio suspendendus.
- PDF 535 72 Infamatus publicè de simonia, donec veritas excutiatur, suspensionis poena est subijciendus.
- PDF 535 73 Clericus infamatus, quòd mulierem in ecclesia cognoverit, suspensione est puniendus.
- PDF 535 74 Instrumenta proprietatis ecclesiae, quibus ecclesia sua jura tueri potest, subtrahentes, suspensionis poena mulctantur.
- PDF 535 75 Ecclesiae bona occupantes intuitu potentiae secularis, suspensionis sententiam incurrunt.
- PDF 535 76 Sacerdotes malè Eucharistiam custodientes, tribus mensibus ab officio suspendendi.
- PDF 535 77 Dignitatem, vel electionem de manu laici suscipiens, suspensionis poenam incidit.
- PDF 535 78 Ecclesiasticae personae sermones in choro cum secularibus, dum divina officia recitantur, protrahentes, suspensione puniendi.
- PDF 536 79 Interdictum, quid sit.
- PDF 536 80 Regnum, civitas, & qualibet loca, ubi Legati, vel Nuncij Apostolici officium impediaturi, [i]nterdicto sunt subjecta.
- PDF 536 81 Civitas, locusve, & qui Episcopum offenderint, hocque fieri mandantes, interdicti poena puniuntur.
- PDF 536 82 Civitas & locus, ubi Romani Pontificis electio est facienda, quando interdicti poenam incurrant.
- PDF 536 83 Excommunicari nemo potest pro alieno delicto.
- PDF 536 84 Interdicto punitur patria ob delictum Principis.
- PDF 537 85 Interdictis ecclesiis, capellae, oratoria, & coemeteria interdicta intelliguntur.
- PDF 537 86 Excommunicatio non civitatibus, sed certis personis tantùm infligitur, ideò ejus loco ponitur interdictum.
- PDF 537 87 Interdicti tempore, quae fieri à jure permittantur.
- PDF 537 88 Interdicti tempore, solemnibus tantùm diebus festis solemnis benedictio fieri potest.
- PDF 537 89 Interdicti tempore solemnis Missarum celebratio quando fieri poßit.
- PDF 538 90 Interdicti tempore, defunctorum cadavera in coemeterijs sepelientes, excommunicationis sententiam incurrunt.
- PDF 538 91 Clerici, & regulares interdicti tempore (cum silentio tamen) possunt sepeliri.
- PDF 538 92 Interdictum pro pecuniario debito minimè laxandum.
- PDF 538 93 Pecuniae appellatione, quidquid pecunia aestimatur, intelligendum.
- PDF 538 94 Interdictum in Romana curia pro pecuniario debito, ab Auditore Camerae Apostolicae laxari solet.
- PDF 538 95 Obligantes se in forma Camerae Apostolicae ad solvendum summam aliquam Romae, vel alibi, omnibus censuris se submittunt.
- PDF 538 96 Consuetudine, aut legitima praesciptione, aut Papae approbatione excommunicandi, & interdicendi, jurisdictio acquiritur.
- PDF 538 97 Pecuniarij debiti causa, ut interdictum relaxetur, quae requirantur.
- PDF 538 98 Interdictum pro ulla pecuniae quantitate laxari posse expressè prohibetur.
- PDF 539 99 Iudices ecclesiastici interdictum pro debito pecuniario laxare non possunt.
- PDF 539 100 Animas debitis suffragijs defraudantes, ad restructionem tenentur.
- PDF 539 101 Acta, quae contra leges fiunt, sunt nulla.
- PDF 539 102 Auditor Camerae Apostolicae non habet facultatem pro debito pecuniario interdictum promulgandi, nisi ei specialiter demandetur.
- PDF 540 De Irregularitate. Cap. ix.
- PDF 540 Svmmarivm.
- PDF 542 1 Irregularitas non est censura.
- PDF 542 2 Irregularitas quid sit.
- PDF 542 3 Irregularitas in quinque species dividitur.
- PDF 542 4 Irregularitas incurritur, nisi in casibus in jure expreßis.
- PDF 542 5 Irregulares sunt bigami, ex defectu sacramenti.
- PDF 542 6 Bigamia est impedimentum ordinum ob quatuor.
- PDF 542 7 Irregularis pluribus modis quis efficitur.
- PDF 542 8 Irreguluritatem inducit quilibet defectus corporis, quo sine notabili horrore quis celebrare non potest.
- PDF 543 9 Irregularitatem non inducit modica deformitas.
- PDF 543 10 Deformitas, & defectus corporis, an inducant irregularitatem, arbitrium Episcopi debet judicare.
- PDF 543 11 Irregularitatem inducit natalium defectus, etiam occultus.
- PDF 543 12 Matri adulterae, filius in sui praejudicium credere non tenetur.
- PDF 543 13 Illegitimi, ut plurimum, paternae incontinentiae imitatores, & malè morigerati esse solent.
- PDF 543 14 Illegitimi per subsequens matrimonium excepta Cardinalatus dignitate, ad omnia habilitantur.
- PDF 543 15 Irregularitatem inducit animae defectus.
- PDF 543 16 Irregularis est penitus illitteratus, & inhabilis, etiam ad primam tonsuram.
- PDF 544 17 Irregularis est penitus illitteratus, & inhabilis, etiam ad primam tonsuram.
- PDF 544 18 Ordines omnes referuntur ad Eucharistiae sacramentum.
- PDF 544 19 Sacerdos homicida, magis repraesentat interfectores Christi, quàm ipsum Christum.
- PDF 544 20 Irregularitas incurritur, tam ob membri incisionem, quàm per homicidium.
- PDF 544 21 Inutile esse, & non esse, paria videntur.
- PDF 544 22 Similium idem judicium est habendum.
- PDF 544 23 Paria sunt ecclesiam Praelatum, uxorem virum, & patrem filium non habere, seu illum habere inutilem.
- PDF 544 24 Irregularitatem regulariter debilitas membri non inducit.
- PDF 544 25 Interpretatio in poenis strictior est facienda.
- PDF 545 26 Irregularitas contrahitur per quodcunque homicidium, & cujuscumque personae membri mutilationem.
- PDF 545 27 Irregularitas contrahitur per foetus animati occisionem
- PDF 545 28 Animari solet masculus intra quadragesimu[m], & foemina intra octogesimu[m] die[m].
- PDF 545 29 Homicidium committens cum moderamine inculpatae tutelae, an incurrat irregularitatem.
- PDF 545 30 Praesumitur in dubio contra occisorem.
- PDF 545 31 Dispensationes, & absolutiones ab homicidio Ordinarijs locorum sunt committendae.
