Via Vitæ Operis Hvivs Hypothesis : Habet hoc opus pias & spiritualeis christiani hominis institutiones exhortationesq[ue], quibus eruditur quo pacto & incipienda, & continuanda sit uia uirtutum, [...] / Autore in teutonico idiomate D. Florentio Harlemano. ... interprete latino Tacito Nicolao Zegero minorita. Antverpiae : Loëus, 1551
Inhalt
- PDF Vorderdeckel
- PDF Vorsatz
- PDF Titelblatt
- PDF Privilegien
- PDF Widmung
- PDF [Tractatvs Primvs]
- PDF Leerseiten
- PDF 9r [...] Ca. 4.
- PDF 9v Quod nemo ob vitae spiritualis difficultatem sese subtrahere debeat viae quae ducit ad perfectionem. Ca. 5.
- PDF 13r De impedimento tertio, qu[...] temeritas est. Ca. 6.
- PDF 14v De quarto impedimento nempe eo vitio, quam vulgo inanem fui complacentiam dicunt. Ca. 7.
- PDF 15r De quinto impedimento, nempe de vana de diuina benignitate confidentia. Ca. 8.
- PDF 16r De impedimento. 7. nempe scedia. Cap. 9.
- PDF 18r Quo pacto quisque tempus & locum venati debet euoluendis rebus diuinis. Cap. 10.
- PDF 19r De secundo adminiculo, nempe fiducia in Deum. Capvt. 11.
- PDF 22r Quopacto is qui promouet vni inniti debeat Deo, se vti imbecillo at impotente contempto. Cap. 12.
- PDF 23v Spiritualis exercitatio, ad pandenda[m] Deo propria[m] indigentia[m], & quo pacto quisque confidens etiam pro viribus adniti debeat. Cap. 13.
- PDF 25r De humilitate, & paupertate spiritus. Ca. 14.
- PDF 27r Quo pacto quisque in continuo timore perseuerare debeat. Capvt 15.
- PDF 29v Quod opera nostra ardent i debeant fieri amore. Capvt XVI.
- PDF 31v De tuendo corde ab omni indecenti fui ipsius & creaturarum dilectione. Cap. 17.
- PDF 34r De ordine seruando in profectu[m] virtutum. Ca. 18.
- PDF 36v De obedientia, & cuiusmodi circa hanc nouitii esse debbeant. Cap. 19.
- PDF 39v Quid fieri debeat tam a monachis quam Laicis in deligendo consiliario: & de efficacia obedientiae. Cap. 20.
- PDF 43r Precatio.
- PDF 44r Tractatvs Secvndvs de tribus partibus poenitentiae.
- PDF 44r De triplici gradu seu statu vtae spiritualis. Cap. I.
- PDF 46r Quod in vera se poenitentia exercere debeat, quisquis foelicem desiderat in virtutibus aut pia contemplatione progressum. Cap. 2.
- PDF 51v Ad veram poenitentiam longa & constanti opus esse cordis contritione. Cap. 3.
- PDF 53v Quod exercitium poenitentiae comodissimum sit remedium tum ad arcendos prauos affectus, tum ad affequendum perfectionem. Cap. 4.
- PDF 55r Quod poenitens super omnia curare debeat, vt vere couteratur, & ex intimo cordis affectu de peccatis suis doleat. Ca. 5.
- PDF 56v Quemadmodum poenitens temporis opportunitatem ad hoc querens conari debeat, vt sua crimina, suam prauitatem, suam [...]q; turpitudinem per similitudines quasdam intelligere posssit. Ca. 6.
- PDF 59r De eo quod primo omnium expendi debet in omni peccato: nempe de diuinae maiestatis dignitate & celsitudine. Cap. 7.
- PDF 61r De eo, de quo secundo loco peccator peculiariter erubescere debet & dolere. Cap. 8.
- PDF 62v Quemadmodum quaeuis exercitia trahi possint ad promouendam cordis compunctionem, maximè diuinorum donorum recordatio. Cap. 9.
- PDF 63v Quo peccator per recordatione[m] dominicae passionis peruenire possit ad cordis contritionem. Ca. 10.
- PDF 64v Quantum damni atq[ue]; dispendij ex peccato homini obueniat. Cap. 11.
- PDF 68r Quod quisque etiam á peccatis venialibus fibi cauere debat. Cap. 12.
- PDF 70v Quomodo mens deo deuota lamentari debeat suam supinitatem & vitam saecularem. Cap. 13.
- PDF 71v Quemadmodum dolere, seq[...] ad impetrandam veniam, exercere debeat, qui grauioribus est obnoxius vitiis. Cap. 14.
- PDF 73v Quod ad facilius veniam impetrandam sint etiam sancti inuocandi. Cap. 15.
- PDF 74v Quod absolutam cupiens agere poenientiam, omnes defugere debeat mundi huius voluptates. Cap. 16.
- PDF 78r Quomodo cor transfodi debeat ad acquitendam gratiam lachrymarum, ei qui mentis est rigidioris. Cap. 17.
- PDF 81v Quomodo lachrymae ducendae sint & conseruandae, iis qui ad fletum faciles sunt. Cap. 18.
- PDF 84r Quod confessio necessaria sit ad salutem, quodq[ue] laudabile sit, si generalia fiat confessio ab iis, qui nouum aliquod genus vitae subsunt. Cap. 19.