- PDF 545 32 Irregularitatem incurrit homicida, & mutilans quocunque casu, etiam vim vi repellendo Concilij Trid. decreto.
- PDF 546 33 Decreta concilij Tridentini commentari non possunt, nec glossari.
- PDF 546 34 Ecclesia potest semel à se concessa, quandoque in totum, vel in partem commutare.
- PDF 546 35 Dispensationes à Papa impetrantur ab irregularitate propter quodcunque homicidium.
- PDF 546 36 Decreta sacri concilij recipiunt interpretationem à stylo Romanae Curiae.
- PDF 546 37 Statutum ecclesiasticum, quomodo interpretetur.
- PDF 546 38 Irregularem solum scandalum hominem facit.
- PDF 546 39 Homicidium, quod probari non potest, ad defensionem commissum, ad forum exterius deductum, non facit hominem irregularem.
- PDF 547 40 Homicidium ad defensionem commissum penitus occultum, non facit hominem irregularem.
- PDF 547 41 Irregularitatem inducit homicidium injustum, commissum etiam in personam infidelis.
- PDF 547 42 Homicidium, quo irregularitas contrahitur est duplex, voluntarium, & casuale.
- PDF 547 43 Irregularitas non incurritur pro himicidio casuali, dando operam rei licitae, secus, si illicitae.
- PDF 547 44 Irregularitatem, an incurrant clerici, & monachi chirurgiae, vel medicae arti operam dantes.
- PDF 547 45 Chirurgiae officium, in sacris constitutis est prohibitum.
- PDF 547 46 Medico, ut non teneatur de morte infirmi, tria sunt necessaria.
- PDF 547 47 Chirurgus clericus, in minoribus constitutus chirurgiae operam dans, decedente infirmo, quando irregularitatem non incurrant.
- PDF 548 48 Medici officium exercere, quando liceat clericis in sacris constitutis.
- PDF 548 49 Beneficiatis, artem chirurgiae exercere, est prohibitum.
- PDF 548 50 Irregularitas tollitur baptismo; ingressu religionis, & dispensatione.
- PDF 548 51 Bigamia ante baptismum contracta, per baptismum non tollitur.
- PDF 548 52 Irregularitas proveniens ex defectu natatlium, per baptismum non tollitur.
- PDF 548 53 Irregularitas, per bigamiam contracta, & quae oritur ex homicidio injusto, ingressu Religionis profeßione secuta, non tollitur.
- PDF 548 54 Dispensatione Papae, omnis irregularitas tolli potest.
- PDF 548 55 Irregularitas, solo jure humano est introducta.
- PDF 549 56 Papa jus humanum declarare, immutare, eiq[ue] derogare potest.
- PDF 549 57 Episcopi, à quibus irregularitatibus possint dispensare.
- PDF 549 58 Dispensatio, ab irregularitate, in foro conscientiae, qua forma fieri debeat.
- PDF 549 Pars Qvarta.
- PDF 549 De Emphyteusi Ecclesiastica. Cap. i.
- PDF 549 Svmmarivm.
- PDF 554 1 Transactio cùm emphiteuta ecclesiae dere, quam ipse poßidet, non videtur alienatio: potest fieri de bonis eccles. nondum incorporatis.
- PDF 554 2 Seucs sine consensu Apostolico de unitis.
- PDF 554 3 Declara, remißivè.
- PDF 555 4 Actionem qui habet ad rem, ipsam rem habere videtur. Dominium ecclesiae acquirit sine rei traditione. Rector ecclesiae non potest renunciare dominio Ecclesiae.
- PDF 555 5 Nec de bonis ecclesiae disponere, nec transigere.
- PDF 555 6 Non est ecclesiae rerum dominus, sed tantùm administrator.
- PDF 555 7 Principes seculares nunquam possunt tollere jus devolutionis in ecclesiam. Nullam habent jurisdictionem in bonis ecclesiae.
- PDF 555 8 Emphiteusis est juris gentium contractus. Non possunt auferre, quae sunt juris gentium, nec contra illud aliquid statuere.
- PDF 555 9 Limita. Ius subditi sui quaesitum, quando princeps tollere poßit.
- PDF 556 10 Quoad clericos, & res Ecclesiae, habentur Principes, tanquam privatae personae.
- PDF 556 11 Suis interim privantur bonis, dum affectant ecclesiastica. Politici novatores in quae discrimina suos adducant Principes.
- PDF 556 12 Alienatio bonorum ecclesiae cum auctoritate Pontificis est permissa.
- PDF 557 13 Mobilia ad successores Praelatos spectantia occupantes, suspensionis poenam incurrunt. Ampliatur etiam in factis.
- PDF 557 14 Emphiteusis ecclesiastica, quando transeat ad foeminam.
- PDF 557 15 Quando secus.
- PDF 557 16 Clausula per se, & haeredibus, importat emphiteusim haereditariam. Idem, quod num. 15.
- PDF 557 17 Emphiteusis ecclesiastica ad ecclesiam devolvitur sola foemina superstite, quae fuerit.
- PDF 557 13 [i. e. 18] Semel exclusa.
- PDF 558 19 Clausula per se, & haeredibus quibuscunque, & quibus dederit, quidquid operatur in emphiteusi.
- PDF 558 20 Emphiteusi fint a sine culpa emphiteutae, peti potest, ut renovetur.
- PDF 558 21 Secus si sit emphiteusis ecclesiastica.
- PDF 558 22 Emphiteusis ecclesiastica si sit renovanda, quid considerandum.
- PDF 558 23 Emphiteusis ecclesiastica quomodo cum melioramentis ad ecclesiam revertatur.
- PDF 559 24 Verbum liberè in contractu emphiteutico, quid efficiat.
- PDF 559 25 Emphiteuta, quando nec melioramenta, nec jus posseßiones poßit praetendere.
- PDF 559 26 Successores factum primi emphiteutae nequeunt impugnare.
- PDF 559 27 Melioramentorum exceptio, etiam adversus rei judicatae exceptionem admittitur. Declara.
- PDF 559 28 Limita. Melioramenta, quando in emphiteusi solidentur.
- PDF 559 29 Contractus à conventione partium legem accipiunt. Limitatio eadem, quae, num. 28.
- PDF 559 30 Melioramenta non possunt deduci contra decretum Papae.
- PDF 559 31 Limitatio eadem quae, num. 28.
- PDF 560 32 Caducitas incurritur ob rei emphiteuticae deteriorationem. Declara. Emphiteuta non potest incidere arbores fructiseras.
- PDF 560 33 Emphiteutcura= ut poßit expelli, tria copulativè requiruntur.
- PDF 560 34 Deterioratio, quanta sit arbitrio judicis iudicandae.
- PDF 560 35 Caducitas incurritur ob rei emphiteuticae alienationem, irrequisito domino.
- PDF 560 36 Declara.
- PDF 560 37 Locationes ad modicum tempus, quando emphiteusis solemniter requirant
- PDF 561 38 Pacta etiam contra jus laicale, emphiteusi apposita, sunt servanda.
- PDF 561 39 Pactum ne emphiteusis ecclesiastica incidat in commissum, de jure veteri valet.
- PDF 561 40 Alienatio bonorum ecclesiasticorum est de Papae reservatis.
- PDF 561 41 Emphiteutae, quando poßint irrequisito domino, bona laicalia emphiteutica alienare.
- PDF 561 42 Pacta contra jus laicale emphiteusi appositae sunt servanda, modò non sint contra substantiam contractus.
- PDF 561 43 Laicus est dominus rerum suarum.
- PDF 561 44 Rector non est reddituum bonorum Ecclesiasticorum dominus.
- PDF 562 45 Emphiteusis est quaedam alienationis species.
- PDF 562 46 Livellum, locatio perpetua, emphiteusis, & similia sunt synonima.
- PDF 562 47 Pactum ne emphiteusis ecclesiastica incidat in commissum, hodie non valet.
- PDF 562 48 Rector in casibus permißis potest transigere de bonis ecclesiae.
- PDF 562 49 In emphiteusi ecclesiastica non sunt servanda pacta apposita contra jus laicale.
- PDF 562 50 Non solvens ecclesiae per biennium, etiam non interpellatus expelli potest. Dies pro homine interpellat. Idem si vendat, irriquisito domino, ecclesiasticam emphiteusim.
- PDF 562 51 Iuramenta contra sanctiones ecclesiasticas non sunt servanda.
- PDF 563 52 Papa omnium bonorum Dominus.
- PDF 563 53 Declara, num. 49. Apposita in alienatione rei ecclesiasticae an, & quando censeatur à Pontifice approbata.
- PDF 563 56 [i. e. 54] Papam certam scientiam habuisse, quomodo praesumatur.
- PDF 563 55 Clausula ex certa scientia in litteris Apostolicis quid operetur.
- PDF 563 56 Papa, confirmando actum, perinde roborat, ac si à principio fuisset ab eo factas.
- PDF 563 52 [i. e. 57] Quando censeantur à Pontifice non approbata apposita in alienatione rei ecclesiastica.
- PDF 563 58 Papa non praesumitur confirmare juri repugnantia.
- PDF 563 59 Pactum, ne emphiteusis ecclesiastica incidat in commissum, hodie non valet, etiam si à Pontifice legeretur commissum.
- PDF 564 60 Clausula, si in evidentem, quando in litteris Apostolicis apponatur, Litterae Apostolicae super alienatione bonorum Ecclesiae, quando subreptitiae judicandae.
- PDF 564 61 Iurisdictio delegata non attenditur, sed uti extraordinaria, restringenda.
- PDF 564 62 Delegatus formam suae delegationis diligenter servare debet.
- PDF 564 63 Actus à principio omnino nullus, semper nullus. Alienatio facta contra formam extravagantis ambitiosè, est nulla.
- PDF 564 64 Clausula: supplentes omnes defectus in litteris Apostolicis, quid suppleat. Defectus substantiales suppleri non solent.
- PDF 565 65 Consensus rectoris in alienatione bonorum Ecclesiae, quando nihil valeat. Confirmatio actus facta à Papa quid efficiat.
- PDF 565 66 Solemnitas, & forma substantialis sunt juris publici.
- PDF 565 67 Alienatio praesumitur facta in fraudem, si fiat in consanguineos.
- PDF 565 68 Alienationes, antequàm fiant, debent praecedere tres tractatus, cum quibus fieri debent.
- PDF 565 69 Alienatio si fiat sine Apostolica auctoritate, est nulla.
- PDF 565 70 Etiam si sit juramento vallata.
- PDF 566 71 Verbum omninò quid declaret.
- PDF 566 72 Alienatio bonorum ecclesiae potest à rectore alienante revocari, etiam juramento interveniente firmata.
- PDF 566 73 Alienatio bonorum ecclesiae fieri potest auctoritate ordinaria de praedijs, parvi momenti.
- PDF 566 74 Praedia, quae poßint dici parvi momenti.
- PDF 566 75 Alienatio bonorum ecclesiae, nunquam fieri debet, nisi in evidentem ecclesiae utilitatem.
- PDF 566 76 Clausula, & tunc in evidentem ecclesiae utilitatem quid operetur.
- PDF 566 77 Emphiteusis quotuplex sit.
- PDF 567 78 Emphiteusis non datur, nisi interveniente scriptura.
- PDF 567 79 Emphiteusis, quot modis concedatur.
- PDF 567 80 Emphiteusis, quo casu censenda sit laicalis.
- PDF 567 81 Idem, quod num. 79.
- PDF 567 82 Paterfamilias accipiens rem suam in emphiteusim ab ecclesia sibi praejudicat.
- PDF 567 83 Bona laicalia ecclesiae data, & à donante in emphiteusim accepta, publicari non possunt.
- PDF 567 84 Idem, quod num. 79.
- PDF 567 85 Quando conceditur ad tertiam generationem, quae fieri debeat computatio.
- PDF 568 86 Idem, quod num. 79.
- PDF 568 87 Emphiteuta in laicali emphiteusi debet solvere onera pro sua portione.
- PDF 568 88 Emphiteuta in ecclesiastica emphiteusi non debet solvere onera pro sua portione.
- PDF 568 89 Idem, quod num 87.
- PDF 568 90 Quare emphiteuta in ecclesiastica emphiteusi non debet solvere onera pro sua portione. Statuta laicorum non includunt bona ecclesiae emphiteutica penes laicos existentia.
- PDF 569 91 Consuetudo unius provinciae non extenditur ad alias.
- PDF 569 92 Idem, quod num. 90: Quare consuetudo unius Provinciae non extenditur ad alias.
- PDF 569 93 Declarat.
- PDF 569 94 Fraudem sacrae canones execrantur.
- PDF 569 95 Bona ecclesiae donata praesumuntur libera.
- PDF 569 96 Immunitas praedij competit & melioramenti.
- PDF 569 97 Accessorium sequitur naturam sui principalis.
- PDF 570 98 Quinquagesima quando, & cui ab emphiteuta solvenda.
- PDF 570 99 Emphiteusis quare concedatur.
- PDF 570 100 Melioramenta diverso jure non censentur, & quare.
- PDF 570 101 Privilegium ecclesiis unius civitatis concessum ad construendas ecclesias ostenditur.