- PDF 88r Quod confessio debeat esse aperta, humilis, & verecunda, ita tamen vt nihil prae verecundia reticeatur. Cap. 20.
- PDF 90v Quod confessio fieri debeat pure[m] & ex syncero erga Deu[m] amore, & ex vera de peccatis contritione: quodque confessarii quaerendi sint maxime idonei. Cap. 21.
- PDF 93r Quod confessio debeat esse frequens, & quibus expediat confessionem repetere, & quibus non. Ca. 22.
- PDF 95r Quod Deus de comissis omnibus satisfactionem exigat, etiamsi nulli legatur satisfactio imposita à Christo. Cap. 23.
- PDF 99r Quod peccator quisq[ue] dum in viuis est adniti debeat, vt pro ratione suorum criminum Deo satisfaciat. Cap. 24.
- PDF 102v De formidabili poena ignis purgatorii, & vnde eade[m] consueuerit augmentari. Cap. 25.
- PDF 106v Quibus maximè rebus possit quis pro peccatis satisfacere. Cap. 26.
- PDF 110r Precatio.
- PDF 111r Tractatvs Tertivs, de probitate conuersationis ac morum externa.
- PDF 111r Quod corpus domari ac maceraci debeat per tempetantiam cibi ac potus. Cap. 1.
- PDF 114v De discretione seruanda in corporis maceratione. 2.
- PDF 116r Quam necessaria sit modestia etiam externa: & quam efficax sit haec ipsa ad obtinendum fauorem diuin[u]m. Cap. 3.
- PDF 119r Quomodo disciplina sit custodienda, quum vt alij alli ciantur ad virtutem, tum vt propria facilius euincatur imbec illias. Cap. 4.
- PDF 120v Disciplina morum qualis sit virtus, & qua in re sita sit: item admonitio ad omneis praelatos. Ca.5.
- PDF 123r De disciplina in vestibus seruanda. Ca. 6.
- PDF 128r De disciplina in vsu membrorum seruanda. Ca. 7.
- PDF 132r Quod incessus hois debeat esse puidus et co[m]positus. ca. 8.
- PDF 133v Quam vtile sit necessitudinem habere cum hominibus probis. Cap. 9.
- PDF 135v Quam pernitiosum sit consuetudinem hadere eum improbis. Cap. 10.
- PDF 142r De lingua inteperantia, vitio longe pestile[n]tissimo. Ca. 11.
- PDF 143v De ingenti vtilitate ipsius silentii. Ca. 12.
- PDF 146r De disciplina seruanda in loquendo. Cap. 13.
- PDF 148v Quibus de rebus sit loquendum: & de leuium & inhonestarum loquutionum pernitie. Ca. 14.
- PDF 154v Quando & apud quos sit loquendum: & rursus vbi & quando tacendum. Cap.15.
- PDF 156r De silentio in templo obseruando, aduersus eos qui nihil verentur inibi impie intendere fabulis. Cap. 16.
- PDF 160v De vsu, custodia, & soluenda captiuitate 5 sensuu[m]. Ca. 17.
- PDF 162r De vsu & custodia oculorum. Cap. 18.
- PDF 165r De custodia aurium, & curioso auditu. Cap. 19.
- PDF 171r Quo pacto labor sit exercendus ne impedimentum praestet spiritu. Cap. 20.
- PDF 174v Quo pacto se religiosus quisq[ue] in sumendo cibo habere debeat. Cap. 21.
- PDF 175v Pia quaedam documenta de ratione se habendi in mensae principio: de piis quibusdam exercitijs circa comestionem: & de quibusdam tunc maximè vitandis. Cap. 22.
- PDF 181r De seruanda maturitate, & vitanda lenitate. Cap. 23.
- PDF 183v De vitanda nimia familiaritate. Cap. 24.
- PDF 185v Qua[m] laudabilis & necessaria cuiq[...] sit erubescentia. Ca. 25.
- PDF 188v Quantum se quisq[ue] humiliare debeat tam coram hominibus, quam coram Deo. Capvt 26.
- PDF 190v Precatio.
- PDF 191r Tractatvs Qvartvs de quaerenda & conseruanda sanitate animae.
- PDF 191r Quomodo contendere debemus vt promoueamus & perueniamus ad diuinum amorem & ad gustum spiritus diuini. Capvt. 1.
- PDF 192v Quod terrena omnia & maxime parentes, & amici carnales sint contemnendi. Cap. 2.
- PDF 200r De exercitio lectionis: & quae sint hic obseruanda. Capvt. 3.
- PDF 205v De vit[a]e pr[a]ese[n]tis incertitudine, & meditatione mortis. Ca. 4.
- PDF 207v Quomodo quisq[ue] in meditatione passionis dominicae exercere se debeat. Cap. 5.
- PDF 212v Quod industria quadam & cautione opus sit ei qui se salubriter exerciturus sit in piis meditationibus. Cap. 6.
- PDF 217v De variis diaboli tentationibus, & quibus armis illis resistendum. Cap. 7.
- PDF 220v Tyronum in christiana religione alphabetum. Capvt. 8.
- PDF 222v Precatio.
- PDF Vorsatz
- PDF Rückdeckel
- PDF Rücken