- PDF 571 102 Sixtus V. quos Vrbis incolas varijs privilegijs nunciaverit.
- PDF 571 103 Ecclesiae interest, ut ejus bona emphiteutica augeantur.
- PDF 571 104 Emphiteusis ecclesiastica gaudet immunitate à collectis.
- PDF 571 105 Et quare. Immunitas est realis in bonis ecclesiae.
- PDF 571 106 Immunitas transit ad emphiteutam ecclesiae.
- PDF 571 107 Secus in emphiteusi laicali.
- PDF 571 108 Idem, quod num. 105. & 106.
- PDF 572 109 Statuta laicorum non possunt super ecclesiae bonis disponere.
- PDF 572 110 Statuta laicorum clericos nunquam ligant, nec ecclesias, etiam si sint aequa, & honesta.
- PDF 572 111 Bartoli sententia, quòd statuta honesta, & aequa poßint ligare clericos, non recipitur.
- PDF 572 112 Quare statuta laicorum, etiam si sint aequa, & honesta, non ligant clericos.
- PDF 572 113 Principes seculares non debent indirectè contra ecclesiasticam libertatem quid attentare.
- PDF 572 114 Principes seculares aliquid indirectè attentantes contra ecclesiasticam libertatem incidunt in Bullam Coenae Domini.
- PDF 572 115 Iudex ecclesiasticus laici judicis negligentiam supplere potest, non contra.
- PDF 573 116 Declara.
- PDF 573 117 Misti fori non est prohibitio sationis orizae.
- PDF 573 118 Clerici, ut in rebus aequis obediant, qui magistratus adeundi, & qui superiores.
- PDF 573 119 Praesules Ecclesiae sunt quibusvis laicis magistratibus majores.
- PDF 573 120 Orizae satio vicinis populis noxia.
- PDF 574 121 Hominis gratia omnia sunt constituta.
- PDF 574 122 Homo est dignißima creaturarum. Eum Deus ad imaginem suam fundavit.
- PDF 574 123 Homini omnia subijciuntur. Homo est omnium rerum forma.
- PDF 574 124 Hominis vita est inaestimabilis.
- PDF 574 125 Publica utilitas privatae est praeferendae.
- PDF 574 126 Aer gravis coetum inficit. Mortem homini approperat.
- PDF 575 127 Sordes sunt extra urbem efferendae.
- PDF 575 128 Pestifera loca ad habitandum eligentes non sunt à peccato immunes. Aer impurus ubi est, ibi, & morbo si cives, & pauci.
- PDF 575 129 Regia dignitas, & ignominia in quibus consistant.
- PDF 575 130 In privilegio, quando etiam non privilegiati includantur.
- PDF 575 131 Poenam statuentes laico pro facto clerici in Bullam Coenae Domini incidunt. Clerici Principis edicto nunquam ligantur.
- PDF 576 132 Declara.
- PDF 576 133 Clerici, quamvis legi seculari non subijciantur, subjecti tamen sunt leginaturali.
- PDF 576 134 Laici carent jurisdictione leges condendi, & edicendi contra clericos.
- PDF 576 135 Matrimonia non possunt à laicis prohiberi, ne contrahantur cum personis certi loci.
- PDF 576 136 Matrimonialis materia est de jure poli. Foemina non amittit lucrum, etiam si contra statutum forense nupserit.
- PDF 576 137 Libertatem ecclesiae violantibus divina coelitus ira resistit.
- PDF 577 138 Nicephori Phocae lex Ecclesiae libertatis repugnans, fuit abrogata.
- PDF 577 139 Aistulphi Longobardorum Regis sacrilegi miserandaus interitus.
- PDF 577 140 Federici secundi Imperatoris semen divino judicio extinctum.
- PDF 577 De Confraternitatibus. Cap. ii.
- PDF 577 Svmmarivm.
- PDF 583 1 Clemens Papa VIII. modum. & formam, etiam erectionum confraternitatum, quare instituerit.
- PDF 584 2 Regulares falultatem aggregandi habentes unam tantum con fraternitatem possunt aggregare cum consensu tamen, & testimonio loci. Confraternitates secularium uni tantum Religioni, aut Archiconfraternitati possunt aggregari, & quomodo.
- PDF 584 3 Confraternitates debent esse erectae aucoritate, vel Apostolica, vel Ordinaria. Privilegium est strictè interpetandum.
- PDF 584 4 Confraternitates non possunt aggregari sine consensu, ac testimonio sui Ordinarij.
- PDF 584 5 Roma caput omnium orbis ecclesiarum.
- PDF 584 6 Privilegium in abusum veniens, cessat.
- PDF 584 7 Vitia virtutibus proxima.
- PDF 584 8 Praedecessorum instituta alioqui justa tolluntur, si contrarium pariant effectum.
- PDF 581 [i. e. 593] 9 Ezechias Rex laudatur, quòd serpentem aeneum destruxerit.
- PDF 581 [i. e. 593] 10 Idem quod supra num. 8.
- PDF 581 [i. e. 593] 11 Scandala, ut evitentur, plura contra juris regulas conceduntur.
- PDF 581 [i. e. 593] 12 Pernoctationes, quae fiebant in vigilijs Sanctorum, quare abrogatae. Vigiliae, quae pridie diei festi fiebant, quare sic dicuntur.
- PDF 581 [i. e. 593] 13 Idem, quod supra num. 11. Episcopus ad scandalum evitandum sua potest ecclesia privari.
- PDF 581 [i. e. 593] 14 Idem quod num. 1.
- PDF 581 [i. e. 593] 15 Episcopi est scandala auferre.
- PDF 581 [i. e. 593] 16 idem, quod supra num: 2.
- PDF 581 [i. e. 593] 17 Quare confraternitates secularium vni tantum Religioni, aut Archiconfraternitati possunt aggregari, & quomodo.
- PDF 581 [i. e. 593] 18 Idem.
- PDF 582 19 Nemo in pluribus ecclesiis debet conscribi.
- PDF 582 20 Episcopo est totius dioecesis cura commissa.
- PDF 582 21 Idem quod num: 4.
- PDF 582 22 Episcopus desuo grege rationem reddere tenetur.
- PDF 582 23 Episcopus idem est, quod speculator.
- PDF 582 24 Episcopo maxima est circumspectio necessaria & vigilantia.
- PDF 582 25 Homo in malum pronus.
- PDF 583 26 Carolus Borromaeus sanctae memoriae Episcopum otiosum acriter reprehendit.
- PDF 583 27 Parochorum otia notantur.
- PDF 583 28 Militis laus quae sit. Imperatoris gloria iin quo sit sita.
- PDF 583 29 Pastoris animarum laus, quae. Vigilantia animarum curatoribus maximè est necessaria.
- PDF 583 30 Animalia in sacris litteris oculis plena, quid denotent. Oculus in vertice sceptri apud Aegyptios, quid admoneat.
- PDF 583 31 Idem quod supra num. 24.
- PDF 583 32 Episcopali munere, quomodo nil iucundius sit, nihilque laboriosius.
- PDF 584 33 Ordinariorum jurisdictio in quibus à Gregorio XIII. ad pristinum statum sit restricta.
- PDF 584 34 Iuris communis dispositioni subjacent, quae ad juris terminos reducuntur.
- PDF 584 35 Indulgentiarum communicatio, quae, & quomodo fieri debeat.
- PDF 584 36 Archiconfraternitas non possunt alias societates pro se sibi aggregare nisi auctoritate Pontificia.
- PDF 584 37 Delegata facultas ad personas non expressas minime extenditur.
- PDF 584 38 Statuta confraternitatum non possunt impartiri alijs societatibus, nisi ab Ordinario approbata, & concessa. Episcopo competit confraternitatum statuta examinare, & approbare.
- PDF 584 39 Idem quod supra, Confraternitates quorsum soleant institui.
- PDF 585 40 Idem, quod supra num. 38.
- PDF 585 41 Episcopum auctoritas maxima, & circa quae. Idem quod num: 38. Confraternitates possunt ab Episcopis visitari, etiam si sint exemptae.
- PDF 585 42 Episcopus est executor piarum dispositionum testatoris.
- PDF 585 43 Villae, & castra territorij civitatis praesumuntur esse de dioecesi Episcopi.
- PDF 585 44 Episcopus in executione piorum legatorum est judex, & procuratorem potest coram se ad agendum constitutere.
- PDF 585 45 In concursu 15, Episcopus dicitur execucutor legatorum piorum, in cujus dioecesi bona sunt sita. Decretum in alienatione bonorum debet fieri ab eo judice, cujus jurisdictioni bona sint subdita.
- PDF 585 46 Testator, quando prohibere non poßit, ne Episcopus piam ejus dispositionem exequatur.
- PDF 585 47 Et quare.
- PDF 586 48 Cadavera sunt psamis, & precibus sepulturae tradendae.
- PDF 586 49 Episcopus non potest disponere, ut ipsius cadaver contra Ecclesiae ritum sepeliatur.
- PDF 586 50 Idem, quod supra, num: 48.
- PDF 586 51 In cadaveribus lachrymas fundere non est prohibitum. Cadaverum Christianorum cura apud antiquos maxima fuit.
- PDF 586 52 Lacaedemonum mos super eadem corpora lugendi.
- PDF 586 53 Aegyptij, quomodo defunctos lugebant.
- PDF 586 54 Et, quomodo in Italia.
- PDF 587 55 Idem, quod supra num: 51.
- PDF 587 56 Idem.
- PDF 587 57 Resphae concubinae pietas in cadaver Sauli commendatur.
- PDF 587 58 Ob fletum matris super cadaver adolescentis, ille à Christo fuit resuscitatus.
- PDF 587 59 Eadem de causa Lazarus ad ritam fuit revocatus.
- PDF 587 60 Eiulatus maximi super cadaveribus improbantur.
- PDF 587 61 Fletus non est honor mortuo, sed hymni, psalmi, & vita optima.
- PDF 587 62 Idem, quod supra num. 60.
- PDF 588 63 Idem.
- PDF 588 64 In cadaveribus lachrymas fundere est prohibitum.
- PDF 588 65 Ad lamentabilem fletum super funus personas conducere non licet.
- PDF 588 66 Idem, quod num. 64.
- PDF 588 67 Mortem propinquorum, & amicorum non esse flendam.
- PDF 588 68 Idem.
- PDF 588 69 Propinquorum animarum potiùs, quàm corporum mortem esse flendam.
- PDF 589 70
- PDF 589 71 Quod genus mortis deflendum.
- PDF 589 72 Mos lavendi cadavera, à Christianis alicubi etiam hodie servatur.
- PDF 589 73 Lotio in cadaveribus Episcoporum praesertim commendatur.
- PDF 589 74 Idem, quod supra num: 51.
- PDF 589 75 Sepulcra magnifica antiqui extruebant.
- PDF 589 76 Non tamen in civitatibus. Tumulari in civitatibus erat prohibitum.
- PDF 590 77 In urbe, & circa ecclesias cadavera sepeliri, quando fuerit permissum.
- PDF 590 78 Idem.
- PDF 590 79 Sepultura vendi, aut ex ea pretium accipi non potest.
- PDF 590 80 Idem
- PDF 590 81 Quare non sunt vendenda sepulcra.
- PDF 590 82 Mortuis prodest, ut in ecclesia sepeliantur
- PDF 590 83 In Coemeterijs etiam sepeliri prodest.
- PDF 590 84 Recedentibus in peccato mortali sacra loca prodesse non possunt.
- PDF 591 85 Idem.
- PDF 591 86 Cadaver cujusdam Praetoris noctis tempore è sepulcro extrahitur.
- PDF 591 87 Animae defunctorum quatuor modis à peccatis solvuntur.
- PDF 591 88 In praesenti seculo nos invicem, sive orationibus, sive consilijs coadiuvari possumus.
- PDF 591 89 Quae animae defunctorum soluuntur à peccatis.
- PDF 591 90 Officia pro defunctis, quibus diebus fiant.
- PDF 591 91 Ad Episcopum spectat concedere facultatem quaerendi eleemosynas pijs locis, ubi cadavera debeant sepeliri.
- PDF 591 92 Idem.
- PDF 591 93 Regulaes procurantes, ut infirmi apud illas sepeliantur, poenam incurrunt.
- PDF 592 94 Mulier, etiam nupta sepulturam sibi eligere potest. Et pater filijs quando.
- PDF 592 95 Terminos antiquos transire quis dicatur
- PDF 592 96 Episcopus omnia pia loca suae dioecesis habet subdita. Limita, quod continetur, num. 4.
- PDF 592 97 Declaratur, quod continetur, num. 96. Declarat, quod continetur, num. 41.
- PDF 592 98 Episcopi possunt visitare omnia hospitalia, & pia loca, eaque corrigere, & reformare.
- PDF 592 99 Episcopus hospitalia, & pia loca suae dioecesis visitare potest. Oratio ut à Deo exaudiatur, quae requiratur.
- PDF 593 100 Episcopus in quibus hospitalia, & pia loca corrigere poßit.
- PDF 593 101 Idem.
- PDF 593 102 Gubernatores hospitalium, & confraternitatum sacr., Congr. & conc. Trid. decretorum transgressores, Episcopus, uti eorundem executor excommunicare potest.
- PDF 593 103 Forma constit. Clement VIII. super aggregatione, & indulgentiarum communicationib[us] est diligenter servanda Idem, quòd supra num: 35.
- PDF 593 104 Actus non valet, praescripta forma minimè, servata.
- PDF 594 105 Confraternitates, quas indulgentias inconsulto Episcopo publicare non poßint.
- PDF 594 106 Confraternitates Corporis Christi, quae sunt erectae, vel erigendae ex decreto S. Congregationis, Archiconfraternitati de Minerva in Vrbe censentur aggregatae.
- PDF 594 107 Decretum sacrae Congregationis super aggregatione omnium Sanctorum Corporis Christi.
- PDF 595 108 Confraternitates secularium quibus Archiconfraternitatibus poßint aggregari. Extensio statuti nin fit, nisi per statuentem.
- PDF 595 109 Extensio statui non fit de persona in personam. Statutum loquens de uno, de alio contrarium disponit.
- PDF 595 110 In materia dispensabili non tantùm excluduntur non expressa, sed etiam, quae ex propria significatione, latè sumptò vocabulo, includuntur. indulegntiae à nemine possunt publicari sine Ordinarij licentia.
- PDF 595 111 Privilegia sunt stricti juris. Et strictè interpretanda. Privilegium mutatione qualitatis personae privilegiatae perditur.
- PDF 595 112 Privilegium uni Regno concessum ad alia Regna non extenditur, indulgentiae concessae altaribus sancti Hyacinthi intelliguntur de altaribus in Regno.
- PDF 595 113 Poloniae erectis tantum.
- PDF 596 114 Prooemium causam finalem indicat.
- PDF 596 115 Dispositio per verba praeriti temporis non extenditur ad futura.
- PDF 596 116 Consuetudo unius provinciae non extenditur ad alias.
- PDF 596 117 Indulgentiae sunt omnes ab Ordinario recognoscendae adhibitis duobus de capitulo. Episcopus debet indulgentias quascunque in sua dioecesi publicanda recognoscere.
- PDF 596 118 Nemo potest absque Ordinariorum licentia indulgentias publicare.
- PDF 596 119 Limita, num. 110.
- PDF 597 120 Indulgentiae, quae fuerunt concessa porrigentibus manus adjutrices, revocatae.
- PDF 597 121 Indulgentiae quare concedantur.
- PDF 597 122 Matrices ecclesiae ab inferioribus, quomodo recognoscendae. Declara.
- PDF 597 123 Pius Quintus indulgentias pro porrigentibus manus adjutrices, &c. revocavit.
- PDF 597 124 Indulgentiae gratis à Sede Apostolica accipiuntur. Ideo gratis impartiendae. Gratia Dei pretio non vendenda.
- PDF 597 125 Idem, quod supra num. 121.
- PDF 597 162 [i. e. 126] Constitutio Pij Quinti super revocatione Indulgentiarum facultatem quaestuandi continentium.
- PDF 598 127 Narrativa supradictae constitutionis.
- PDF 599 128 Indulgentiarum, quaenam sub revocatione comprehendantur. Indulgentiae quaestuandi facultatem, quovis modo continentes revocatae.
- PDF 599 129 Nulli quavis in dignitate fulgenti licet facere quaestus absque licentia Pontificis.
- PDF 599 130 Pius Quintus in sua constitutione mandat Patriarchis, &c. ut publicare faciant dictam ejus constitutionem.
- PDF 600 131 Pius Quintus nil vult obstare dictae ejus constitutioni.
- PDF 600 132 Publicatio constitutionis Pij Quinti.
- PDF 601 133 Idem, quòd supra num. 128.
- PDF 601 134 Episcopi vigilare debent, ne indulgentiae expiratae, vel sub aliqua revocatione comprehensae denuo publicentur.
- PDF 601 135 Referenti non creidtur, nisi constet de relato.
- PDF 601 136 Iudicium non est temere de re aliqua ferendum.
- PDF 601 137 Privilegia plerumque clauduntur cum restrictivis clausulis.
- PDF 602 138 Eleemosynarum collectio à confratribus fieri non potest, mensis, capsalis, vel pelvibus appositis, sed solùm ad formam eis ab Ordinario praescribendam.
- PDF 602 139 Confratres eleemosynas colligere non possunt inconsulto Episcopo.
- PDF 602 140 Dioecesis tota est territorium Episcopi. Regulares facultatem habentes aggregandi altaria, erigere non possunt. Regulares nil possunt in alieno territorio circa aggregatos decernere.
- PDF 602 141 Idem, quod supra nu. 111. Privilegium ad non expressa extendi non potest.
- PDF 602 142 Regulares super eleemosynis colligendis, proceßionibusque faciendis, quid statuere poßint. Supplicationes indicere, & ordinare ad Episcopum spectat.
- PDF 602 143 Ad solemnes proceßiones tenentur accedere. Episcopi est proceßiones indicere, & ordinare.
- PDF 602 144 Limita.
- PDF 602 145 Idem, quod supra num. 112. Idem, quod supra nu. 43. Vni concessum non potest per eundem alijs fieri commune.
- PDF 603 146 Idem, quod supra nu. 140. Ad Episcopum spectat formam eleemosynas colligendi pijs locis praescribere.
- PDF 603 147 Limita.
- PDF 603 148 Idem, quod supra num. 141.
- PDF 603 149 Episcopus à confraternitatibus rationem administrationis singulis annis potest exigere.
- PDF 603 150 Eleemosynae sunt in pios usus erogandae.
- PDF 604 151 Episcopus jurare debet, ne eleemosynae in alios, quàm in pios usus convertantur.
- PDF 604 152 Eleemosynarum virtus & efficacia.
- PDF 604 153 Eleemosynis peccata redimuntur.
- PDF 604 154 Idem, quod supra nu. 99.
- PDF 605 155 Idem.
- PDF 605 156 Regulares ad sacras confeßiones audiendas non admittuntur, nisi ab Ordinario locorum sint approbati. Regulares non possunt se alieno obsequio subijcere sine suorum superiorum licentia.
- PDF 605 157 Regulares confratres, sibi ipsis aggregatos vigore privilegiorum suorum absolvere possunt.
- PDF 605 158 Vt absolvere poßint, quae requirantur. Lex non recepta non obligat.
- PDF 605 159 Privilegium per non usum perditur.
- PDF 605 160 Regulares à quibus casibus, & quorum privilegiorum vigore non possunt fratres suos, aut quosvis alios habitellum, vel corrigiam alicujus Religionis gestantes absolvere. Iesuitae à casibus Ordinario reservatis nequeunt absolvere.
- PDF 606 161 Absolutio duellantium est revocata.
- PDF 606 162 Absolutio egredientium monialium clausuram est revocata.
- PDF 606 163 Priora posterioribus derogantur.
- PDF 606 164 Privilegia confirmantur interdum, sed limitatè.
- PDF 606 165 Derogatio limitata limitatum producit effectum.
- PDF 606 166 Confessarij à quibus casibus confratres, aut corrigiam, vel habitum alicujus Religionis gestantes, non poßint absolvere.
- PDF 606 167 Idem.
- PDF 607 168 Constitutio prohibitiva fortior est permißiva.
- PDF 607 169 Quae indulgentiae sint concessae accedentibus ab subsidium terrae sanctae. Concessum ab Innocentio Papa Crucefignatis quale.
- PDF 607 170 Federicus Secundus Imperator contra Sarracenos crucis vexillum sustulit.
- PDF 607 171 D. Dominicus haeresim apud Tolosam gliscentem coërcuit. Idem, quod supra num. 169.
- PDF 607 172 Ius idem statuitur, ubi eadem ratio viget.
- PDF 607 173 Declaratio cap. excommunicamus, de haeret.
- PDF 608 174 Indulgentiae non acquiruntur, nisi adimpleta integra conditione, sub qua conceduntur.
- PDF 608 175 Indulgentiarum conceßio non extendenda.
- PDF 608 176 Idem, quod supra num. 173. Qui crucesignatorum verè gaudeant privilegio eis concesso ab Innocent. Papa.
- PDF 608 177 Habilitas certarum personarum non extenditur ad personas inhabiles.
- PDF 608 178 Confraternitates S. Crucis nomine erectae, quoad absolutionum peccatorum, non ampliori gaudent praerogativa quam ceterae.
- PDF 608 179 Idem quod supra num. 160.
- PDF 608 180 Decretum irritans, omnia in contrarium gesta annulat.
- PDF 608 181 Idem, quod supra num. 160. Idem quod supra nu. 166.
- PDF 609 182 Confraternitates novam aggregationis formam à Pontifice praescriptam impetrare debent.
- PDF 609 183 Dictio eo ipso, quid operetur.
- PDF 609 184 Confratres non obtinentes novam aggregationis formam à Pontifice praescriptam, quibus poenis plectantur.
- PDF 609 185 Poena remißio Papae reservata, non potest ab inferiore remitti.
- PDF 609 186 Verba, sublata aliter judicandi facultate, in Apostolicis litteris quid efficiant.
- PDF 610 187 Idem, quod supra num. 180.
- PDF 610 188 Omnia, quae continentur in constitutione Clement. VIII. debent observari, non obstantibus, &c.
- PDF 610 189 Verba, illorum tenores, quid operentur.
- PDF 610 190 Irregularitatem dispensandi facultas revocata.
- PDF 611 191 Episcopus ab irregularitate ex delicto occulto proveniente potest dispensare.
- PDF 611 192 Maris magni, & Bullae aureae facultas revocata.
- PDF 611 193 Conjectura opus non est in re clara.
- PDF 611 194 Dictiones, quibusvis, & cujuscunque quid comprehendant.
- PDF 611 195 Constitutio Clement. VIII. super reformatione indulgentiarum, & aggregationum.
- PDF 611 Clemens Papa VIII. Ad Perpetvam Rei Memoriam.
- PDF 617 De Locustis, & Bruchis. Cap. iii.
- PDF 617 Svmmarivm.
- PDF 618 1 Locustae, & caetera id genus animalia, an poßint excommunicari.
- PDF 619 2 Poena non est, nisi secundum legem, infligenda. Excommuncatio solam laedit animam.
- PDF 619 3 Excommunicatio in irrationabilia non infligitur.
- PDF 619 4 Locustae, & coetera id genus animalia peccare non possunt. Excommunicatio infertur ob peccatum mortale. Excommunicato non fertur in rationis expertem.
- PDF 619 5 Maledicere irritationabilibus est res vana.
- PDF 619 6 Calamitates unde nobis eveniant.
- PDF 620 7 Fiscus rapit, quae non accipit Christus.
- PDF 620 8 Idem quod supra num. 6. Locustae copiosae, Deo permittente, terrae fruges absumunt.
- PDF 620 9 Idem. In excommunicationem non pauci incidunt, & quomodo, ibidem in fine.
- PDF 621 10 Locustae Aegyptum universam devastarunt. Aegyptus, ob Pharaonis peccata, varijs affecta fuit angustijs.
- PDF 621 11 Idem quod num. 6.
- PDF 621 12 Idem. Idem, quod supra num. 1.
- PDF 621 13 Locusta, & coetera id genus animalia non possunt excommunicari.
- PDF 622 14 Muscae in Hispania in fugam verterunt exercitum. Idem, quod num. 6.
- PDF 622 15 Excommunicatio, ut justa sit, quae concurrere debeant.
- PDF 622 16 Excommunicatio, quando sit ipso jure nulla. Idem, quod supra num. 4. Jurisdictionis defectus insanabilis.
- PDF 622 17 Paria sunt, quem non esse citatum, vel non esse legitimè citatum. Citatio est de jure natura. Agens, non agit, nisi in patiente bene disposito.
- PDF 623 18 Excommunicatio, an in ignorantem ferri poßit.
- PDF 623 19 Maledictio quotuplex sit. Infans, furiosus, & his similes l. Cornelia non tenentur.
- PDF 623 20 Locustae, & coetera id genus animalia, agunt naturae instinctu, & copiosae terrae fruges Deo permittente, absumunt.
- PDF 623 21 Ficulnea, & alia à Domino maledicta.
- PDF 623 22 Ficulnea habet sensum allegoricum.
- PDF 624 23 Deus mirabilis in Sanctis suis, & illi universa parent.
- PDF 624 24 Iacobus Nisibenus fonti, & puellis maledixit.
- PDF 624 25 Arguere non licet à peccatoribus ad Deum, vel ad ejus Sanctos.
- PDF 624 26 Corui à Sancto Cuthberto fugati.
- PDF 624 27 Idem, quod num. 6.
- PDF 625 28 Anguillae à S. Guilielmo Episcopo è lacu Lemano depulsae.
- PDF 625 29 Calamitates, quomodo superandae, & abigendae.
- PDF 625 30 Idem. Locustae, quo remedio expellendae.
- PDF 626 31 Diabolo non maledicendum.
- PDF 626 32 Bononiae laus. Bononia in calamitatibus ad Virginem confugit, & quomodo. Bononiensium solemnis supplicatio. Iustiniani Cardinalis laus.
- PDF 627 33 Vestium Sancti Ioannis Apostoli mirifice operationes.
- PDF 628 34 Idem quod num. 29. Angelus Romae super Adriani molem conspectus. Imago Deiparae Virginis miranda operatur.
- PDF 628 35 Coelestis irae vindictae supplicationum remedio mitigatur.
- PDF 628 36 In dubio is sensus sumi debet, qui actum validat.
- PDF 628 37 Divina vindicta plerumque saevit in terrae fruges.
- PDF 629 38 A Beato Aphrate, & à S. Theodoro locustae fuerunt fugatae & quomodo.
- PDF 629 39 Idem. Pluviae coelitus impetratae, ibidem in fine.
- PDF 629 40 Vespae Phaselitas fugarunt. Ab uno Friando expulsae.
- PDF 630 41 Pius stylus expellendi locustas, & coetera id genus animalia.
- PDF 630 42 Idem, quod supra, num. 30.
- PDF 630 43 Idem.
- PDF 630 44 Excommunicatio non fertur, nisi in subsidium
- PDF 630 Benedictio Seminvm Oleorvm, & Leguminum.
- PDF 632 45 Excommunicatio levibus causis non est incutienda.
- PDF 633 46 Declarat num. 13.
- PDF 633 47 Maledicere irrationabilibus est res superstitiosa.
- PDF 633 48 Striges quandoque daemonis opera de loco ad locum realiter transferuntur.
- PDF 634 49 Striges quandoque realiter non deferuntur.
- PDF 634 55 [i. e. 50] Striges an fantasticè, & non verè in animalia convertantur.
- PDF 634 51 Daemon in energumenos, & cultores suos quid poßit. Daemon potestatem habet super fantasiam hominis.
- PDF 635 52 Satan non tantum animas, sed etiam corpora. Christianorum inde fessus oppugnat.
- PDF 635 53 Malefici pythonici, & his similes evitandi.
- PDF 636 54 Magni damni causam suis dedere cultoribus.
- PDF 636 55 Idem quod num. 29. Conjurationes contra locustas, & coetera id genus animalia, quomodo fieri debeant. Idem, quod num. 30. Orationis effectus, qui.
- PDF 636 56 Miracula à quibusdam sanctis viris edita.
- PDF 637 57 Idem.
- PDF 637 58 Idem.
- PDF 638 De Iudaeis, & Sarracenis. Cap. iv.
- PDF 638 Svmmarivm.
- PDF 639 1 Iudaei ipsis brutis sunt deteriores, Ad Christi fidem conversi retinent jus succeßionis.
- PDF 639 2 Possunt petere legitimam vivo patre.
- PDF 639 3 Sunt in fide instruendi, & à quibus.
- PDF 640 4 A suis domesticis, & parentibus sunt segregandi. Ad fidem non sunt cogendi.
- PDF 640 5 Antequam baptizentur, quandiu expectandum.
- PDF 640 6 Non debent per vim baptizari.
- PDF 640 7 Et quare.
- PDF 640 8 Idem, quod supra, num 4.
- PDF 640 9 Restitutio non datur contra impreßionem characteris.
- PDF 640 10 Dolus, quo quis ad bonum inducitur, non imputatur.
- PDF 641 11 Iudaei in delictis ecclesiasticis subsunt foro ecclesiastico, & in quibus.
- PDF 641 12 In quibus delictis subsint foro seculari. Iudex ecclesaiasticus in causis misti fori, etiam contra Hebraeos jus habet praeventionis.
- PDF 641 13 Iudaei nondum conversi non possunt dici haeretici, & quare. Infideles non possunt esse haeretici, & quare.
- PDF 641 14 Neophyti contumaciter Iudaizantes, tanquam haeretici, sunt puniendi.
- PDF 641 15 Iudaei, si fiant Sarraceni, non puniuntur. Limita.
- PDF 641 16 Iudaei non possunt excommunicari, & quare.
- PDF 641 17 Idem, quod supra num. 11.
- PDF 642 18 Ancharani opinio reprobatur.
- PDF 642 19 Idem, quod 12.
- PDF 642 20 Idem, quod supra num. 11.
- PDF 642 21 Idem.
- PDF 642 22 Idem.
- PDF 642 23 Haereticorum fautores sunt ipso jure excommunicati.
- PDF 643 24 Idem, quod supra num. 11.
- PDF 643 25 Idem.
- PDF 643 26 Iudaei Christianos probro habent, & ludibrio.
- PDF 643 27 Iudaei, si contra legem suam peccent, puniuntur à Iudice ecclesiastico.
- PDF 643 28 Iudaeis publica officia minimè committenda. Et quare.
- PDF 643 29 Iudaei sunt infames.
- PDF 643 30 Iudaeorum azima Christianis non licet comedere.
- PDF 643 31 Iudaei non possunt doctoratus dignitate insigniri.
- PDF 643 32 Iudaei non sunt ad aegrotorum curam adhibendi, & quare.
- PDF 644 33 Mortem appetit, qui à Iudaeo sanitatem quaerit.
- PDF 644 34 Medicus Christianus aegrum ad poenitentiam hortari tenetur.
- PDF 644 35 Iudaei Christi nomen invocare prohibentur.
- PDF 644 36 Iudaeis Christianorum interdici potest commercium.
- PDF 644 37 Haereticis, & eorum fautoribus non sunt committenda officia.
- PDF 644 38 Haeretici pejores sunt Iudaeis.
- PDF 645 39 Idem, quod supra num. 37.
- PDF 645 40 Idem.
- PDF 645 41 Idem, quod supra num. 16.
- PDF 645 42 Idem, quod supra num. 36.
- PDF 645 43 Iudaei, quare in Ecclesia Dei tolerentur.
- PDF 645 44 Iudaeorum fides fundamentum habet veritatis.
- PDF 645 45 Episcopi non possunt dispensare, ut domi suae nutrices Iudaeorum infantes lactent.
- PDF 646 46 Iudaeis inservientes sunt excommunicandi.
- PDF 646 47 Ecclesia triplex.
- PDF 646 48 Idem.
- PDF 646 49 Idem.
- PDF 646 50 Iudaeis synagogae quomodo sint permissae.
- PDF 646 51 Synagoga apud Hebraeos, idem est, quod apud nos Ecclesia.
- PDF 647 52 Iudaeis octo sunt permissa coetera prohibita.
- PDF 647 53 Haereticis non licet synagogas, & similia loca sibi constituere.
- PDF 647 54 Mesquitas apud fideles Sarracenis habere non licet.
- PDF 647 55 Mahometis genus.
- PDF Index Rerum Et Verborum Memorabilivm.
- PDF Vorsatz
- PDF Rückdeckel
- PDF Rücken